Του Παναγιώτη Ήφαιστου
Με αφετηρία κάποια συζήτηση στο διαδίκτυο για το σχέδιο
Άτσεσον (Μάτσος, Ροδίτης), έχει ήδη αρχίσει μια πολύπλευρη και πολυεπίπεδη
έρευνα που συνδέει πολλούς συναδέλφους και αφορά την περίοδο 1945-74 (δες τε
και http://www.ifestosedu.gr/112CySympligades.htm). Έχει ήδη εδραιωθεί η
εκτίμηση ότι πολλά δεινά έκτοτε σχετίζονται με συγκεκριμένα γεγονότα που
αξίζουν να φωτιστούν περισσότερο. Συγκεκριμένα, εκτός από την δικτατορία στην
Ελλάδα και το πραξικόπημα στην Κύπρο το 1974, σχετίζονται με διολίσθηση της Κύπρου
στο σχέδιο Αναν και ανάλογα με τις εξελίξεις στις προεδρικές εκλογές του 2013
τα πιθανά επερχόμενα «νέα σχέδια Αναν». Στην πιο πάνω ηλεκτρονική διεύθυνση θα
γίνονται αναλύσεις και θα παρατίθενται πληροφορίες, αρχεία εκθέσεις, έγγραφα,
αναλύσεις κτλ. που θα εμπλουτίζονται διαρκώς. Ο σκοπός είναι όχι οι προφητείες
του παρελθόντος αλλά η συναγωγή επιστημονικά αξιόπιστων και διδακτικών
πορισμάτων για την αλυσίδα στρατηγικών στάσεων της δεκαετίας του 1950, τον
ξενοκρατούμενο υπόκοσμο στην Ελλάδα και στην Κύπρο την δεκαετία του 1960 που
παρ’ ολίγο να οδηγήσουν στο σφαγείο του σχεδίου Άτσεσον και τον ανεκδιήγητο
πραξικοπηματία Παπανδρέου που οι αμερικανοί έβριζαν διαρκώς επειδή δεν τους
έκανε τις βρομοδουλειές τους. Για το θέμα αυτό θα επανέλθουμε με εκτενέστερες
αναλύσεις. Εδώ, τονίζεται, παρατίθενται μερικά στοιχεία καθότι παράλληλα στο
Αντίβαρο δημοσιεύτηκαν άρθρα που επιχειρούν να αντικρούσουν την διζωνικής
παράκρουσης ανάλυσή μου που δημοσιεύτηκε πριν λίγες εβδομάδες (στο Αντίβαρο
αλλά και ευρύτερα στο διαδίκτυο). Αρχίζουμε με πια παράθεση για το πώς έβλεπαν
οι Αμερικανοί τον Παπανδρέου ο οποίος, την στιγμή που κάτι από τα πόδια του
εκκολάπτονταν πολλά πραξικοπήματα, ο ίδιος υποσχόταν ένα άλλο πραξικόπημα στην
Κύπρο, υπόσχεση πάνω στην οποία εδραζόταν η διαπραγμάτευση για την … ένωση:
«Our weakness was Papandreou weakness. A garruloussenile, wind bag without
power of decision or resolution» και μεταφρασμένο σε ελληνικά βιβλία, «η
αδυναμία του Παπανδρέου ενός φλύαρου ξεμωραμένου κουφού ρήτορα που δεν έχει την
δύναμη να αποφασίσει ή να λύσει οτιδήποτε». Φρόντισε, την πιο κρίσιμη στιγμή,
να διαρρεύσουν τα σχέδιά μας στον Μακάριο» – Dga 2lucbdec 7 1964]. Δείτε εδώ:
ClaudeEclective Μόνο από αυτό γίνεται φανερό ότι ο Παπανδρέου δεν ήταν ικανός
να κάνει μια τέτοια στρατηγική κίνηση και ότι ήταν αναξιόπιστος στους
συνομιλητές του. Τα «σχέδιά τους»–για τα οποία θα επανέλθουμε λεπτομερέστερα σε
μεταγενέστερα σημειώματα– ήταν ότι μετά από πραξικόπημα στην Κύπρο το 1964 που
θα εκτελούσε ο Παπανδρέου και το οποίο όπως είναι λογικό θα οδηγούσε πιθανότατα
σε εμφύλιο στην Ελλάδα και στην Κύπρο, θα άρχιζε μια κρίση στην οποία πολλοί θα
εμπλέκονταν χωρίς να μπορεί να προβλεφτεί που θα οδηγούσε. Εντάσσοντας τις
πληροφορίες που διαρκώς συλλέγονται με τις στρατηγικές των κρατών θα οδηγηθούμε
διαμέσου των δεκαετιών που ακολούθησαν στοσχέδιοΑναν και στα γεγονότα που
επίκεινται μετά τις προεδρικές του Φεβρουαρίου (ιδιαίτερα εάν οι κύπριοι δεν
αποφασίσουν να αλλάξουν προσανατολισμό και στρατηγική με το να εκλέξουν τον
ανεξάρτητο υποψήφιο). Στην διεθνή πολιτική δεν υπάρχουν συνωμοσίες αλλά
στρατηγικά σχέδια και δική μας άγνοια του διεθνούς περιβάλλοντος και της
στρατηγικής των δυνάμεων και των αντιπάλων μας.Εδώ, παραθέτω ενδεικτικά μόνο
αποσπάσματα από ένα από τα πολλά και σημαντικά και τεκμηριωμένα βιβλία
(συνημμένο και οι σελίδες του αγγλικού όπου εμφαίνονται και οι πηγές) όπου
γίνονται αμέσως κατανοητές οι μεθοδεύσεις που συνόδευαν το σχέδιο Άτσεσον.
Μερικά από τα εναλλακτικά σενάρια δράσης και οι ιεραρχίες των αμερικανών υπό το
πρίσμα του στρατηγικού περιβάλλοντος της εποχής. Η λογική των πραξικοπημάτων
ζει, ακόμη, ενσαρκωμένη με ποικίλους και μεταμφιεσμένους τρόπους: Η διζωνική
παράκρουση ή καλύτερα η «διζωνική εκτέλεση» πιθανότατα επέρχεται από Φεβρουάριο
και μετά. Αν δεν περάσει χωρίς δημοψήφισμα όπως πολλοί εκτιμούν θα την
καταψηφίσουμε αρχίζοντας ξανά ένα Γολγοθά πολιτικού κόστους. Ας προσέχαμε και
ας προσέξουμε. Θαυμάστε λοιπόν τους Νικολαρίζηδες, τους Γαρουφαλιάδες και τους
αιωρούμενους Παπανδρέου που χειρίζονταν την τύχη μας διαμέσου της … CIA και
ενίοτε (όπως ο διαπραγματευτής της ΕλλάδαςΝικολαρίζης έχοντας στο μυαλό τι
πρέπει!! νακάνειηΤουρκία): Απότο Claude Nicolet, TheUnited States Policy
towards Cyprus (Zurich) (στηρίζεται σε αρχειακό υλικό)Σελ. 284 κ.ε. αποσπάσματα
σε ελεύθερη μετάφραση και verbatim. Περίληψη και μικρά δικά μου επεξηγηματικά
σχόλια. Προσδιοριστικό είναι αυτό που ξεκακθάρισαν οι αμερικανοί και που
εμφαίνεται σε πολλά άλλα έγγραφα: «Οι αμερικανοί ποτέ δεν θα παρεμβληθούν ή θα
πολεμήσουν τις τουρκικές δυνάμεις». [Δηλαδή, την στιγμή που εμείς υποσχόμασταν
να εισέλθουμε σε ναρκοπέδια εμφύλιων πραξικοπημάτων και που οι τούρκοι
προειδοποιούσαν ότι θα εισέβαλλαν στην Κύπρο «ακόμη και εάν όλος ο άλλος κόσμος
στρεφόταν εναντίον τους» οι Αμερικανοί α) προειδοποιούσαν ρητά ότι α) ποτέ
δυνάμεις τους δεν θα συγκρουστούν με τις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις και β) δεν
θα παρεμβληθούν καν στο νησί.] [Στάση του Λονδίνου που και αυτό παραμόνευε να
διασφαλίσει τα συμφέροντά του και τις βάσεις του:]«Η επιχείρηση των αμερικανών
να διεισδύσουν στην Κύπρο με το σχέδιο Άτσεσον αντιμετωπίζεται με καχυποψία από
το Λονδίνο και πυροδότησε διάβημα. Οι Carrington και Caccia προειδοποίησαν ότι
η Βρετανική κυβέρνηση θα μπορούσε ακόμη και να διαφοροποιηθεί δημόσια. Το
ForeignOffice ειδοποίησε την Ουάσινγκτον ότι δεν θα συμπλεύσει με τον
σχεδιασμό». Η πρεσβεία της Βρετανίας ειδοποιεί το κέντρο ότι σε συνομιλία με
τον υφυπουργό εξωτερικών άφησε να γίνει σαφές ότι «οι αμερικανοί δεν θα
χρησιμοποιήσουν τον έκτο στόλο για να σταματήσουν την Τουρκία από το να
εισβάλει στην Κύπρο και ότι οποιαδήποτε σχέδια των Ελλήνων για ένωση πριν
υπάρξει συμφωνία (με την Τουρκία) δεν θα έχει την αμερικανική συμμετοχή ή
υποστήριξη». Στις 24 Αυγούστου Ο Μπωλλ στέλνει μήνυμα στην πρεσβεία στην
Τουρκία όπου λέει ότι χαλαρώνουν την πίεση καθότι βρίσκονται προ μεγάλων
αποφάσεων και δραστική αλλαγή των προτεραιοτήτων. Συγκεκριμένα, οι ΗΠΑ
εκτιμούσαν ότι «ο Παπανδρέου είναι ανίκανος να τηρήσει τις υποσχέσεις του για
πραξικόπημα». Ξαφνικά (συνεχίζει η συγγραφέας), οι ΗΠΑ για ένα αριθμό λόγων
προς τα τέλη Αυγούστου συνωμοτούσαν με την Τουρκία. [όπως και με τα υπόλοιπα,
όλα είναι τεκμηριωμένα σε πληροφορίες εγγράφων των συναντήσεων και της
αλληλογραφίας της συγγραφέως] «Πρέπει να καταλάβουν την Καρπασία» «Στις 25
Αυγούστου, ο πρέσβης Νικολαρίζης είπε στον Άτσεσον ότι «οι Τούρκοι πρέπει να
καταλάβουν την Καρπασία μετά την ανακήρυξη της Ένωσης ούτως ώστε να μπορέσουν
να διαπραγματευτούν από θέση ισχύος. Εξέφρασε αμφιβολίες κατά πόσο θα υπάρξει
αντίσταση από ελληνικές δυνάμεις» (μήνυμα της Πρεσβείας ΗΠΑ στην Γενεύη). «Την
ίδια περίοδο ο στρατηγός Πόρτερ αντιπρόσωπος στο CENTO επισκέφτηκε την Κύπρο
και πείστηκε από τον στρατηγό Συννάι ότι η Τουρκία ήθελε μια κυρίαρχη βάση, ότι
η προσφορά για το Έλ Γκρέκο ήταν προσβλητική πρόταση και ότι αν η Ελλάδα
προχωρούσε σε ανακήρυξη της ένωσης ο τουρκικός στρατός θα κινηθεί αμέσως, ακόμη
και εάν θα πρέπει να το κάνουμε πηγαίνοντας κόντρα σε όλο τον κόσμο. Η τουρκική
τιμή δεν απαιτεί τίποτα λιγότερο». (οι τούρκοι τις ίδιες μέρες οργάνωσαν
καταστροφή του αμερικανικού περιπτέρου στην έκθεση της Σμύρνης). [Προηγήθηκε επιστολή του Ερκίν που απέρριπτε τα προγενέστερα σχέδια Αναν, οπότε η παραφιλολογία ότι επειδή δεν το δεχθήκαμε χάσαμε την ένωση δενισχύει: FeridunCemalErkin, Turkish Foreign
Minister, to Dean Acheson , President Johnson's Special Envoy to Geneva, Quote: " the latest proposal
that you put forward on behalf of the United States government for a solution of the Cyprus problem have been found totally
unacceptable by the Turkish government... I have stated to you unequivocally
our position in our talk yesterday. I would like now to confirm most
emphatically that your latest proposals based on the precarious foundation of a
lease arrangement are unacceptable to the Turkish government and that our last
decision in this respect is irrevocable." Letterof 28 August 1964».
(Η Τουρκία, έτσι λειτουργώντας έσπρωχνε την Ελλάδα, σε συνεννόηση με τις ΗΠΑ
στο τραπέζι των στρατηγικών παιγνίων). [Πρέπει να κατανοηθεί ότι εάν άρχιζε μια
κρίση και ένα στρατηγικό παίγνιο επί του εδάφους όπως πάντα συμβαίνει υπάρχει
μια προσδιοριστική ιεραρχία συμφερόντων που προσδιορίζει και τις προτεραιότητες
των αποφάσεων. Εδώ καθίσταται κρυστάλλινα σαφές τι σχεδίαζε το Συμβούλιο
Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ) και τι έθετε ως ιεραρχία] Σελ. 285 «Στις 5 Σεπτεμβρίου
ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου «Η Τουρκία είναι πολύ πιο σημαντική για τα
εθνικά συμφέροντα ασφαλείας των Ηνωμένων Πολιτειών σε σύγκριση με την Ελλάδα»
Γι’ αυτό, «θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στα συμφέροντα εθνικής
ασφαλείας των ΗΠΑ που σχετίζονται με την Τουρκία όσον αφορά μια σύντομη
διευθέτηση όσον αφορά το κυπριακό ζήτημα. Είναι σημαντικό να κρατήσουμε μια
ισχυρή Τουρκία φιλική προς τις Ηνωμένες Πολιτείες ακόμη και εάν σε τελευταία
ανάλυση θα διακινδυνεύουμε να αποξενώσουμε και προκαλέσουμε υποχώρηση των
ελλήνων συμμάχων». [Η αλληλουχία των σχεδίων Άτσεσον είναι ολοφάνερο ότι με
κλασικό τρόπο εντάσσεται στην μια ιεραρχία στρατηγικών προτεραιοτήτων όπου
εκτιμάται κατά περίπτωση, κατά φάση και κατά στιγμή το πώς εξελίσσονται τα
πράγματα σύμφωνα με τους κεντρικούς στρατηγικούς σκοπούς. Επίσης, την ισχύ των
εμπλεκομένων, την συνοχή των αποφάσεών τους, την πολιτική τους συνοχή, την
αποφασιστικότητά τους και τις επενέργειες θέσεων ή ενεργειών τρίτων, εδώ πχ της
τότε Σοβιετικής Ένωσης] Σχέδιο Άτσεσον 4 ως συνέχεια της σθεναρής τουρκικής
στάσεις και των προειδοποιήσεων της Άγκυρας και του «ανίκανου Παπανδρέου να
κάνει τα πραξικοπήματα που υποσχόταν». Προσέξτε με τι άνεση οι Αμερικανοί
ήλεγχαν το ελληνικό πολιτικό πεδίο, τι έλεγαν οι έλληνες διαπραγματευτές και το
πώς (ασφαλώς όπως πάντα πίσω βρισκόταν το ΣΕΑ) οργάνωναν την εξαπάτηση των
εμπλεκομένων] «Σχετικά με αυτό το σκεπτικό εξετάζεται το πώς προέκυψε το σχέδιο
Άτσεσον 4. Σίγουρο είναι όμως ότι αυτό το σκεπτικό επηρέασε την σθεναρή
υποστήριξή του στην συνάντηση με τον Πρόεδρο στις 8 Σεπτεμβρίου. Το σχέδιο
Άτσεσον 4 στάλθηκε στις 26 Αυγούστου στον Μπώλλ. Ο Άτσεσον υποστηρίζει ότι
«τίποτα που θα μπορούσε να πάθει η Κύπρος δεν είναι αβάστακτο. Μόνο πόλεμος ή
μόνιμη αποξένωση της Ελλάδας ή της Τουρκίας από την Δύση είναι καταστροφικό.
Τρία μαθήματα που πρέπει να λάβουν υπόψη οι ΗΠΑ. Πρώτον, υπό τις παρούσες
συνθήκες μια συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι αδύνατη. Δεύτερον, ο
Παπανδρέου είναι φλύαρος, πανούργος αλλά ηλίθιος, κατά συνέπεια διπλοπρόσωπος
και αναξιόπιστος. Τρίτον, πολύ πιθανό ο Ινονού δεν μπορεί πλέον να συγκρατήσει
τον στρατό σε περίπτωση κακομεταχείρισης των τουρκοκυπρίων. [ΣΗΜΕΙΩΣΗ. Βλ. πιο
κάτω όταν ο Μπούντι ερωτάει πως θα τηρηθούν τα προσχήματα για να ακούσει την
μεθόδευση για την τουρκική εισβολή: «σχεδόν οτιδήποτε θα μπορούσε να
εξυπηρετήσει αυτό το σκοπό»] [Ο καθείς που διαβάζει αυτό το σχέδιο βλέπει το
βάθος του κινδύνου που διέτρεξαν η Ελλάδα και η Κύπρος. Κατανοεί επίσης τις
ιεραρχίας της γεωπολιτικά πανίσχυρης τότε Τουρκίας και το γεγονός ότι εν μέσω
πραξικοπημάτων και πιθανώς εμφυλίου εάν συρόμασταν στα στρατηγικά παίγνια θα
αποτελούσε μια μοιραία εξέλιξη για την Ελλάδα και την Κύπρο] [Η συγγραφέας
συνεχίζει]. Ως πρώτο βήμα ο ελληνικός στρατός στην Κύπρο και η εθνική φρουρά θα
πρέπει να περιέλθουν υπό τον έλεγχο ενός ισχυρού άνδρα όπως ο υπουργός άμυνας
Γαρουφαλιάς, με την βοήθεια του Βασιλιά –και ίσως της CIA και του Αμερικανικού
στρατού. Μετά, ο αποκλεισμός των τουρκοκυπρίων θα τερματιστεί. [Ο Άτσεσον
σκέφτηκε ότι η κατάλληλη στιγμή είναι η αλλαγή του τουρκικού αγήματος Τουρδύκ
στην Κύπρο, που οι έλληνες τώρα εμποδίζουν. Εάν αυτό θα χρειαστεί σύγκρουση με
τον Μακάριο θα την έχουμε. Ούτως ή άλλως, ο Παπανδρέου ανίκανος να κάνει ένα
τέτοιο βήμα. Η συζήτηση του (πρέσβη) Labouisse μαζί του δείχνει πόσο
ελαφρόμυαλος και ανόητος είναι. Όταν αυτά επιτευχθούν με ένα έμμεσο και μυστικό
τρόπο, βοηθήστε τον τουρκικό στρατό να αναπτυχθεί, ως και να ήταν δική τους
ιδέα, μια νέα στρατηγική σχεδιασμένη να ξεγελάσει τους πάντες, συμπεριλαμβανομένης
της Κυβέρνησης των ΗΠΑ. Στην συνέχεια, μετά από ένα πραξικόπημα του Μακαρίου
για ανεξαρτησία ή της Ελλάδας για ένωση, ο τουρκικός στρατός θα κινηθεί και θα
εισβάλει στην Καρπασία και θα καταλάβει όση περιοχή χρειάζεται. Μετά από
κάποιες συμβιβαστικές δηλώσεις διατυπωμένες με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε να
κάνουν τους έλληνες να μην προχωρήσουν περισσότερο, οι τούρκοι θα
διαπραγματευτούν από θέση ισχύος». Το σχέδιο παρουσιάστηκε στον Πρόεδρο
Τζόνσον. Ο Μπώλλ και ο Άτσεσον υποστήριξαν στον πρόεδρο, στον Μακναμάρα, τον
Μπούντι και στον Ράσκ ότι η μόνη λύση είναι τα τετελεσμένα που θα προκαλέσουν
την κατάληψη της Καρπασίας προκαλώντας ανακήρυξη της Ένωσης και την καταστολή
του Μακαρίου. Ο Μπούντι ερώτησε τι θα πυροδοτούσε την τουρκική επίθεση.
Χαρακτηριστικά ο Άτσεσον απάντησε ότι «σχεδόν οτιδήποτε θα μπορούσε να
εξυπηρετήσει αυτό το σκοπό» Προσπάθησε να πείσει τον πρόεδρο ότι το πρέπει να
προχωρήσει στην υιοθέτηση αυτής της στρατηγικής και το ζήτημα όπως θα
προχωρήσουμε «είναι κατά πόσο θα έχουμε μια χαώδη κατάσταση ή μια ελεγχόμενη
και τελικά παραγωγική σύμφωνα με τα σχέδιά μας». Είπε επίσης ότι οι Έλληνες δεν
πρέπει να πληροφορηθούν για το σχέδιο γιατί πιθανότατα θα το διαρρεύσουν ξανά
στον Μακάριο. Όσο για τους Βρετανούς είπε ότι αν και ο Μπάτλερ θα θορυβηθεί ο
Λόρδος Μάουντμπάτεν, αρχηγός του Επιτελείου θα είναι φιλικός και οι Βρετανοί θα
προστατευτούν (ως προς τα συμφέροντά τους) με αυτό το σχέδιο. [αναφορά σε
πολιτική σκοπιμότητα αναβολής του σχεδίου για μετά τις προεδρικές εκλογές του
Νοεμβρίου. Τον Σεπτέμβριο σε συνομιλία του με τον Μπάτλερ στο Λονδίνο είπε ότι
«δεν υπήρχε χώρος για ένα κυπριακό κράτος όσο δεν θα αναπτύσσεται σύμφωνα με
τις επιθυμίες των ΗΠΑ». [Σημείωση. Και σύμφωνα με τον αρχηγό του επιτελείου και
άλλους ανώτατους του ΣΕΑ «σύμφωνα με τις τότε επιθυμίες της Τουρκίας απέρριπτε
όλα τα σχέδια και τροχοδρομούσε-ανέβαλλε την εφαρμογή των «σχεδίων» μέχρι να
πατήσει ο Παπανδρέου, ο Γαρουφαλιάς ή κάποιος άλλος την πεπονόφλουδα του
πραξικοπήματος κατά άλλων Ελλήνωνκαι την διολίσθησή μας στο τραπέζι των
στρατηγικών παιγνίων] Υστερόγραφο Τα πιο πάνω, βέβαια, είναι αρχικά,
προκαταρτικά και ενδεικτικά. Πολλά έπονται. Αποτελεί σίγουρα παράκρουση να
πιστεύει κανείς ότι το 1964 ήταν μια «χαμένη ευκαιρία για την ένωση». Στην κόψη
του ξυραφιού βρέθηκε ο λαιμός μας και την γλιτώσαμε εκ τύχης ή και …
ανικανότητας του Παπανδρέου [όπως οι αμερικανοί συνεχώς έλεγαν στις συνομιλίες
τους]. Οι επικείμενες εκλογές στις ΗΠΑ ήταν και αυτές καθοριστικός παράγων
αναβολής των σχεδίων. Οι ΗΠΑ όπως γίνεται φανερό είχαν τόσους πολλούς έλληνες
υπηρέτες έτοιμους να συνεργαστούν με την CIA ούτως ώστε ένοιωθαν ασφαλείς. Να
θυμίσω ότι στην Κύπρο όπου κυριαρχούσε το παρακράτος και στην Ελλάδα όπου ο
Παπανδρέου όταν γυρνούσε στα μπαλκόνια διχάζοντας την μετά-εμφυλιακή ελληνική κοινωνία,
κάτω από τα πόδια του εκκολάπτονταν 5-6 πραξικοπήματα (πέραν αυτού που ο …
ίδιος υποσχόταν κατά της Κύπρου). Και στο υπόβαθρο η Φρειδερίκη, το
Βασιλόπουλο, ο Γαρουφαλιάς και άλλοι που θα … έκαναν την ένωση. Σε επικείμενες
παρεμβάσεις τα πιο πάνω θα ενισχυθούν με πρωτογενείς πηγές τις οποίες μόλις
τώρα ταξινομούμε σφαιρικά και ιεραρχούμε, θα εξεταστούν υπό το πρίσμα του
στρατηγικού περιβάλλοντος της εποχής, θα συνδεθούν με την τουρκική στρατηγική
και θα ενταχθούν στο πλαίσιο της κατάστασης που επικρατούσε στην Αθήνα, την
Λευκωσία και στις μεταξύ τους σχέσεις. Κυρίως όμως θα γίνει ανάλυση του τρόπου
λήψης στρατηγικών αποφάσεων των ΗΠΑ εν μέσω κρίσης (τα περίφημα
contingencyplans) που θα καταδείξει τι σημαίνουν όλα τα πιο πάνω και πολλά
άλλα. Μπορούν να συναχθούν πολλά συμπεράσματα και αυτό θα κάνουμε. Ήδη, ο
λογικός αναγνώστης θα κατάλαβε ότι το σχέδιο Άτσεσον ήταν συμπληγάδες
πραξικοπημάτων που θα οδηγούσαν στο σφαγείο των στρατηγικών παιγνίων.Περίπου οι
ίδιοι άνθρωποι ή τουλάχιστον οι ίδιες καταστάσεις που υπηρετούσαν προκάλεσαν
την διαίρεση των ελλήνων στις αρχές του 1970 και στην συνέχεια στο πραξικόπημα.
Παρομοίως, στις διζωνικές παρακρούσεις, στο σχέδιο Αναν και στους φανατικούς
οπαδούς του που στην Κύπρο διεκδικούν την προεδρία της ΚΔ για να προσέλθουν στο
τραπέζι επικύρωσης στρατηγικών σχεδίων πολλών δεκαετιών. Όποιος συνεχίζει να
κρίνει τις ελληνικές υποθέσεις με όρους σάπιων κομμάτων και ιδεολογικές
διαιρέσεις της εποχής των δουλοπαροίκων (δεξιοί / κομμουνιστές κτλ) αυτοκτονεί
ο ίδιος και ίσως ανεπίγνωστα δολοφονεί την πατρίδα του. Βέβαια, υπάρχουν και
αυτοί οι οποίοι όπως και σε παρελθούσες εποχές και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις
διακατέχονταν από τέτοια ηττοπάθεια και ιλαροτραγικό ανορθολογισμό ούτως ώστε
προτιμούσαν να υποταχθούν στον εχθρό για να διασφαλίσουν έστω και μια
αναξιοπρεπή βιολογική επιβίωση. Η ιστορική πείρα μας διδάσκει ότι τέτοιες
στάσεις δεν διασφάλιζαν καν αυτό. Περιέργως όμως τέτοιες αυτοκαταστροφικές
στάσεις και συμπεριφορές επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά.
http://www.antibaro.gr/article/7133
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου