Ο γράφων, σε ανύποπτο χρόνο και όταν ο Ταγίπ Ερντογάν ήταν δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, είχε επισκεφθεί τα Ποτάμια Ριζαίου και συνομίλησε με ανθρώπους της περιοχής αυτής, που εξισλαμίστηκε το 16ο-17ο αιώνα, χωρίς έκτοτε και μέχρι σήμερα να έχουν εγκατασταθεί πληθυσμοί από οποιαδήποτε περιοχή της Ανατολής.
Από την περιοχή αυτή κατάγεται ο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος, με τη βοήθεια του εβραϊκού παράγοντα και των ΗΠΑ, κατόρθωσε να αναρριχηθεί στην εξουσία, να εξουδετερώσει τους στρατιωτικούς αλλά και τους πανίσχυρους μηχανισμούς των κεμαλιστών και να εδραιωθεί εκεί. Ο Ερντογάν είναι αυτός που πήρε στην πλάτη του την υπόθεση εκδημοκρατισμού -με όρους τουρκο-σουνιτικού Ισλάμ- της Τουρκίας, αλλά και το ζήτημα του πραγματικού εκσυγχρονισμού της τουρκικής οικονομίας, που ήδη έχει εισέλθει στις 20 μεγαλύτερες του πλανήτη, ενώ μετρά 150 δισ. δολάρια εξαγωγές και 32.000.000 τουρίστες.
Αν επιχειρήσει να σκιαγραφήσει κανείς το ψυχολογικό προφίλ του Ερντογάν, θα διακρίνει μια ευθύτητα, μια γενναιότητα και ένα θάρρος που φτάνει μέχρι το σημείο της αυτοκαταστροφής, κοινό χαρακτηριστικό των κατοίκων του Πόντου, χαρακτηριστικό που σμιλεύτηκε επί χιλιετίες σ’ αυτή την περιοχή που ήταν συνεχώς αντιμέτωπη με εξ Ανατολών εισβολείς. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο ότι οι ακρίτες και ο Διγενής έζησαν και μεγαλούργησαν στον Πόντο, ούτε τυχαίο είναι το γεγονός ότι οι Πόντιοι είναι πάντα πρώτοι στους αγώνες και στις θυσίες!
Αυτός ακριβώς ο -μέχρι αυτοκαταστροφής- θαρραλέος χαρακτήρας του Ερντογάν, ίδιον της ποντιακής του καταγωγής, ήταν που τον οδήγησε σε αλλεπάλληλες νικηφόρες συγκρούσεις με υπέρτερες απ' αυτόν δυνάμεις, με τελικό αποτέλεσμα την ισχυροποίηση της Τουρκίας και την απαλλαγή της από τις δυνάμεις του κεμαλικού σκότους και της καταστολής.
Δεν κομίζουμε γλαύκα ες Αθήνας αν υπενθυμίσουμε για άλλη μια φορά την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα, λόγω των καταστροφικών επιλογών της πολιτικής, οικονομικής και πνευματικής (sic) ελίτ της πατρίδας μας από το 1974 και εντεύθεν. Μεταξύ των τραγικών που συμβαίνουν θα επισημάνουμε δύο περιπτώσεις, αυτήν της ιδιωτικοποίησης της ΣΕΚΑΠ, δημιούργημα ενός μεγάλου Πόντιου, του Αλέξανδρου Μπαλτατζή, και της ενοικίασης του εμβληματικού από κάθε άποψη ξενοδοχείου «Μakedonia Palace».
Παρότι υπάρχουν σοβαρότατοι εθνικοί λόγοι -ιδιαίτερα για τη ΣΕΚΑΠ- να παραμείνουν οι επιχειρήσεις αυτές σε ελληνικά χέρια, στους διαγωνισμούς φάνηκε καταρχάς να πλειοδοτούν εταιρίες τουρκικών συμφερόντων, μέχρι που εμφανίστηκε ένας Πόντιος, για να δώσει καλύτερη προσφορά και να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων.
Για να εξηγούμεθα, όπως δραστηριοποιούνται ελληνικά επιχειρηματικά συμφέροντα στα Βαλκάνια και στην Τουρκία, δεν έχουμε αντίρρηση να γίνεται και το αντίθετο. Μόνο που οι Τούρκοι επιχειρηματίες δεν δραστηριοποιούνται μόνο με επιχειρηματικά κριτήρια, αφού είναι γνωστή η επεκτατική και ανθελληνική πολιτική της Τουρκίας στη Θράκη αλλά και στο Μακεδονικό!
Ενώ, λοιπόν, η κατάσταση έχει ως ανωτέρω, κανείς Ελλαδίτης επιχειρηματίας, που πλούτισε με χρήματα που κέρδισε στην Ελλάδα, αν όχι από δουλειές που έκανε με το κράτος, δεν ευαισθητοποιήθηκε να διεκδικήσει τις εταιρίες αυτές, κάνοντας έστω μια θυσία για να εξυπηρετηθούν τα εθνικά μας συμφέροντα. Ο μόνος που κινήθηκε εκ των υστέρων, γιατί δεν πίστευε ότι θα άφηναν οι Ελλαδίτες επιχειρηματίες τους Τούρκους να αλωνίζουν στη Θράκη και τη Θεσσαλονίκη, ήταν ο εκ της ηρωικής Σάντας του Πόντου Ρώσος πολίτης Ιωάννης-Ιβάν Σαββίδης, ο οποίος κέρδισε τον διαγωνισμό του «Μakedonia Palace» και αναμένει την απάντηση του ελληνικού κράτους στην προσφορά του για τη ΣΕΚΑΠ.
Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι ο Σαββίδης δεν είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις δύο προαναφερθείσες επενδύσεις και αποφάσισε να τοποθετήσει τα λεφτά του, που κέρδισε σε μια άλλη χώρα και όχι στην Ελλάδα, μόνο και μόνο από εθνική ευαισθησία.
Τη σύγκριση ανάμεσα στους Eλλαδίτες επιχειρηματίες και πολιτικούς -ο Σαββίδης είναι και πολιτικός- την αφήνουμε στους αναγνώστες μας. Εμείς απλώς να υπενθυμίσουμε ότι τις ημέρες που ο Πόντιος επιχειρηματίας-πολιτικός και πάνω απ’ όλα πραγματικός Ελληνας έπαιρνε τη μεγάλη απόφαση να βοηθήσει την Ελλάδα, οι Ελλαδίτες πολιτικοί αποφάσιζαν να κόψουν τις συντάξεις από υπέργηρους Ποντίους που κατέφυγαν καραβοτσακισμένοι στην Ελλάδα των ονείρων τους να ζήσουν τα τελευταία χρόνια της πολυτάραχης ζωής τους.
Ναι, τελικά πιστεύουμε ότι ένας έντιμος Πόντιος πατριώτης θα σώσει την Ελλάδα, γιατί χρειάζεται μεγάλη αποφασιστικότητα και θάρρος για να καθαρίσει η «κόπρος του Αυγείου», που έχει καλύψει τη δύσμοιρη πατρίδα μας.
http://www.dimokratianews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου