Στο δρόμο Λαμίας – Δομοκού, στο ύψος της Καμηλόβρυσης, υπάρχει ένα εγκαταλειμμένο μνημείο που πάνω στην πλάκα γράφει:
1897
Τσαλτάκης Αθανάσιος Λοχαγός
Αναγνωστίδης Λοχίας
Καβαλάρης Κωνσταντίνος Στρατιώτης
Κόκκινος Ιωάννης Στρατιώτης
Ονόματα φονευθέντων
Εις Καμηλόβρυση Ταράτσης
1897
Λοχαγός Τσαλτάκης Αθανάσιος
Λοχίας Αναγνωστίδης Μ
Κόκκινος Δ
Δεκαν. Γεωργιάδης Δ
Δουζένης Κ.
Στρα Σιούτας Σεμ
Δραγουμάνος Δ.
Δελησεκλιόπουλος Σ.
Δρογκάρης Σ
Ηρακλής Γ.
Λεβεντούδης Αν.
Καβαλάρης Κ
Μπιμπίκος Λ
Μπιρμίλης Μ
Μητσογιάνης Χρήστος
Σοφίας ;
Πραστάρας ;
Σβόλος Π.
Δαπάνδης ;
Ν. Σιούτας ανάπηρος πολέμου
Λαμία
Φαίνεται ότι κάποτε στην κεντρική μαρμάρινη πλάκα ήταν αναρτημένα
μόνο τέσσερα ονόματα από τους δεκαεννέα αγωνιστές της Καμηλόβρυσης .Πιθανόν ο ανάπηρος πολέμου Ν. Σιούτας από την Λαμία, ίσως στην μνήμη του Σεμ. Σιούτα που έπεσε αγωνιζόμενος μαζί με τους υπόλοιπους μαχητές, δημιούργησε και την δεύτερη μικρότερη πλάκα αναφέροντας όλους τους αγωνιστές .
Πολλές φορές αναρωτήθηκα ποιος ήταν ο λοχαγός Τσαλτάκης Αθανάσιος, αλλά δεν έβρισκα άκρη, έψαξα στο διαδίκτυο αλλά το μόνο που βρήκα ήταν το στρατόπεδο Αθανασίου Τσαλτάκη στην Λαμία, ώσπου αποφάσισα να απευθυνθώ σε ένα φίλο μου ιστοριοδίφη.
Όταν μου έστειλε τις πληροφορίες για τον Αθανάσιο Τσαλτάκη, κατάλαβα ότι αναφέρονταν σε έναν ήρωα.
Ο Αθανάσιος Τσαλτάκης γεννήθηκε το 1847 στο χωριό Ζώριανος της Φωκίδας.
Φοίτησε στην σχολή Ευελπιδων και βρέθηκε στον ελληνικό στρατό, στον πόλεμο του 1897, με τον βαθμό του λοχαγού. Ενώ το στράτευμα είχε διαλυθεί και οι Τούρκοι προέλαυναν προς την Λαμία σχεδόν ανενόχλητοι, ο Τσαλτάκης με ένα μικρό τμήμα Ρουμελιωτών ευζώνων οχυρώθηκε στα υψώματα της Καμηλόβρυσης και της Ταράτσας, έξω από την Λαμία, στις πλαγιές της Οθρυος. Προσπάθησε να καθυστερήσει την τούρκικη προέλαση, αν και γνώριζε ότι αυτή η απόφαση του ήταν ριψοκίνδυνη και τολμηρή. Στόχος του ήταν η ανασύνταξη των ελληνικών δυνάμεων και η σωτηρία της Λαμίας. Πράγματι, με την αυταπάρνηση και τον ηρωισμό του στρατιωτών, επιβραδύνθηκε κάπως η τούρκικη πορεία και δόθηκε χρόνος στην διπλωματία ώστε να συμφωνηθεί ανακωχή, με αποφασιστική παρέμβαση του τσάρου Νικολάου. Ο Τσαλτάκης όμως στην προσπάθεια αυτή έχασε την ζωή του. Όμως μαζί με άλλους μαχητές κατάφεραν και έσωσαν την Λαμία από την τουρκική κατοχή .
Προς τιμήν του δόθηκε το όνομα του σε ένα στρατόπεδο στην Λαμία και στην μνήμη αυτού και άλλων μαχητών, τελούνται εκδηλώσεις και επιμνημόσυνη δέηση στα κενοτάφια – μνημεία Καμηλόβρυσης και Ταράτσας (Αγία Παρασκευή)
Βιβλιογραφία: Νίκος Δαβανέλλος «Τα πρόσωπα» Λαμία
Δεν ξέρω αν τελούνται εκδηλώσεις ή επιμνημόσυνη δέηση, αλλά ξέρω ότι το μνημείο στην Καμηλόβρυση έχει πέσει στην εγκατάλειψη και την παρακμή. Άβαφτο και γεμάτο χορτάρια, ενώ κάποιος προσπάθησε με μαύρο χρώμα κάποτε να γράψει τα ονόματα των αγωνιστών, αλλά και πάλι έχουν φθαρεί.
Αν προσέξει κάποιος το μνημείο, υπάρχει και ειδικός χώρος για την κατάθεση στεφάνων …
Κάποτε ίσως η τελετή της κατάθεσης στεφάνων για τους πρώτους πεσόντες του πολέμου να ήταν καθιερωμένη, αλλά σήμερα βλέπεις έχουμε χρόνια να χάσουμε ανθρώπους …..
Αναρωτιέμαι από το μνημείο δεν έχει περάσει ποτέ ο δήμαρχος, ο νομάρχης, δημοτικοί υπάλληλοι, στρατιωτικοί διοικητές, δεν το είδε κανένας, δεν ενδιαφέρεται κανένας, δεν έχει κάποιος συνείδηση, τόση αδιαφορία λοιπόν;
Από τις τριακόσιες εξήντα πέντε ήμερες που έχει ο χρόνος, χρειάζονται το πολύ δυο ημέρες να φρεσκαριστεί το μνημείο, άντε άλλη μια ημέρα να αντικαταστήσουν την μικρότερη πλάκα να φαίνεται από τον δρόμο, για να βλέπει ο κόσμος όλους τους αγωνιστές, άντε και είκοσι λεπτά να καθαριστούν όλα τα χόρτα. Δεν θέλει πολλά, λίγο φιλότιμο λίγη όρεξη για δουλειά και αγάπη για την ιστορία του τόπου μας θέλει….
Και αναρωτιέμαι, αν ο Αθανάσιος Τσαλτάκης ήξερε για την κατάντια των απογόνων του, θα ξαναέκανε το ίδιο; Θα θυσίαζε την ζωή του για τα παιδιά του και για τα παιδιά των παιδιών του ;
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
pepla.gr
ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου