Το ζήτημα της ελληνικής ιθαγένειας έχει απασχολήσει πολλές φορές στους έσχατους χρόνους της μεταπολιτευτικής αστικής «δημοκρατίας» την πατρίδα μας με δόλιους σκοπούς και ολέθρια αποτελέσματα. Η δε ερμηνεία που έχει δοθεί σ’ αυτό το ζήτημα από τους ενταύθα πολιτικούς μεταπράτες του διεθνιστικού νεοταξισμού έρχεται σε ευθεία σύγκρουση ταυτοχρόνως με το φυσικό νόμο, την σχετική νομοθεσία, το εθνικό συμφέρον και τα βασικά κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα του ελληνικού λαού.
Η καινοφανής θεώρηση των ελληνοποιήσεων αλλοδαπών είναι ένα ακόμη βόλι που στοχεύει την καρδιά του Ελληνικού Έθνους. Μια θεώρηση ουσιαστικά και τυπικά ανύπαρκτη στην παγκόσμια και την ελληνική νομολογία. Η δε θέσπισή της αποτελεί ξεκάθαρη παρανομία εκ μέρους του «ελληνικού» κράτους αφού η ελληνική ιθαγένεια αποδίδεται στους πολίτες που είναι Έλληνες στο Γένος και το Αίμα και σε κανέναν άλλο. Είναι η απόλυτη προσαρμογή της θεμελιώδους θεωρίας του Ηροδότου περί Πολιτείας και Πολίτη που αναφέρεται στο όμαιμο και το ομόφυλο ως στοιχείο τεκμηριώσεως της ελληνικής ιθαγένειας.
Όμως οι πρόθυμοι υπάλληλοι της παγκοσμιοποίησης, όπως γνωρίζουμε πολύ καλά, φρόντιζαν να αντικαταστήσουν το Δίκαιο του Αίματος με το εφεύρημα – τερατούργημα του «Δικαίου» του Εδάφους. Δηλαδή όποιος αλλοδαπός είναι καλός στο άλμα εις ύψος των συνοριακών συρματοπλεγμάτων και μας αποστέλλεται συστημένος από τα γνωστά κυκλώματα αφελληνισμού του κράτους μας από τη στιγμή που ρίχνει άγκυρα σε ελληνική γη, αυτός και τα γεννήματά του λαμβάνουν ελληνική ιθαγένεια. Κατά συνέπεια οι ελληνοποιήσεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά το μπόλιασμα της Φυλής μας με το σπόρο της λαθρομετανάστευσης.
Το πρόβλημα λοιπόν επεκτείνεται από την αρχική τοποθέτηση της βόμβας στα θεμέλια της κοινωνίας με την ανασφάλεια και την ανέχεια και περνάει στην περιοχή της νόθευσης του Ελληνικού Έθνους. Δεν σταματάει στην διασπορά ανεργίας και εγκληματικότητας, αλλά φτάνει στα όρια της αντικατάστασης του ελληνικού λαού μέσα στην ίδια την πατρίδα του. Ιδιαίτερα από την στιγμή που αυτός συρρικνώνεται γενετικά ή εγκαταλείπει την πατρίδα μας. Όταν μάλιστα σε κάποιες χώρες που επικαλούνται ως παράδειγμα κάποιοι «προοδευτικοί» έχει δοθεί το πολύ έως υπηκοότητα. Και όταν στη χώρα της ελεύθερης λαϊκής έκφρασης και των θυσιών δικάζονται θρασύτατα οι άνδρες των ΟΥΚ γιατί εξέφρασαν παρελαύνοντας τη βούληση των Ελλήνων πως ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΕΝΝΙΕΣΑΙ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΣΑΙ ΠΟΤΕ!
Η περί ου ο λόγος αντικατάσταση του ελληνικού λαού λαμβάνει και μια άλλη ακόμη πιο επιθετική και ανθελληνική διάσταση. Είναι η απόπειρα γειτονικών κρατών με διεκδικητικούς σε βάρος μας σχεδιασμούς να εισάγουν πολίτες τους που κάποτε υπήρξαν Έλληνες πολίτες ως αιτούμενους επιστροφή της αφαιρεθείσας στο παρελθόν ελληνικής ιθαγενείας. Η αφαίρεση της ελληνικής ιθαγένειας είχε γίνει είτε με ατομική επιθυμία και ευθύνη των αποχωρησάντων είτε με την απώλεια της ιθαγένειας και την απομάκρυνση πολιτών που είχαν σημειώσει ανθελληνική δράση όπως συνέβη επί παραδείγματι στον καιρό του συμμοριτοπολέμου.
Ουδέποτε ένα έθνος επιδίδεται στην απομάκρυνση πολιτών δίχως λόγο και αιτία. Κι ακόμη περισσότερο προκειμένου για το Ελληνικό Έθνος από την στιγμή που η εκδικητικότητα δεν συνάδει με την ελληνική βιοθεωρία και κοσμοθεωρία σε ό,τι αφορά τα παιδιά της Ελλάδος. Όμως η υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνοφυλετικής συνοχής δεν προσφέρεται για οιαδήποτε χρήση αφαιρετική του Ελληνισμού μας. Όμως η σοσιαλιστική «μας» κυβέρνηση αποφάσισε να ανοίξει μια ακόμη κερκόπορτα από τις τόσες πολλές που έχει ανοίξει έως τώρα.
Μαθαίνουμε λοιπόν εσχάτως ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αφήνει τα περιθώρια μέσα από έναν νόμο σχετικό με την αναδιοργάνωση του συστήματος αδειοδότησης για τη διαμονή αλλοδαπών να προσφέρει το πάτημα για την επαναφορά πληθυσμών που έχουν χάσει την ελληνική ιθαγένεια και έχουν απομακρυνθεί από την Ελλάδα σε καιρούς σκοτεινούς, όταν οι χώρες τους στη γειτονιά μας επιδιώκανε και εξακολουθούν να επιδιώκουν την αφαίρεση ελληνικών εδαφών. Το ΠΑΣΟΚ άλλωστε ξέρει να ανοίγει επικίνδυνες διόδους μέσα από φαινομενικά άσχετα πράγματα.
Η απόπειρα της σχετικής επιδίωξης από τους Τούρκους, τους Σκοπιανούς και τους Αλβανοτσάμηδες είναι εκπεφρασμένη. Η δε συρρίκνωση του εθνικού κράτους και του Ελληνικού Έθνους αποτελεί τον διακαή πόθο του νεοταξισμού. Όμως ο φυσικός νόμος της ιθαγένειας δεν προσφέρεται για πολιτική χρήση και η νόμος της Φύσης υπερβαίνει τους φτιαχτούς «νόμους» του πολιτικαντισμού. Η αλήθεια είναι ότι Έλληνας γεννιέσαι και δεν γίνεσαι. Και φυσικά δεν γίνεται όταν οφείλεις να κλείσεις την πόρτα σε κακούς γείτονες και λαθρομετανάστες πρόθυμους, να ανοίγεις ασυλλόγιστα τα παράθυρα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου