Ο «ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΜΟΣ» ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟ TIMING

Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη

Η χρονική όμως συγκυρία της συγκεκριμένης επιχείρησης «αστραπή» της ελληνικής πολιτείας για την αποφασιστική αντιμετώπιση του συγκεκριμένου φαινομένου σίγουρα δεν αποτέλεσε παρά μία πολύ προσεκτικά επιλεγμένη στιγμή με βάση μία σειρά παραμέτρους που έχουν να κάνουν με τις εσωτερικές ισορροπίες αλλά και τις εξωτερικές εξελίξεις.
Το να αναφέρουμε ότι οι εσωτερικές παράμετροι σχετίζονται κυρίως με το θέμα της προσπάθειας ανακοπής της δημοσκοπικής δυναμικής της Χρυσής Αυγής, όπως αυτή φαινόταν από τις έρευνες των τελευταίων εβδομάδων και το να μιλήσουμε για την προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από την επερχόμενη μνημονιακή λαίλαπα αποτελεί πλεονασμό,
Το ενδιαφέρον θα πρέπει λοιπόν να σταθεί και στη γεωπολιτική παράμετρο η οποία κάνει την γενική εικόνα ακόμα πιο σύνθετη αλλά και ευκρινή για τον παρατηρητικό μελετητή. Στον συγκεκριμένο τομέα δεν έχουμε παρά να αναφέρουμε τρεις καθοριστικούς παράγοντες για την εξωτερική πολιτική της χώρας μας και το πώς οι εξελίξεις με την Χρυσή Αυγή αλληλεπιδρούν με αυτούς: Τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, το Ισραήλ.
ΗΠΑ: Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η κίνηση κατά της Χρυσής Αυγής λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του αντιπροέδρου και υπουργού Εξωτερικών της χώρας στις ΗΠΑ και στις συναντήσεις του τόσο με το εβραϊκό λόμπι όσο και με Αμερικανούς πολιτικούς παράγοντες. Ακόμα ποιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι η επιχείρηση κορυφώνεται την ημέρα αναχώρησης του πρωθυπουργού για τις ΗΠΑ και τη συνάντησή του με τον Αμερικανό αντιπρόεδρο και άλλες σημαντικές επαφές.
Γερμανία: H καγκελάριος Μέρκελ είναι προφανές ότι σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να δει κάτι να αποσταθεροποιεί την Ελλάδα πριν τις εκλογές στη χώρα της, αφού αυτό θα της χαλούσε τη «σούπα» του «success story» του ευρωπαϊκού της πολιτικού προγράμματος, όπως αυτό το προωθούσε στους Γερμανούς ψηφοφόρους.
Από την άλλη είναι προφανές ότι η Ελλάδα χρησιμοποιώντας την «απειλή» της Χρυσής Αυγής και την αποδοχή της από σημαντικό ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας, θα μπορούσε να απαιτήσει από τη μετεκλογική Γερμανία μία πιο ανθρώπινη αντιμετώπιση (κάτι το οποίο και πριμοδοτεί τις θέσεις του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος ενόψει των διαπραγματεύσεων για την δημιουργία κυβέρνησης).
Ισραήλ: Το να αναφέρουμε την ευαισθησία των Ισραηλινών αναφορικά με το θέμα της Γενοκτονίας και του θέματος του Νεοναζισμού δεν θα έχει νόημα. Το να υπενθυμίσουμε όμως ότι επίκειται η σύγκληση του ανωτάτου συμβουλίου συνεργασίας (δηλαδή της κοινής συνεδρίασης των υπουργικών συμβουλίων Ελλάδας και Ισραήλ) με την οποία και θα σφραγίσουμε την συμμαχία με το Τελ-Αβίβ, θεωρούμε ότι έχει την δική του σημειολογία. Ας μην ξεχνάμε ότι η στάση του Ισραήλ στα ενεργειακά και γεωπολιτικά θέματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και η Κύπρος στην Ανατολική Μεσόγειο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως καθοριστική.
Η πιθανότητα συνεργασίας με την Αίγυπτο όπως αυτή διαφάνηκε μετά τη… μεγαλειώδη πολιτική της Τουρκίας αναφορικά με την εξελίξεις στην χώρα του Νείλου και η τριμερής συνάντηση μεταξύ Αθήνας, Λευκωσίας και Καΐρου έρχεται και «κουμπώνει» με τον άξονα Ελλάδα-Κύπρου-Ισραήλ.

Με λίγα λόγια η ελληνική κυβέρνηση είχε κάθε λόγο να «συγκρουστεί» με την Χρυσή Αυγή εδώ και αρκετούς μήνες, το ότι μάζευε στοιχεία εμπλουτίζοντας τις σχετικές δικογραφίες, αποδεικνύει ότι απλά περίμενε τον κατάλληλο καιρό τόσο σε σχέση με τις εσωτερικές ισορροπίες όσο όμως και με τις εξωτερικές εξελίξεις.

Για την ώρα φαίνεται ότι η ευκαιρία ήταν «ιδανική», το θέμα όμως για το κατά πόσο η συγκεκριμένη υψηλού ρίσκου πολιτική επιλογή θα αποφέρει τόσο στην Νέα Δημοκρατία όσο και στην Ελλάδα, γενικά θα φανεί τόσο από την αντίδραση της Χρυσής Αυγής όσο και από το πως θα «πουλήσουμε» τη συγκεκριμένη εξέλιξη στους εξωτερικούς ενδιαφερομένους.


http://www.defence-point.gr/news/?p=85433