Από μόνο του το γεγονός της συνάντησης ενός απλού υπουργού με τον πρωθυπουργό μιας χώρας λέει πολλά σε επίπεδο επικοινωνιακού μηνύματος που επιθυμεί η ισραηλινή πλευρά να στείλει, τόσο γενικά προς τη διεθνή κοινότητα, όσο και στην Ελλάδα, αναφορικά με τις προθέσεις της χώρας του. Στη συνάντηση συζητήθηκαν τα πάντα, από τα ζητήματα ασφαλείας της περιοχής μέχρι τη στρατιωτική προστασία των «οικοπέδων» από όπου θα γίνει η εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Δικαιολογημένα ο Πάνος Παναγιωτόπουλος εμφανίστηκε ενθουσιασμένος μετά τις συναντήσεις, πέραν των τυπικών δηλώσεων που έγιναν μετά το πέρας της συνάντησης. Το ίδιο κλίμα αναμένεται να καταγραφεί και σήμερα στη συνάντηση με τον ομόλογό του, Εχούντ Μπάρακ.
«Είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε ακόμη περισσότερο τις καλές σχέσεις αμυντικής συνεργασίας, μεταξύ των άλλων και στον τομέα της συνεργασίας, στην παραγωγή εξοπλιστικού υλικού, σε κοινά στρατιωτικά προγράμματα, σε κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και σε άλλους τομείς», δήλωσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, δίνοντας το στίγμα των προθέσεων για την περαιτέρω βελτίωση των διμερών σχέσεων και τη μετεξέλιξή τους σε σχέση αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας σε πολλαπλά επίπεδα.
Επειδή όμως πολλά έχουν δει τα μάτια μας από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και έχουμε κλείσει 20 χρόνια και τώρα γίνονται τα ρώτα βήματα, καλό θα ήταν οι υπεύθυνοι από πλευράς της ελληνικής κυβέρνησης να εργαστούν με σκοπό να αφήσουν κάτι πίσω τους, να βάλουν ένα λιθαράκι σε μια διμερή σχέση που μπορεί να παίξει κομβικό ρόλο στις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και να συμβάλλει τα μέγιστα στην πλήρη αναστροφή της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας.
Οι διμερείς σχέσεις όμως αναπτύσσονται όχι μόνο με τα λόγια, τις επισκέψεις και τα χαμόγελα, αλλά κυρίως με τα έργα. Δυνατότητες υπάρχουν. Υπενθυμίζουμε στον υπουργό Εθνικής Άμυνας που τόσο πολύ ενδιαφέρεται για τη δημόσια εικόνα του μια πολύ απλή πρόταση την οποία είχαμε καταθέσει πριν από μερικούς μήνες. Ας ελπίσουμε ότι τώρα δεν θα είναι όλα… «στου κουφού την πόρτα»…
Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και τα άλλα συναρμόδια υπουργεία αντιμετωπίζουν τρομακτικό πρόβλημα με τα ναυπηγεία της χώρας, αφού κινδυνεύουν να μείνουν άνεργες 10.000 οικογένειες που δουλεύουν στον ευρύτερο ναυπηγικό ναυπηγοεπισκευαστικό τομέα. Οι λύσεις που συζητούνται στο παρασκήνιο είναι από απλώς ανεδαφικές έως φαιδρές και είναι να απορεί κανείς για το επίπεδο κατανόησης των προβλημάτων του κλάδου εκ μέρους ορισμένων που θέλουν να παριστάνουν και τους πολιτικούς παράγοντες.
Την ίδια στιγμή τίθεται σοβαρό ζήτημα προστασίας της θαλάσσιας περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου λόγω της έναρξης αξιοποίησης των αποθεμάτων υδρογονανθράκων. Το Ισραήλ που δεν παίζει με τα ζητήματα εθνικής ασφάλειας έχει αποφασίσει και έχει αυξήσει σημαντικά τη χρηματοδότηση ναυτικών προγραμμάτων, μεταξύ αυτών και σημαντικές ναυπηγήσεις για πλοία διαφόρων εκτοπισμάτων. Μήπως ήρθε η ώρα οι εν Ελλάδι υπεύθυνοι να δουν το αυτονόητο; Να προτείνουν τη ναυπήγηση των πλοίων στα ελληνικά ναυπηγεία και μια δέσμευση να ενσωματωθούν ισραηλινά οπλικά συστήματα και ηλεκτρονικά σε μελλοντικές ελληνικές ναυπηγήσεις;
Θα μας αντιτείνουν ότι τουλάχιστον στην περίπτωση του Σκαραμαγκά υπάρχει η απαγόρευση κάθε εξαγωγικής δραστηριότητας που έχει επιβληθεί από την ΕΕ. Η απάντηση είναι ότι πέραν του ότι η χώρα δεν έχει μόνο ένα ναυπηγείο, ότι έχει έρθει η ώρα να ασχοληθεί σοβαρά ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, μαζί με τον υπουργό Οικονομικών και τον υπουργό Ανάπτυξης με το θέμα, για να ανατρέψουν την απόφαση, τώρα που η αξιοπιστία της χώρας σε κυβερνητικό επίπεδο έχει κατά κάποιο τρόπο αποκατασταθεί, αφού τα επιχειρήματα που υπάρχουν «βγάζουν μάτια».
Πως είναι δυνατόν να καταδικάζουν στον μαρασμό και το θάνατο έναν ολόκληρο τομέα της οικονομίας οι Ευρωπαίοι που υποτίθεται ότι ενδιαφέρονται να μας βοηθήσουν να βγούμε από το αδιέξοδο; Πως απαγορεύουν οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα πλην της εξυπηρέτησης των αναγκών του Πολεμικού Ναυτικού, δραστηριότητα που δικαιολογεί μετά βίας το 30% του εργατικού δυναμικού του Σκαραμαγκά, σε μια χώρα με ελληνόκτητο στόλο περισσοτέρων των 4.000 πλοίων; Η δε σιωπή του Ισπανού (μήπως έχει τη σημασία του αν θυμηθούμε τη Navantia;) Επιτρόπου Αλμούνια και η εμμονή να μην αλλάξει τίποτε είναι τουλάχιστον ύποπτη.
Σε απλά ελληνικά, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας θα πρέπει να γνωρίζει ότι οι Ισραηλινοί διατηρούν εξαιρετικές σχέσεις με τους Γερμανούς, οπότε εάν υπάρξει κάποια εξέλιξη για ισραηλινές ναυπηγήσεις στην Ελλάδα, δεν νομίζουμε ότι η ισραηλινή πολιτική ηγεσία θα είχε πρόβλημα να μιλήσει στη γερμανική και να μας ενισχύσει στην προσπάθεια ανατροπής της άδικης απόφασης για τον Σκαραμαγκά. Φαντασία και δράση χρειάζεται, όχι μόνο συναντήσεις, φωτογραφίες και χαμόγελα.
Ευχόμαστε ολόψυχα στον Πάνο Παναγιωτόπουλο να είναι ένας υπουργός Εθνικής Άμυνας που θα αφήσει στίγμα στο υπουργείο, διότι τα τελευταία χρόνια ο απολογισμός είναι απογοητευτικός… διακομματικά.
http://www.defence-point.gr/news/?p=57314
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου