Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ




“Στη Δημοκρατία όλοι έχουν το δικαίωμα να εκπροσωπούνται. Ακόμα και οι μαλάκες”
Chris Patten, Βρετανός πολιτικός....


Γράφει ο Νίκος Παπαγεωργίου

“Στη Δημοκρατία όλοι έχουν το δικαίωμα να εκπροσωπούνται. Ακόμα και οι μαλάκες” Chris Patten, Βρετανός πολιτικός. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, ο κοινοβουλευτισμός ή καλύτερα το λεγόμενο δημοκρατικό τόξο των συνέταιρων του της κυβέρνησης, δεν υπολογίζουν τον Ελληνικό λαό. Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο σήμερα. Ακριβώς το ίδιο γινόταν και την δεκαετία του ’60 με την χώρα α οδηγείται στην αναρχία. Όμως τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967 εκδηλώθηκε η επέμβαση του Ελληνικού Στρατού προκειμένου να σωθεί η Ελλάδα από τις πολιτικές έριδες των βουλευτών, τα κομματικά μίση των πολιτών και την κομμουνιστική διάβρωση του κράτους.

Η επέμβαση των Συνταγματαρχών

Μέσα σε λίγες ώρες οι Έλληνες Συνταγματάρχες με το σχέδιο «Προμηθεύς», έγιναν κύριοι της καταστάσεως. Η πατρίδα σώθηκε από την φαυλοκρατία και την κομμουνιστικοποίηση, την τελευταία στιγμή. Η πολιτική ηγεσία της εποχής αλλά και αρκετοί αριστεροί δημοκράτες, αφού συνελήφθησαν, φιλοξενήθηκαν, άλλοι σε πολυτελή παραλιακά ξενοδοχεία, άλλοι σε γήπεδα και στρατόπεδα. Κατά την διάρκεια της επεμβάσεως του στρατού ο λαός παρέμεινε αδιάφορος μέσα στα σπίτια του. Δεν κατέβηκε στους δρόμους προκειμένου να αντισταθεί στα τανκς και να πέσει μαχόμενος για την δημοκρατία. Δεν βγήκε από τα σπίτια να αντισταθεί στους Συνταγματάρχες για τους δημοκράτες πολιτικούς που είχαν συλληφθεί. Αργότερα δεν πήρε τα όπλα να ανέβει στο βουνό να στήσει αντάρτικο και να αγωνισθεί για την επιστροφή της δημοκρατίας και των πολιτικών. Αντίθετα την επομένη της 21ης Απριλίου ο λαός είχε ξεχάσει τους πολιτικούς. Κανένας δεν δυσανασχέτησε, εκτός από κάποιους δήθεν δημοκράτες οι οποίοι έχασαν τον λουφέ και τα καλούδια της εξουσίας. Ο Ελληνικός λαός συνέχισε τα ειρηνικά έργα του προσερχόμενος καθημερινά στις εργασίες του και κανέναν μα κανέναν δεν απασχόλησε το κλείσιμό του κοινοβουλίου. Οι φωνές των πολιτικών εσωτερικού και εξωτερικού για αντίσταση στο στρατιωτικό καθεστώς έπεσαν στο κενό. Λαός και Στρατός ενωμένοι έθεσαν τους πολιτικούς στο περιθώριο. Αυτό όμως από τους κοινοβουλευτικούς θεωρήθηκε μεγάλη προσβολή. Υπήρξε μέγα σφάλμα του λαού και κάποια ημέρα έπρεπε να πληρώσει. Έπρεπε να τιμωρηθεί για να μην επαναλάβει τα ίδια....
Τα έργα και τα λάθη

Ο λαός απαλλαγμένος από τις πολιτικές έριδες, ενωμένος, αφού όσα τον χώριζαν ήταν πλέον παρελθόν, απολαμβάνει τα αγαθά της χρηστής διοίκησης του Επαναστατικού καθεστώτος. Η Ελλάς μετατρέπεται σε ένα απέραντο εργοτάξιο. Οι πάντες βρίσκουν εργασία. Ο λαός μέσα σε κλίμα ηρεμίας και ευημερίας βλέπει καθημερινά να ανεβαίνει το βιοτικό του επίπεδο. Φυσικά εδώ δεν θα κάνουμε απογραφή, των επιτευγμάτων του Εθνικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967. Αυτά είναι γνωστά σε όλους. Δυστυχώς όμως το επαναστατικό καθεστώς, οι Έλληνες αξιωματικοί, έκαναν ένα πολύ μεγάλο λάθος το οποίο πλήρωσαν αργότερα μαζί με τον λαό. Αντί τον κοινοβουλευτισμό και τους πολιτικούς να τους θέσουν άπαξ δια παντός στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, να κλειδώσουν το ντουλάπι και να πετάξουν το κλειδί στη θάλασσα, αντίθετα, τους έθεσαν για επτά χρόνια σε χειμερία νάρκη, για να επανέλθουν αργότερα ως σωτήρες και πολύ χειρότεροι από πριν.

Έρχεται η Μεταπολίτευση

Φτάνουμε λοιπόν στο 1974 όπου οι πολιτικοί επιστρέφουν νικητές και τροπαιούχοι από τα ασυγχώρητα σφάλματα των στρατιωτικών. Στις 25 Νοεμβρίου 1973 ο ταξίαρχος Δ. Ιωαννίδης καθαιρεί από την προεδρία της δημοκρατίας Γ. Παπαδόπουλο και κυβερνά την χώρα πίσω από τις κουρτίνες με τις μαριονέτες του. Δυστυχώς όμως για τον ίδιο και την πατρίδα, του στήνουν το κυπριακό. Οι Τούρκοι αποβιβάζονται στην Κύπρο. Οι αρχηγοί του στρατεύματος κατώτεροι των περιστάσεων προσπαθώντας να σώσουν το τομάρι τους από την επικείμενη στρατιωτική καταστροφή στην Κύπρο, έρχονται σε συμφωνία με τους πολιτικούς, προκειμένου να τους εκχωρήσουν την διακυβέρνηση της χώρας εκείνες τις δύσκολες ώρες. Επανέφεραν εκείνους, που πριν από μία επταετία είχαν καταργήσει ως ανίκανους και προδότες. Δυστυχώς για την Ελλάδα και τους Έλληνες, οι πολιτικοί επιστρέφουν στην εξουσία ως απελευθερωτές και σωτήρες. Καλούν τον Καραμανλή από το Παρίσι, όπου περνούσε τον καιρό του, προκειμένου να αναλάβει πρωθυπουργός και να σώσει την πατρίδα. Ο λαός, ο πάντα ευκολόπιστος (επιπόλαιος) και πάντα προδομένος τρέχει να τον υποδεχθεί στο αεροδρόμιο με κεριά και εικόνες. Τρέχει να υποδεχθεί τον “σωτήρα”. Ο μέγας “κυβερνήτης” επιστρέφει. Ορκίζεται πρωθυπουργός από τον πρόεδρο της δημοκρατίας στρατηγό Γκιζίκη. Ο Μαρκεζίνης που ορκίστηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Γ. Παπαδόπουλο ήταν δοτός. Ο Καραμανλής που ορκίστηκε από τον χουντικό στρατηγό Γκιζίκη δεν ήταν δοτός; (Αυτά είναι τα παιγνίδια της φαυλοκρατίας τα οποία χάφτει πάντα ο λαός). Αναλαμβάνοντας την πρωθυπουργία ο Καραμανλής διαπιστώνει ότι «η Κύπρος κείται μακράν». Εγκαταλείπει την Κύπρο και τον κυπριακό λαό στα νύχια του Αττίλα και έκτοτε στην μισή Κύπρο πατά η βρώμικη μπότα των τούρκων και ίσως για πολλές δεκαετίες ακόμη....
Έργα και ημέρες της Μεταπολίτευσης

Από εδώ και πέρα ξεκινά η καταστροφή της πατρίδας με την σοσιαλ-μανία του Καραμανλή, εκείνου του “εθνάρχη” που την σπούδασε στις όχθες του Σηκουάνα. Αμέσως μετά ακολουθούν οι κοινωνικοποιήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου μέσω των πράσινων κλαδικών και του Τσοβόλα δώστα όλα, για να πάρει την σκυτάλη ο εκσυγχρονισμός του Σημίτη με τα χρηματιστήρια, τις μίζες των εξοπλιστικών και την λεηλασία των θησαυροφυλακίων του κράτους. Η συνέχεια είναι πιο ενδιαφέρουσα… Έρχεται ο Καραμανλής ο νεότερος ο και “κουρασμένος” αποκαλούμενος και σεμνά και ταπεινά βυθίζει ακόμη περισσότερο την χώρα. Για να έλθει ο Τζέφρυ Παπανδρέου που ισοπέδωσε τα πάντα με τα μνημόνια. Η συμπεριφορά όλων αυτών απέναντι στον λαό με τα έργα τους αποδεικνύει το πώς σκέφτονται για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Η περίπτωση Σαμαρά και τα ψέματα του Ζαππείου 1,2,3, είναι θέμα για επόμενη αρθρογραφία μας...

 

http://www.axisradio.gr/dimokratiko-toxo-ke-ellinikos-laos/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου