Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Η ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΑΦΑΝΩΝ ΗΡΩΩΝ



Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε στις Εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ
"Ιωάννης Χρ.Γιαννάκενας
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ
Χαρ.Τρικούπη 14 (εντός στοάς)
Τηλ.210.3628976

Μια περιδιάβαση του συγγραφέα σε ηρωικές στιγμές και μνήμες της αγωνιζόμενης Ελλάδας για ελευθερία, που τώρα έχει βουλιάξει στην αμνησία της παγκοσμιοποιημένης πολιτισμικής ανελευθερίας και αναλγησίας. Με όλους και όλες να λειτουργούμε απο-εθνικά, την ώρα που αναδύεται ως ανάγκη η νέα εθνική αυτοσυνείδηση σε Βαλκάνια, Ευρώπη, κόσμο. Με διπλό κίνδυνο: 1) Να βυθιστούμε στον ωκεανό μιας απο-αναμνηστικής αβύσσου και 2) Να περάσουμε σε ένα νεο-επικίνδυνο υπερ-εθνικισμό άρνησης των άλλων, με υπερ-εξουσιαστικές εκμεταλλεύσεις.
Είναι τόσα πολλά τα ενδιαφέροντα βιβλία που κυκλοφορούν από τους μεγάλους εκδοτικούς οίκους, αλλά και από μικρούς εκδοτικούς οίκους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Θεσσαλίας, της Κρήτης και άλλων περιφερειών, που, αληθινά, δεν ξέρει κανείς τι να πρωτοδιαλέξει, για να παρουσιάσει σε τούτη τη δύσκολη περίοδο. Μια εποχή που μαστίζεται από τη βαριά διεθνή οικονομική κρίση, που, σαφώς, απειλεί και τη χώρα μας. Μια κρίση που δυσκολεύει την οικονομική ανάπτυξη και λειτουργία της χώρας μας, καθώς και την επιβίωση των ελληνικών νοικοκυριών και όλων των εργαζομένων και μη εργαζομένων.
Οικονομική κρίση και εκλογές και πού καιρός για διάβασμα;
Όμως, αυτή η οδυνηρή οικονομική κατάσταση δημιούργησε, λόγω πολιτικών – κομματικών αντιθέσεων, και μια οξεία πολιτική κρίση, η οποία την Τετάρτη το βράδυ 2 Σεπτεμβρίου, έφθασε στο σημείο βρασμού: Με απόφαση του πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή, να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές, στις αρχές Οκτωβρίου. Στο έκτακτο διάγγελμά του στον ελληνικό λαό, πρόταξε την οικονομική κρίση που θα γίνει οξύτερη στη διετία 2010-12. Ένα γεγονός που επιβάλλει την προσφυγή στις κάλπες, για να σταθμίσει ο ελληνικός λαός τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η χώρα και να εκλέξει μια κυβέρνηση, πρόσφατης λαϊκής εντολής, η οποία θα αναλάβει άμεσα τη λήψη των επιβαλλόμενων μέτρων, για την ανάκαμψη της οικονομίας μας, μέσα στο πλαίσιο της αναμενόμενης διεθνούς ανάπτυξης. Με στόχο να μπορεί να αντιμετωπίσει τις νέες προοπτικές με ισχυρή δυναμική.
Ετσι, λοιπόν, μέσα στην σκληρή διεθνή πραγματικότητα, μέσα στην τουρκική, σκοπιανή κ.τ.λ. προκλητικότητα, μέσα στις διεθνείς οικονομικές διαπλοκές, μέσα στη διευρυνόμενη απειλή (και στη χώρα μας) της γρίπης των χοίρων και μέσα σε τόσες άλλες ανασφάλειες και κινδύνους, πώς να έχουν διάθεση, χρόνο ή και οικονομική δυνατότητα για διάβασμα βιβλίων; Το διάβασμα ενός αξιόλογου βιβλίου βαθιά. Γιατί, ενισχύει τον ψυχισμό του αναγνώστη και διευρύνει τη γνωστική, πνευματική του αντίληψη, από το παρελθόν στο παρόν και στο μέλλον. Ενώ, συναισθηματοποιεί σε πλείστες όσες περιπτώσεις την αναμνηστική του σχέση με καταστάσεις και με ανθρώπους – αγωνιστές σε πεδία μαχών ή παλαιστές στα φαράγγια της σκληρής καθημερινότητας.
Ένα βιβλίο ανάμνησης
Ένα βιβλίο ανάμνησης από την «πινακοθήκη των αφανών ηρώων» (κύκλος πρώτος, εκδόσεις ΡΕΩ) του γνωστού συγγραφέα ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΚΑΡΟΝΑ, παρουσιάζουμε σήμερα, σε καιρούς που ο ανελέητος οδοστρωτήρας της παγκόσμιας απομάκρυνσης από την αναμνηστική σχέση στοχεύει να αποδυναμώσει και να απλωθεί στις γλιστερές επιφάνειες που γκρεμίζουν στα βάραθρα της λησμονιάς τις αναμνήσεις της συλλογικής και της ατομικής απο-αναμνηστικής τραγωδίας.
Όμως, τον τελευταίο καιρό, παρακολουθώ μια ουσιαστική αντίσταση των Ελλήνων και των Ελληνίδων (από τον ελληνικό νότο και τον ελληνικό βορρά) κατά της εκμηδένισης των αναμνήσεων για γνωστούς και άγνωστους ήρωες της ελληνικής αγωνιστικότητας, οι οποίο προμάχησαν (οι περισσότεροι) ως αφανείς ήρωες για την ελληνική μας ελευθερία. Όχι με εθνικιστική επιθετικότητα, αλλά με απελευθερωτική αυτοθυσιαστικότητα, η οποία λειτούργησε αυθόρμητα στις κρίσιμες φάσεις κατάλυσης ή διακινδύνευσης της δικής μας ελευθερίας, η οποία και τώρα απειλείται.
Αφανείς ήρωες της πρόμαχης Ελλάδας
Το βιβλίο του Γιώργου Μακαρόνα, περιλαμβάνει 6 «αφανείς» πλην διαχρονικής αξίας ήρωες των ελληνικών προμαχήσεων, που αναδεικνύει τις προσωπικότητές τους και την προσφορά τους στους αγώνες για την ελευθερία των Ελλήνων. Η οποία κερδήθηκε με τόσο πόνο, αίμα, σηκωμούς και προμαχήσεις.
Αυτοί οι 6 «αφανείς» είναι:
1. Ο Συνταγματάρχης Θεόδωρος Μανωλάκης, ο «κυναίγειρος» από την Σκόπελο.
2. Ο Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος, ο πρώτος νεκρός αξιωματικός στον ελληνοϊταλικό πόλεμο.
3. Δημήτρης Ιτσιος, ένας λησμονημένος ήρωας του 1941-43.
4. Στρατηγός Ιωάννης Ζήσης. Αυτοκτόνησε επειδή οι Τούρκοι απαιτούσαν τον αφοπλισμό της ταξιαρχίας που διοικούσε.
5. Ταγματάρχης Κωνσταντίνος Τσέρσης. Δεν άντεξε την ταπείνωση. Κατέστρεψε τα πυροβόλα του και αυτοκτόνησε στην Πεδινή Ιωαννίνων.
6. Ταγματάρχης Δημήτριος Κωστάκης. Ο «κανονιέρης» που έγινε θρύλος κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο.
Ποιος ήταν ο «κυναίγειρος» από την Σκόπελο;
Πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. 1914-1918. Ο αρχαίος κυναίγειρος (γράφει ο Γ. Μακαρώνας) ήταν ο ήρωας στη μάχη του Μαραθώνα, που πολεμούσε ακόμη και με τα δόντια, όταν οι εχθροί του έκοψαν τα χέρια. Πέφτοντας στο πεδίο της μάχης με τον εκπληκτικό εκείνο τρόπο της υπέρτατης μαχητικότητάς του.
Παράλληλη «ελευθεριακή» αγωνιστικότητα έδειξε και ο ηρωικός συνταγματάρχης Θεόδωρος Μανωλάκης, στην επική μάχη της Δοϊράνης, το 1918. Με αποτέλεσμα να αποκληθεί ο «κυναίγειρος» της σύγχρονης Ελλάδας. Γιατί, αυτός, τραυματίας πάνω στο φορείο, εξακολουθούσε να διευθύνει τη μάχη στην πρώτη γραμμή, ώσπου ακρωτηριασμένος, πια, και φωνάζοντας στους στρατιώτες του «εμπρός», άφησε την τελευταία του πνοή.
Ο «Ελεύθερος Τύπος» του Ανδρέα Κουβαφάκη, περιέγραψε λεπτομερώς, ως εξής, τις τελευταίες στιγμές του ήρωα:
«Οβίς εχθρική πληγώνει καιρίως εις το πρόσωπον τον συνταγματάρχην και τον αποκόπτει συγχρόνως την δεξιάν χείρα και τον πόδα. Κι εκείνος ατάραχος παροτρύνει τους σπεύσαντες προς αυτόν στρατιώτες του να επανέλθουν εις τας θέσεις των, να συνεχίσουν τον αγώνα».
Σήμερα υπάρχει η προτομή του στη γενέτειρά του, τη Σκόπελο, για να θυμίζει ως μια ψυχρή προτομή, τη μεγάλη του αυτοθυσία. Τότε ο Αρχιστράτηγος του μακεδονικού μετώπου Φρανσέ Ντ’ Εσπερά, με ημερησία διαταγή του, εξυμνεί το 2ο Σύνταγμα της Μεραρχίας Σερρών και το διοικητή του Θεόδωρο Μανωλάκη, γράφοντας:
«Είναι το πρώτον εκ των συνταγμάτων του ελληνικού στρατού, το οποίο εξήλθεν εις το μέτωπον εναντίον των εχθρών της Αντάντ, κατά τας τελευταίας επιχειρήσεις. Σεπτέμβριο 1918 ήχθη έως την έφοδον μετά μεγαλειώδους ορμής υπό τας διαταγάς του Συνταγματάρχου Μανωλάκη Θ., ανατρέψον τον εχθρόν, χωρίς να συγκινείται από τας δυνάμεις του εχθρού».
Ποιος ήταν όμως εκείνος ο αφανής από την Αρτα που τίναξε τα μυαλά του στον αέρα;
Αυτός ήταν ο Ταγματάρχης Κωνσταντίνος Βερσής, ένας πολυβραβευμένος αξιωματικός του ελληνοϊταλικού πολέμου, ο οποίος μεταξύ άλλων ανδραγαθιών του ήταν ο πρωταγωνιστής στη θρυλική μάχη του Καλπακίου, εκεί που σώθηκε η τιμή των ελληνικών όπλων. Όμως, αυτός ο γενναιόψυχος αξιωματικός, δεν άντεξε την ταπείνωση της συνθηκολόγησης με τους Γερμανούς, τινάζοντας τα μυαλά του στον αέρα, καταστρέφοντας τα πυροβόλα του, για να μην τα παραδώσει στον εχθρό, όπως αυστηρά προέβλεπε η συνθηκολόγηση της Ελλάδας.
Περιγραφή του μεγάλου ηθοποιού μας Μάνου Κατράκη
Ο μεγάλος Ελληνας ηθοποιός Μάνος Κατράκης που έζησε προσωπικά το δραματικό αυτό γεγονός, γράφει και τα εξής (όπως τα συμπεριλαμβάνει στις σελίδες 76-77 του βιβλίου του ο Γ. Μακαρόνης):
«Υπηρέτησα κατά τον πόλεμο 40-41 στο Α’ Σύνταγμα πεδινού πυροβολικού με διοικητή μοίρας τον Ταγματάρχη Βερσή. Προς το τέλος του πολέμου, η πυροβολαρχία μας ήταν ταγμένη έξω από το Αργυρόκαστρο προς το Τεπελένι, στ’ αριστερά του Αώου ποταμού. Όταν ανακοινώθηκε η διαταγή για γενική υποχώρηση στα Γιάννενα, διαταχθήκαμε να παραδώσουμε τον οπλισμό μας. Εκατοντάδες στρατιώτες και αξιωματικοί, πετούσαν καταγής τα όπλα και έφευγαν δρομείς. Σωροί από κάρα, πυροβόλα, κάθε λογής εφόδια κι ό,τι δυσκόλευε την πορεία της επιστροφής, εγκαταλειπόταν από εδώ και από εκεί. Μια μυρμηγιά από αλαφιασμένους ανθρώπους, αφημένους στην τύχη τους, ελεύθεροι να γυρίσουμε στα σπίτια μας. Αλλά, με τι μέσον; Αλλοφροσύνη, πανικός, αγωνία για όσα λεγόντουσαν για τους εισβολείς. Μέσα σ’ αυτή την ατμόσφαιρα, κάποια στιγμή, μια δυνατή φωνή ξεχώρισε να καλεί όσους ήμασταν του πρώτου πεδινού. Ηταν ο ταγματάρχης μας Βερσής. Οσοι είχαμε μείνει, μαζευτήκαμε γύρω του. Τότε, εκείνος ρίχνοντας μια ματιά σε όλους, σαν να ήθελε να μας αγκαλιάσει, είπε ενώ τον έπνιγε η συγκίνηση:
Παιδιά μου προδοθήκαμε
- Παιδιά μου προδοθήκαμε. Κάναμε το χρέος μας. Φεύγω από κοντά σας υπερήφανος για σας. Καλή πατρίδα, καλή λευτεριά.
Εφυγε πάνω στο άλογό του, αφήνοντάς μας σκυθρωπούς, βωβούς. Δεν πέρασε λίγη ώρα κι από τη μεριά του ακούστηκε ένας πυροβολισμός. Ο ταγματάρχης δεν άντεξε την ντροπή.
Η πλήρης, όμως, περιγραφή του δραματικού τέλους του ταγματάρχη Κωνσταντίνου Βερσή, αναφέρεται από τον υποστράτηγο Ι.Δ. Βερνάρδο, στην επίσημη ιστορία του στρατού.
«Το ν. Σύνταγμα πυροβολικού παρέδωσε τα πυροβόλα και εις το χωριόν Σταυράκι. Όμως, όταν ο ταγματάρχης Βερσής έλαβε την διαταγή να παραδώσει τα πυροβόλα του, μάζεψε τους άνδρας της μοίρας του, με μέτωπον προς νότον, προς την αιωνίαν Ελλάδα. Διέταξε όλοι να ψάλουν τον εθνικό μας ύμνο και αφού ησπάσθη τα πυροβόλα του, έδωσε διαταγήν και τα συνέτριψαν με δυναμίτιδα. Κι ενώ ακόμη εσίετο το έδαφος από τας εκρήξεις, ο Βερσής στηρίξας το περίστροφό του εις τον δεξιόν του κρόταφον, αυτοκτόνησε. Όμως, ενώ ο Αγγελος Τερζάκης κ.τ.λ. ανύμνησαν τη μεγάλη πράξη, ο διεθνώς γνωστός αρχαιολόγος μας, Μανώλης Ανδρόνικος, διαφώνησε.
Αναδεικνύεται ανάγκη εθνικής ευθύνης
Πάντως, το βιβλίο του Γ. Μακαρόνα «Η ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΑΦΑΝΩΝ ΗΡΩΩΝ», μέσα από τους 6 αφανείς, αλλά γνωστούς, ήρωες που αναφέρει την προσφορά τους, παρέχει πλήθος στοιχείων για το νεότερο έπος των Ελλήνων, ως τη μεγάλη τραγωδία στη Μικρά Ασία το 1922. Εκτοτε, υποστήκαμε τόσα πολλά, που είναι σημαντικό να τα θυμόμαστε, να το ξεκαθαρίσουμε, για να πορευόμαστε δημιουργικά μέσα στις νέες α-πάτριδες συνθήκες που δημιουργούνται.
Με τους μαζικούς μηχανισμούς της παγκοσμιοποιημένης υπερξουσιαστικότητας, να διαμορφώνουν και να επιβάλλουν κλίμα (και καταναγκασμό) ελληνικής αμνησίας. Με πολλαπλές αιτιολογήσεις και δικαιολογήσεις της ανάγκης «εγκάρδιας παγκόσμιας υποταγής» στις συνθήκες της παγκοσμιοποιημένης υπερ-εκμετάλλευσης, υπερ-εξουσιαστικότητας και υπερ-αμνησίας όλων όσων μας θυμίζουν ένα παρελθόν, για να μας φωτίζουν παρόν και μέλλον. Γιατί, όσο και ο νέος αγώνας απομακρύνει τα εθνικά συναισθήματα και τους ηρωικούς εκφραστές τους, στην παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα, ξανα-αναδύεται η ανάγκη εθνικής ευθύνης.


Γιώργος Μακαρόνας - Εκδόσεις ΡΕΩ
Δημοσιεύθηκε στην ημερήσια εφημερίδα
«Τύπος Θεσσαλονίκης» στις 5-9-2009.
Παρουσίαση: Δημήτρης Κακαβελάκης





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου