Ο «ΤΡΙΤΟΣ ΓΥΡΟΣ» ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ...

Του Νίκο Τζιόπα

12.02.2012: Το κέντρο της Αθήνας μετά τις «ειρηνικές διαδηλώσεις» της Αριστεράς.

Κύριε διευθυντά,
Με αφορμή την συζήτηση μέσω άρθρων, που διημείφθη μεταξύ εμού και του κ. Καστάνη τις τελευταίες ημέρες με θέμα την ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς, παρακαλώ να μου επιτρέψετε να «καταχραστώ» τον πολύτιμο χώρο της ιστοσελίδας σας για μια ακόμη φορά.

Κύριε Καστάνη,
Κατ’ αρχήν χαίρομαι πάρα πολύ που αναγνωρίζετε την λατρεία μου στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, αν και δεν θυμάμαι να το ανέφερα. Πιστεύω ότι έχετε επίσης αντιληφθεί, ότι η λατρεία μου για οτιδήποτε ελληνικό, δεν περιορίζεται στον αρχαίο πολιτισμό μας αλλά σε οτιδήποτε ελληνικό! Αυτό σημαίνει ότι βλέπω σχεδόν τα πάντα στην ζωή μου μέσα από μια εθνοκεντρική σκοπιά.

Όπως έγραψε και ο μέγας εμψυχωτής του Μακεδονικού Αγώνος Ίων Δραγούμης: «Από στενός πατριώτης γίνομαι εθνικιστής με την συνείδηση του έθνους μου κι όλων των άλλων εθνών, γιατί οι διαφορές των εθνών πάντα θα υπάρχουν και έχω την συνείδησή τους και χαίρομαι που υπάρχουν αυτές οι διαφορές, που με τις αντιθέσεις τους, με τις αντιλήψεις τους, υψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και ενέργεια, από άτομο γίνομαι Άνρθωπος, θέλω να είμαι ωραίο δείγμα Έλληνος Ανθρώπου. Να σκοπός μιας ζωής!» Ο άλλος μεγάλος εμψυχωτής και ήρωας του Μακεδονικού αγώνος ήταν ο Παύλος Μελάς. Ως ιστορικός, είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε την δράση του, όπως επίσης γνωρίζετε ότι το ελληνικό κράτος τον θεωρεί κατώτερο του Βελουχιώτη γιατί δεν τον γιορτάζει σε καμία σχολική γιορτή, όπως τον λήσταρχο Θανάση Κλάρα!

Μπορεί να μην αρέσει σε ορισμένους (σε μένα αρέσει πάρα, μα πάρα, πολύ), αλλά τα έθνη υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν εις τους αιώνες. Αναφορά στο έθνος, γίνεται από τον Όμηρο ακόμα και ασφαλώς το γνωρίζετε, ως ιστορικός. Και είναι φυσικό να υπάρχουν τα έθνη και να θυσιάζονται άνθρωποι γι’ αυτά και να έχετε κι εσείς οι ιστορικοί δουλειά ώστε να καταγράφετε.

Επειδή εγώ ασχολούμαι με την πολιτική κι όχι με την ιστορία θέλω να σας επισημάνω, ότι δύο είναι τα βασικά ιδεολογικά ρεύματα που υπάρχουν: Το Πατριωτικό, το οποίο υπερασπίζεται το εθνικό κράτος και την εθνική κοινωνία και το Διεθνιστικό το οποίο υπερασπίζεται ακριβώς το αντίθετο. Ως έχετε αντιληφθεί ανήκω στο πρώτο (πράγμα που το θεωρώ φυσικό) και αντιμάχομαι το δεύτερο (που το θεωρώ αφύσικο). Με βάση αυτήν την βασική ιδεολογική διαφορά, τοποθετώ τα κόμματα στην Δεξιά (Πατριωτισμός) και Αριστερά (Διεθνισμός).

Είναι γεγονός ότι ακόμα και μέσα στις παρατάξεις τα τελευταία χρόνια υπάρχουν ιδεολογικές αποκλίσεις. Ένα τρανταχτό παράδειγμα στην Δεξιά ας πούμε, για να μιλήσουμε με παραδείγματα προσώπων με ότι αυτά αντιπροσωπεύουν, στην ΝΔ συνυπάρχουν οι Μάκης Βορίδης και Προκόπης Παυλόπουλος. Ως πατριώτης, θα ψήφιζα τον Βορίδη, με τίποτα τον Παυλόπουλο. Δεξιά της ΝΔ υπάρχει ο ΛΑ.Ο.Σ., όπου εκεί οι «Βορίδηδες» βρίσκονται σε συντριπτικό ποσοστό κι ελάχιστοι είναι οι «Παυλόπουλοι». Όπως καταλαβαίνεται, κατατάσσω στον Πατριωτικό χώρο τον οποίο υπερασπίζομαι, προσωπικότητες από περισσότερα του ενός πολιτικά κόμματα, ακόμα κι απ’ το ΠΑΣΟΚ, αν κι εκεί τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα από ποσοτική άποψη. Το 3,5% που αποδώσατε στον «χώρο» μου το θεωρώ εντελώς αυθαίρετο, λοιπόν, και μάλλον εντάσσεται στην μανία που έχετε με τους αριθμούς, αλλά και τον «χώρο» μου. Να σας θυμίσω για να καταλάβετε τα μεγέθη, ότι ακόμα κι ο αρχηγός της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς μίλησε πρόσφατα για την κομμουνιστοποίηση του κράτους, από το βήμα της Βουλής, μάλιστα.

Αλλά επειδή σας αρέσουν, κι απ’ ότι είπατε αποτελούν ιστορικά τεκμήρια, να σας δώσω κι εγώ αριθμούς που ίσως να μην σας αρέσουν. Ή μάλλον θα σας δώσω έναν, κατά προσέγγιση. Όποιος αναζητήσει στο Διαδίκτυο να βρει δημοσκοπήσεις των τελευταίων ετών πάνω σε μεγάλα ζητήματα, όπως λαθρομετανάστευση, ιθαγένεια μεταναστών, πανεπιστημιακό άσυλο, Μακεδονικό, βιβλίο ΣΤ’ Δημοτικού («ρεπούσεια» ιστορία) κ.λπ., θα διαπιστώσει ότι το 75% και άνω των Ελλήνων συμφωνεί με τις απόψεις του Πατριωτικού χώρου πάνω στα ζητήματα. Από το 3,5% έως το 75%, υπάρχει μια διαφορά, δεν νομίζετε; Τρεις στους τέσσερις Έλληνες, λοιπόν, έχουν τις εξής απόψεις:

• Κανένας συμβιβασμός με το όνομα της Μακεδονίας μας.
• Ορθή μεταναστευτική πολιτική και απέλαση των παρανόμων μεταναστών.
• Κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου (αυτό μας τελείωσε).
• Κατάργηση της διδασκαλίας της «ρεπούσειας» ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού (αυτό μας τελείωσε χάρη στον αγώνα του ΛΑ.Ο.Σ. που ανέδειξε το θέμα εντός και εκτός Kοινοβουλίου).

Σύμφωνα με τα λεγόμενά σας, το 75% των Ελλήνων, είναι ακροδεξιοί!

Πάμε τώρα στην Αριστερά για να τελειώνουμε κ. Καστάνη. Όταν μιλώ για Αριστερά, μιλώ για το διεθνιστικό της εκείνο τμήμα το οποίο υπάρχει σε πολλά κόμματα, ακόμα και στην ΝΔ (Μαριέττα Γιαννάκου-Κουτσίκου, την οποία οι πατριώτες ψηφοφόροι της ΝΔ, την έστειλαν στο σπίτι της μετά την «ρεπούσεια» ιστορία). Όχι όμως στην συντριπτική πλειοψηφία του λαού, ο οποίος πιστεύει στις πατριωτικές ιδέες, αλλά δυστυχώς την ψήφο την «καθοδηγούν» πολλές «συντεταγμένες». Και δυστυχώς αυτές οι «συντεταγμένες» βασανίζουν μεταπολιτευτικά την Ελλάδα. Διότι οι βάσεις της διάλυσης, μπήκαν από την «γενιά του Πολυτεχνείου». Οπότε, νομίζω ότι ήταν περιττή η αναφορά σας σε τόσο μακρινά γεγονότα. Διότι ενώ πέρασε η οκταετία (1981-1989) του μαρξιστογενούς ΠΑΣΟΚ, που διέλυσε τα πάντα στο πέρασμά του, εκτοξεύοντας το δημόσιο χρέος, δανειζόμενο συνεχώς και κατασπαταλώντας το δημόσιο χρήμα σε «φιλολαϊκά» μέτρα, είναι αδιάφορο αν και πόσα χρόνια κυβέρνησε η Δεξιά στην Ελλάδα.

• Όταν τα ελληνικά πανεπιστήμια καταντούσαν άντρα της αριστερής «διανόησης» και βίας, βρωμίζοντας πραγματικά και μεταφορικά τα πάντα, το κράτος κοιμόταν ολόρθο.
• Όταν έθεταν τις βάσεις για την αφελλήνιση των Ελληνοπαίδων (κατάργηση διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών από τον Ράλλη κ.λπ.), οι καθηγητές των πανεπιστημίων δεν ξέρω που κοιμόταν.
• Όταν την ιδιωτική πρωτοβουλία την πολέμησαν λυσσαλέα και τα εργοστάσια έκλειναν το ένα μετά το άλλο, αυτοί άνοιγαν θέσεις στο Δημόσιο για να βολέψουν τους ψηφοφόρους τους. Κοιτάξτε στην περιοχή μας: Βόμβυξ, Βομβυκρύλ, Ακμή. Κοιτάξτε σε όλη την Ελλάδα: Νισσάν, Πόνυ. Ξέρετε, τον καιρό της «κοινωνικοποίησης» της «πράσινης» οκταετίας.
• Όταν παρέλαβαν την Ελλάδα πρώτη ναυτική δύναμη στον κόσμο και με τα «καμώματα» του ελληνικού κράτους πετσόκοψαν τον «στόλο». Χρειάστηκε ένας πατριώτης βουλευτής (Αδ. Γεωργιάδης) για να κερδίσει η Ελλάδα το ενδιαφέρον των Ελλήνων πλοιοκτητών που έχουν ξένη σημαία στα καράβια τους.

Κι εσείς μου ασχολείστε με το αν τα προδοτικά πρωτοσέλιδα του «Ριζοσπάστη» που σας παρέθεσα είναι πρωτογενή η δευτερογενή. Ιστορικός είστε, κάτι θα έχετε ακούσει. Την συνθήκη του Πετριτσίου την κάνατε «γαργάρα». Είναι ιδιοτελής άποψη που την ανέφερα στο κείμενό μου;

Κύριε Καστάνη
Το ότι υπάρχει ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς είναι καταφανέστατο και θα την πολεμήσουμε. Και εννοώ ιδεολογικά κι όχι μεταφέροντας στην πολιτική εμφυλιακό κλίμα. Αυτό είναι ίδιον της Αριστεράς από γεννήσεώς της. Το βλέπουμε και σήμερα που καλεί τον κόσμο σε ανυπακοή και εξέγερση. Σε κάτι δημιουργικό και προοδευτικό, έχει ποτέ καλέσει τον κόσμο; Ακούμε συνέχεια την απύθμενη βλακεία για την «εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο». Σε μια ευνομούμενη πολιτεία όπως εμείς ευαγγελιζόμαστε, υπάρχουν νόμοι που προστατεύουν τους πάντες. Από το μεγάλο κεφάλαιο, έως τον εργάτη και τον αγρότη. Άλλοι είναι αυτοί που δεν θέλουν νόμους. Και οι οποίοι ζητάνε εθνική συμφιλίωση χωρίς ποτέ να ζητήσουν ένα συγγνώμη από τον ελληνικό λαό, για την περιπέτεια στην οποία τον έβαλαν.

Κατηγορείτε την Δεξιά η οποία ανέλαβε να διοικήσει το κράτος μετά τον πόλεμο. Ξεχάσατε να πείτε, ότι τα χρόνια που η Ευρώπη και ο κόσμος ολόκληρος ανασυγκροτούνταν, η Ελλάδα ασχολούνταν με τους «ανυπάκουους» και «εξεγερμένους» των Δεκεμβριανών και του 1946-49. Μήπως να τους αφήσουμε στην ησυχία τους για να ξαναζήσουμε τέτοιες «δοξασμένες» εποχές; Διότι ο «τρίτος γύρος» προετοιμάζεται...

Με εκτίμηση,
Νικόλαος Τζιόπας

http://www.e-grammes.gr/article.php?id=5310