Επιλεγμένη βιβλιογραφία:
1. «Οι διωγμοί των Ελλήνων εν Θράκη και Μικρασία», Αυθεντικαί Εκθέσεις και επίσημα κείμενα. Εν Αθήναις, τύποις Πανελληνίου Κράτους, 1915.
2. Φωκαϊκά Βλέμματα του /Regards Phoceens de Felix Sartiaux. Ed.Kallimages, Paris 2012.
Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την έναρξη των διωγμών που διοργάνωσε, μεθόδευσε και έθεσε σε εφαρμογή το νεοτουρκικό καθεστώς κατά των χριστιανικών πληθυσμών των μικρασιατικών παραλίων. Ειδικά όμως αυτές τις μέρες αναβιώνει στη μνήμη μας ο άγριος διωγμός που υπέστησαν οι κάτοικοι της Φώκαιας και των γύρω περιοχών, στις αρχές Ιουνίου του 1914. Εκείνα τα αποτρόπαια γεγονότα εκτίθενται αναλυτικά σε εκθέσεις και επίσημα κείμενα που συντάχθηκαν αμέσως μετά, καθώς και από τις μαρτυρίες του αυτόπτη Γάλλου αρχαιολόγου Felix Sartiaux και των συνεργατών του που διενεργούσαν την εποχή εκείνη για λογαριασμό της γαλλικής αρχαιολογική σχολής αρχαιολογικές ανασκαφές.
Στις 23 Μαΐου, με το παλαιό ημερολόγιο, ημέρα Τετάρτη, πολυάριθμη ομάδα αποτελούμενη από άτομα της τουρκικής διοίκησης, οπαδούς του Νεοτουρκικού Κομιτάτου καθώς και άλλα στοιχεία με προεξέχοντες μουσουλμάνους πρόσφυγες από τα Βαλκάνια και την Κρήτη, συναθροίστηκαν στην Φώκαια μεσκοπό την οργάνωση του διωγμού. Οι χριστιανοί ανήσυχοι ζήτησαν τη βοήθεια των αρχών καθώς και του μητροπολίτη Εφέσου Ιωακείμ Ευθυβούλη. Οι φόβοι τους επιβεβαιώθηκαν την επομένη όταν από το απομεσήμερο άρχισαν να φτάνουν ειδήσεις για λεηλασίες και έκτροπα που ήδη είχαν λάβει χώρα στα γειτονικά χωριά Γκερένκιοϊ και Βαγαράς. Έφθασαν στην πόλη και ομάδες από περίτρομα θύματα διηγούμενα τα βασανιστήρια και τους φόνους που διέπραξε σε βάρος τους η συμμορία του Τζαφέρ αγά, γνωστού κακοποιού που δρούσε κατ’ εντολήν του Κομιτάτου.
Η ίδια συμμορία βρισκόταν όμως ήδη εξώ από την πόλη τους περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να δράσει. Λίγο πριν αρχίσουν οι σφαγές, οι βιασμοί και η λεηλασία των περιουσιών τους πολλοί κάτοικοι κατόρθωσαν να βρουν καταφύγιο στα τέσσερα σπίτια της γαλλικής αρχαιολογικής αποστολής που είχε υψωθεί η γαλλική σημαία.
Παρά τις δοθείσες υποσχέσεις περί προστασίας των αμάχων, οι τοπικοί παράγονες επέτρεψαν και συνήργησαν στη σφαγή και δήωση της Φώκαιας, σε συννενόηση με τον ληστή Τζαφέρ.
Οι ανηλεείς σφαγές και διαρπαγή περιουσιών των θυμάτων, τα εγκλήματα που παρουσιάζουν εντυπωσιακή ευρηματικότητα σε ωμότητες, σε συνδιασμό και με την ικανοποίηση ταπεινών ενστίκτων, τα ονόματα των θυμάτων, αλλά και εκείνα των θυτών που δεν υπήρξαν μόνον ανώνυμοι, καταγράφονται διεξοδικά στην επίσημη έκθεση που συνοδεύει το συγκεκριμένο γεγονός. Μολονότι πολλοί προσπαθούν α βρουν προστασσία στην πόλη της Σμύρνης, στα θύματα των διωγμών απαγορεύεται γενικά να καταφεύγουν στο εσωτερικό, ενώ ενθαρρύνεται η εγκατάλειψη της Οθωμανικής επικράτειας.
Οι διωγμοί στην Φώκαια, όπως και στις περισσότερες περιοχές που συνέβησαν παρόμοια γεγονότα, αποκαλύπτουν οτι πέρα του φανατισμού και της πολιτικής σκοπιμότητας για εθνοκάθαρση, σημαντικό κίνητρο των αυτουργών, ιδίως των μουσουλμάνων προσφύγων των Βαλκανικών πολέμων, ήταν η διαρπαγή των περιουσιών των χριστιανών. Και πράγματι από τις επόμενες μέρες των γεγονότων της Φωκαίας, στο Φραγγγομαχαλά και στο Μαντάμας Χάνι της Σμύρνης, Εβραίοι και Τουρκοκρήτες άρχισαν, με την απόλυτη ανοχή της τουρκικής διοίκησης να πωλούν ελεύθερα όσα τιμαλφή και κινητά στοιχεία είχαν κλαπεί. Εννοείται οτι οι πλούσιες αγροτικές περιουσίες και οι κατοικίες των χριστιανών είχαν ήδη καταληφθεί.
Με τα επεισόδια αυτά ξεκίνησε ο μεγάλος διωγμός των χριστιανών των μικρασιατικών παραλίων που διήρκεσε μέχρι το πέρας του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου προκαλώντας το πρώτο κύμα προς την Ελλάδα από 270.000 πρόσφυγες και που έλαβε τη μορφή μιας πραγματικής γενοκτονίας.
http://mikrasiatis.gr/100-xronia-apo-ton-agrio-diogmo-ton-katoikon-tis-fokaias/
pontos-news.gr
http://ellas2.wordpress.com/
1. «Οι διωγμοί των Ελλήνων εν Θράκη και Μικρασία», Αυθεντικαί Εκθέσεις και επίσημα κείμενα. Εν Αθήναις, τύποις Πανελληνίου Κράτους, 1915.
2. Φωκαϊκά Βλέμματα του /Regards Phoceens de Felix Sartiaux. Ed.Kallimages, Paris 2012.
Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την έναρξη των διωγμών που διοργάνωσε, μεθόδευσε και έθεσε σε εφαρμογή το νεοτουρκικό καθεστώς κατά των χριστιανικών πληθυσμών των μικρασιατικών παραλίων. Ειδικά όμως αυτές τις μέρες αναβιώνει στη μνήμη μας ο άγριος διωγμός που υπέστησαν οι κάτοικοι της Φώκαιας και των γύρω περιοχών, στις αρχές Ιουνίου του 1914. Εκείνα τα αποτρόπαια γεγονότα εκτίθενται αναλυτικά σε εκθέσεις και επίσημα κείμενα που συντάχθηκαν αμέσως μετά, καθώς και από τις μαρτυρίες του αυτόπτη Γάλλου αρχαιολόγου Felix Sartiaux και των συνεργατών του που διενεργούσαν την εποχή εκείνη για λογαριασμό της γαλλικής αρχαιολογική σχολής αρχαιολογικές ανασκαφές.
Στις 23 Μαΐου, με το παλαιό ημερολόγιο, ημέρα Τετάρτη, πολυάριθμη ομάδα αποτελούμενη από άτομα της τουρκικής διοίκησης, οπαδούς του Νεοτουρκικού Κομιτάτου καθώς και άλλα στοιχεία με προεξέχοντες μουσουλμάνους πρόσφυγες από τα Βαλκάνια και την Κρήτη, συναθροίστηκαν στην Φώκαια μεσκοπό την οργάνωση του διωγμού. Οι χριστιανοί ανήσυχοι ζήτησαν τη βοήθεια των αρχών καθώς και του μητροπολίτη Εφέσου Ιωακείμ Ευθυβούλη. Οι φόβοι τους επιβεβαιώθηκαν την επομένη όταν από το απομεσήμερο άρχισαν να φτάνουν ειδήσεις για λεηλασίες και έκτροπα που ήδη είχαν λάβει χώρα στα γειτονικά χωριά Γκερένκιοϊ και Βαγαράς. Έφθασαν στην πόλη και ομάδες από περίτρομα θύματα διηγούμενα τα βασανιστήρια και τους φόνους που διέπραξε σε βάρος τους η συμμορία του Τζαφέρ αγά, γνωστού κακοποιού που δρούσε κατ’ εντολήν του Κομιτάτου.
Η ίδια συμμορία βρισκόταν όμως ήδη εξώ από την πόλη τους περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να δράσει. Λίγο πριν αρχίσουν οι σφαγές, οι βιασμοί και η λεηλασία των περιουσιών τους πολλοί κάτοικοι κατόρθωσαν να βρουν καταφύγιο στα τέσσερα σπίτια της γαλλικής αρχαιολογικής αποστολής που είχε υψωθεί η γαλλική σημαία.
Παρά τις δοθείσες υποσχέσεις περί προστασίας των αμάχων, οι τοπικοί παράγονες επέτρεψαν και συνήργησαν στη σφαγή και δήωση της Φώκαιας, σε συννενόηση με τον ληστή Τζαφέρ.
Οι ανηλεείς σφαγές και διαρπαγή περιουσιών των θυμάτων, τα εγκλήματα που παρουσιάζουν εντυπωσιακή ευρηματικότητα σε ωμότητες, σε συνδιασμό και με την ικανοποίηση ταπεινών ενστίκτων, τα ονόματα των θυμάτων, αλλά και εκείνα των θυτών που δεν υπήρξαν μόνον ανώνυμοι, καταγράφονται διεξοδικά στην επίσημη έκθεση που συνοδεύει το συγκεκριμένο γεγονός. Μολονότι πολλοί προσπαθούν α βρουν προστασσία στην πόλη της Σμύρνης, στα θύματα των διωγμών απαγορεύεται γενικά να καταφεύγουν στο εσωτερικό, ενώ ενθαρρύνεται η εγκατάλειψη της Οθωμανικής επικράτειας.
Οι διωγμοί στην Φώκαια, όπως και στις περισσότερες περιοχές που συνέβησαν παρόμοια γεγονότα, αποκαλύπτουν οτι πέρα του φανατισμού και της πολιτικής σκοπιμότητας για εθνοκάθαρση, σημαντικό κίνητρο των αυτουργών, ιδίως των μουσουλμάνων προσφύγων των Βαλκανικών πολέμων, ήταν η διαρπαγή των περιουσιών των χριστιανών. Και πράγματι από τις επόμενες μέρες των γεγονότων της Φωκαίας, στο Φραγγγομαχαλά και στο Μαντάμας Χάνι της Σμύρνης, Εβραίοι και Τουρκοκρήτες άρχισαν, με την απόλυτη ανοχή της τουρκικής διοίκησης να πωλούν ελεύθερα όσα τιμαλφή και κινητά στοιχεία είχαν κλαπεί. Εννοείται οτι οι πλούσιες αγροτικές περιουσίες και οι κατοικίες των χριστιανών είχαν ήδη καταληφθεί.
Με τα επεισόδια αυτά ξεκίνησε ο μεγάλος διωγμός των χριστιανών των μικρασιατικών παραλίων που διήρκεσε μέχρι το πέρας του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου προκαλώντας το πρώτο κύμα προς την Ελλάδα από 270.000 πρόσφυγες και που έλαβε τη μορφή μιας πραγματικής γενοκτονίας.
http://mikrasiatis.gr/100-xronia-apo-ton-agrio-diogmo-ton-katoikon-tis-fokaias/
pontos-news.gr
http://ellas2.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου