Θεσσαλονίκη, Τ.Κ. 54623)
Η στρατιωτική ισχύς αποτελεί τη φυσική ισχύ και το πιο δυναμικό στοιχείο ενός
κράτους προκειμένου να εφαρμοστεί η εθνική πολιτική και να υλοποιηθούν οι εθνικοί
στόχοι.
Το παρόν βιβλίο αποτελεί το τελευταίο μέρος μιας τριλογίας (1ο Βιβλίο: Αποκαλύπτοντας τον Τουρκικό Λαβύρινθο, Ισλάμ και Πολιτική στην Τουρκία και 2ο Βιβλίο: Απόρρητος Φάκελος Τουρκία, Η Εθνική Στρατηγική της Τουρκίας) με την οποία ο συγγραφέας αφενός αποκαλύπτει τις πολύπλοκες διαδρομές της Τουρκικής Δημοκρατίας, τους αφανείς και παράλληλους μηχανισμούς διακυβέρνησης της χώρας, την εθνική της ισχύ, τα εθνικά της συμφέροντα, τους εθνικούς της στόχους,αφετέρου σκιαγραφεί την τουρκική αντίληψη και διερευνά τον τρόπο με τον οποίο η Άγκυρα αντιλαμβάνεται την έννοια της στρατιωτικής ισχύος, μέσω της οργάνωσης,της διάταξης των ενόπλων δυνάμεων της και των εξοπλισμών.
Με δεδομένο ότι οι Τούρκοι θεωρούν το επίπεδο της πολεμικής ισχύος της χώρας τους χαμηλό σε σύγκριση με το αντίστοιχο άλλων κρατών που έχουν επιφορτισθεί το ρόλο περιφερειακής και παγκόσμιας δύναμης, έχουν θέσει σε εφαρμογή διαδικασίες απόκτησης χερσαίων, ναυτικών και αεροπορικών οπλικών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς, αναβάθμισης των δυνατοτήτων ταχείας μεταφοράς δυνάμεων και στρατηγικών ενισχύσεων σε περιοχές κρίσεως, χρησιμοποίησης του διαστημικού περιβάλλοντος ως παράγοντα στρατιωτικής ισχύος, απόκτησης δυνατοτήτων ολοκλήρωσης μιας στρατιωτικής επιχείρησης σε σύντομο χρονικό διάστημα και εφόσον απαιτηθεί εξασφάλιση της συνέχισης αυτής και υποστήριξή της για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Επιπλέον με την ίδια διαδικασία σκέψης, το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων τροποποίησε το δόγμα των στρατιωτικών επιχειρήσεων βάσει του οποίου αντί της κατάληψης και διατήρησης μιας εδαφικής περιοχής προβλέπεται η φθορά, η καταστροφή και η πάταξη των αντιπάλων δυνάμεων, προσβάλλοντας τα κέντρα διοικήσεως-ελέγχου, καθώς επίσης τις εγκαταστάσεις και περιοχές στρατηγικού,οικονομικού και στρατιωτικού ενδιαφέροντος.
Διαπιστώνεται δηλαδή ότι, η αύξηση της στρατιωτικής ισχύος της Τουρκίας, σε συνδυασμό με τη συνεχώς κλιμακούμενη παραβατική συμπεριφορά της εναντίον της Ελλάδος διαμορφώνουν μια πολυδιάστατη απειλή, η οποία επιβαρύνει έτι περαιτέρω το ήδη δυσμενές για την Ελλάδα ισοζύγιο ισχύος και απαιτεί τη διατήρηση στο ακέραιο της αποτρεπτικής ικανότητας της χώρας μας.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Μάνος Ηλιάδης
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας
Ας αρχίσουμε από τα αυτονόητα. Η παραδοχή ότι η Τουρκία αποτελεί απειλή για την Ελλάδα αποτελεί μια διαχρονική πραγματικότητα και την βάση της ελληνικής πολιτικής για κοντά δύο αιώνες. Η αντιμετώπιση μιας απειλής απαιτεί την γνώση κάθε πτυχής της απειλής, τόσο για την διαμόρφωση της κατάλληλης πολιτικής όσο και την πληρέστερη δυνατή γνώση του σκληρού της πυρήνα που είναι το στρατιωτικό της δυναμικό.
Για το συγκεκριμένο θέμα έχουν γραφτεί αμέτρητα βιβλία και μελέτες και φυσικά πλήθος άρθρων αλλά και εκθέσεων, αναλύσεων και μελετών από τους στρατιωτικούς και πολιτικούς φορείς συλλογής πληροφοριών της χώρας. Καμία, όμως, δεν είχε - κατά την άποψή μας-, την πληρότητα και λεπτομερή περιγραφή κάθε πτυχής της τουρκικής πολιτικής και του στρατιωτικού της δυναμικού που χαρακτηρίζει το έργο του Χρήστου Μηνάγια. Γιατί, ως γνωστόν, τούτο δεν περιορίζεται στο παρόν βιβλίο του και δεν είναι το μοναδικό. Είχαν προηγηθεί το «Η Γεωπολιτική Στρατηγική και η Στρατιωτική Ισχύς της Τουρκίας» το 2010, το «Αποκαλύπτοντας τον Τουρκικό Λαβύρινθο-Ισλάμ και Πολιτική στην Τουρκία» το 2014, ο «Απόρρητος Φάκελος Τουρκία-Η Εθνική Στρατηγική της Τουρκίας» εντός του ίδιου και πάλι έτους και τώρα το παρόν πόνημα με τίτλο «Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και εξοπλισμοί».
Η παραπάνω άποψή μας περί της αξίας και πληρότητας του έργου του Χ. Μηνάγια προκύπτει από μια συνολική εκτίμηση και των τεσσάρων βιβλίων του, τα οποία είναι χρήσιμο να εξετασθούν όλα μαζί, δεδομένου ότι αποτελούν μια αδιάσπαστη ενότητα για όποιον ενδιαφέρεται για μια πλήρη εικόνα της Τουρκίας και την απειλή που αυτή αντιπροσωπεύει για την χώρα μας.
Μια από τις ιδιαιτερότητες που χαρακτηρίζουν το έργο του Χ. Μηνάγια αποτελεί το γεγονός που αναφέρει στην εισαγωγή (και) αυτού του βιβλίου του ο ίδιος, ότι δηλαδή «όλα τα στοιχεία του βιβλίου αποτελούν προϊόν προσωπικής έρευνας του συγγραφέα, μέσω τουρκικών βιβλίων, μελετών τουρκικών πανεπιστημίων και κέντρων στρατηγικών μελετών, περιοδικών, διδακτορικών διατριβών Τούρκων αξιωματικών, ΜΜΕ, του Διαδικτύου κ.ά., ενώ οι μεταφράσεις όλων των κειμένων έγιναν από τον ίδιο». Οι πηγές, δηλαδή, που χρησιμοποιήθηκαν, όπως αναφέρει ο συγγραφέας, είναι κατά βάση τουρκικές (εμείς θα λέγαμε σχεδόν αποκλειστικά τουρκικές), «με σκοπό ο Έλληνας αναγνώστης να κατανοήσει την τουρκική πραγματικότητα και να προσεγγίσει τον τρόπο σκέψεως των Τούρκων, κάτω από το δικό τους πρίσμα».
Μια απλή ματιά στην βιβλιογραφία και τις διάφορες πηγές, αποκαλύπτει έναν τεράστιο πλούτο των τελευταίων, ιδίως αυτών του Διαδικτύου, στο οποίο ο συγγραφέας δεν άφησε καμία ανεκμετάλλευτη: από τις ιστοσελίδες του προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού, όλων των κλάδων των ενόπλων δυνάμεων και σωμάτων ασφαλείας, του περίφημου TUBITAK και του υφυπουργείου αμυντικής βιομηχανίας, μέχρι της Τουρκικής Στατιστικής Υπηρεσίας, του Τουρκικού
Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, της Γενικής Διευθύνσεως Ελέγχου Προϋπολογισμού και Οικονομικών και άλλων, ων ουκ έστι αριθμός. Αυτό που έχει σημασία, βέβαια, δεν είναι μόνο ο πλούτος των πηγών, αλλά η ικανότητα του συγγραφέα να τις αξιολογήσει και να τις επεξεργαστεί, κυρίως, όμως, αυτό που ο ίδιος -προφανώς από μετριοφροσύνη- δεν αναφέρει: Μέσα από το πρίσμα της πολύχρονης ενασχολήσεως και εμπειρίας του για το αντικείμενο της μελέτης του που τον προίκισαν με ένα οξύτατο κριτήριο, στοιχεία που τον κατατάσσουν μέσα στην πρώτη τριάδα των καλύτερων μελετητών και εμπειρογνωμόνων της περιόδου που διάγουμε για θέματα Τουρκίας.
Το περιεχόμενο των τεσσάρων βιβλίων του περιέχει τόσες πληροφορίες και λεπτομέρειες που αποτελούν μια πραγματική «ακτινογραφία» της συγκεκριμένης χώρας, σε βαθμό που θα ζήλευαν οι υπηρεσίες πληροφοριών αρκετών χωρών.
Χωρίς υπερβολή, ο συγγραφέας παρήγαγε ένα πληροφοριακό έργο το οποίο θα χρειαζόταν μια ολόκληρη υπηρεσία πληροφοριών για να το παράξει, με αμφιβολίες μάλιστα αν θα μπορούσε να παραγάγει το έργο αυτό στην έκταση και κυρίως στον ίδιο χρόνο που το παρήγαγε μόνος του ο Χ. Μηνάγιας.
Στο παρόν βιβλίο που ασχολείται με τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις και τους Εξοπλισμούς, ο συγγραφέας είναι πραγματικά στο στοιχείο του, πραγματοποιώντας για τον αναγνώστη -από το πρώτο κιόλας κεφάλαιο- μια βήμα προς βήμα ενημέρωση για τις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, την Στρατοχωροφυλακή και την Ακτοφυλακή,δίνοντας πληροφορίες -αρκετές των οποίων άγνωστες ή ελάχιστα γνωστές, ακόμη και για επαγγελματίες του χώρου- για τον αριθμό, αποστολή, οργάνωση, εκπαίδευση και καθήκοντα των επιτελείων, καθώς και πληροφορίες για την εν γένει νοοτροπία και πνεύμα της στρατιωτικής ηγεσίας, τα προβλήματα πειθαρχίας και διαφορές μεταξύ ανώτερου και κατώτερου προσωπικού, τις ασκήσεις και τα επιχειρησιακά σχέδια εναντίον της Ελλάδας κ.ά., με μια λεπτομέρεια που εκπλήσσει. Μαζί με το πρώτο του βιβλίο, «Η Γεωπολιτική Στρατηγική και η Στρατιωτική Ισχύς της Τουρκίας», το παρόν βιβλίο αποτελεί την καλύτερη καταγραφή του συνόλου των παραμέτρων που συνθέτουν το τουρκικό στρατιωτικό δυναμικό, μπροστά στην οποία οι καταγραφές του Jane’s (Military Balance), του σουηδικού SIPRI και άλλων καθιερωμένων ή θεωρούμενων έγκυρων πηγών κυριολεκτικά ωχριούν.
Κατά την άποψή μας, η αποδελτίωση του έργου του Χ. Μηνάγια θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για τις υπηρεσίες πληροφοριών της χώρας, καθώς περιέχει αμέτρητα Δελτία Πληροφοριών και κυρίως να αποτελέσει μια αξιόπιστη βάση πάνω στην οποία μπορεί να στηθεί κάθε μελλοντική πληροφορία που θα συλλέγεται από άλλες πηγές.
Η πλήρης και λεπτομερής καταγραφή του τουρκικού στρατιωτικού μηχανισμού στην οποία επιδόθηκε με προφανή επιτυχία ο συγγραφέας, μας φέρνει στην μνήμη μια κατάσταση που επικρατούσε πριν, κατά την διάρκεια και μετά τον Γαλλο-Πρωσικό Πόλεμο του 1870. Πριν από τον πόλεμο οι Γάλλοι υπερηφανεύοντο ότι ήταν προετοιμασμένοι για πόλεμο «μέχρι και το τελευταίο κομβίον των περικνημίδων των στρατιωτών τους». Από την άλλη, οι Πρώσοι αναφερόμενοι στο προρρηθέν «κομβίο» και την πληροφοριακή επάρκεια των μυστικών υπηρεσιών τους έλεγαν ότι «εμείς ξέρουμε και πόσα είναι». Υπεύθυνος για αυτή την λεπτομερή καταγραφή ήταν ο αρχικατάσκοπός τους Wilhelm Stieber, ο οποίος ήταν μια πραγματική ηλεκτρική σκούπα που πέρασε στην Ιστορία ως «ο κατάσκοπος απογραφέας», διότι με τις χιλιάδες των πρακτόρων και αμειβόμενων συνεργατών και πληροφοριοδοτών τους πραγματοποίησε μια πραγματική απογραφή κάθε πτυχής του δυναμικού των
Γάλλων. Το αποτέλεσμα ήταν όταν οι Πρώσοι κατέλαβαν τελικώς γαλλικό έδαφος, να καταστεί ιδιαίτερα ευχερής η κατάσχεση και η υποχρεωτική εισφορά σε χρήμα και είδος κάθε χωρικού των εν λόγω εδαφών, με τους Πρώσους να γνωρίζουν ακόμη και των αριθμό των ορνίθων κάθε χωρικού και να απαιτούν τον ανάλογο αριθμό αυγών!
Το δυσάρεστο από την μελέτη των βιβλίων του Μηνάγια είναι οι λυπηροί συνειρμοί στους οποίους παρασύρεται άθελά του ο αναγνώστης, όταν συγκρίνει τις πληροφορίες αυτές με τις αντίστοιχες για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στον τομέα των εξοπλισμών και ιδιαίτατα της αμυντικής βιομηχανίας.
Σχετικά με το παρόν βιβλίο, θα πρέπει να αναφερθεί μια ιδιαιτερότητά του που είναι ότι, το 1/3 των σελίδων του αποτελεί το κυρίως κείμενο, με τα υπόλοιπα 2/3 αυτού να αποτελούνται από πίνακες που αναφέρουν με κάθε λεπτομέρεια τον προγραμματισμό και χρονολογική εξέλιξη όλων των εξεταζόμενων παραμέτρων της τουρκικής στρατιωτικής ισχύος. Πρόκειται για μια πραγματική «συμπίεση» ενός πλούτου πληροφοριών και στοιχείων, η μελέτη των οποίων είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για τις δικές μας Ένοπλες Δυνάμεις. Θα προσθέταμε και της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, πλην όμως τέτοιες υποθέσεις κατατάσσονται στον υποθετικό λόγο του είδους που αναφέρεται στο απραγματοποίητο.
Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στον συγγραφέα Ταξίαρχο ε.α. Χρήστο Μηνάγια για το πολύτιμο έργο του. Ελπίζεται ότι η αναγνώριση του έργου του θα γίνει και από το σύστημα από το οποίο προήλθε, με μια πρώτη εκδήλωση αυτής της αναγνωρίσεως την διδασκαλία των βιβλίων του στις Στρατιωτικές Σχολές.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓkΓΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις
Αποστολή και οργάνωση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων
Η αριθμητική δύναμη των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων
Διοίκηση Χερσαίων Δυνάμεων
Διοίκηση Ναυτικών Δυνάμεων
Διοίκηση Αεροπορικών Δυνάμεων
Γενική Διοίκηση Στρατοχωροφυλακής
Διοίκηση Ασφαλείας Ακτών
Διοίκηση Ειδικών Δυνάμεων του τουρκικού Γενικού Επιτελείου Ενόπλων
Δυνάμεων
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
Εξοπλισμοί των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ
Α΄ Αντιστοιχία ελληνικών-τροποποιημένων τουρκικών τοπωνυμίων της Τουρκίας
B΄ Αναλυτικά στοιχεία της αριθμητικής δύναμης των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων
Γ΄ Αναλυτικοί πίνακες τουρκικών εξοπλιστικών προγραμμάτων
Δ΄ Χάρτης διάταξης και οργάνωση της Διοίκησης Χερσαίων Δυνάμεων
Ε΄ Χάρτης διάταξης και οργάνωση της 1ης Στρατιάς
ΣΤ΄ Χάρτης διάταξης και οργάνωση της 2ης Στρατιάς
Ζ΄ Χάρτης διάταξης και οργάνωση της 3ης Στρατιάς
Η΄ Χάρτης διάταξης και οργάνωση της Στρατιάς Αιγαίου
Θ΄ Χάρτης διάταξης και οργάνωση της Διοίκησης Ναυτικών Δυνάμεων
Ι΄ Χάρτης διάταξης και οργάνωση της Διοίκησης Αεροπορικών Δυνάμεων
IΑ΄ Χάρτης διάταξης και οργάνωση της Γενικής Διοίκησης Στρατοχωροφυλακής
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
GEOSTRATEGY
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου