Μόλις 10 ἡμέρες μετά τήν ὀρκωμοσία τῆς Κυβερνήσεως Γ. Παπαδοπούλου –στίς 23-12-1967- ἡ «Ἐπιτροπή Μητρέλια» παρέδιδε στόν Πρωθυπουργό «Προσχέδιο» τοῦ νέου Συντάγματος, κατόπιν 7 μηνῶν ἐργασίας.
Ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ἔκρινε ὅτι ἔπρεπε ν’ ἀφήση νά περάση λίγος καιρός ὥστε ν’ ἀπομακρυνθῆ ἡ ψυχολογική ἐπίδρασις τῶν γεγονότων τῆς 13ης Δεκεμβρίου.
Καί στίς 15 Μαρτίου 1968 τό ἔδωσε στήν δημοσιότητα σέ μεγάλη Συνέντευξι Τύπου πού ἔδωσε μέ συμμετοχή ὅλων τῶν εἰδησεογραφικῶν πρακτορείων, ἑλληνικῶν καί ξένων. Μεταξύ ἄλλων, τόνισε:
«Πρῶτον βῆμα εἶναι τό Σύνταγμα. Εἶναι τό ἐπισκεπτήριόν μας ὅτι δέν εἴμεθα ἀπατεῶνες, ὅτι δέν εἴμεθα ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι ἐπεδιώξαμεν νά ἐνδυθῶμεν τόν μανδύαν τοῦ κυβερνήτου, ἀλλ’ ἀντιθέτως, ἀπηρνήθημεν αὐτήν ταύτην τήν ζωήν μας καί αὐτοεθυσιάσθημεν…»
Καί προανήγγειλε:
«Οἱ πάντες θά ἔχουν τήν εὐχέρειαν νά ἐκφράσουν ἐλευθέρως τήν γνώμην των ἐπί τοῦ περιεχομένου, τῆς διατυπώσεως καί τῶν θέσεων τάς ὁποίας καλύπτει ἤ δέν καλύπτει τό παραδιδόμενον εἰς τήν δημοσιότητα Σχέδιον Συντάγματος».
Ἀμέσως μετά τό τέλος τῆς Συνεντεύξεως, ὅλοι οἱ ἐκπρόσωποι Τύπου ἔλαβαν ἀπό ἕνα ἀντίτυπο τοῦ «Προσχεδίου» τοῦ Νέου Συντάγματος.
Αὐτή ἦταν ἡ ἀρχή…
Ἀπό τήν ἡμέρα ἐκείνη ἄρχισε μία πραγματική ἐκστρατεία ἐνημερώσεως τῆς Κοινῆς Γνώμης.
Κατεστρώθη ἀπό τήν Κυβέρνησι μία σειρά ἐκδηλώσεων σέ ὁλόκληρη τήν Ἑλλάδα μέ θέμα τό Σύνταγμα. Σκοπός ἦταν ἡ κατανοητή ἀλλά καί ἐπιστημονική ἀνάπτυξις τῶν θεσμῶν τοῦ Σχεδίου τοῦ Νέου Συντάγματος καί ἡ σύγκρισίς του μέ τό Σύνταγμα τοῦ 1952.
Οἱ ἐκδηλώσεις περιλάμβαναν περιοδεῖες τῶν μελῶν τῆς Κυβερνήσεως σέ ὅλη τήν Ἐπικράτεια, λόγους, ὁμιλίες, συνεντεύξεις, κατατοπιστικά φυλλάδια κ.λπ.
Μέ αὐτόν τόν τρόπο γινόταν παράλληλα καί μία ἀνύψωσις τῆς πολιτικῆς στάθμης τοῦ λαοῦ σέ εὐρεῖα βάσι, γεγονός πού λάμβανε χώρα γιά πρώτη φορά σέ τέτοια ἔκτασι στήν Ἑλλάδα.
Παράλληλα, τό Ραδιόφωνο καί ὁ Τύπος ἐτέθησαν στήν πλήρη διάθεσι τῆς Κοινῆς Γνώμης. Δημοσιεύτηκαν ἑκατοντάδες μελέτες καί γνῶμες, ἐπαινετικές καί ἐπικριτικές, χωρίς καμμία λογοκρισία. Ἁπλοί πολῖτες, Σωματεῖα, Συνεταιριστικές Ὀργανώσεις, Ἐπαγγελματικοί Σύλλογοι, πρώην βουλευτές καί πολιτευόμενοι ἐξέφραζαν εἴτε γενικά εἴτε ἐξειδικευμένα κατ’ ἄρθρο τήν γνώμη τους. Ἐπίσης, ἐπετράπη ἡ ἐλεύθερη καί ἀβίαστη ἔκφρασις γνώμης στούς δημοσίους ὑπαλλήλους καί παρωτρύνθηκαν οἱ παλαιοί πολιτικοί νά ὑποβάλουν τίς προτάσεις καί παρατηρήσεις τους. Ἔτσι οἱ ἐκπαιδευτικοί διετύπωσαν γνώμη γιά τό ἄρθρο τῆς Παιδείας, οἱ δημοσιογράφοι γιά τό ἄρθρο περί Τύπου κ.ο.κ.
- Ἡ πρώτη σύγχρονη ἐφαρμογή ἀμέσου Δημοκρατίας! -
Ὅμως ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος δέν ἀρκέσθηκε στά ἀνωτέρω. Ἐγκαινίασε μία μέθοδο διεθνῶς πρωτοφανή.
Μία μέθοδο ἀμέσου συμμετοχῆς τοῦ λαοῦ στήν διαμόρφωσι τοῦ νέου Συντάγματος τῆς Ἑλλάδος.
Ἡ μέθοδος ἀπεκλήθη ἐπισήμως «Ἐλευθέρα Δημοσία Συζήτησις». Τί σήμαινε αὐτό;
Σέ ὅλες τίς ἐφημερίδες καί ἔντυπα μέσα ὑποχρεωτικά καί κάθε ἡμέρα δημιουργήθηκε ἕνας εἰδικός χῶρος. Ὁ χῶρος αὐτός εἶχε ἐντός πλαισίου, κάθε φορά, δημοσίευσι ἑνός ἄρθρου τοῦ Συντάγματος τοῦ 1952 καί τό ἀντίστοιχο ἄρθρο ὅπως εἶχε διαμορφωθῆ στό Σχέδιο τοῦ νέου Συντάγματος. Ἔτσι, ὁ ἀναγνώστης μποροῦσε νά ἀντιπαραβάλη καί νά συγκρίνη τά συγγενῆ ἄρθρα τοῦ παλαιοῦ καί τοῦ νέου Συντάγματος.
Στό κάτω μέρος τοῦ εἰδικοῦ πλαισίου ὑπῆρχε χῶρος ὥστε ὁ κάθε ἕνας νά γράψη τίς ἀπόψεις του γιά τό κάθε ἄρθρο.
Τό εἰδικό πλαίσιο μποροῦσε νά ἀποκοπῆ ἀπό τήν ἐφημερίδα καί διπλωμένο κατάλληλα νά λάβη τό σχῆμα Ἐπιστολῆς ἡ ὁποία εἶχε τά στοιχεῖα τοῦ Ὑπουργείου Προεδρίας καί μποροῦσε νά ταχυδρομηθῆ σέ αὐτό, χωρίς γραμματόσημο!
Τό Ὑπουργεῖο Προεδρίας εἶχε συγκροτήσει μία «Κεντρική Ἐπιτροπή» ἀπό 5 μέλη εἰδικῆς νομικῆς μορφώσεως, ἡ ὁποία εἶχε τήν βοήθεια 20 ἐμπειρογνωμόνων καί διοικητικῶν ὑπαλλήλων μέ σκοπό τήν ταξινόμησι καί ἐπεξεργασία ὅλων τῶν ἀποστελλομένων ἀποκομμάτων καί ἐπιστολῶν αὐτῶν οἱ ὁποῖες εἶχαν τόν τίτλο:
«Ὁ λαός συντάσσει τά ἄρθρα τοῦ Νέου Συντάγματος - Ἐκφράσατε ἐλευθέρως τήν γνώμην σας».
Ὁ σκοπός ἦταν φυσικά, νά τεθῆ ὑπ’ ὄψιν τῆς Κυβερνήσεως ἡ γνώμη τοῦ λαοῦ γιά κάθε ἄρθρο τοῦ νέου Συντάγματος!
Ἡ τρίμηνη συμμετοχή τοῦ λαοῦ σέ αὐτήν τήν διαδικασία ὑπῆρξε πρωτοφανής:
Στίς 5 Ἰουνίου 1968 ἡ «Κεντρική Ἐπιτροπή» ἀνεκοίνωνε ὅτι εἶχαν ἤδη ἀποσταλῆ 2.000.000 γνῶμες. Ἐν τῷ μεταξύ τά ἀποκόμματα ἐφημερίδων καί ἐπιστολές τῶν πολιτῶν συνέχιζαν νά καταφθάνουν κατά χιλιάδες.
Στίς 4 Ἰουλίου 1968 τά ἀποκόμματα -ἐπιστολές ἔφθασαν τίς 5.000.000!...
Ἡ Ἐπιτροπή ἐργαζόταν κυριολεκτικά πυρετωδῶς προκειμένου νά ταξινομήση, νά ἀναλύση καί νά διαμορφώση τίς ἀπόψεις καί τάσεις τῆς Κοινῆς Γνώμης γύρω ἀπό τό Σύνταγμα καί τά ἄρθρα του μέσα ἀπό αὐτήν τήν καινοτόμο διαδικασία. Παράλληλα εἰδικές Ἐπιτροπές ἐξ’ Ὑπουργῶν ἐπεξεργάζοντο κατά τμήματα τά ἄρθρα καί τά ἀποτελέσματα ἀπό τήν γνώμη τοῦ λαοῦ.
Ἡ ἀνωτέρω διαδικασία ὑπῆρξε ἐντελῶς πρωτόγνωρη στήν Ἑλλάδα καί μπορεῖ νά εἰπωθῆ ὅτι ὑπῆρξε μία σύγχρονη ἀπόπειρα ἐφαρμογῆς ἀμέσου Δημοκρατίας στά ἀρχαιοελληνικά πρότυπα. Ἤ τουλάχιστον, μιᾶς διαδικασίας συμμετοχικῆς Δημοκρατίας!...
- Η τελική φάσις -
Στίς 20 Ἰουνίου 1968 ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος προχωροῦσε -ὅπως εἴδαμε- στόν πρῶτο μεγάλο ἀνασχηματισμό τῆς Κυβερνήσεώς του.
Ἐννέα ἡμέρες μετά –στίς 29 Ἰουνίου 1968 ἄρχισαν ὑπό τήν προεδρία του 9 μακρότατες Συνεδριάσεις τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου οἱ ὁποῖες διήρκεσαν μέχρι τίς 10 Ἰουλίου 1968.
Τά μέλη τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου εἶχαν ἤδη συγκροτήσει ὁμάδες εἰδικῶν νομικῶν συνεργατῶν γιά τήν ἐπεξεργασία τῶν διατάξεων τοῦ νέου Συντάγματος μέ βάσι τό «Σχέδιο Μητρέλια».
Κατά τίς συνεδριάσεις, ἡ Κυβέρνησις ἐξέταζε λεπτομερῶς τό Σύνταγμα ἄρθρο πρός ἄρθρο, λαμβάνοντας ὑπ’ ὄψιν καί τίς γνῶμες τῆς «Δημοσίας Συζητήσεως».
Στίς 11 Ἰουλίου 1968, ὁ Πρωθυπουργός ἔδωσε Συνέντευξι Τύπου στήν ὁποία διένειμε τό νέο Σχέδιο τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου.
Τό ἤδη καινοτόμο «Προσχέδιο» τῆς Ἐπιτροπῆς Μητρέλια εἶχε οὐσιωδῶς ἐμπλουτισθῆ μέ ἀκόμη πιό ἐπαναστατικούς θεσμούς.
Ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ἀνέλυσε τίς βασικές ἀρχές τοῦ νέου Συντάγματος στήν αἴθουσα τῆς Βουλῆς μέ τήν παρουσία ἄνω τῶν 300 Ἑλλήνων καί ξένων δημοσιογράφων καί συνεργείων Ραδιοφωνίας καί Τηλεοράσεως.
Καί ἀνεκοίνωσε ὡς ἡμερομηνία Δημοψηφίσματος τήν 29η Σεπτεμβρίου 1968.
Ἀλλά ἡ διαδικασία δέν τελείωσε ἐκεῖ. Ἀκολούθησε καί δεύτερη «Ἐλευθέρα Δημοσία Συζήτησις», αὐτήν τήν φορά ἐπί τοῦ Κυβερνητικοῦ Σχεδίου μέ τήν ἴδια διαδικασία. Ἐπίσης αὐξήθηκαν οἱ συλλογικές ἀπόψεις ὅλων τῶν Ἐνώσεων, Σωματείων καί Ὀργανισμῶν ὑπό μορφήν «Ψηφισμάτων» ἤ «Ἀποφάσεων». Καί ἕνα ἀκόμη πλῆθος ἀπό μελέτες καί ἐπιστημονικά κείμενα εἶδαν τό φῶς τῆς δημοσιότητος.
Ἡ ἐκστρατεία ἐνημερώσεως τῆς Κοινῆς Γνώμης ἐνετάθη καί πάλι. Αὐτήν τήν φορά ὅμως, ὄχι μόνον ἀπό τά μέλη τῆς Κυβερνήσεως. Ὁμάδες νέων Ἐπιστημόνων ἀνέλαβαν οἰκειοθελή σταυροφορία ὑπέρ τοῦ νέου Συντάγματος!
Παράλληλα, πλῆθος καλλιτεχνικῶν φυλλαδίων, ἐνημερωτικῶν δελτίων, προκηρύξεων καί τοιχοκολλημάτων ὑπέρ τοῦ «Ναί στό Σύνταγμα» ἄρχισαν νά ἐμφανίζονται παντοῦ.
Ἀκολούθησε ἕνας νέος κύκλος Συνεδριάσεων τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου ἀπό τίς 5 ἔως τίς 11 Σεπτεμβρίου. Σέ αὐτόν ἡ Κυβέρνησις ἔλαβε ὑπ’ ὄψιν της καί τά ἀποτελέσματα τῆς δεύτερης «Δημοσίας Συζητήσεως», διεξῆλθε συνοπτικά καί πάλι ὅλα τά ἄρθρα καί διεμόρφωσε μέ μερικές τροποποιήσεις τό «Τελικό Σχέδιο Συντάγματος».
Στίς 16 Σεπτεμβρίου 1968, ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ἔδινε γιά μία ἀκόμη φορά Συνέντευξι Τύπου παρουσιάζοντας στόν ἑλληνικό καί ξένο Τύπο τό ὁριστικό κείμενο τοῦ νέου Συντάγματος τῆς Ἑλλάδος.
Οὐδέποτε στήν Ἱστορία Σύνταγμα ἐκπονήθηκε μέ τέτοια διαδικασία ὥστε νά ἐκφράση τήν ἄμεση θέλησι καί συμμετοχή τοῦ λαοῦ στό παρελθόν.
Τό Σύνταγμα τοῦ 1968 ὑπῆρξε στήν οὐσία ἡ Πολιτική Διακήρυξις τῆς Ἀπριλιανῆς Ἐπαναστάσεως. Καί ἀπεικόνιζε τήν Νέα Πολιτεία πρός τήν ὁποία ἀπέβλεπε.
Ὑπῆρξε ἕνα Σύνταγμα ἄκρως μεταρρυθμιστικό, μέ ἐπαναστατικό πνεῦμα καί ριζικές καινοτομίες. Πλήρης ἀνάλυσίς του θά χρειαζόταν ξεχωριστή μελέτη διότι δέν ὑπῆρξε σχεδόν ἄρθρο πού νά μήν ἐπέφερε ἔστω καί μία βελτίωσι ἤ τροποποίησι..
- Η διεξαγωγή του -
Ἡ Κυβέρνησις Γ. Παπαδοπούλου ἔδωσε μεγάλη βάσι στήν σωστή προετοιμασία τοῦ Δημοψηφίσματος. Δημοσίευσε τρεῖς Πράξεις τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου «περί διεξαγωγῆς Δημοψηφίσματος».
Οἱ 133 (30-7-68), 139 (20-8-68) καί 145 (10-9-68). Μέ αὐτές μερίμνησε γιά τήν ὅσο τό δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή ὅλων τῶν λαϊκῶν στρωμάτων καί τάξεων γιά τήν ὅσο γίνεται πιό αὐθεντική καί ἐλεύθερη λαϊκή ἐτυμηγορία καί τήν διαύγεια τῆς ὅλης διαδικασίας.
Ὁ Α΄ Ἀντιπρόεδρος καί Ὑπουργός Ἐσωτερικῶν Στυλιανός Παττακός ἀνεκοίνωσε δημοσίως ὅλες τίς λεπτομέρειες ὅπως ἡ μορφή καί σχῆμα τῶν ψηφοδελτίων, οἱ ἐκλογικοί κατάλογοι, οἱ ἐφορευτικές ἐπιτροπές κ.λπ.
Ἰδιαίτερη μέριμνα ἐλήφθη ἀκόμη καί γιά τούς Ἕλληνες ναυτικούς! Μέ «Ἐγκύκλιο» τοῦ Ὑπουργείου Ἐμπορικῆς Ναυτιλίας βασιζομένη στήν Πράξι 133/30-7-68 παραχώρησε γιά πρώτη φορά τό δικαίωμα ψήφου στούς ἐν πλῷ εὑρισκομένους ναυτικούς μας! Μέ τρόπο πρωτοπόρο καί δημοκρατικό ἐκπληρώθηκε ἕνα μόνιμο αἴτημα τῶν ναυτιλομένων Ἑλλήνων!...
Ἡ Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 1968 ἦταν μία ἡλιόλουστη ἡμέρα. Οἱ κάλπες ἄνοιξαν μέ τήν ἀνατολή τοῦ ἡλίου. Ἡ προσέλευσις τοῦ κόσμου ἦταν ἀθρόα. Τό φαινόμενο ἦταν ἐντυπωσιακό. Οἱ Ἕλληνες ἔδειχναν ὅτι τό Δημοψήφισμα αὐτό τούς ἐνδιέφερε περισσότερο ἀπό τίς προηγούμενες ἐκλογές.
Οὐρές ὁλόκληρες σχηματίσθηκαν ἀπό τήν πρώτη στιγμή καί στά 8.108 ἐκλογικά τμήματα πού λειτούργησαν σέ ὅλη τήν Χώρα. Νέοι, γυναῖκες, ἡλικιωμένοι, ὅλοι προσήρχοντο μέ τήν ἀπρόσμενη θέλησι νά δώσουν τήν ψῆφο τους στό Σύνταγμα.
Ὁ ὄγκος προσελεύσεως ὑπῆρξε τέτοιος πού ὁ κρατικός μηχανισμός αἰφνιδιάστηκε, μέ ἀποτέλεσμα τήν ταλαιπωρία τῶν πολιτῶν:
Οἱ ἀτελείωτες οὐρές πού σχηματίσθηκαν, παρέμειναν καθ’ ὅλη τήν διάρκεια τῆς ἡμέρας μέ ἀποτελέσματα ἐκνευρισμό καί μικροεπεισόδια μεταξύ τῶν πολιτῶν. Ἡ ἐφαρμογή χαρτιοῦ μέ ἀριθμό προτεραιότητος δέν διευκόλυνε τά πράγματα. Καί ὑπῆρξε ἀνάγκη ἡ ψηφοφορία νά παραταθῆ μέχρι τά μεσάνυκτα!... Ὅμως ἡ ταλαιπωρία ὑπῆρξε καί ἡ μόνη ἀνωμαλία τοῦ Δημοψηφίσματος ἐκείνου.
Τό Δημοψήφισμα ἔγινε μέ ὑποδειγματικό τρόπο καί τάξι. Ὅλοι οἱ ξένοι ἀνταποκριτές εἶχαν πλήρη ἐλευθερία νά ἐπισκέπτωνται ἀπροειδοποίητα ὁποιοδήποτε ἐκλογικό τμῆμα ἐπιθυμοῦσαν.
Στόν πρῶτο ὄροφο τοῦ Ὑπουργείου Ἐσωτερικῶν εἶχε δημιουργηθῆ αἴθουσα δημοσιογράφων μέ πλήρη ἐξοπλισμό γιά τήν ἐξυπηρέτησι τῶν ἀντιπροσώπων τοῦ Τύπου.
Ἐκεῖ εἶχαν ἐγκατασταθεῖ καί οἱ ἐκφωνήτριες τῶν Ραδιοφωνικῶν Σταθμῶν ἀπ’ ὅπου μετέδιδαν ὅλη τήν νύκτα τά ἀποτελέσματα τῆς ψηφοφορίας.
Ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ἐμφανίστηκε στίς 1 τό μεσημέρι στό 8ο ἐκλογικό τμῆμα Ἁγίας Φωτεινῆς Νέας Σμύρνης γιά νά ψηφίση. Μόλις τόν εἶδαν οἱ ψηφοφόροι ξέσπασαν σέ ἐπευφημίες. Κατά τήν ἔξοδό του εἶχε συγκεντρωθῆ χιλιάδες κόσμος ὁ ὁποῖος τόν ἀνάγκασε νά σταματήση καί νά τούς ἀπευθύνη χαιρετισμό. Τά κινηματογραφικά συνεργεῖα καί οἱ φωτογραφίες Ἑλλήνων καί ξένων ἀνταποκριτῶν ἀποθανάτισαν τίς στιγμές.
Τό ἴδιο συνέβη καί μέ τά ἄλλα μέλη τῆς Κυβερνήσεως… Πρός τά μεσάνυκτα πού ἔκλειναν οἱ κάλπες, ὁ Α΄ Ἀντιπρόεδρος τῆς Κυβερνήσεως καί Ὑπουργός Ἐσωτερικῶν Στυλιανός Παττακός ἔκανε τήν ἑξῆς δήλωσι:
«Ὑποδειγματική τάξις καί ἠρεμία ἐπεκράτησεν εἰς ἅπαντα τά ἐκλογικά τμήματα, ὡς ἀνεφέρθη ἐξ’ ὅλων τῶν διαμερισμάτων τῆς Χώρας.
Ἡ ἀθρόα προσέλευσις τῶν ἐκλογέων ὑπῆρξε συγκινητική.
Ὡς ἐξ’ αὐτῆς παρετηρήθη ἀρκετή ταλαιπωρία τῶν ψηφοφόρων, ἰδία εἰς τάς μεγάλας πόλεις εἰς τάς ὁποίας καί ἐσυνεχίσθη ἡ ψηφοφορία μέχρι τοῦ μεσονυκτίου, ὡς προβλέπει ἡ σχετική νομοθεσία».
- Γνήσιο ή νόθο? -
Οἱ γνωστοί… ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς «ἀντιστασιακοί» τοῦ ἐξωτερικοῦ ἔσπευσαν νά δηλώσουν ὅτι τό ἀποτέλεσμα τοῦ Δημοψηφίσματος θά εἶναι προϊόν «νοθείας» κ.λπ. Τούς διέψευσαν ὅμως ἀμέσως ὅλα τά ξένα πρακτορεῖα εἰδήσεων καί οἱ ἀνταποκριτές τους μέ πρῶτο τό Πρακτορεῖο Ρώϋτερς.
Μέσα ἀπό δεκάδες ἀνταποκρίσεις ξένων ἐφημερίδων πού ἐπιβεβαίωσαν τήν γνησιότητα τοῦ Δημοψηφίσματος καί τῆς ὑποδειγματικῆς διεξαγωγῆς του, ἐνδεικτικά ἀναφέρουμε:
Ὁ ἀνταποκριτής τῆς “Dayly Telegraph” Τζών Γουώλις ἔγραφε:
«Οἱ ἰσχυρισμοί τῆς ἀντιπολιτεύσεως ὅτι οἱ ἀριθμοί τῶν ἀποτελεσμάτων ὑπῆρξαν νοθευμένοι, δέν ἐπικυρώνονται ἀπό τίς δικές μου παρατηρήσεις, οὔτε ἀπό τίς παρατηρήσεις πολλῶν ἄλλων ξένων παρατηρητῶν, οἱ ὁποῖοι πραγματοποίησαν περιοδεῖες σέ ὅλη τήν Χώρα».
Ὁ ἀνταποκριτής τῆς “Journal de Genere” Bernard Beguin, ἀνέφερε:
«Ἠρεμία, τάξις πού γοητεύουν τόν τουρίστα καί φέρνουν σύγχυσι στήν ἀντιπολίτευσι…
Εἴχαμε τήν εὐκαιρία νά ρωτήσουμε ἁπλούς ἀνθρώπους γιά τό Δημοψήφισμα κι ὅλοι μᾶς μίλησαν γιά τήν ἐθνική ἀνόρθωσι, γιά τήν ἐπάνοδο στήν ὁμαλότητα, γιά τόν ἀγῶνα κατά τοῦ κομμουνισμοῦ!...
Παντοῦ ὅπου πῆγα, διαπίστωσα τήν ἴδια ἄκρως ἄψογη διαδικασία».
Ὁ ἀνταποκριτής τῆς “Erankfurter Allgemeine” Bruno Dechamps ἐπίσης ἔγραφε:
«Ἡ ἡμέρα τῶν ἐκλογῶν παρῆλθε ἤρεμα. Πιό ἤρεμα ἀπ’ ὅτι εἶναι συνήθως οἱ Κυριακές τῶν Ἀθηναίων. Ἔλειπε κάθε ἐκνευρισμός. Στίς μεγάλες σειρές τῶν ἐκλογικῶν τμημάτων, οἱ ἐκλογές συζητοῦσαν εὔθυμα.
Ἐπισκεφθήκαμε διάφορα ἐκλογικά κέντρα τῶν Ἀθηνῶν, χωρίς προειδοποίηση καί χωρίς νά χρησιμοποιήσουμε τήν εὐγενή βοήθεια τοῦ Ὑπουργείου Τύπου…
Τά πάντα ἐξελίσσοντο κανονικά. Καί τά δύο ψηφοδέλτια, αὐτό μέ τό ΝΑΙ κι αὐτό μέ τό ΟΧΙ, ἐδίνοντο μαζί μέ τόν φάκελλο στόν ἐκλογέα κι αὐτός ἀποσυρόταν στήν σιωπή τῆς ἐκλογικῆς καμπίνας».
Θά μπορούσαμε νά παραθέσουμε πολλά ἀκόμη δημοσιεύματα πού ἀποδεικνύουν τίς συκοφαντίες τῶν ἰσχυρισμῶν περί «νόθου» Δημοψηφίσματος. Νομίζουμε ὅμως ὅτι τά ἀνωτέρω ἀρκετά ὡς δεῖγμα.
Τό ἀποτέλεσμα τοῦ Δημοψηφίσματος ἦταν πραγματικά συγκλονιστικό:
Ἐγγεγραμμένοι: 6.606.111
Ψήφισαν: 5.133.906
Ἔγκυρα: 5.117.250
Ἄκυρα: 16.656
ΝΑΙ: 4.713.412
ΟΧΙ: 403.829
Ἐάν ἀναλύσουμε τό ἀνωτέρω ἀποτέλεσμα συμπεραίνουμε τά ἑξῆς:
- Ἀπό 6.606.111 ἐγγεγραμμένους στούς ἐκλογικούς καταλόγους, ψήφισαν ΝΑΙ οἱ 4.713.412. Δηλαδή τό ΝΑΙ ἀνῆλθε σέ ποσοστό 71,35%.
- Τό ΟΧΙ ἔλαβε μόνο 403.829 ψήφους, δηλαδή ποσοστό 7,892%. Τά ἄκυρα ἦσαν μηδαμινά μέ 16.656 ψήφους.
- Ἀπό τούς 6.606.111 ἐγγεγραμμένους ψήφισαν οἱ 5.133.906. Δηλαδή δέν ψήφισαν 1.472.205. Τό ποσοστό ἀποχῆς φαίνεται ἀρκετά ὑψηλό φθάνοντας τό 22%.
Ὅμως στήν πραγματικότητα ἡ ἀποχή ἦταν πολύ μικρότερη. Ἀπό τούς ἐγγεγραμμένους στούς ἐκλογικούς καταλόγους οἱ 590.000 εἶχαν μεταναστεύσει χωρίς νά ἔχουν διαγραφῆ. Πέραν τῶν μεταναστῶν ὑπῆρξε καί ἕνας ἀριθμός ἀσθενῶν, ὑπεργήρων κ.λπ. πού δέν μπόρεσε νά ψηφίση ὁ ὁποῖος ἀνήρχετο σέ ἄλλους 80.000 περίπου. Συνεπῶς, ὁ πραγματικός ἀριθμός συνειδητῆς ἀποχῆς ὑπῆρξε 802.200 περίπου.
Δηλαδή τό πραγματικό ποσοστό ἀποχῆς ἦταν 12%. Ποσοστό σύνηθες σέ ἐκλογές.
Καί τό ποσοστό ἀποχῆς θά μποροῦσε νά μειωθῆ καί ἄλλο ἐάν μποροῦσε νά ὑπολογισθῆ πόσοι πολῖτες δέν πῆγαν ἤ ἀπεχώρησαν ἀπό τό ἐκλογικό τους τμῆμα λόγω τῶν οὐρῶν, τῆς μεγάλης ἀναμονῆς καί τῆς ταλαιπωρίας.
Συμπέρασμα:
● Ἐάν τό ποσοστό ἐξαχθῆ ὑπολογίζωντας μόνον ὅσους ψήφισαν, τότε τό ΝΑΙ ἔφθασε τό 92,108%, ὅπως ἀνήγγειλε καί ἐπισήμως ἡ Κυβέρνησις.
● Ἐάν τό ποσοστό ἐξαχθῆ ἀπό τό σύνολο τῶν ἐγγεγραμμένων, τότε τό ΝΑΙ ἀνῆλθε στό 71,35%.
● Ἐάν τέλος, τό ποσοστό ἐξαχθῆ μέ βάσι τούς ἐγγεγραμμένους ἀλλά ἀφαιρῶντας τουλάχιστον τούς 590.000 μετανάστες –πού εἶναι καί τό ὀρθότερο- τότε τά ποσοστιαία ἀποτελέσματα τοῦ Δημοψηφίσματος ἦσαν:
ΝΑΙ: 81,49%
ΟΧΙ: 7,89%
Συνειδητή Ἀποχή: 12%
- ΝΑΙ στον Παπαδόπουλο! -
Ὅπως καί νά ἔχη, τό ἀποτέλεσμα ἦταν πραγματικά συνταρακτικό. 4.713.412 Ἕλληνες εἶχαν ψηφίσει ΝΑΙ!
Τί σήμαινε ὅμως ἐκεῖνο τό «ΝΑΙ»;
Εἶναι φυσικά δεδομένο ὅτι σήμαινε Ναί στό Νέο Σύνταγμα. Ὅμως, τό Σύνταγμα ἐκεῖνο ἦταν τό δημιούργημα καί ἡ ἰδεολογική διακήρυξις τῆς Ἐπαναστάσεως. Ἡ ψῆφος λοιπόν ἐλάμβανε καί τήν ἔννοια λαϊκῆς ἐγκρίσεώς της. Οἱ παλαιοί πολιτικοί π.χ. ὑποκινοῦσαν τόν λαό νά ψηφίση «ΟΧΙ». Δέν τό ἔπρατταν διότι δέν τούς ἄρεσε τό Σύνταγμα. Τό ἔπρατταν γιά νά μή λάβη λαϊκό χρῖσμα ἡ Ἐπανάστασις.
Ἄνω τοῦ 80% τῶν Ἑλλήνων ψήφισαν «Ναί». Ἡ συντριπτική πλειοψηφία τοῦ λαοῦ εἶπε ξεκάθαρα Ναί στήν Ἐπανάστασι!
Ἕνα «πυροτέχνημα» τῆς ἀντιπολιτεύσεως ἦταν ὅτι σήμαινε «Ναί σέ ὁποιοδήποτε Σύνταγμα ἀρκεῖ νά φύγη ἡ Ἐπανάστασις». Ἡ θέσις εἶναι ἀπό μόνη της παράλογη. Ἀλλά διαψεύδεται καί ἀπό τό ἑξῆς:
Τό ἄρθρο 138 τοῦ Νέου Συντάγματος ἔλεγε σαφῶς:
«Τό παρόν Σύνταγμα μετά τήν ἔγκρισιν αὐτοῦ ὑπό τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ διά Δημοψηφίσματος, ὑπογραφόμενον ὑπό τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου καί δημοσιευόμενον εἰς τήν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως, τίθεται εὐθύς ἐν ἰσχύϊ, πλήν τῶν διατάξεων τῶν ἄρθρων 10, 12, 13 § 1, 14 §§ 1-3, 18, 19, 25 §§ 2-3, 58 §§ 1-2, 60, 111, 112, 121 § 2, τάς ὁποίας ἐξουσιοδοτεῖται ἡ Ἐθνική Ἐπαναστατική Κυβέρνησις, ὅπως θέτη εἰς ἐφαρμογήν διά πράξεων αὐτῆς δημοσιευομένων εἰς τήν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως».
Ἡ ἀνωτέρω διάταξις ἔδινε ἐξουσιοδότησι «ἐν λευκῷ» στήν Ἐπανάστασι καί τήν Κυβέρνησι Γ. Παπαδοπούλου νά θέση σέ πλήρη ἐφαρμογή τό Σύνταγμα. Ἡ χρῆσις πληθυντικοῦ μέ τήν λέξι «διαπράξεων» τονίζει σαφῶς ὅτι αὐτό θά γίνεται σταδιακά κατά τήν κρίσι τῆς Κυβερνήσεως.
Ὅπως ἐξηγοῦσε ὁ Γ. Παπαδόπουλος, τό Δημοψήφισμα:
«…δέν θά ἔχη μόνον τήν ἔννοιαν ἐπιδοκιμασίας αὐτοῦ τούτου τοῦ Συντάγματος, ἀλλά ἐπιπροσθέτως καί τήν εὐθείαν καί εἰδικήν αὐτήν ἐξουσιοδότησιν…»
(«Πρακτικά Συζητήσεων ἐπί τοῦ Συντ/τος 1968» σελ. 876)
Τό «ΝΑΙ» λοιπόν καί μάλιστα μέ τέτοια συντριπτική πλειοψηφία πρωτοφανή στά χρονικά ἐπιβεβαίωνε την:
● Πανηγυρική ἔγκρισι τῆς Ἐπαναστάσεως τῆς 21ης Ἀπριλίου καί ἐπιδοκιμασία της.
● Πλήρη ἐξουσιοδότησι στήν Ἐπαναστατική Κυβέρνησι γιά τήν σταδιακή ἐφαρμογή τοῦ Συντάγματος «ἐν λευκῷ» καί κατά τήν κρίσι της.
● Ἀνεπιφύλακτη δεδηλωμένη καί λαϊκό χρῖσμα προσωπικά στόν Γεώργιο Παπαδόπουλο.
Ἐν ὀλίγοις σήμαινε:
- Ναί στό Σύνταγμα
- Ναί στήν Ἐπανάστασι
- Ναί στόν Παπαδόπουλο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου