Με μία κίνηση πρώτου γεωπολιτικού μεγέθους φαίνεται να επιλύεται μία
εκκρεμότητα δύο ετών αναφορικά με το μοίρασμα της πίττας στο οικόπεδο 12
της Κύπρου. Η ισραηλινή Delek μάλλον θα λάβει το 30% του μεριδίου από
την αμερικανική Noble, με το σχήμα να διαμορφώνεται στο επίπεδο του
70-30, χωρίς όμως αυτή η «εσωτερική» διαρρύθμιση να επηρεάσει την αρχική
συμφωνία μεταξύ του επενδυτή και της Λευκωσίας.
Με άλλα λόγια η ισραηλινή Delek θα πετύχει αυτό που αγωνίζεται να καταφέρει εδώ και δύο περίπου χρόνια, δηλαδή να αποκτήσει δικαιώματα στο συγκεκριμένο οικόπεδο αφού ήταν γνωστό πως η εξορύξεις θα ήταν επιτυχημένες, κάτι το οποίο φυσικά αποδείχτηκε αληθές τον Δεκέμβριο του 2011. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι το άμεσο ισραηλινό συμφέρον στο συγκεκριμένο κυπριακό «οικόπεδο», επεκτείνει την αεροναυτική «ομπρέλα» ασφαλείας για την απρόσκοπτη αξιοποίηση των κοιτασμάτων.
Σύμφωνα με τον υπουργό εμπορίου, βιομηχανίας και ενέργειας της Κύπρου, Νεοκλή Συλικιώτη, η αρμόδια επιτροπή αναμένεται να αποφανθεί θετικά επί του αιτήματος της Delek και να της επιτραπεί να συμμετάσχει στο επενδυτικό σχήμα στην εκμετάλλευση της «Αφροδίτης». Σύμφωνα με τον υπουργό η κίνηση αυτή της Κύπρου θα της επιτρέψει να απογειώσει τη συνεργασία της με το Τελ-Αβίβ, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τη μεταφορά του φυσικού αερίου του Λεβιάθαν στις ευρωπαϊκές αγορές.
Από τη πλευρά μας να σημειώσουμε πως η κίνηση της Λευκωσίας να αποδεχτεί το ισραηλινό αίτημα αποτελεί πρωτοβουλία γεωπολιτικού μεγέθους διότι στην ουσία βάζει στο οικόπεδο 12 με τον πλέον επίσημο τρόπο ΚΑΙ το Ισραήλ, κάτι το οποίο έως σήμερα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πως συνέβαινε «εξ αντανακλάσεως», αφού μπορεί να υπήρχαν συνέργιες και συμμαχίες αλλά επισήμως μόνο η αμερικανική Noble θα είχε άμεση συμμετοχή στην εκμετάλλευση του συγκεκριμένου κοιτάσματος.
Να σημειώσουμε ακόμα πως η πρακτική συμμετοχής «συνεταίρου» στην εκμετάλλευση ενός κοιτάσματος είναι σύνηθες φαινόμενο πολύ απλά για να μειωθεί το ρίσκο της επένδυσης αλλά και να επιμεριστεί το κόστος αυτής. Αξίζει να σημειωθεί πως η ισραηλινή εταιρία φερόταν να θέλει να συμμετάσχει πολύ πριν το τρυπάνι ανακαλύψει επί του πεδίου το φυσικό αέριο, κάτι το οποίο καταδεικνύει πως, πρώτον, οι Ισραηλινοί ήταν σίγουροι για την επιτυχία και δεύτερον, πως είχαν τη πολιτική βούληση να εμπλακούν σε μία περιοχή με υψηλό πολιτικό ρίσκο.
Τέλος, γίνεται κατανοητό πως σε περίπτωση που η αίτηση για την αμερικανο-ισραηλινή συνεργασία υλοποιηθεί, θα έχουμε το πρώτο απτό σημάδι της δημιουργίας του πολυδιαφημιζόμενου διαδρόμου Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας υπό την αιγίδα των ΗΠΑ αλλά και με χώρο για να μπει στο παιχνίδι και η Ρωσία, αφού τόσο ο δεύτερος γύρος τη Κύπρου βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώ η Ελλάδα αναμένεται να δείξει πολύ σύντομα πως δεν αποτελεί τον… αυτιστικό της περιοχής και να προχωρήσει σε αυτό που έχουμε αναφέρει πριν από λίγες εβδομάδες, στην ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
http://www.defence-point.gr/news/?p=57090
Με άλλα λόγια η ισραηλινή Delek θα πετύχει αυτό που αγωνίζεται να καταφέρει εδώ και δύο περίπου χρόνια, δηλαδή να αποκτήσει δικαιώματα στο συγκεκριμένο οικόπεδο αφού ήταν γνωστό πως η εξορύξεις θα ήταν επιτυχημένες, κάτι το οποίο φυσικά αποδείχτηκε αληθές τον Δεκέμβριο του 2011. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι το άμεσο ισραηλινό συμφέρον στο συγκεκριμένο κυπριακό «οικόπεδο», επεκτείνει την αεροναυτική «ομπρέλα» ασφαλείας για την απρόσκοπτη αξιοποίηση των κοιτασμάτων.
Σύμφωνα με τον υπουργό εμπορίου, βιομηχανίας και ενέργειας της Κύπρου, Νεοκλή Συλικιώτη, η αρμόδια επιτροπή αναμένεται να αποφανθεί θετικά επί του αιτήματος της Delek και να της επιτραπεί να συμμετάσχει στο επενδυτικό σχήμα στην εκμετάλλευση της «Αφροδίτης». Σύμφωνα με τον υπουργό η κίνηση αυτή της Κύπρου θα της επιτρέψει να απογειώσει τη συνεργασία της με το Τελ-Αβίβ, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τη μεταφορά του φυσικού αερίου του Λεβιάθαν στις ευρωπαϊκές αγορές.
Από τη πλευρά μας να σημειώσουμε πως η κίνηση της Λευκωσίας να αποδεχτεί το ισραηλινό αίτημα αποτελεί πρωτοβουλία γεωπολιτικού μεγέθους διότι στην ουσία βάζει στο οικόπεδο 12 με τον πλέον επίσημο τρόπο ΚΑΙ το Ισραήλ, κάτι το οποίο έως σήμερα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πως συνέβαινε «εξ αντανακλάσεως», αφού μπορεί να υπήρχαν συνέργιες και συμμαχίες αλλά επισήμως μόνο η αμερικανική Noble θα είχε άμεση συμμετοχή στην εκμετάλλευση του συγκεκριμένου κοιτάσματος.
Να σημειώσουμε ακόμα πως η πρακτική συμμετοχής «συνεταίρου» στην εκμετάλλευση ενός κοιτάσματος είναι σύνηθες φαινόμενο πολύ απλά για να μειωθεί το ρίσκο της επένδυσης αλλά και να επιμεριστεί το κόστος αυτής. Αξίζει να σημειωθεί πως η ισραηλινή εταιρία φερόταν να θέλει να συμμετάσχει πολύ πριν το τρυπάνι ανακαλύψει επί του πεδίου το φυσικό αέριο, κάτι το οποίο καταδεικνύει πως, πρώτον, οι Ισραηλινοί ήταν σίγουροι για την επιτυχία και δεύτερον, πως είχαν τη πολιτική βούληση να εμπλακούν σε μία περιοχή με υψηλό πολιτικό ρίσκο.
Τέλος, γίνεται κατανοητό πως σε περίπτωση που η αίτηση για την αμερικανο-ισραηλινή συνεργασία υλοποιηθεί, θα έχουμε το πρώτο απτό σημάδι της δημιουργίας του πολυδιαφημιζόμενου διαδρόμου Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας υπό την αιγίδα των ΗΠΑ αλλά και με χώρο για να μπει στο παιχνίδι και η Ρωσία, αφού τόσο ο δεύτερος γύρος τη Κύπρου βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώ η Ελλάδα αναμένεται να δείξει πολύ σύντομα πως δεν αποτελεί τον… αυτιστικό της περιοχής και να προχωρήσει σε αυτό που έχουμε αναφέρει πριν από λίγες εβδομάδες, στην ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
http://www.defence-point.gr/news/?p=57090
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου