ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΙ, ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΣΤΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ 1923-1960

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ : ΣΠΥΡΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ 

 

 Ένα σημείωμα βιβλιοκριτικής

Του Λάζαρου Μαύρου

Ε Ν Α ΠΟΛΥ ενδιαφέρον και άξιο μελέτης βιβλίο 762 σελίδων, πολύμοχθης ιστορικής έρευνας σ’ εντυπωσιακό όγκο αρχειακών πηγών και βιβλιογραφίας, με αντικείμενο την τουρκική μειονότητα της Κύπρου, απ’ τη λήξη της Τουρκοκρατίας 1878 μέχρι τέλους και της Αγγλοκρατίας 1960, συνέγραψε ο κ. Σώτος Κτωρής, καταγόμενος απ’ τη σκλαβωμένη Καρπασία, κάτοχος διδακτορικού τίτλου Τουρκικών & Μεσανατολικών Σπουδών του Παν/μίου Κύπρου, το οποίο εκδόθηκε πρόσφατα στην Αθήνα απ’ τις εκδόσεις Παπαζήση και ήταν προγραμματισμένη για χθες βράδυ η 1η παρουσίασή του στη Δημοσιογραφική Εστία της Λευκωσίας, με ομιλητές τους επιστήμονες κ.κ. Νιαζί Κιζίλγιουρεκ, Ξένια Κωνσταντίνου (του Π.Γ. του ΔηΣυ), Νικόλα Κυριάκου, Νίκο Τριμικλινιώτη, Βασίλη Πρωτοπαπά, με χαιρετισμό του πρυτάνεως Κων/νου Χριστοφίδη και συντονιστή τον δημοσιογράφο κ. Λοΐζο Αντωνίου.

 

Τ Ι Τ Λ Ο Σ ΤΟΥ βιβλίου: «Τουρκοκύπριοι, από το περιθώριο στον συνεταιρισμό, 1923-1960». Συγκροτείται από τρία μέρη: (α) Οι παράγοντες που καθόρισαν το πλαίσιο των τ/κ διεκδικήσεων 1878-1946, (β) Η θεσμική συγκρότηση σε κοινότητα και η τουρκική εμπλοκή 1947-1954 και (γ) Η ριζοσπαστικοποίηση 1955-1960.

 

Π Α Ρ Α ΤΟΝ αξιοθαύμαστο πλούτο του το βιβλίο απέτυχε, κατά τη γνώμη μας, να αναγνώσει επαρκώς και να αντιληφθεί τον ουσιωδέστερο πυρήνα της στρατηγικής του τουρκικού κράτους στο Κυπριακό, από το 1955 ώς το 1960 και την αταλάντευτη έκτοτε επιμονή της Τουρκίας στην ίδια στρατηγική μέχρι σήμερα. Ο συγγραφέας, παρότι μελέτησε και Νιχάτ Ερίμ (Εκθέσεις 1956) και Ισμαήλ Τάνσου (επιτελικό «Σχέδιο Επανάκτησης Κύπρου») και Σπύρο Αθανασιάδη (για την ΤΜΤ), δεν μπόρεσε να «μπει» στην τουρκική στρατηγική νοοτροπία, τον σχεδιασμό και την πρακτική της εφαρμογή.

 

Ε Ν Τ Υ Π Ω Σ Η προκαλεί λ.χ. πόσα πολλά και ουσιώδη αποσιώπησε κι απέκρυψε απ’ τα κείμενα του «εγκεφάλου» εκπόνησης του «Σχεδίου Επανάκτησης», του Γραφείου Ειδικού Πολέμου, του Γενικού Επιτελείου ταγματάρχη (τότε) Ισμαήλ Τάνσου, τα οποία αναφέρονται από το 1998 στο βιβλίο Αθανασιάδη για την ΤΜΤ, καταγράφονται στο βιβλίο του ίδιου του Τάνσου από το 2001 κι επιβεβαιώνονται κι από άλλες πηγές, με σημαντικότερη, το βιβλίο του στρατηγού Κεμάλ Γιαμάκ «Ίχνη που έμειναν στη σκιά κι εμείς που επισκιαστήκαμε» 2006, το οποίο δεν εντοπίσαμε στη βιβλιογραφία του. Για τους ενδιαφερόμενους μελετητές προτείνουμε, ως ένα πρόχειρο παράδειγμα αλληλοσυγκρουομένων: (α) όσα απ’ τον Τάνσου παραθέτει ο Αθανασιάδης, στις σελίδες 119επ. του βιβλίου του και όσα ο Κτωρής αναφέρει στις σελ. 709επ. του δικού του βιβλίου.

 

Τ Ο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ πάντως, κατά την άποψή μας, είναι ότι: Ο συγγραφέας δεν αντιλήφθηκε ότι το 1959, αποδεχόμενη η Τουρκία τη ζυριχική Κυπριακή Δημοκρατία, προετοίμαζε ΗΔΗ την Τουρκανταρσία του 1963 - 64 και τους Τουρκοκύπριους ως την «στρατηγική μειονότητα - προγεφύρωμά» της για τον Αττίλα του 1974…

http://enotikokinima.blogspot.gr/2013/12/1923-1960.html#more