Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος στις 17 Νοέμβρη η αστική δημοκρατία βάζει τα καλά της, παίρνει στα χέρια κάθε πολιτικός και θεσμικός εκπρόσωπος αυτής από ένα στεφάνι στο χέρι και τρέχουν όλοι μαζί να τιμήσουν το παραμύθι που πλάσανε προκειμένου να στήσουν στην πατρίδα μας το ξενοκίνητο καθεστώς τους. Πάνε να τιμήσουν την επέτειο της φκιασιδωμένης αντίστασης του Πολυτεχνείου ενάντια στην «κακιά» στρατιωτική κυβέρνηση της 21ης Απριλίου 1967.
Γνωρίζουμε πολύ καλά πως τότε η πλέον ολέθρια γενιά, αυτή του πολυτεχνείου, είχε χαρακτηρίσει τάχα αμερικανοκίνητη την «κακιά» χούντα. Για να αποδειχτεί έκτοτε έως και σήμερα ο νεοταξικός δωσιλογισμός του «καλού» και «δημοκρατικού» καθεστώτος. Τότε το κατοπινό πολιτικό σύστημα έψαχνε εναγωνίως αίμα και ήρωες προκειμένου να διχάσει και να ανακόψει την κοινωνική ομαλότητα και την εθνική αναγέννηση της Ελλάδος. Τόσες φόρες άλλωστε το έχει διαπράξει η αστική δημοκρατία στο ολέθριο διάβα της. Σκοπός ήταν η ανατροπή του εθνικιστικού και πατριωτικού καθεστώτος των εντίμων Ελλήνων Αξιωματικών και του Γεωργίου Παπαδόπουλου.
Το σκηνικό ήταν πολύ καλά στημένο. Οι γνωστές νεοταξικές «συμμαχικές» δυνάμεις και οι εντολοδόχοι «αντιστασιακοί» του ανθελληνισμού είχαν βάλει το σχέδιο εμπρός σε όλες του τις λεπτομέρειες. Σε πρώτο πλάνο ο εύκολος στον έλεγχο και ματαιόδοξος Ιωαννίδης. Και στα επιτελεία των τριών Σωμάτων των Ενόπλων Δυνάμεων τρεις αρχηγοί της εσχάτης προδοσίας που φυσικά δεν δικάστηκαν ποτέ από τη δημοκρατία παρά μονάχα οι προδομένοι ηγέτες και οι συνεπείς επαναστάτες της 21ης Απριλίου.
Τα θύματα της «κακιάς» χούντας στήθηκαν στο χώρο του Πολυτεχνείου. Τι κι αν όλα ήταν ψέματα; Τι κι αν η κεφαλή του πεσόντος του οποίου τιμάται η «απώλεια» έζησε και έγινε καθηγητής απελθών εκ του ματαίου τούτου κόσμου χρόνια αργότερα. Τι κι αν θυματοποιήθηκε ακόμη και μοντέλο σε διαφήμιση σαμπουάν, η γνωστή Ηλένια;
Τι κι αν ξέφτισαν γνωστές ιστορίες περί ομαδικών τάφων που ουδέποτε υπήρξαν ξεφτιλίζοντας τους εμπνευστές τους; Τίποτα δεν ανέκοψε το στήσιμο του «ηρωικού» Πολυτεχνείου, τα «εδώ πολυτεχνείο» των ντουντουκοφόρων που γίνανε βολευτές, υπουργοί και Ευρωπαίοι Επίτροποι, την ανατροπή Παπαδόπουλου και της αληθινής Στρατιωτικής Επανάστασης από το συστημικό φιάσκο του Ιωαννίδη, την σκλαβιά της Κύπρου και το νεοταξικό αντίδωρο της δημοκρατίας που σήμερα μας παραδίδει στην Τριμερή Επιτροπή, τον Διεθνιστικό Νεοταξισμό και την οσονούπω παγκόσμια διακυβέρνηση αυτών.
Οι εύπιστοι και αυθόρμητοι νέοι της εποχής εκείνης ξεγελάστηκαν κουβαλώντας στις πλάτες τους τούς πολιτικούς δολοφόνους της Ελλάδος. Το τεθωρακισμένο που απελευθέρωσε την είσοδο του πολυτεχνείου από τα υλικά εμπόδια μετατράπηκε στην οδό που διέβησαν εκείνοι που γύρευαν να τσαλακώσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις της Πατρίδος μας. Δολιοφθορά στην οποία απεδόθησαν τα μεταπολιτευτικά καθεστωτικά κόμματα με τις διαβόητες αποχουντοποιήσεις και την παροχή αισχρού και ψεύτικου ενοχικού συνδρόμου.
Όλα έκτοτε πήρανε την αντεθνική και αντιλαϊκή τροπή τους. Οι εκλογές που είχε ετοιμάσει ο Γεώργιος Παπαδόπουλος δεν έγιναν ποτέ. Το έργο του Επαναστάτη Ηγέτη στις υποδομές της χώρας και την οικονομία με τις επενδύσεις, την ενίσχυση της εντόπιας επιχειρηματικότητας και την άρση των δανειακών βαρών και όχι μόνο ανεκόπη και ανατράπηκε. Το Πολυτεχνείο εκτός από εκκολαπτήριο πολιτικών ηγετίσκων γέννησε και το περίφημο φοιτητικό άσυλο που έθρεψε με τη σειρά του γενιές παρακράτους και κόκκινων «αντιστασιακών. Η κερκόπορτα είχε λάβει «νομιμοποίηση» και το κουβάρι του κακού εισέρευσε στην Ελληνική Πολιτεία.
Τα δάνεια γίνονται τάχα αναπτυξιακή προοπτική γυρνώντας εκ νέου στις πλάτες των εργαζομένων, ο εθνικισμός κυνηγήθηκε στις σχολές και την πολιτική, η ελληνική επιχειρηματικότητα στιγματίστηκε μαζί με τον Στρατό ως χουντικές απολήξεις, οι δήθεν αντιαμερικάνοι πολιτικοί της μεταπολίτευσης άφησαν την ντουντούκα μετατρεπόμενοι στο πιο αμερικανόφιλο καθεστώς του πλανήτη. Οι βάσεις του θανάτου έβγαλαν ρίζες από εκεί που θα έφευγαν. Οι τρομοκράτες μπήκαν στη ζωή μας όχι ως αντιστασιακοί αλλά ως προβοκάτορες.
Η ιδεολογική τρομοκρατία της Αριστεράς, ανέκαθεν ποιούμενη την αντίσταση στα λόγια και το καθεστώς στις πράξεις, συνδιαμόρφωσε με την λοιπή σοσιαλφιλελεύθερη εξουσία ένα λαθραίο ψευτορωμέϊκο με τους Έλληνες υπό διωγμό. Και η παραχώρηση ιστορίας και εθνικής γης γίνεται πλέον με δανειακά μέσα χωρίς την ενεργοποίηση των τιμημένων ελληνικών όπλων. Η εθνική παιδεία διεθνοποιήθηκε για την αλλοίωση του εθνικού φρονήματος και οι εργαζόμενοι και τα ελληνόπουλα στερήθηκαν το ψωμί, την παιδεία και την εθνική ελευθερία που είχαν στον καιρό της Στρατιωτικής Επαναστάσεως.
Το κακόγουστο παραμύθι του Πολυτεχνείου λοιπόν έφερε την Μεταπολίτευση κι αυτή με τη σειρά της έφερε το ξεπούλημα στην διεθνή νεοταξική συμμορία. Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός περνάει τώρα μαζικά με τον ελληνικό λαό στην αντεπίθεση και αγωνίζεται για την αποκατάσταση της κλεμμένης ελληνικότητας στην παιδεία, την κοινωνία, την εργασία, την Πατρίδα μας. Καλούμε τους Έλληνες να κάνουμε την δική μας επανάσταση με στόχο την ελευθερία της Ελλάδος και το χαμόγελο των παιδιών μας.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου