H MASKIROVKA ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ : ΞΥΠΝΑ ΠΑΝΟ...ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΙ;

Maskirovka είναι η σοβιετική τέχνη της παραπλάνησης, της εξαπάτησης, της απόκρυψης.

Στις 5 Ιουλίου καλούνται οι Έλληνες να υποστηρίξουν με το «Ναι» ή το «Όχι» εάν σκοπεύουν να αποδεχτούν ή μη νέα οικονομικά μέτρα υπό τύπο μνημονίου. Ωστόσο την ίδια ημέρα ο ελληνικός λαός καλείται παράλληλα να αποφασίσει εάν θα συναινέσει στην εφαρμογή μιας αναθεωρητικής πολιτικής, η οποία θα επιφέρει μια στρατηγική αλλαγή στις σχέσεις της χώρας με το οικοδόμημα που καλείται Δύση. Συνεπώς το ερώτημα που τίθεται, το οποίο θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε, αφορά την περιγραφή του περιβάλλοντος όχι απλώς της επόμενης αλλά κυρίως της «μεθεπόμενης» ημέρας.
Απομένουν μόλις ελάχιστα εικοσιτετράωρα από την Κυριακή και ήδη έχουν ξεκινήσει οι πρώτες δημοσκοπήσεις, οι οποίες επιβεβαιώνουν διχασμό της κοινής γνώμης, θυμίζοντας επανάληψη των «κλασσικών διπόλων» όπως απαντώνται σε όλες τις περιόδους της μακραίωνης ιστορίας μας. Εμείς θα ασχοληθούμε με δύο ζητήματα, τα οποία αφορούν: α) το δημοψήφισμα και β) την επόμενη ημέρα (σ.σ. ουσιαστικά την μεθεπόμενη).
Ο ελληνικός λαός καλείται να αποφασίσει ξεκάθαρα σε ένα έμμεσο ερώτημα, το οποίο υποκρύπτεται «μασκαρεμένο» και θα αποκαλύψουμε στη συνέχεια. Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ζητά από τους πολίτες να μην εγκρίνουν μια πρόταση, η οποία έχει ήδη αποσυρθεί, σε μια περίοδο όπου η διαπραγμάτευση έχει τερματισθεί και το πρόγραμμα (Μνημόνιο ΙΙ) έχει λήξει. Επίσης, η χώρα δεν έχει καταβάλλει την δόση στο ΔΝΤ καθιστάμενη το πρώτο κράτος του ανεπτυγμένου κόσμου που αδυνατεί να ανταποκριθεί στις οικονομικές του υποχρεώσεις. Όμως αυτά είναι γνωστά.
Η κυβέρνηση άφησε να εξαντληθούν όλα τα χρονικά περιθώρια και στη συνέχεια προχώρησε σε μια πρόγευση ρήξης με τους θεσμούς, προκηρύσσοντας δημοψήφισμα, το οποίο εντάσσεται στο πλαίσιο της στρατηγικής της maskirovka, η οποία άρχισε να υλοποιείται πολύ πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου. Τι ακριβώς όμως συμβαίνει και απαιτείται η χρήση μιας επιχειρησιακής τακτικής σε πολιτικό επίπεδο;

Ο ΣΥΡΙΖΑ (και όχι οι ΑΝΕΛ) μέσω των συνιστωσών που τον απαρτίζουν έχει προδιαγράψει την πορεία προς τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Οι διεθνιστές, οι δικαιωματιστές και κυρίως οι παραορθόδοξοι κομμουνιστές, οι νεοσοβιετικοί και άλλοι νοσταλγοί της περιόδου της σοσιαλιστικής ΕΣΣΔ, έχουν έναν προσεκτικά προστατευμένο και επιλεκτικά κοινοποιήσιμο ιδεολογικό στόχο: Τον βήμα προς βήμα σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.

Για να επιτύχουν τον ύψιστο αυτό σκοπό, έπρεπε να κινηθούν παράλληλα σε δύο μέτωπα. Στο πρώτο και σημαντικότερο στο εσωτερικό πέτυχαν να ανέλθουν στην εξουσία χρησιμοποιώντας ως πολιτικό επιχείρημα την κατάργηση του μνημονίου και την εφαρμογή μιας άλλης οικονομικής πολιτικής. Στο δεύτερο στο εξωτερικό αποκοίμισαν τους θεσμούς με την αόριστη υπόσχεση περί σταθερής προσήλωσης στην λύση εντός ευρώ.
Και στα δύο μέτωπα ο ΣΥΡΙΖΑ υπό την ιδεολογικοπολιτική ενορχήστρωση της «παρέας της Αίγινας» (σ.σ. Τσίπρας, Βαρουφάκης, Παππάς, Φλαμπουράρης, η αγία τετράς) εφάρμοσε την maskirovka συγκαλύπτοντας, εξαπατώντας και παραπλανώντας όλους τους αντιπάλους εντός και εκτός της χώρας. Με αυτόν τον τρόπο κέρδισε πολύτιμο χρόνο για να μετατραπεί από κυβέρνηση σε εξουσία, καταλαμβάνοντας μία προς μία τις κρατικές δομές και εισχωρώντας βαθιά στο εσωτερικό περιβάλλον του αστικού κράτους.

Η μεγαλύτερη επιτυχία της maskirovka ήταν και συνεχίζει να είναι η παραπλάνηση των ΑΝΕΛ, καθώς ο ηγέτης τους τυφλωμένος από πολιτικό ρεβανσισμό, δεν διέκρινε (σ.σ. πως θα μπορούσε άλλωστε) ποιος ήταν ο αντικειμενικός σκοπός του «εκφωνητή της ομοούσιας τετράδας» Αλέξη Τσίπρα.

Τι κρύβει επιμελώς η maskirovka και πως επιτυγχάνει τακτικές νίκες; Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται πάντα δύο βήματα μπροστά στην σχεδίαση και ένα βήμα σε επίπεδο ενεργειών από τον βασικό αντίπαλό του, την ΝΔ. Η ηγεσία του προωθεί μια εικόνα προσφιλή και συγκαταβατική, η οποία αφοπλίζει και αποκοιμίζει, δημιουργώντας με προσεκτικά επιλεγμένη φρασεολογία, το πολιτικό κλίμα εντός του οποίου είναι εθισμένη η ελληνική κοινή γνώμη. Απευθύνεται στο πλήθος – καλά ζυμωμένο από την κούραση και τα πλήγματα της πενταετούς μνημονιακής πολιτικής – δίνοντάς του αυτό που επιθυμεί περισσότερο από όλα να ακούσει, με αιχμή το διαχρονικό σύμβολο της ελπίδας (Η ελπίδα έρχεται).
Προκειμένου να διεισδύσει σε όλα και μεγαλύτερα κοινωνικά στρώματα «δανείζεται» ακόμη και το λεξιλόγιο του πατριωτικού χώρου. Έτσι ενδύεται την πρέπουσα κατά την περίσταση αμφίεση και επιτυγχάνει όχι απλά να είναι αρεστός ο λόγος του, αλλά και να αποτελεί δημαγωγικό εκφραστή της κοινής συνιστώσας όλων των αντιμνημονιακών δυνάμεων ακόμη και της κεντροδεξιάς. Η maskirovka αποκρύπτει επιμελώς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιεί ενέργεια υψηλού ρίσκου, με στόχο την μεταβολή του πολιτικού καθεστώτος μέσα από την εκμετάλλευση της άγνοιας των αστών συνοδοιπόρων του…
Προκηρύσσοντας ως αριστερός Κλαούζεβιτς το δημοψήφισμα – ως συνέχεια της διαπραγμάτευσης με άλλα μέσα – ο Τσίπρας αποφεύγει να ξεκαθαρίσει πως δεν αναζητά μια λύση, αλλά επιδιώκει να μην υπογράψει νέο μνημόνιο, γεγονός που δεν συνάδει με καμία μορφής αποτελεσματική διαπραγμάτευση με τους θεσμούς. Αυτό έγινε – ομολογουμένως πολύ αργά – αντιληπτό τόσο από τη ΝΔ όσο και από τους θεσμούς, ενώ η κοινωνία συνεχίζει να θεωρεί και να ελπίζει ότι μπορεί να υπάρξει λύση.
Η στρατηγική της maskirovka πέτυχε όντως αρκετά, καθώς κατόρθωσε να ξεγελάσει άπαντες εντός και εκτός, φθάνοντας στον πρώτο τριπλό αντικειμενικό σκοπό (ΑΝΣΚ) που είχε καθορίσει από την αρχή: Την έξοδο από το μνημόνιο, σε συνδυασμό με την ρήξη με το ΔΝΤ και το κλείσιμο των τραπεζών. Σε αυτό το σημείο όμως αποκαλύφθηκε ο δεύτερος ΑΝΣΚ, τον οποίο θα πρέπει να διακρίνουν καθαρά πλέον όλοι οι κεντροδεξιοί συνοδοιπόροι. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιδιώκει πλέον καμία είδους συμφωνία, καθώς απλούστατα αρνείται οποιαδήποτε υποχρέωση έναντι των θεσμών και των δανειστών.

Χρησιμοποιώντας την ορμή των γεγονότων που ο ίδιος προκάλεσε, ο Τσίπρας προετοιμάζει μεθοδικά το επόμενο βήμα, το οποίο πραγματικά θα είναι χωρίς επιστροφή και θα προκαλέσει την μεγαλύτερη ρήξη με την ΕΕ. Έχοντας – ιδιαίτερα μετά το πρόσφατο διάγγελμα – κατηγορήσει τους θεσμούς για την δυσμενή εξέλιξη στον τραπεζικό τομέα, χρησιμοποιεί για προτελευταία φορά την maskirovka μέχρι να επιτύχει ένα ελάχιστο στόχο. Αν δεν υπερισχύσει το «Όχι», να περιορίσει το «Ναι» στα επίπεδο της τάξης του 60% διατηρώντας ένα ισχυρό 40% τουλάχιστον.

Με αυτήν την βάση και με τις τράπεζες να συνεχίζουν να είναι κλειστές η συγκυβέρνηση θα αντισταθεί σθεναρά σε όποια προσπάθεια συγκρότησης κυβέρνησης εθνικής ενότητας από την παρούσα βουλή (σ.σ. το μόνο σωτήριο και αποτελεσματικό πιθανό ενδεχόμενο για ταχεία έξοδο από την κρίση) κερδίζοντας χρόνο ώστε να προχωρήσει σε εκλογές τον Σεπτέμβριο και όχι τα τέλη Ιουλίου. Αν το επιτύχει τότε η maskirovka θα πιστωθεί ακόμη μια τακτική νίκη, την οποία θα τη χρεωθούν οι ΑΝΕΛ, τα τραγικότερα από τα θύματά της…

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει βρεθεί «μπροστά από τις πύλες των χειμερινών ανακτόρων», καθώς στο αμέσως επόμενο ταχύ βήμα κρατικοποιώντας τις κλειστές τράπεζες και κουρεύοντας τις καταθέσεις άνω των δέκα ή είκοσι χιλιάδων ευρώ, τις θυρίδες και ότι άλλο θεωρεί ως πλούτο, θα έχει τελέσει την ύψιστη ρήξη, προσφέροντας ένα ακατανίκητο λαϊκό αντίδωρο.

Την πλήρη διαγραφή χρεών των ιδιωτών, τη νέα σεισάχθεια που θα του επιτρέψει να κερδίσει με άνεση τις επόμενες εκλογές και να δρομολογήσει χωρίς πλέον τους κεραυνοβολημένους ΑΝΕΛ και τους άλλους συνοδοιπόρους από την κεντροδεξιά, την τελική φάση του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας. Το χρέος βέβαια θα τρέχει… και φυσικά σε σκληρό νόμισμα.

Τότε η χώρα ως παρίας θα έχει εισέλθει σε μια περίοδο κατά την οποίαν κάθε σκέψη ή συζήτηση θα είναι πλέον περιττή, καθώς την έξοδο από την ΟΝΕ θα ακολουθήσει η αποδέσμευση από την ΕΕ και φυσικά από το ΝΑΤΟ. Αυτό επιθυμούν οι πατριώτες της κεντροδεξιάς;

Στο δημοψήφισμα απαιτείται η συμμετοχή του 40% του εκλογικού σώματος και ήδη ακούγονται φωνές για αποχή, γεγονός που θα πρέπει πρωτίστως να αποτραπεί. Σε όσους υποστηρίζουν το «Όχι» από τον πατριωτικό κεντροδεξιό χώρο καλό είναι να γνωρίζουν ότι εάν όντως επιθυμούν ένα καλύτερο μνημόνιο μετά από διαπραγμάτευση, αυτό δεν θα επιτευχθεί ψηφίζοντας υπέρ των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ στις 5 Ιουλίου.
Εάν επιθυμούν τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας και τη μετατροπή της χώρας – όπως αποδείχθηκε με την κατά προτεραιότητα ψήφιση του νομοσχεδίου περί ιθαγένειας – σε χώρο αποθήκευσης των κάθε λογής λαθρομεταναστών (σ.σ. Γιατί οι ΑΝΕΛ δεν έθεσαν βέτο απαιτώντας την μη κατάθεση; Για αυτούς είναι λιγότερο σημαντική η μόνιμη εθνική αλλοίωση του πληθυσμού από κάποιους δυσμενείς αλλά παροδικούς οικονομικούς όρους;) τότε ας ψηφίσουν «Όχι».
Η maskirovka κατάφερε να χρησιμοποιήσει και να εξανδραποδίσει πολιτικά πολλούς «ανυποψίαστους». Όμως τώρα τα πράγματα είναι σαφή και ξεκάθαρα. Ουδείς δικαιούται να ισχυριστεί πλέον ότι δεν γνώριζε. Ο ΣΥΡΙΖΑ προετοιμάζει την τελική επίθεση. Τα όποια οικονομικά μέτρα επιβληθούν θα είναι παροδικά και υπό τις τρέχουσες αποκαλυπτικές συνθήκες με τη γεωπολιτική στήριξη των ΗΠΑ θα συνοδεύονται από σημαντική μείωση του χρέους.

Όμως, η υποστήριξη των ψευδεπίγραφων μασκαρεμένων θέσεων, τις οποίες σχεδίασε η «παρέα της Αίγινας» ιδιαίτερα από τους κεντροδεξιούς πολίτες, θα σημάνει την επιτυχή περάτωση του «τρίτου γύρου» σε όρους ήπιας ισχύος, από εκείνους τους επιγόνους που σήμερα συνεχίζουν να ομνύουν με τον όρκο των Κορυσχάδων.

http://www.defence-point.gr/news/?p=132083