ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΘΥΣΙΑΣΘΕΝΤΩΝ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 1940-1949 ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΖΟΥΒΑΛΑ

     

   Ο Γεώργιος Τζουβαλάς γεννήθηκε την 25^ην Νοεμβρίου στο χωριό Βουνό Τεγέας στην Αρκαδία. Κατά την διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση  από τις τάξεις της Οργάνωσης «Ελληνικός Στρατός [Ε.Σ.]» του Τ/χου Καραχάλιου Χρ. και Ιλάρχου Βρεττάκου Τηλεμ. ως ανιχνευτής και αγγελιοφόρος. Εισήχθη στην ΣΣΕ το 1948 και απεφοίτησε το έτος 1950 με τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού Πεζικού. Κατά την διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας, πέρασε από διάφορες ανώτερες Σχολές Πολέμου της ημεδαπής και της αλλοδαπής και διετέλεσε καθηγητής στην Σχολή Εθνικής Αμύνης. Υπηρέτησε σε διάφορες μονάδες του Ελληνικού Στρατού και μετέσχε του Εκστρατευτικού Σώματος στην Κορέα ως υπολοχαγός και στην Κύπρο ως λοχαγός. Έχει ανακηρυχθεί επίτιμος δημότης της πόλεως Πουσάν Κορέας. Υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία σε διάφορα μέρη της Ελλάδος και στο εξωτερικό. Μετά την αποστρατεία του συνέχισε τις ιστορικές του μελέτες και συνέγραψε άρθρα και βιβλία ιστορικού και εθνικού περιεχομένου

 Το έργο αποτελεί συνέκδοση του Ε.Μ.Ε.ΙΣ. και των εκδόσεων ΠΕΛΑΣΓΟΣ του Γιάννη Γιαννάκενα, ο οποίος έχει και την ευθύνη διάθεσης

     Την Τετάρτη 25 Ιανουαρίου, στις 17.30, η Εταιρεία Μελέτης Ελληνικής Ιστορίας έκανε παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γεωργίου Μ. Τζουβαλά ‘ΜΝΗΜΗ  ΘΥΣΙΑΣΘΕΝΤΩΝ  ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ’, στην αίθουσα Μεγάλων Ευεργετών (1^ος Όροφος) της Εταιρείας Φίλων του Λαού (Ευριπίδου 5).

       Κεντρικός παρουσιαστής και συντονιστής της εκδήλωσης ήταν ο Αντιστράτηγος ε.α. κ.Ιωάννης Αντωνακέας, ο οποίος, αφού παρουσίασε τους ομιλητές, τον συγγραφέα και το βιβλίο, έδωσε τον λόγο στους προγραμματισμένους ομιλητές, οι οποίοι, κατά σειράν εμφανίσεως, ήταν οι εξής :

NIKΟΛΑΟΣ  Π. ΜΠΡΑΤΣΙΩΤΗΣ

Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος της Εταιρείας Φίλων του Λαού

       Ο στρατηγός, ο κ. Γ.Τζουβαλάς είναι σαρξ εκ της σαρκός της Εταιρείας, μέλος του Δ.Σ. επί σειράν ετών, παλαιός εταίρος, πάντοτε παρών σε όλα τα δρώμενα καθοριστικού ρόλου της Εταιρείας των Μελετών.  Με το βιβλίο του αυτό λέγει ότι αισθάνεται ότι εκλήθη να υπερασπισθεί πάτριον έδαφος, όχι με τα όπλα αυτήν την φορά, αλλά με την πένα για να υπερασπισθεί την Ιστορία και να την αποκαταστήσει κατά το δυνατόν. Ομιλεί για τους υπέρ πίστεως αναλωθέντας, σφαγιασθέντας και πεσόντας, σε αντίθεση με εκείνους που πολέμησαν υπέρ μίας άλλης ‘ιδεολογίας’ σκοτεινής και εθνοκτόνου και έστρεψαν τα όπλα κατά της πατρίδος, είτε κατά την διάρκεια της Κατοχής είτε την μετέπειτα

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΜΑΡΑΤΟΣ  

Πρόεδρος της Εταιρείας Μελετης Ελληνικής Ιστορίας, πρώην Αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού   

       Στην εισαγωγή του που έκανε στο βιβλίο του κ, Γ.Τζουβαλά, γράφει τα εξής :         

      

«Ο 20ος αιών κατά την διάρκειαν του οποίου οι άνθρωποι της ηλικίας μου διανύσαμε το μεγαλύτερον μέρος του επί γης βίου μιας, σημαδεύτηκε από μεγάλας συγκρούσεις, με εκατομμύρια ανθρώπινα θύματα και τεραστίας υλικάς καταστροφάς. Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και η χρήσις πυρηνικών όπλων υπήρξαν τα πλέον χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτού του αιώνος, ο οποίος εσφραγίσθη με την ισορροπία του τρόμου αλλά και με υψίστης σημασίας τεχνολογικά επιτεύγματα που οδήγησαν τον άνθρωπο εις άλλους πλανήτας. Προέκυψε εξ όλων αυτών των κοσμογονικών μεταβολών και αναταράξεων ειρήνη μακρόβιος αλλά ασταθής και ασθενική. Αι ιδεολογικαί διαφοραί και τα συμφέροντα που προεκάλεσαν τους πολέμους δεν έχουν εξαλειφθεί και αι προσπάθειαι δια παγκόσμιον ηγεμονίαν εκ μέρους των πλέον ισχυρών της γης εξακολουθούν να αναστατώνουν και να ταλαιπωρούν την ανθρωπότητα. Τοπικαί συγκρούσεις εξοντωτικαί αντιπαραθέσεις, λιμός και λοιμοί, αποτελούν φαινόμενα που επιβιώνουν υπό την ασθενή σκιάν της ειρήνης την οποίαν ουδείς απολαμβάνει σήμερον με την κυριολεκτικήν σημασίαν του όρου της. (...) (Από τον πρόλογο της έκδοσης)

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ  ΚΩΣΤΑΣ  ΚΟΡΚΑΣ

Βετεράνος του Β’ Παγκ.Πολέμου (1940 – 1945), του Αντισυμμοριακόύ Πολεμου (1946 -1949),Επίτιμος Διοικητής τηςΑ’Στρατιάς  

       Ο στρατηγός κ.ΚΩΣΤΑΣ  ΚΟΡΚΑΣ και ο κ.Γ.Τζουβαλάς είναι παλαιοί γνώριμοι, από την 10ετία του ’50, όταν ακόμη ο συγγραφέας βρισκόταν στην Σχολή Ευελπίδων. Έκτοτε συναντήθηκαν αρκετές φορές, είτε στα πλαίσια της στρατιωτικής τους υπηρεσίας, είτε στα πεδία των μαχών κατά των δυνάμεων Κατοχής ή του Συμμοριτισμού. Μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον κ.Τζουβαλά, είτε ως αξιωματικό, είτε ως συγγραφέα. Για το συγκεκριμένο βιβλίο είπε ότι είναι ένα έργο βαρύ, σοβαρό, εντυπωσιακό, επίκαιρο, πολλαπλά χρηστικό, αλλά παράλληλα και το καλύτερο μνημόσυνο για τους υπέρ πατρίδος πεσόντες. Τέλος, συνεχάρη τον συγγραφέα λέγοντας «Θερμά συγχαρητήρια για το βαρύτιμο και το πολλαπλά χρήσιμο έργο σου προς την πατρίδα». 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ  ΣΚΑΡΒΕΛΗΣ

Στρατηγός και Ακαδημαϊκός

      « Αυτό που πρωτίστως θέλω να πω είναι ότι από μόνοι τους οι κατάλογοι  των πεσόντων δεν θα είχαν νόημα και βάση στήριξης αν δεν εξιστορούντο και δεν ήταν καταγεγραμμένα τα γεγονότα, μέσα στα οποία και εξ αιτίας των οποίων χάθηκαν οι πεσόντες. Αυτό ακριβώς κάνει ο πρώτος τόμος, αυτήν την αναγκαιότητα εξυπηρετεί. Παρατίθεται σε αυτόν το ιστορικό πλαίσιο της δράσης και ακτίνας, που είχε σαν αποτέλεσμα και την θανάτωση αυτών των ανθρώπων. Με μαεστρία ιστορικού καταγράφει τα ονόματα  και τα της δεκαετίας του ’40, σε ποσότητα τόση, όση απαιτείται για να καλύψει τις ανάγκες του δευτέρου τόμου : να μην είναι λεπτομερειακή εξιστόρηση και κουραστική, αλλά και να μην παραλείπει τα ουσιώδη και τα σημαντικά, δηλ. αυτά ακριβώς που συνιστούν τον καμβά της Ιστορίας και δίνουν  το όλο κλίμα και πνεύμα της εποχής..

       Αυτή η  εργασία συμπληρώνει άλλες παρόμοιες που προηγήθησαν , όπως είναι του Δημητρίου, με τίτλο «Παράδειγμα προς Αποφυγή», του Τάκη του Λαζαρίδη  «Ευτυχώς, ηττηθήκαμε Σύντροφοι», της Μαργαρίτας Λαζαρίδη «Πόλεμος και Αίμα», του καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Μαρατίδη, για τον Δημοκρατικό (λεγόμενο).Στρατό, κ.α. Αξιωματικοί τις 10ετίες του ’50 και του ’60 με την ευαισθησία που τους διακρίνει, τα αδικήματα που έγιναν κατά της πατρίδος έγραψαν  αποκαλυπτικές εργασίες για τον κομμουνισμό και τον Ελληνικό ιδιαίτερα, όπως ο στρατηγός Κουρατσαντώνιος, με τίτλο «Η κρίσις του ΚΚΕ» και ο Θεοδωρόπουλος Στάθης «Το έγκλημα και η Προδοσία του ΚΚΕ».

       Εκμεταλλευόμενοι ένα πνεύμα συμφιλίωσης, ας πούμε, όμως με το πρόσχημα συμφιλίωσης, αφέθη το πεδίον ελεύθερο να το διαφεντεύει η μία πλευρά, χωρίς αντίλογο, νομίζω ότι γίνομαι αντιληπτός. Ατυχώς, την στιγμή που η χώρα έπρεπε να εξαργυρώνει τις επιταγές της συμβολής και των επιτυχιών της στον Β’Παγκ.Πόλεμο, ξέσπασε η κομμουνιστική ανταρσία, με σκοπό την βίαιη κομμουνιστικοποίηση της χώρας. Και, αντί η χώρα να εξαργυρώνει τις επιταγές της και να οικοδομείται και να προοδεύει, κατεστρέφετο χειρότερα και από όσο με την τριπλή κατοχή, την Γερμανικο – Ιταλο - Βουλγαρική  Αυτή λοιπόν είναι η συμβολή του πρώτου τόμου.

Έρχεται να προστεθεί μετά από αρκετές άλλες δεκαετίες, προανέφερα κάποιες, ώστε με αντικειμενικότητα και υπευθυνότητα,  χαρακτηριστικά του συγγραφέα, να αποκατασταθούν τα πράγματα από την κατοπινή διαστρέβλωση»

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ  ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΣ (γόνος της παλιάς οικογενείας του Δημητράκου που είχε εκδόσει το ομόνυμο και μοναδικό στο είδος του ορθογραφικό και εγκυκλοπαιδικό λεξικό ‘ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ’ εννέα τόμων, έφεδρος αξιωματικός στα τεθωρακισμένα

Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη  έδρα ‘Μεθοδολογίας και Επιστήμης.,

.      Στο καινούργιο του βιβλίο, ο κ.Γ.Τζουβαλάς πετυχαίνει δύο στόχους. Πρώτον και ειδικά σημαντικότερον είναι να μνημονευτούν οι χιλιάδες μαχητές, αλλά και άνδρες που χάθηκαν στην διάρκεια της πιο μαύρης 10ετίας στην Ελληνική Ιστορία, εκείνης του 1940 – 1950. Δεύτερον, είναι η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, με τρόπο εύληπτο και συνοπτικό, ιδιαίτερα για τον νέο αναγνώστη που δεν έζησε σε αυτά τα χρόνια και ο οποίος για συλλέξει τις πληροφορίες, οι οποίες  υπάρχουν μέσα στο βιβλίο, θα έπρεπε να ψάξει σε πολλές πηγές.

       Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη είναι η καταγραφή των απωλειών από όλες τις μεριές για τον εξής λόγο: η απώλεια ενός ανθρώπου είναι απώλεια έμψυχου υλικού, μια απώλεια για όλο το έθνος, ακόμη και αν  σκοτώθηκαν άνθρωποι από την μεριά των στασιαστών και των αναρχικών, οι οποίοι, σημειωτέον, δεν ήταν όλοι τους κομμουνιστές. Οι περισσότεροι, από ό,τι ξέρουμε, στρατολογήθηκαν βιαίως ή υπέστησαν πλύση εγκεφάλου ή ο,τιδήποτε. Τις αιτίες για αυτό πρέπει να τις αναζητήσουμε, αλλά ότι ήταν απώλεια για μας να σκοτωθούν και απλοί άνθρωποι, φυσικά και ήταν απώλεια. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνεται και ένα πολύ μεγάλο μέρος του άμαχου πληθυσμού,το οποίο θα πρέπει να συνυπολογιστεί, δηλ. πόσοι άνθρωποι πεθάνανε και από αρρώστιες και από στέρηση φαρμάκων, ακριβώς επειδή η Ελλάδα ήταν καθημαγμένη και δεν μπορούσε να τους βοηθήσει.

       O δεύτερος στόχος είναι η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Το βιβλίο.. εντάσσεται σε μία σειρά από ιστορικών μελετών τα τελευταία χρόνια, στις οποίες περιλαμβάνονται σχετικές μαρτυρίες, τοπικές ιστορικές έρευνες, παλαιότερες μελέτες κλπ. Αντιτάσσεται σε αυτό που συμβαίνει από τα χρόνια της μεταπολίτευσης και έπειτα, όπου υπήρχε  μία υπερίσχυση, μία κυριαρχία αριστερόφρονης, ας πούμε,. Ιστοριογραφίας. Αλλά αυτό, χάρη στις προσπάθειες και του συγγραφέα αλλά και πολλών άλλων νεωτέρων επιστημόνων, αρχίζει τα τελευταία 10 -15 χρόνια να αντιστρέφεται.

       Στο βιβλίο επισημαίνεται ότι τότε πάρα πολλοί και από τους επώνυμους στην ηγεσία του ΚΚΕ ήταν υπέρμαχοι της ‘αυτονομίας’ της Μακεδονίας, παρ’ όλο που και οι ίδιοι ήταν Μακεδονικής καταγωγής. Ενας από αυτούς ήταν ο επωνυμότατος ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΖΗΜΑΣ, με το ψευδώνυμο ‘Σαμαρινιωτης’, ο οποίος ήδη από το 1924,  στο τρίτο συνέδριο της ΚΟΜ.ΙΝΤΕΡΝ (=Κομμουνιστική Διεθνής) τάσσεται υπέρ της αυτονομήσεως της Μακεδονίας και της Θράκης. Και γενικά επισημαίνεται η δουλική εξάρτηση του ΚΚΕ, από το ΚΚΣΕ και τον ίδιο τον αιμοσταγή ΣΤΑΛΙΝ, πράγμα που δεν συνέβαινε με τα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά κομμουνιστικά κόμματα της εποχής. Όχι μόνον αυτό, αλλά και το ότι η πολιτική  του έκανε  μεγαλύτερο κακό στην Ελλάδα, από ότι έκανε η τριπλή Γερμανο – Ιταλο – Βουλγάρικη κατοχή, γιατί δεν στράφηκε καθόλου κατά των Γερμανών, αλλά εναντίον Ελλήνων, όταν αυτοί δεν προσχωρούσαν στις τάξεις του. Αυτό εννοούσαν, όταν έλεγαν ‘αντισταση’ ,

       Και το μεγαλύτερό και ασυγχώρητο έγκλημά τους ήταν το ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ,

 για το οποίο οι ίδιοι λένε ότι «ήταν μία πράξη σωτηρίας για τα παιδιά αυτά». Ήδη το 1934, οι κομμουνιστές έλεγαν ότι τα παιδιά αυτά διαπαιδαγωγούνται κατά το πρότυπο της ‘ηρωικής Κομσομόλ’, δηλ. για να καταλήξουν διεθνιστές. Η λέξη ‘διεθνιστής’ στο κομμουνιστικό λεξιλόγιο σημαίνει ‘άτομο σε ευθυγράμμιση απόλυτη και άνευ όρων με την Σοβιετική Ένωση’, τα δε παιδιά διαπαιδαγωγούνταν   για να γίνουν γενίτσαροι.

    Ο τίτλος του βιβλίου είναι ρητός, ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ !!! Με την προσπάθειά του αυτή, ο στρατηγός. μας έδειξε το μέγεθος της θυσίας της Ελλάδος και εμείς καλούμεθα να ακολουθήσουμε το παράδειγμά του. Δεν πρέπει να λογαριάσουμε το κόστος, στην προσπάθεια να διεκδικήσουμε, ηθικά και υλικά, την ζημία που έχουμε υποστεί. Και αυτό, όχι αναγκαστικά για να την χρεώσουμε σε άλλους, αλλά για να μαθαίνουμε εμείς από τα λάθη μας.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΤΖΟΥΒΑΛΑΣ, Συγγραφέας

       «Ως κίνητρο της εργασίας μου ήταν η ανάγκη να γίνει μία σύζευξις και ένας εναγκαλισμός συγνώμης και συμφιλιώσεως μεταξύ των εις αντίπαλα στρατόπεδα ευρεθέντων  ομαιμόνων. Κάποιοι υπήρξαν ‘ Ρήμασι Πειθόμενοι’ όμως όχι αυτών που είπε ο ίδιος ο Θεός αλλά κυρίως εκείνων που διέγραψαν από το λεξιλόγιό τους, το ‘Άμες δε γεσόμεθα πολλώ κάρρονες’ και το αντικατέστησαν με το «Γιατί εσύ και όχι εγώ, σήκω εσύ να κάτσω εγώ», και τα συναφή που απεμάκρυναν  την άμιλλα και την αντικατέστησαν με ισοπεδωτική εξίσωση προς το μηδέν. ‘Ρήμασι’ βεβαίως και μιας κακώς οργανωθείσης έξωθεν ανταρσίας προς αντιπερισπασμόν, δια την παγίωσιν της στρατιωτικής κυριαρχίας εις τα καταληφθέντα εδάφη – κράτη της Ανατολικής Ευρώπης. Σε τέτοια ‘παίγνια’ εθυσιάσθησαν εκατόμβαι, από το άνθος των Ελλήνων. Σε μία κομβική στιγμή, κατά την οποίαν συσσωρεύονται νέφη στον ορίζοντα, στον  ουρανό της Ελλάδος, και το έθνος φαίνεται να ξεμακραίνει, είναι χρέος μας να αφουγκρασθούμε φωνές που μας προτρέπουν να ακούσουμε αυτό που η σωφροσύνη επιτάσσει. για την οικοδόμηση αρραγούς εθνικής ενότητος. Να ξαναμιλήσει επιτέλους ο πατριωτισμός στην πατρίδα μας !!!

       Τέλος, ένα άλλο κίνητρο της εργασίας μου, όπως ανεφέρθη και από τους κυρίως ομιλητάς, ήταν να καταστεί κατά περισσότερο σαφή τρόπο το μέγεθος των θυσιών της Ελλάδος. Γιατί φτάσαμε στο σημείο να μας αμφισβητούν όχι μόνο την συμμετοχή μας την νίκη, αλλά και ακόμη αυτήν την συμμετοχή μας στον πόλεμο».

       Και η εκδήλωση έκλεισε με μία έκτακτη συμμετοχή ενός ακροατή, ο οποίος ανέβηκε στο βημα και απήγγειλε στίχους από το ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη «Ο Κατσαντώνης», επικεντρωνόμενος στις τελευταίες στιγμές του ήρωα.

                                                                                         ΘΩΜΑ’Ι’Σ   ΠΑΡΙΑΝΟΥ

Περιεχόμενα του Βιβλίου

ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ
Προλογικών Σημείωμα από την Εταιρείαν Μελέτης Ελληνικής Ιστορίας
Ευχαριστίαι
Προλεγόμενα
Εισαγωγή
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 1ον: Τα γεγονότα του Μεσοπολέμου
α. Πορεία ανορθώσεως μετά την Μικρασιατικήν καταστροφήν
β. Αλλαγή Σκηνικού - Ο θάνατος των πολιτικών αρχηγών
γ. Φασισμός - Ναζισμός - Κομμουνισμός εις την Ευρώπην
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 2ον: Η Ιταλογερμανική επίθεσις κατά της Ελλάδος
α. Αίτια και αφορμαί
β. Πρώτη Φάσις: Η Ιταλική εισβολή
γ. Δευτέρα Φάσις: Η Ελληνική Αντεπίθεσις
δ. Τρίτη Φάσις: Χειμεριναί επιχειρήσεις - Ιταλική επίθεσις Μαρτίου
ε. Τέταρτη Φάσις: Η Γερμανική εισβολή
στ. Πέμπτη Φάσις: Η Μάχη της Κρήτης
ζ. Η Κομμουνιστική παρεμβολή εις την αντίστασιν της Ελλάδος κατά των δυνάμεων του άξονος
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 3ον: Η κατοχή της Ελλάδος
α. Πλήγματα της κατοχής
β. Πρώτη κατηγορία των δεινών της Ελλάδος
γ. Δευτέρα κατηγορία δεινών της Ελλάδος - κατοχικός εμφύλιος και διάβρωσις Ελληνικών δυνάμεων Μέσης Ανατολής
δ. Απορρόφησις και διάλυσις της οργανώσεως ΕΣ
ε. Στάσις του ΚΚΕ έναντι της ΠΕΑΝ
στ. Στάσις του ΚΚΕ έναντι της ΠΑΟ
ζ. Στάσις του ΚΚΕ έναντι της οργανώσεως ΕΣΑΠ
η. Στάσις του ΚΚΕ έναντι της οργανώσεως ΕΑΟ/ΕΣΕΑ
θ. Στάσις του ΚΚΕ έναντι των ΕΟΕΑ/ΕΔΕΣ και ΕΚΚΑ
ι. Η δράσις των στελεχών των ΕΔ κατά την περίοδον της εχθρικής κατοχής
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 4ον: Η Απελευθέρωσις της Ελλάδος
α. Ανελέητος εμφύλιος
β. Συμφωνία Καζέρτας
γ. Ο λόγος της Απελευθερώσεως εις το Σύνταγμα
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 5ον: Η κομμουνιστική ανταρσία του Δεκεμβρίου 1944
και η συμφωνία της Βαρκίζης
α. Τα προσχήματα δια την ανταρσίαν του Δεκεμβρίου 1944
β. Η Συμφωνία της Βαρκίζης
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 6ον: Η αποχή του ΚΚΕ από τας εκλογάς της 31 Μαρτίου 1946 και η ανταρσία των ετών 1946 - 1949
Α. Αντιβασιλεύς Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός - Κυβέρνησις Στρατηγού Ν. Πλαστήρα
β. Στάδια της Κομμουνιστικής ανταρσίας κατά τον Γ' γύρον
γ. Στάδια αντιμετωπίσεως της Κομμουνιστικής ανταρσίας από το Ελληνικόν Κράτος
δ. Πίνακες Απωλειών

ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

ΕΣΤΑΛΕΙ ΑΠΟ ΙΩΑΝΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑ