Του Σπύρου Καραχάλιου
Ο παραλογισμός, η παραφροσύνη και η προδοσία στροβιλίζονται σε έναν
τρελό ανθελληνικό χορό πάνω από το ελληνικό έθνος. Μια μιαρή μάζα από
ελληνόφωνους κομπάρσους τού νεοταξισμού και τής παγκοσμιοποίησης έχουν πάρει
εντολή να φιμώσουν το Γένος μας και να ανοίξουν τις πύλες στους πολέμιους τής
Φυλής μας.
Το καθεστώς μάς θέλει άφωνους και παραζαλισμένους, εύκολη λεία στις
παρεμβάσεις των εχθρών μας που πλέον συμβαίνουν στα εσωτερικά μας ζητήματα
ακόμη και έως νομοθετικές παρεμβάσεις των προσκυνημένων. Δεν είναι τυχαίο πως ενώ
ο κόσμος δίπλα μας αλλάζει, οι λαθραίες μετακινήσεις πληθυσμών εντείνονται, η
ξένη εγκληματικότητα φουντώνει και η φτωχοποίηση οδηγεί στην απελπισία και το
χαμό το λαό μας, το κατοχικό καθεστώς έχει λυσσάξει και τρώει ακόμη και τις
σάρκες του για να περάσει με αντιρατσιστικούς νόμους την περιστολή τού
Εθνικιστικού Κινήματος.
Η ελευθερία τού λόγου παύει ουσιαστικά να υφίσταται και αποσυνδέεται
πλέον από την υπηρέτηση τού εθνικού συμφέροντος. Στα συστημικά ΜΜΕ ακούγονται
μονάχα οι αρεστές φωνές που εκθειάζουν την υποδούλωση και το ξεπούλημα τής
Πατρίδος που ονομάζουν προκλητικά μοναδική οδό διαφυγής από το αδιέξοδο. Ένα
αδιέξοδο που οι ίδιοι προκάλεσαν ρίχνοντας την Πατρίδα μας στη μέγγενη των «συμμαχικών
βοηθειών». Βοήθειες οι οποίες λαμβάνονται με την προϋπόθεση να καταστραφεί η εναπομένουσα
παραγωγικότητα τής χώρας και να εκχωρηθεί ολοκληρωτικά η εθνική μας κυριαρχία
στα χέρια παγκοσμιοποιητών και γειτόνων.
Μας ζητούν να αποδεχτούμε την κατάρρευση των εθνικών συνόρων και των
διακριτών οικονομικών τειχών. Να μπούμε στην χορεία των πολυφυλετικών και
πολυπολιτισμικών κρατών που έχουν υπαχθεί σε αόρατα κέντρα πολιτικής διοίκησης
που βρίσκονται εκτός των ορίων τής Ελληνικής Πολιτείας. Να αναγνωρίσουμε
ανύπαρκτες ευθύνες ακόμη και στις εθνικές μας υποθέσεις, αποδεχόμενοι ξένες
γενοκτονίες αλλά όχι τις δικές μας υπαρκτές και επαναλαμβανόμενες.
Ελληνικές τραγωδίες από την Ποντιακή Γενοκτονία έως τους θανάτους
Ελλήνων από τη στημένη κρίση, τις αυτοκτονίες και τη λαθρομεταναστευτική βία
πρέπει να κάνουμε πως δεν τις βλέπουμε. Τις παρεμβάσεις των Τούρκων υπέρ των
ελληνόφωνων «προοδευτικών» κομμάτων για την σύγκλιση τού θύτη και τού θύματος
με τη λησμονιά τού ελληνικού αίματος χάριν τής συγκυριαρχίας που τόσο λατρεύει
και ζητάει ο «περιούσιος» νεοταξισμός πρέπει να τις δούμε ως περίπου
φυσιολογικό φαινόμενο. Να ζητούν οι Τούρκοι να μην είμαστε λέει ρατσιστές και
να μην ακούγεται η φωνή τού Εθνικιστικού Κινήματος! Σημεία των
παγκοσμιοποιημένων καιρών το δίχως άλλο.
Αυτά που ζητούν οι εχθροί μας είναι τα ίδια ακριβώς που λέγουν
συκοφαντικά σε καθημερινή βάση οι δήθεν αυτόβουλοι μα βαθύτατα ξενοκίνητοι
πολιτικοί μας αντίπαλοι. Οι εντολές τού νεοταξικού παράγοντα για την εκχώρηση
ιστορικών εθνικών μας δικαιωμάτων με την νομή ονομάτων και την αποδοχή βάρβαρων
διεκδικήσεων και η διεθνοποίηση τού οικονομικού «μας» προβλήματος γίνονται «ειρηνευτικές»
προτάσεις και κυβερνητικές αποφάσεις τάχα ελληνικές. Όμως οι Έλληνες Εθνικιστές
και ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να αντιπαραθέσουν εθνικές συμπεριφορές και
ελληνικές λύσεις. Δεν πρέπει να μιλάμε και δεν μας επιτρέπεται να αντιδράσουμε.
Στην σημερινή κατεχόμενη Ελλάδα δεν υφίσταται διαχείριση ελληνική ούτε
καν στον ελληνικό ουρανό, όταν τα «συμμαχικά» ψεκαστικά αεροπλάνα ρίχνουν
τόνους δηλητηρίων με ανυπολόγιστες συνέπειες. Επιδιώκουν κάποιοι πασίγνωστοι
πραματευτάδες με την ανοχή των ενταύθα προσκυνημένων να αδυνατίσουν τα
αντανακλαστικά τού ελληνικού λαού και να πλήξουν την υγεία του δημιουργώντας
μια πραγματική εσωτερική γενοκτονία. Μια ακόμη δίπλα στην ομηρία και την
μετάλλαξη που έχει σχεδιαστεί. Όμως τη λαλιά των Ελλήνων και την εθνική
αντεπίθεση για την απελευθέρωση τής πατρίδος από το μολυσμένο ψευτορωμέϊκο δεν
μπορούν να την αποτρέψουν.
Βγάλτε αφρούς, διαμορφώστε πολιτικούς συσχετισμούς και παρανοϊκούς
σχεδιασμούς νεοταξικά ενεργούμενα, αλλά
η Ελλάς θα μείνει όρθια. Θα σηκώσει περήφανα το κεφάλι και θα φτιάξει την
πολιτεία της με βλέμμα κοφτερό και αποφασιστικότητα ατσάλινη.
Η ελευθερία τού λόγου τόσο για τα πολιτικά πράγματα τής χώρας όσο και
για τις ιστορικές αλήθειες και αναγκαιότητες ανήκει μονάχα στα αληθινά ελεύθερα
πνεύματα που καθοδηγούνται από το αιμάτινο ποτάμι τής Φυλής. Με ακατάλυτο το
αίσθημα δικαιοσύνης και το πάθος για πλέρια εθνική κυριαρχία.
Την ελευθερία τού λόγου μπορεί και δικαιούται να την επικαλείται μονάχα
εκείνος που νοιάζεται έμπρακτα για την ελευθερία τού Ελληνικού Έθνους. Εκείνος μάλιστα
που νοιάζεται για την ελευθερία τού Έθνους είναι εκείνος που ανήκει ψυχή και
σώμα στον λαό που τον γέννησε. Εκείνος που κρατάει ανόθευτα τα ζώπυρα και τις
παραδόσεις τής Φυλής. Εκείνος που δεν προσκυνά ξένους θεούς, λαούς και
διοικήσεις.
Η ελευθερία τού λόγου ανήκει σε εκείνον που ορίζει την περιουσία τού
Γένους, υλική και πνευματική, κατά αποκλειστικότητα. Από την σημαία και το
εθνικό έδαφος έως τον γεωφυσικό πλούτο τής Πατρίδος και από την εθνοφυλετικά
καθαρή κοινωνία έως την παιδεία και την εθνική ασφάλεια. Εκείνος που συμπεριφέρεται
ελληνικά στους λόγους και τα έργα.
Δικαίωμα λόγου έχει αυτός που φροντίζει να αυξηθούν οι ελληνικές
γέννες. Αυτός που αποδίδει στο λαό εργασία και ψωμί που βγάζουν ελληνικά χέρια.
Αυτός που αποδιώχνει τον εχθρό λευτερώνοντας σκλάβα ελληνική γη. Κι αυτός είναι
οπωσδήποτε Εθνικιστής που φέρνει τη χρυσοστόλιστη αυγή τού Ελληνισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου