Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΜΑΣ ΤΑ ΤΙΜΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΛΗΣΜΟΝΟΥΜΕ


Η προδοσία της πωλήσεως πατρίδος και λαού στους τοκογλύφους του Νεοταξισμού και το σκόρπισμα της ανασφάλειας και της απελπισίας στην κοινωνία μας αφύπνισε τα πατριωτικά αντανακλαστικά που χρόνια ολόκληρα είχαν υπνωθεί μέσα σε μια εφήμερη ευμάρεια. Και η άνοδος του Εθνικιστικού Κινήματος ως ανάχωμα της σήψης και πολεμίστρα εθνικής αντίστασης έχει τρομοκρατήσει τους άθλιους κρατούντες ωθώντας τους σε σπασμωδικές ενέργειες κατασυκοφαντήσεως της παρατάξεως όλων των Ελλήνων.

Και έτσι συνεχίζουν να προσδιορίζουν ψευδεπίγραφα και πρόστυχα τον Εθνικοκοινωνισμό ως ιδεολογία ακραία και ξένη προ το Ελληνικό Έθνος χαρακτηρίζοντας αντιστοίχως ξένα και ακραία τα σύμβολα και τους συναγωνιστικούς χαιρετισμούς μας. Σύμβολα και χαιρετισμοί που είναι διαπιστωμένα από αρχαιολογικά ευρήματα και ιστορικές αναφορές αρχέγονοι και ελληνικοί. Απεικονίσεις που επινόησαν οι τρανοί μας πρόγονοι προσδίδοντας αισθήματα δυνάμεως μα και σεβασμού προς την Θεία Πρόνοια και την Πατρίδα.

Σκοπός αυτής της επινοήσεως ήταν, σε αντιδιαστολή με την απελπισία, την ηττοπάθεια και την ηθική χαλαρότητα της εποχής μας, η ενθάρρυνση, η νικηφόρα διάθεση και η τοποθέτηση των Ελληνικών Αξιών στην προμετωπίδα της καθημερινότητας επ’ ωφελεία του κοινωνικού συνόλου. Βέβαια τότε ο Θεός γνώριζε εορτές, τιμές και εκδηλώσεις βαθύτατου σεβασμού για τα προσφερόμενα αγαθά και την εύνοια προς την Πολιτεία από κάθε δύσκολη στιγμή.

Και τα σύνορα άνοιγαν για ένα και μόνο λόγο. Όχι βέβαια για να εισρεύσουν λεφούσια αλλοφύλων ούτε για να κοντύνει η Εθνική Γη. Αλλά για να επεκταθεί ο ζωτικός χώρος και να απλωθούν τα σύνορα ενός Ελληνισμού ζωντανού και δημιουργικού. Τότε έτσι αντιμετωπίζονταν οι προκλήσεις. Και ανάλογα ήταν τα σύμβολα και οι τρόποι έκφρασης του Έθνους μας. Ενέπνεαν δύναμη, πολεμική ετοιμότητα και ευγνωμοσύνη.

Τα σύμβολα αυτά ενσωματώθηκαν δικαίως από τον Ελληνικό Εθνικοκοινωνισμό, αφού το νόημα του Κινήματος μαζί μ’ αυτό του Ελληνισμού είναι η εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος και η υπηρέτηση της Λαϊκής Κοινότητος. Μεγαλύτερη και καλύτερη Ελλάδα από πολίτες που θα εργάζονται απερίσπαστοι επάνω σε έργα πολιτισμού και ευημερίας. Τα πιο γνωστά μας λοιπόν σύμβολα είναι ο μαίανδρος και ο αγκυλωτός σταυρός τα οποία συναντούνται σε πολλούς αρχαιολογικούς χώρους, αρχαίους ναούς, αμφορείς, ακόμη και κλασικά κτήρια που έχει τύχει να διασωθούν από την αδιαφορία ενός εχθρικού «ελληνικού» κράτους.

Όλοι για παράδειγμα έχουν περάσει εμπρός από το γνωστό μας νομισματοκοπείο. Έτσι κι εγώ, όταν το πρωτοείδα μικρό παιδί νόμιζα ότι ήταν προϊόν ξένης κατοχής ο αγκυλωτός σταυρός στα κάγκελα του συγκεκριμένου κτηρίου. Όμως γρήγορα οι γονείς μου και αργότερα έρευνα περισσότερης γνώσης μου εξήγησαν ότι ο αγκυλωτός σταυρός είναι Ιερό Σύμβολο του Ηλιακού Θεού Απόλλωνος του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Έψαξα και βρήκα φωτογραφικό υλικό που εικονίζονται οι παίκτες του θρυλικού αθλητικού συλλόγου Απόλλωνα Σμύρνης, του μετέπειτα Απόλλωνα Αθηνών, να φορούν φανέλες με τον αγκυλωτό σταυρό στις αρχές του εικοστού αιώνος.

Ύστερα ήρθε η γνωριμία μου με τους ιερούς χώρους των προγόνων μας σαν τους Δελφούς που βρίσκονται πλησίον της ιδιαίτερης πατρίδος μου Θήβας. Και φυσικά γνώρισα επιπλέον τον μαίανδρο ως συμβολισμό της αέναης κίνησης των πραγμάτων και του χρόνου αλλά και της δυνάμεως που προσέδιδε στον προσεκτικό παρατηρητή και τον γνήσιο Έλληνα εκείνης της περιόδου που προέτασσε την ιεροπρέπεια, το ηρωικό στοιχείο και το καθήκον προς τους ανθρώπους του, το Θεό και τον Ελληνικό Πολιτισμό.  

Και επειδή τυγχάνει να έλκω την καταγωγή μου από τη γενιά των Δωριέων όπως όλοι οι Θηβαίοι και οι Σπαρτιάτες, βάλθηκα να μελετήσω κι άλλες μυσταγωγικές και μη λεπτομέρειες που έχουν σχέση μ’ αυτή τη γενιά, αλλά και με ολόκληρο το πανώριο Ελληνικό Γένος. Να κατανοήσω το αξιακό σύστημα εκείνων των μακρινών από την εποχή μου ανθρώπων που όμως μας συνδέει κοινό Αίμα και μια φιλοσοφία ζωής που έχει φτάσει ως τις μέρες μας έστω και τραυματισμένη από βάρβαρες παρεμβάσεις.

Και έτσι βρήκα τον επίσης αρχέγονο ελληνικό χαιρετισμό με το δεξί χέρι υψωμένο επάνω από τον ώμο και στο ύψος των οφθαλμών. Χαιρετισμό τον οποίο εφάρμοσαν τα μέλη της Εθνικής Διακυβέρνησης της 4ης Αυγούστου του Εθνάρχη Ιωάννη Μεταξά και τα νεαρά ελληνόπουλα που στελέχωσαν την Εθνική Οργάνωση Νεολαίας ΕΟΝ. Βρήκα σαφείς αναφορές από περιόδους που σίγουρα δεν έχουν καμία χρονική σύμπτωση με τις μέρες που προηγήθηκαν του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Χρονικές στιγμές που συναντούν το Ελληνικό Έθνος να βαστάει τις τύχες του κόσμου με την θυσία του Λεωνίδα και την ένδοξη ενδυμασία του κοσμοκράτορα Μεγαλέξανδρου.

Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός είναι ο κατεξοχήν θεματοφύλακας της Ελληνικής Παράδοσης. Εκφραστής του ανυπότακτου Ελληνικού Έθνους που ξέρει να πολεμά τις δυσκολίες της ζωής και να γιγαντώνεται υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση των λαβάρων του, των συμβόλων του και των όρκων τιμής και συντροφικότητας. Μπροστά λοιπόν στην επερχόμενη Νίκη των Ενωμένων Ελλήνων παραμένουμε σε καιρούς βέβηλους Πιστοί Έλληνες. Και έτσι από χρέος ιερό στο Θεό και την Ελλάδα τα σύμβολά μας τα τιμούμε και δεν τα λησμονούμε.


ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου