Αδαμάντιος Κοραής, Λιθογραφία (Smolki Muller;).
Το επίγραμμα: Α. ΚΟΡΑΗΣ. ΕΛΛΑΣ, ΤΗΝ ΣΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΑΘΑΝΑΤΟΝ ΟΡΑΝ ΒΟΥΛΟΜΕΝΗ, ΣΟΥ ΜΗ ΔΙΔΟΝΤΟΣ, ΟΜΜΑΣΙΝ ΕΛΛΗΝΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΥΦΗΡΠΑΣΕ.
αφιερώθη τοις έλλησι, Ala Palette de Rubens, Rue de Saine No 6, pres le pont des arts. Πηγή: Νεοελληνική Εικονιστική Προσωπογραφία – ΕΙΕ.
Το επίγραμμα: Α. ΚΟΡΑΗΣ. ΕΛΛΑΣ, ΤΗΝ ΣΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΑΘΑΝΑΤΟΝ ΟΡΑΝ ΒΟΥΛΟΜΕΝΗ, ΣΟΥ ΜΗ ΔΙΔΟΝΤΟΣ, ΟΜΜΑΣΙΝ ΕΛΛΗΝΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΥΦΗΡΠΑΣΕ.
αφιερώθη τοις έλλησι, Ala Palette de Rubens, Rue de Saine No 6, pres le pont des arts. Πηγή: Νεοελληνική Εικονιστική Προσωπογραφία – ΕΙΕ.
Τα νέα της εξέγερσης στις παραδουνάβιες
ηγεμονίες έφτασαν στο Παρίσι γύρω στα μέσα του Απρίλη· λίγο αργότερα
μαθεύτηκε και το επαναστατικό ξέσπασμα στον Μοριά. «Χαίρω χαράν δεν
εμπορείς να φαντασθής πόσην», έγραφε στον συμπατριώτη του Βλαστό ο Κοραής
στις 25 Μαΐου· επιδοκιμάζει το ότι τ’ αδέλφια του Βλαστού έτρεξαν «εις
βοήθειαν της προσκαλούσης πατρίδος», κι αμέσως ύστερα προσθέτει:
«Είκοσι έτη ηλικίας ολιγότερα αν είχα, ούτε θεοί ούτε δαίμονες ήθελον
μ’ εμποδίσει» – να κατέβει δηλαδή κι αυτός στην επαναστατημένη Ελλάδα.
Στο ίδιο όμως γράμμα, κοντά στον
ενθουσιασμό προσθέτει και τους δισταγμούς του: «Να κρημνίση τις
οικοδομήν μεγάλη σοφία δεν χρειάζεται»… «Η μεγάλη και
τρομερά δυσκολία είναι εις την ανοικοδομήν, ήτις χρειάζεται αρχιτέκτονας
Αριστείδας και τοιούτους άλλους οποίος ήτον ο Αριστείδης, και οποίον
δεν βλέπω ακόμη κανένα εις το γένος. Αντί των τοιούτων έχομεν πολλούς
ημισόφους, πολλούς σχολαστικούς, οι οποίοι αν επιθυμήσωσι να γενώσι
δημαγωγοί και δημοκόποι εις λαόν ακόμη απαίδευτον», και τα λοιπά. Ενάμιση μήνα αργότερα, μέσα Ιουλίου, διατύπωνε με πιο μεγάλη σαφήνεια τί τον φόβιζε: «Ουδεμία
αμφιβολία ότι το θηρίον πνέει τα λοίσθια· ουδεμία αμφιβολία ότι η Ελλάς
μέλλει να ελευθερωθή απ’ αυτόν· αλλά φοβούμαι μη αγοράσωμεν την
ελευθερίαν υπερβολικά. Με θλίβει ακόμα και ο λογισμός μη οι καλοί σου
Ρ.», οι Ρώσοι δηλαδή, «μη μας έβαλαν εμπρός να δαμάσωμεν πρώτοι ημείς
το θηρίον, διά να δώσωσι έπειτα εις αυτό την τελευταίαν πληγήν αυτοί». Τις τελευταίες μέρες του 1821 εξομολογιόταν στον αγαπημένο του Ιάκωβο Ρώτα: «Το
πράγμα ήρχισεν άωρον εις έθνος το οποίον δεν έχει ακόμη αρκετά φώτα να
καταλάβη τα αληθή του συμφέροντα»… «Αν ήρχιζε μετά 20 χρόνους, τότε
ήθελαν ευρεθήν ωριμώτεροι οι καρποί της Χίου και των Κυδωνιών εξ ενός
μέρους, και από το άλλο πλειότερος ο αριθμός των σπουδαζόντων εις την
Ευρώπην νέων».
Αδαμάντιος Κοραής. Διδάσκαλος του Γένους, πρωτεργάτης του Νεοελληνικού Διαφωτισμού. Ελαιογραφία (Ληξούρι Κεφαλονιάς, Ιακωβάτειος Βιβλιοθήκη). |
Όταν ξέσπασε ο Αγώνας, ο γέροντας έκλεινε
τα εβδομηντατρία του. Ζούσε στο Παρίσι από τα 1788· η Γαλλική
Επανάσταση τον είχε κάνει να σκιρτήσει από ελπίδες για το ανθρώπινο
γένος, ενώ παράλληλα παρατηρούσε μ’ ενθουσιασμό τα σημάδια της αλλαγής
που έφταναν από την Ελλάδα. «Όλα ταύτα είναι σημεία αναντίρρητα ότι
εξύπνησε τέλος πάντων η ταλαίπωρος Ελλάς· και η εξύπνισις αύτη
προετοιμάζει αναγκαίως και την μέλλουσαν ελευθερίαν της», έγραφε στα
1814· λίγους μήνες αργότερα πρόσθετε: «Δεν έμεινεν αμφιβολία»… «ότι
έφθασε και των Γραικών ο καλός καιρός· και έφθασε με τόσην ορμήν ώστε
καμία δύναμις ανθρώπινος δεν είναι πλέον καλή να μας οπισθοποδίση».
Ωστόσο δεν περίμενε πως η αλλαγή θα
ερχόταν τόσο σύντομα· ούτε καν το ήθελε καλά-καλά: «ήρχισα να φοβούμαι»,
έγραφε τον Ιούλιο του 1818, «όχι μη φωτισθή το γένος, αλλά μη, πριν
αποκτήση φώτα αρκετά, κεφαλαί τινες ενθουσιαστικαί επιχειρήσωσι προ του
πρέποντος καιρού την συντριβήν του ζυγού».
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου