Η ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΔΟΞΑΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ ΣΤΙΣ 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1941 - ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ 2.140 ΕΛΛΗΝΕΣ

Γράφει ο Νίκος Χιδίρογλου

 

Ζούμε σε εποχές όπου ο εθνομηδενισμός προσπαθεί να επιβάλλει τη λήθη, ώστε οι Έλληνες να καταλήξουν αδρανείς, μέσω του θρησκευτικού και εθνικού αποχρωματισμού τους. Η εσκεμμένη μη εκμάθηση της ελληνικής ιστορίας που επιβάλλουν στα Ελληνόπουλα αυτοί οι οποίοι λένε πως δεν έχουν κυβερνήσει ποτέ αλλά κινούν τα νήματα από παντού, είναι μια διαδικασία για τον αφελληνισμό των παιδιών μας.

Αυτό, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επιτραπεί. Και κάθε σπίτι, κάθε ελληνική οικογένεια, οφείλει να είναι ένα κρυφό σχολειό, μιας και τα άθλια σχολικά «εγχειρίδια», καραδοκούν. Η δε ασυδοσία των αριστεριστών εκπαιδευτικών στα δημόσια σχολεία (αλλά όχι μόνο - δείτε που «διδάσκουν» ή έχουν «διδάξει» οι γνωστότεροι αναθεωρητικοί της αριστεράς), όπου το εθνομηδενιστικό δηλητήριο ρέει συνεχώς, δεν έχει όρια.

Σήμερα, θυμόμαστε τις σφαγές στο Δοξάτο από τους Βούλγαρους, στις 29 Σεπτεμβρίου 1941. Πρόκειται για το 3ο ολοκαύτωμα της πόλης της Μακεδονίας μας, μετά τις σφαγές του 1913 και του 1917, πάντα με δράστες τους Βούλγαρους. Συνολικότερα, τον Σεπτέμβριο του 1941 δολοφονήθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της Δράμας 2.140 άτομα.

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Αντιγράφουμε τον δημοσιογράφο Τάσο Κ. Κοντογιαννίδη:
 

«Το μαρτυρικό Δοξάτο Δράμας, είναι η μοναδική πόλη στην Ελλάδα, που γνώρισε τρείς φορές το ολοκαύτωμα μέσα σε τριάντα χρόνια, από τον ίδιο εισβολέα, τους βουλγάρους. Η πρώτη το 1913, τέσσερα χρόνια μετά, το 1917, η δεύτερη, και το 1941 η τρίτη... Η τρίτη, επίσης άγρια βουλγαρική σφαγή, έγινε στις 29 Σεπτεμβρίου 1941. Τότε, τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς, η περιοχή κατελήφθη από τους Γερμανούς, που την εκχώρησαν στους συμμάχους τους Βουλγάρους, οι οποίοι επέβαλαν και τον εκβουλγαρισμό της περιοχής. Όποιος δεν εγγραφόταν στα μητρώα Βούλγαρος κακομεταχειριζόταν (εκδίωξη σε άλλη περιοχή, δήμευση περιουσίας, βασανιστήρια κ.λ.π.).

Στις 28 Σεπτεμβρίου, σημειώνεται στο Δοξάτο μία εξέγερση, όταν ένοπλη ομάδα κομμουνιστών, χτύπησε και πυρπόλησε το αστυνομικό τμήμα, σκοτώνοντας οκτώ Βούλγαρους αστυνομικούς και έναν βουλγαρογραμμένο συνεργάτη τους. Στη σύντομη μάχη που διεξήχθη, σκοτώθηκε και ένας αντάρτης από την Χωριστή. Σύμφωνα με επίσημες μαρτυρίες, επρόκειτο για προβοκάτσια, αφού οι Βούλγαροι ήταν εν γνώσει της επίθεσης και κατέστρωσαν τα σχέδιά τους για τις σφαγές της 29 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθέτησαν λίγες μέρες πριν, ένα ψευτοκίνημα Ελλήνων κομμουνιστών με τη σύμπραξη Βουλγάρων και έτσι ύστερα από μερικές τουφεκιές άρχισε η εκτέλεση του προμελετημένου σχεδίου.

Νωρίς το πρωί της Δευτέρας 29-9-41, δόθηκε το σύνθημα και ενώ οι χωρικοί βρίσκονταν στους δρόμους. Σ’ όλο το νομό της Δράμας βουλγαρικά αποσπάσματα εκτελούν... Γυναίκες, γέροντες, παιδιά, κλείνονται στα σχολεία και τους στρατώνες και εκτελούνται ομαδικά με χειροβομβίδες και αυτόματα όπλα... Στο μαρτυρικό Δοξάτο εκδήλωσαν τα ζωώδη ένστικτά τους. Το βράδυ (29 προς 30 Σεπτεμβρίου) συγκέντρωσαν στην πλατεία του χωριού κι άρχισαν να εκτελούν χωρίς οίκτο 270 κατοίκους και άλλους 80 μετά, συνολικά 350!

Τις επόμενες μέρες, ο Βούλγαρος πρόεδρος του Δοξάτου Δασκάλωφ και ο εφημέριος Ν. Μπλάκιεφ, υποχρέωσαν τους εναπομείναντες κατοίκους της μαρτυρικής κωμοπόλεως να πληρώσουν από 2.000 έως 2.500 λέβα κατά οικογένεια για την αξία των φυσιγγίων με τα οποία εκτελέστηκαν τα παιδιά τους, τ’ αδέλφια τους και οι πατεράδες τους. Φαινόμενο μοναδικό στην ιστορία των βαρβάρων λαών!!!

ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΜΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ

 

Ο Τάσος Κοντογιαννίδης, έχει δίκιο όταν υπογραμμίζει πως «η υπόμνηση των γεγονότων, δεν σημαίνει ότι ζητάμε εκδίκηση, αλλά το δικαίωμα στη μνήμη. Οι απόγονοι εκείνων που αφάνισαν 6.000 Έλληνες στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη ως στρατός κατοχής (1.124 θύματα μόνο στο Δοξάτο), οφείλουν μία ΣΥΓΓΝΩΜΗ στους συγγενείς για να αναπαυτούν οι ψυχές των νεκρών τους.

Και θα επιτευχθεί αυτό, όταν κάποιος Βούλγαρος επίσημος παραστεί στις σημερινές εκδηλώσεις μνήμης. Ας μιμηθούν τους Γερμανούς όταν τον Απρίλιο του 2000, ο τότε Πρόεδρος της Γερμανίας, Γιοχάννες Ράου, επισκέφθηκε τα Καλάβρυτα και εξέφρασε τα συναισθήματά του, ντροπής και βαθιάς θλίψης, για την τραγωδία».

http://www.elora.gr/portal/ellad