Γράφει ο Γιάννης Κολοβός.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια σαφής στροφή της ιστορίας και της ιστοριογραφίας προς την έρευνα και ερμηνεία του πρόσφατου παρελθόντος. Σε αυτό το κλίμα εντάσσεται και το βιβλίο του δημοσιογράφου Γιώργου Α. Λεονταρίτη, «Σάββας Κωνσταντόπουλος - Τα άγνωστα ντοκουμέντα 1966-1981» από τις εκδόσεις «Προσκήνιο». Ο τόμος περιέχει μεγάλο μέρος του αρχείου μιας εμβληματικής προσωπικότητας της δεξιάς, του πλέον σημαντικού -αν και αμφιλεγόμενου- μεταπολεμικού δημοσιογράφου της.
Ο Σάββας Κωνσταντόπουλος γεννήθηκε το 1910, σπούδασε στη Νομική όπου και προσχώρησε στους «Αρχειομαρξιστές». Οι δεσμοί με την αριστερά έσπασαν όταν εντυπωσιάστηκε από το αστικό-εκσυγχρονιστικό όραμα του Βενιζέλου χωρίς ποτέ όμως να πλευρίσει τους Φιλελευθέρους. Αντίθετα, προσχώρησε στη συντηρητική παράταξη της εποχής και μεταβλήθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους πολέμιους του κομμουνισμού. Από το 1934 τον βρίσκουμε αρχισυντάκτη στις εφημερίδες «Νέος Κόσμος», «Εθνική Φλόγα», «Ασύρματος», «Εθνική», «Ελληνικόν Αίμα», «Ακρόπολη». Την περίοδο 1952-1966 ήταν διευθυντής στην «Απογευματινή» και το 1966 άρχισε να εκδίδει τον «Ελεύθερο Κόσμο». Μεταπολιτευτικά χαρακτηρίστηκε «θεωρητικός της δικτατορίας» παρότι ο ίδιος την αντιμετώπιζε ως «αναγκαίο προσωρινό καθεστώς» και δεν ταυτιζόταν εξ ολοκλήρου μαζί της, παρόλο που ο «Ελεύθερος Κόσμος» τη στήριξε. Υπήρξε φίλος του Μακαρίου και υποστηρικτής της επιστροφής Καραμανλή. Πέθανε, αυτοεξόριστος, στη Σουηδία το 1981.
Πού όμως βρίσκεται η ιστορική αξία του παρόντος τόμου; Τα κείμενα που παρατίθενται (αρθρογραφία, αλληλογραφία, σημειώματα) αναδεικνύουν τον τρόπο που αντιλαμβανόταν τα πράγματα ένας παράγων της δεξιάς που είχε τη δύναμη να καθορίζει μέρος της κοινής γνώμης και του πολιτικού της λόγου και να καταγράψει άγνωστα παρασκήνια της συγκεκριμένης -και πολύ ταραγμένης- φάσης της νεότερης ιστορίας μας. Ο ίδιος βρισκόταν κοντά στα γεγονότα, ενώ συχνά διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο
Προειδοποίηση προς τον K. Καραμανλή...
Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές του 1974, ο Σ. Κωνσταντόπουλος προειδοποιεί τον Καραμανλή, θίγοντας το πρόβλημα πολιτειακής αλλαγής ή μη, των δυνάμεων της αριστεράς που έχει διογκωθεί και απολαμβάνει καθεστώς πλήρους νομιμότητας, ενώ -κατά την εκτίμησή του- ετοιμάζεται να διεκδικήσει πολύ περισσότερα, ίσως και να επιδιώξει μια νέα αιματηρή αναμέτρηση. Το κείμενο είναι χαρακτηριστικό του κλίματος ανασφάλειας της εποχής και του τρόπου που το βιώνει όχι μόνο η αριστερά, αλλά και η δεξιά, μέσα από τις δικές της ιδεοληψίες η καθεμία. Η σχέση του Κωνσταντόπουλου με τον Καραμανλή τερματίστηκε λίγο αργότερα
«Την προσεχή Κυριακήν, κ. Πρόεδρε, στήνονται αι κάλπαι διά να γεννήσουν την τόσον αισθητήν δημοκρατίαν. Ματαίως όμως θα την περιμένωμεν. Το νεογέννητον δεν θα είναι η δημοκρατία αλλά η χρονία ανωμαλία. Ηδη έχουν αμφισβητηθή εκ των προτέρων η δημοκρατικότης της εφαρμοζομένης διαδικασίας και η νομιμότης του εκλογικού αποτελέσματος ( ).
Θα αναπηδήσουν μετεκλογικώς και άλλοι κίνδυνοι, εκτός από την αμφισβήτησιν του αποτελέσματος της λαϊκής ετυμηγορίας. Θα έλθη το δημοψήφισμα. Θα διατυπωθή η αξίωσις να λάβετε σαφή θέσιν. Η συνοχή της «Νέας Δημοκρατίας» θα τεθή υπό δοκιμασίαν. Και το λαϊκόν της έρεισμα. Θα κηρυχθήτε υπέρ της προεδρικής δημοκρατίας; Οι βασιλόφρονες θα σας εγκαταλείψουν. Θα εκδηλώσετε προτίμησιν προς την βασιλείαν; Θα δυσαρεστηθούν οι δημοκρατικοί οπαδοί σας. Και αν ο Λαός καταργήση τον βασιλικόν θεσμόν η ψήφος του θα θεωρηθή και ως ιδική σας αποδοκιμασία. Αν, τέλος, σιωπήσετε, η σιγή σας θα ερμηνευθή πολλαπλώς. Οι μεν δημοκρατικοί θα την κρίνουν ως κρυφήν συμπάθειαν προς την βασιλείαν. Οι δε βασιλόφρονες ως προδοσίαν εις βάρος του βασιλέως, την οποίαν θα την αποδώσουν εις την επιθυμίαν σας να γίνετε ο Ντε Γκωλ της Ελλάδος. Εις πάσαν περίπτωσιν δηλαδή θα σαλευθή η συνοχή, τόσον του κόμματος όσον και της λαϊκής του βάσεως.
Υπάρχει και συνέχεια. Εχουν γίνει ανεπίτρεπτοι παραχωρήσεις προς την Αριστεράν, την άκραν Αριστεράν και τους εξτρεμιστάς. Θα αξιώνουν συνεχώς και άλλας. Πώς θα αποκρουσθούν νέα αιτήματα; Πώς θα μεταβληθούν ήδη δημιουργηθείσαι καταστάσεις; ( ) Η επίθεσις της άκρας Αριστεράς δεν άρχισε ακόμη. Προγραμματίζεται και προετοιμάζεται. Οι παντός είδους αριστεροί ανασυντάσσουν τας δυνάμεις των, κτίζουν τας οργανώσεις των και καταρτίζουν τα σχέδιά των».
http://www.kathimerini.gr/167931/article/politismos/arxeio-politismoy/mia-3exasmenh-fwnh-ths-de3ias
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια σαφής στροφή της ιστορίας και της ιστοριογραφίας προς την έρευνα και ερμηνεία του πρόσφατου παρελθόντος. Σε αυτό το κλίμα εντάσσεται και το βιβλίο του δημοσιογράφου Γιώργου Α. Λεονταρίτη, «Σάββας Κωνσταντόπουλος - Τα άγνωστα ντοκουμέντα 1966-1981» από τις εκδόσεις «Προσκήνιο». Ο τόμος περιέχει μεγάλο μέρος του αρχείου μιας εμβληματικής προσωπικότητας της δεξιάς, του πλέον σημαντικού -αν και αμφιλεγόμενου- μεταπολεμικού δημοσιογράφου της.
Ο Σάββας Κωνσταντόπουλος γεννήθηκε το 1910, σπούδασε στη Νομική όπου και προσχώρησε στους «Αρχειομαρξιστές». Οι δεσμοί με την αριστερά έσπασαν όταν εντυπωσιάστηκε από το αστικό-εκσυγχρονιστικό όραμα του Βενιζέλου χωρίς ποτέ όμως να πλευρίσει τους Φιλελευθέρους. Αντίθετα, προσχώρησε στη συντηρητική παράταξη της εποχής και μεταβλήθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους πολέμιους του κομμουνισμού. Από το 1934 τον βρίσκουμε αρχισυντάκτη στις εφημερίδες «Νέος Κόσμος», «Εθνική Φλόγα», «Ασύρματος», «Εθνική», «Ελληνικόν Αίμα», «Ακρόπολη». Την περίοδο 1952-1966 ήταν διευθυντής στην «Απογευματινή» και το 1966 άρχισε να εκδίδει τον «Ελεύθερο Κόσμο». Μεταπολιτευτικά χαρακτηρίστηκε «θεωρητικός της δικτατορίας» παρότι ο ίδιος την αντιμετώπιζε ως «αναγκαίο προσωρινό καθεστώς» και δεν ταυτιζόταν εξ ολοκλήρου μαζί της, παρόλο που ο «Ελεύθερος Κόσμος» τη στήριξε. Υπήρξε φίλος του Μακαρίου και υποστηρικτής της επιστροφής Καραμανλή. Πέθανε, αυτοεξόριστος, στη Σουηδία το 1981.
Πού όμως βρίσκεται η ιστορική αξία του παρόντος τόμου; Τα κείμενα που παρατίθενται (αρθρογραφία, αλληλογραφία, σημειώματα) αναδεικνύουν τον τρόπο που αντιλαμβανόταν τα πράγματα ένας παράγων της δεξιάς που είχε τη δύναμη να καθορίζει μέρος της κοινής γνώμης και του πολιτικού της λόγου και να καταγράψει άγνωστα παρασκήνια της συγκεκριμένης -και πολύ ταραγμένης- φάσης της νεότερης ιστορίας μας. Ο ίδιος βρισκόταν κοντά στα γεγονότα, ενώ συχνά διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο
Προειδοποίηση προς τον K. Καραμανλή...
Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές του 1974, ο Σ. Κωνσταντόπουλος προειδοποιεί τον Καραμανλή, θίγοντας το πρόβλημα πολιτειακής αλλαγής ή μη, των δυνάμεων της αριστεράς που έχει διογκωθεί και απολαμβάνει καθεστώς πλήρους νομιμότητας, ενώ -κατά την εκτίμησή του- ετοιμάζεται να διεκδικήσει πολύ περισσότερα, ίσως και να επιδιώξει μια νέα αιματηρή αναμέτρηση. Το κείμενο είναι χαρακτηριστικό του κλίματος ανασφάλειας της εποχής και του τρόπου που το βιώνει όχι μόνο η αριστερά, αλλά και η δεξιά, μέσα από τις δικές της ιδεοληψίες η καθεμία. Η σχέση του Κωνσταντόπουλου με τον Καραμανλή τερματίστηκε λίγο αργότερα
«Την προσεχή Κυριακήν, κ. Πρόεδρε, στήνονται αι κάλπαι διά να γεννήσουν την τόσον αισθητήν δημοκρατίαν. Ματαίως όμως θα την περιμένωμεν. Το νεογέννητον δεν θα είναι η δημοκρατία αλλά η χρονία ανωμαλία. Ηδη έχουν αμφισβητηθή εκ των προτέρων η δημοκρατικότης της εφαρμοζομένης διαδικασίας και η νομιμότης του εκλογικού αποτελέσματος ( ).
Θα αναπηδήσουν μετεκλογικώς και άλλοι κίνδυνοι, εκτός από την αμφισβήτησιν του αποτελέσματος της λαϊκής ετυμηγορίας. Θα έλθη το δημοψήφισμα. Θα διατυπωθή η αξίωσις να λάβετε σαφή θέσιν. Η συνοχή της «Νέας Δημοκρατίας» θα τεθή υπό δοκιμασίαν. Και το λαϊκόν της έρεισμα. Θα κηρυχθήτε υπέρ της προεδρικής δημοκρατίας; Οι βασιλόφρονες θα σας εγκαταλείψουν. Θα εκδηλώσετε προτίμησιν προς την βασιλείαν; Θα δυσαρεστηθούν οι δημοκρατικοί οπαδοί σας. Και αν ο Λαός καταργήση τον βασιλικόν θεσμόν η ψήφος του θα θεωρηθή και ως ιδική σας αποδοκιμασία. Αν, τέλος, σιωπήσετε, η σιγή σας θα ερμηνευθή πολλαπλώς. Οι μεν δημοκρατικοί θα την κρίνουν ως κρυφήν συμπάθειαν προς την βασιλείαν. Οι δε βασιλόφρονες ως προδοσίαν εις βάρος του βασιλέως, την οποίαν θα την αποδώσουν εις την επιθυμίαν σας να γίνετε ο Ντε Γκωλ της Ελλάδος. Εις πάσαν περίπτωσιν δηλαδή θα σαλευθή η συνοχή, τόσον του κόμματος όσον και της λαϊκής του βάσεως.
Υπάρχει και συνέχεια. Εχουν γίνει ανεπίτρεπτοι παραχωρήσεις προς την Αριστεράν, την άκραν Αριστεράν και τους εξτρεμιστάς. Θα αξιώνουν συνεχώς και άλλας. Πώς θα αποκρουσθούν νέα αιτήματα; Πώς θα μεταβληθούν ήδη δημιουργηθείσαι καταστάσεις; ( ) Η επίθεσις της άκρας Αριστεράς δεν άρχισε ακόμη. Προγραμματίζεται και προετοιμάζεται. Οι παντός είδους αριστεροί ανασυντάσσουν τας δυνάμεις των, κτίζουν τας οργανώσεις των και καταρτίζουν τα σχέδιά των».
http://www.kathimerini.gr/167931/article/politismos/arxeio-politismoy/mia-3exasmenh-fwnh-ths-de3ias
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου