Η σχέση του εθνικού κράτους με την σύγχρονη δομή ομοσπονδιακού χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως αποκτά επίκαιρο ενδιαφέρον στον καιρό της γενικευμένης κρίσης που ζούμε πιο έντονα στην Ελλάδα. Τώρα φαίνεται πιο καθαρά παρά ποτέ άλλοτε η διάψευση των προσδοκιών των ευρωπαϊκών λαών από έναν οργανισμό που στηρίχτηκε επάνω στην πολιτική των λογιστικών αριθμών κι όχι των πολιτών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση κάθε μέρα που περνά αποδεικνύει την σκοπιμότητα που υπηρετεί. Δημιουργεί την Ευρώπη των χρηματιστηρίων κατ’ εντολή της παγκόσμιας νεοταξικής εξουσίας επάνω στα ερείπια της Ευρώπης των Εθνών.
Η ιδέα της συνεργασίας και της συμπόρευσης των λευκών ευρωπαϊκών λαών είναι εξαιρετικά οικεία τόσο για το Ελληνικό Έθνος όσο και για το Εθνικοκοινωνικό Κίνημα. Με τη διαφορά ότι ο βαθύς σκοπός αυτής της υπόθεσης ήταν κάποτε η προστασία των ευρωπαϊκών κρατών και η οικονομική ευημερία των λαών τους μέσα από τη στήριξη της ιδιοπροσωπείας τους. Βασικός ιδεολογικός και πολιτικός άξονας της ευρωπαϊκής συμμαχίας ήταν ο Πολιτισμός και η κοινή Πίστη στο Θεό που έχουν ως αφετηρία το Ελληνικό πρωτίστως Ιδεώδες και την ενσωμάτωση αργότερα του αντιστοίχου Ρωμαϊκού. Αλλά αυτή η βάση στηριζόταν στην ύπαρξη του εθνικού κράτους και την εθνοφυλετική ταυτότητα των λαών που σήμερα κατεδαφίζονται σε μια ψεύτικη Ευρώπη.
Υπάρχει όμως μια ουσιαστική διαφορά που ακολουθείται από την στρέβλωση της αρχικής συνεννόησης των ευρωπαϊκών λαών. Μια μεταστροφή των πραγμάτων που ουσιαστικά αποδεικνύεται ότι έμελλε να διαφοροποιήσει τα πολιτικά πράγματα προσυνεννοημένα, πέραν των υποτιθέμενων αρχικών σχεδιασμών που ακολούθησαν το τέλος του τελευταίου παγκόσμιου πολέμου. Αποδεικνύεται ότι η υποτιθέμενη ευρωπαϊκή συμμαχία ήταν το συμφωνητικό της θανάτωσης του εθνικού και λαϊκού κράτους.
Σε ό,τι αφορά την Πατρίδα μας, πολύ γρήγορα ήρθε η ουσιαστική ανατροπή της θεμελιώδους σκέψης ότι είμαστε πρώτα απ’ όλα Έλληνες και ύστερα Ευρωπαίοι. Είναι η δεύτερη ανατροπή μετά την ανθελληνική θεώρηση τού δεν διεκδικούμε τίποτα. Η απαξίωση της εθνικής μας ταυτότητας ήρθε πλέον να ανοίξει το δρόμο στην πολιτική κατάργηση των συνόρων και την υιοθέτηση ξένων προς την ασφάλεια και τα εθνικά μας συμφέροντα πολιτικών αποφάσεων. Η κατάργηση διεκδικήσεων και ευελιξίας πολιτικών επιλογών προετοίμασε στην πραγματικότητα την ολοκλήρωση της διεθνοποίησης τόσο της Ελλάδος όσο και της Ευρώπης σε οικονομικό και πληθυσμιακό επίπεδο, ενώ τα υποτιθέμενα πλεονεκτήματα της Ευρώπης υπέρ της Ελλάδος και των εθνικών κρατών καταργήθηκαν στην πράξη.
Η Ευρώπη της παγκόσμιας νεοταξικής εξουσίας πλέον αποσκοπεί στην κατάργηση του εθνικού κράτους και την μετατροπή αυτού σε πολιτειακό διαμέρισμα μιας ομοσπονδιακής ενώσεως. Υπ’ αυτήν την έννοια δεν υπηρετείται ούτε η ομαλή ανάπτυξη ούτε η ελευθερία των ευρωπαϊκών λαών που φέρανε ως σημαία οι περίφημοι νικητές του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Η μεθόδευση των ελαττωμάτων της εθνικής διακυβέρνησης από πολιτικές ηγεσίες που άσκησαν το ρόλο του πράκτορα του διεθνιστικού νεοταξισμού έγινε προσχεδιασμένα με την εξαπάτηση των ευρωπαϊκών λαών προκειμένου να μας φέρουν την αντεθνική, αντιλαϊκή και αντίθεη παγκόσμια διακυβέρνηση.
Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός αρνείται την Ευρώπη των τραπεζών και των εμπόρων των λαών που προωθεί ο σοσιαλφιλελεύθερος εσμός. Αρνούμαστε την συμπόρευση και την λήψη διαταγών από τους εφευρέτες της πολιτικής παγκοσμιοποίησης και του θρησκευτικού οικουμενισμού. Αρνούμαστε την πολιτική κηδεμονία και την εγκατάλειψη ψυχών, εδαφών, συνόρων και Πίστεως στους εξωμότες του Ελληνικού Αίματος και του Ελληνικού και συνεπώς Ευρωπαϊκού Πνεύματος. Η δική μας Ευρωπαϊκή Ιδέα είναι συνώνυμη της Ελληνικής Ιδέας. Και η Ευρώπη πέθανε πολιτικά όταν θέσανε οι ανεκδιήγητες «Δυνάμεις» της Εσπερίας το Ελληνικό Έθνος στο περιθώριο, τις σκλαβιές και τα ποικίλα κουρέματα με τη συμμετοχή των Ελληνοφώνων.
Οι Έλληνες Εθνικοκοινωνιστές δεν εφαρμόζουμε μια στείρα ευρωσκεπτικιστική πολιτική. Δεν έχει άλλωστε νόημα κάτι τέτοιο όταν οι «πεφωτισμένοι» καθοδηγητές της παγκόσμιας διακυβέρνησης επαληθεύουν τη θέση πως ουσιαστικά δεν υφίσταται ευρωπαϊκή πολιτική. Εμείς είμαστε πρωτίστως υπέρ του Εθνικού, Λαϊκού και Φυλετικού Κράτους που διατηρεί μεν σχέσεις χαλαρής συνεργασίας με τα άλλα ευρωπαϊκά έθνη, όμως μέσα από την χωριστή οντότητα, πολιτική και ιδιοπροσωπεία. Υπέρ της υπάρξεως δηλαδή εθνικής κυβερνήσεως, εθνικού νομίσματος, εθνικών συνόρων, εθνικής οικονομικής εκμεταλλεύσεως, εθνικής διαχείρισης συνόρων και ενέργειας.
Στο δε ζήτημα της ασφάλειας κοινωνίας και συνόρων είναι ανάγκη να εξασφαλίσουμε την εθνοφυλετική ομοιογένεια και την ελληνική αμυντική ισχύ. Και στα εθνικά μας ζητήματα επιβάλλεται η προστασία των ελληνικών πληθυσμών που υποφέρουν. Ακόμη και με διαφοροποίηση των συμμαχιών μας. Η μόνη σχέση που μπορούμε να έχουμε με την Ευρώπη είναι η δημιουργία μιας Μεγάλης Ελλάδος σε μια Ελεύθερη Ευρώπη των Εθνών και των Λαών.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣΗ ιδέα της συνεργασίας και της συμπόρευσης των λευκών ευρωπαϊκών λαών είναι εξαιρετικά οικεία τόσο για το Ελληνικό Έθνος όσο και για το Εθνικοκοινωνικό Κίνημα. Με τη διαφορά ότι ο βαθύς σκοπός αυτής της υπόθεσης ήταν κάποτε η προστασία των ευρωπαϊκών κρατών και η οικονομική ευημερία των λαών τους μέσα από τη στήριξη της ιδιοπροσωπείας τους. Βασικός ιδεολογικός και πολιτικός άξονας της ευρωπαϊκής συμμαχίας ήταν ο Πολιτισμός και η κοινή Πίστη στο Θεό που έχουν ως αφετηρία το Ελληνικό πρωτίστως Ιδεώδες και την ενσωμάτωση αργότερα του αντιστοίχου Ρωμαϊκού. Αλλά αυτή η βάση στηριζόταν στην ύπαρξη του εθνικού κράτους και την εθνοφυλετική ταυτότητα των λαών που σήμερα κατεδαφίζονται σε μια ψεύτικη Ευρώπη.
Υπάρχει όμως μια ουσιαστική διαφορά που ακολουθείται από την στρέβλωση της αρχικής συνεννόησης των ευρωπαϊκών λαών. Μια μεταστροφή των πραγμάτων που ουσιαστικά αποδεικνύεται ότι έμελλε να διαφοροποιήσει τα πολιτικά πράγματα προσυνεννοημένα, πέραν των υποτιθέμενων αρχικών σχεδιασμών που ακολούθησαν το τέλος του τελευταίου παγκόσμιου πολέμου. Αποδεικνύεται ότι η υποτιθέμενη ευρωπαϊκή συμμαχία ήταν το συμφωνητικό της θανάτωσης του εθνικού και λαϊκού κράτους.
Σε ό,τι αφορά την Πατρίδα μας, πολύ γρήγορα ήρθε η ουσιαστική ανατροπή της θεμελιώδους σκέψης ότι είμαστε πρώτα απ’ όλα Έλληνες και ύστερα Ευρωπαίοι. Είναι η δεύτερη ανατροπή μετά την ανθελληνική θεώρηση τού δεν διεκδικούμε τίποτα. Η απαξίωση της εθνικής μας ταυτότητας ήρθε πλέον να ανοίξει το δρόμο στην πολιτική κατάργηση των συνόρων και την υιοθέτηση ξένων προς την ασφάλεια και τα εθνικά μας συμφέροντα πολιτικών αποφάσεων. Η κατάργηση διεκδικήσεων και ευελιξίας πολιτικών επιλογών προετοίμασε στην πραγματικότητα την ολοκλήρωση της διεθνοποίησης τόσο της Ελλάδος όσο και της Ευρώπης σε οικονομικό και πληθυσμιακό επίπεδο, ενώ τα υποτιθέμενα πλεονεκτήματα της Ευρώπης υπέρ της Ελλάδος και των εθνικών κρατών καταργήθηκαν στην πράξη.
Η Ευρώπη της παγκόσμιας νεοταξικής εξουσίας πλέον αποσκοπεί στην κατάργηση του εθνικού κράτους και την μετατροπή αυτού σε πολιτειακό διαμέρισμα μιας ομοσπονδιακής ενώσεως. Υπ’ αυτήν την έννοια δεν υπηρετείται ούτε η ομαλή ανάπτυξη ούτε η ελευθερία των ευρωπαϊκών λαών που φέρανε ως σημαία οι περίφημοι νικητές του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Η μεθόδευση των ελαττωμάτων της εθνικής διακυβέρνησης από πολιτικές ηγεσίες που άσκησαν το ρόλο του πράκτορα του διεθνιστικού νεοταξισμού έγινε προσχεδιασμένα με την εξαπάτηση των ευρωπαϊκών λαών προκειμένου να μας φέρουν την αντεθνική, αντιλαϊκή και αντίθεη παγκόσμια διακυβέρνηση.
Ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός αρνείται την Ευρώπη των τραπεζών και των εμπόρων των λαών που προωθεί ο σοσιαλφιλελεύθερος εσμός. Αρνούμαστε την συμπόρευση και την λήψη διαταγών από τους εφευρέτες της πολιτικής παγκοσμιοποίησης και του θρησκευτικού οικουμενισμού. Αρνούμαστε την πολιτική κηδεμονία και την εγκατάλειψη ψυχών, εδαφών, συνόρων και Πίστεως στους εξωμότες του Ελληνικού Αίματος και του Ελληνικού και συνεπώς Ευρωπαϊκού Πνεύματος. Η δική μας Ευρωπαϊκή Ιδέα είναι συνώνυμη της Ελληνικής Ιδέας. Και η Ευρώπη πέθανε πολιτικά όταν θέσανε οι ανεκδιήγητες «Δυνάμεις» της Εσπερίας το Ελληνικό Έθνος στο περιθώριο, τις σκλαβιές και τα ποικίλα κουρέματα με τη συμμετοχή των Ελληνοφώνων.
Οι Έλληνες Εθνικοκοινωνιστές δεν εφαρμόζουμε μια στείρα ευρωσκεπτικιστική πολιτική. Δεν έχει άλλωστε νόημα κάτι τέτοιο όταν οι «πεφωτισμένοι» καθοδηγητές της παγκόσμιας διακυβέρνησης επαληθεύουν τη θέση πως ουσιαστικά δεν υφίσταται ευρωπαϊκή πολιτική. Εμείς είμαστε πρωτίστως υπέρ του Εθνικού, Λαϊκού και Φυλετικού Κράτους που διατηρεί μεν σχέσεις χαλαρής συνεργασίας με τα άλλα ευρωπαϊκά έθνη, όμως μέσα από την χωριστή οντότητα, πολιτική και ιδιοπροσωπεία. Υπέρ της υπάρξεως δηλαδή εθνικής κυβερνήσεως, εθνικού νομίσματος, εθνικών συνόρων, εθνικής οικονομικής εκμεταλλεύσεως, εθνικής διαχείρισης συνόρων και ενέργειας.
Στο δε ζήτημα της ασφάλειας κοινωνίας και συνόρων είναι ανάγκη να εξασφαλίσουμε την εθνοφυλετική ομοιογένεια και την ελληνική αμυντική ισχύ. Και στα εθνικά μας ζητήματα επιβάλλεται η προστασία των ελληνικών πληθυσμών που υποφέρουν. Ακόμη και με διαφοροποίηση των συμμαχιών μας. Η μόνη σχέση που μπορούμε να έχουμε με την Ευρώπη είναι η δημιουργία μιας Μεγάλης Ελλάδος σε μια Ελεύθερη Ευρώπη των Εθνών και των Λαών.
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com
http://karachalios-spiros.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου