Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Όταν ένα έθνος βρίσκεται κάτω από ξένο ζυγό, έχει ιερή υποχρέωση να σηκώσει το κεφάλι και να επαναστατήσει σύσσωμο ενάντια στον εχθρό οδηγώντας τον στον παντελή όλεθρο. Ο σκλαβωμένος λαός οφείλει να τιμωρήσει τον δυνάστη μεταφράζοντας την αστείρευτη αγάπη προς την πατρίδα του με τον λυσσαλέο πόλεμο γιομάτο μίσος απέναντι στον θρασύ τύραννο. Να πράξει μ’ αυτόν τον τρόπο ομοίως ενάντια στις άθλιες δικές «μας» κυβερνήσεις που θέλουν να αρνηθούμε την δική μας δύναμη που δεν στηρίζεται σε ψήφο και σε χρήμα αλλά στον Πατριωτισμό και την Επαναστατική Ορμή που επιβάλλει την Υπεροχή του Ελληνισμού μας.

Καθήκον ενός λαού είναι να εξασφαλίσει για το Έθνος του την ιστορική του συνέχεια, για την Πατρίδα του την ικανότητα της αυτοδιαχείρισης των πολιτικών της τυχών και για την ίδια του τη Φυλή το δικαίωμα να παραμείνει κυρίαρχη της Γης της δίχως περιττά ανακατώματα και προσμείξεις. Αν κάποια από αυτές τις φροντίδες της Εθνικής Κοινότητος εκλείψει, τότε ο λαός έχει απόλυτο δικαίωμα και ιερό καθήκον να επαναστατήσει.

Το Ελληνικό Έθνος δεν δικαιούται να επιδείξει καμία απολύτως ανοχή απέναντι σε λαούς βάρβαρους και ευεργετημένους να μας λοιδορούν. Δεν δικαιούται να δείξει ανοχή απέναντι στους εμπόρους του χρήματος και των εθνών να μας κουνάνε το δάκτυλο, να μας βάζουν ρήτρες, να μας στέλνουν γελοίους ύπατους αρμοστές και να μας ζητούνε να τους δώσουμε Γη και Εξουσίες.

Το Ελληνικό Έθνος δεν δικαιούται να ανέχεται μήτε γελοίους κλειδοκράτορες μιας νέας κερκόπορτας ως τάχα ηγέτες μήτε κατακτητές ελληνικών εδαφών και ψυχών. Το Ελληνικό Έθνος δικαιούται μονάχα να εγερθεί για να χτίσει έναν Νέο Ελληνικό Πολιτισμό και μια Νέα και Μεγάλη Ελλάδα. Κι όταν οι κυβερνήτες αυτού του αιματοβαμμένου τόπου μάς οδηγούν σε πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές ήττες, τότε οι φορείς της ηθελημένης ήττας πρέπει να εκλείψουν.

Οι Έλληνες έχουν χορτάσει πραγματικά από παχιά λόγια και δήθεν σωτήρες που όμως έχουν υπάρξει τμήμα και συμπλήρωμα του ντόπιου νεοταξισμού. Ανθρώπους που επικαλούνται την έννοια της πατρίδος ή αγωνίζονται τάχα για κοινωνικά δικαιώματα, εκθέτοντας όμως πάντα τον Ελληνισμό μας στο καπέλωμα του διεθνισμού χωρίς ίχνος εθνικής ταυτότητος. Ένα κοσμοπολίτικο τίποτα στην διάθεση κάθε φερόμενου δυνατού.

Κάποτε είχε πει κάποιος επαναστάτης τούτα τα λόγια: «Όταν η κυβέρνηση οδηγεί έναν λαό στην καταστροφή από όλους τους δρόμους, η επανάσταση αποτελεί όχι πια δικαίωμα των πολιτών, αλλά καθήκον». Ο επαναστάτης αυτός δεν ήταν μήτε κομμουνιστής μήτε σοσιαλιστής μήτε φιλελεύθερος. Ήταν Εθνικοσοσιαλιστής και τον λέγανε Αδόλφο Χίτλερ. Τα λόγια αυτά τα είχε πει για την Πατρίδα του Γερμανία που είχε χάσει με ατιμωτικό τρόπο σ’ έναν παγκόσμιο πόλεμο ενώ στη συνέχεια υπέστη στρατιωτικό και πολιτικό ξαρμάτωμα υπό την πλήρη κυριαρχία των ιδίων εμπόρων του χρήματος που είχαν τους δικούς τους ανθρώπους εντός της Πατρίδος του.

Αλλά μήπως αυτή δεν είναι σήμερα η εικόνα του Ελληνικού Έθνους; Ασφαλώς και είναι αυτή. Το Αυτοκρατορικό Ελληνικό Έθνος που γέννησε γλώσσες, πολιτισμούς και πολιτείες βρίσκεται εδώ και πάρα πολλά χρόνια κάτω από τον έλεγχο όλων των αχρείων της οικουμένης, νικητών και ηττημένων των παγκοσμίων πολέμων.

Όσες φορές μάλιστα από της πτώσεως της Πόλης βρέθηκε να παλεύει για επιβίωση και ανάσταση της μεγαλοσύνης του, πάντοτε υπήρξαν οι καλοθελητές που μας τάζανε συμπαράσταση, ζητώντας μας προσκυνοχάρτι. Μας ζητούσαν να διώξουμε τον βασιλιά, να βάλουμε και καλά «δημοκρατία», να βάλουμε και λίγο νερό στο κρασί, να διαλέξουμε κοτζαμπάσηδες πολιτικούς των κολεγίων και των λεσχών, να εργαστεί ο λαός μας για τους τοκογλύφους που πολύ μας αγαπάνε, να δώσουμε γη και ύδωρ, να μικρύνουμε για να περνάμε καλά.  

Το Ελληνικό Έθνος όμως μπορεί να ζήσει μονάχα ως Έθνος γερό, δυνατό και μεγάλο. Και οι Έλληνες μπορούν να διατηρήσουν τον τίτλο Τιμής του Έλληνα μονάχα ως Πολεμιστές, ως Φιλόσοφοι, ως Ηγέτες που οδηγούν τα πράγματα στο Φως της Ελληνικής Τάξεως Πραγμάτων.

Καθήκον μας μέγιστο είναι να επαναστατήσουμε και να βάλουμε μπροστάρηδες τους Άριστους της Φυλής. Να θέσουμε την Ισχύ της Ελλάδος δίχως ίχνος διαπραγμάτευσης. Να δώσουμε φωνή και εργασία στα γεννήματα της Ελλάδος. Να σηκώσουμε ελληνική σημαία όπου ζουν και αναπνέουν Έλληνες και όπου υπάρχει μνήμα Έλληνα Ήρωα. Να διαλέξουμε εμείς τις διεθνείς μας συντροφιές κατά πως εξυπηρετεί τον λαό και την Πατρίδα. Να ορίσουμε τις κεφαλές της Πατρίδος ως αναπόσπαστο τμήμα και υπηρέτες του λαού που υπηρετούν μονάχα την Πατρίδα και το Έθνος.

Ας αποδιώξουμε τους προδότες και τους εισβολείς που μας οδηγούν από όλους τους δρόμους στην καταστροφή. Είμαστε Εθνικοκοινωνιστές, είμαστε δηλαδή Έλληνες Επαναστάτες που δεν εξαρτιόμαστε από ξένες βοήθειες και από ψήφους αλλά από την αφοσίωση στον ελληνικό λαό και την αγάπη προς την κραταιά Ελληνική Πατρίδα.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου