"Ο Αρχηγός της Ελληνικού Ναυτικού Αραπάκης είπε στην JUSMAGG στις 27η Ιουλίου σε κοινωνική συγκέντρωση ότι ο Ελληνικός Στρατός αντιλαμβάνεται και εκτιμά την πολιτική των ΗΠΑ για την ειρηνική διευθέτηση του Κυπριακού. Ο Αραπάκης έδειξε ανησυχία σχετικά με τις ιδιαίτερες συνθήκες για την διαμόρφωση των αμερικανικών προσπαθειών. Σε εξιστόρηση των γεγονότων της περασμένης εβδομάδας ο Αραπάκης διευκρίνισε ότι το προηγούμενο καθεστώς (σ.σ.το καθεστώς υπό τον Ιωαννίδη) ήθελε να κηρύξει πόλεμο στην Τουρκία. Τόνισε ότι εκείνος (σ.σ. ο Αραπάκης) αντιστάθηκε σθεναρά σε μια τέτοια προοπτική".
Ο ΙΔΙΟΣ ΤΑ ΛΕΕΙ.....
Εμπιστευτικό
Σελίδα 2 00155 081658Z
"Ο Αραπάκης σε τελετή αλλαγής διοίκησης παρατήρησε ότι το ελληνικό Ναυτικό δεν ήξερε τίποτα για το σχέδιο ανατροπής του Προέδρου Μακαρίου στις 15 Ιουλίου και ο ίδιος προσωπικά αντιτάχθηκε στην πιθανότητα άμεσης έναρξης εχθροπραξιών με την Τουρκία. Πρόσθεσε ο Αραπάκης ότι ο ελληνικός στόλος υπό την καθοδήγησή του ποτέ δεν θα έβγαινε εκτός ελληνικών χωρικών υδάτων κατά την κρίση του Ιουλίου στην Κύπρο και κανένα ελληνικό υποβρύχιο που βρισκόταν στην περιοχή της Κύπρου κατά την κρίση δεν επρόκειτο να αναλάβει δράση κατά των τουρκικών πλοίων. (Σημείωση: Η δήλωση του Αραπάκη που έχει καταγραφεί στον Τύπο είναι χρήσιμη για να εξάγουμε συμπεράσματα για το ελληνικό πολεμικό Ναυτικό και τη μη συμμετοχή του σε εχθροπραξίες κατά του τουρκικού στόλου, ώστε να περιοριστούν οι φημολογίες ότι ο έκτος στόλος των ΗΠΑ σταμάτησε ελληνικά πλοία σε διεθνή ύδατα ώστε να μην φτάσουν στην Κύπρο)"
"Η Ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε στις 7 Ιανουαρίου τον διορισμό του Αντιναυάρχου Κωνσταντίνου Eγκολφόπουλου ως επικεφαλής του Ναυτικού, που το 1967 είχε ανατραπεί από τους Συνταγματάρχες. Διαδέχεται τον Αντιναύαρχο Αραπάκη, ο οποίος παραιτήθηκε για "προσωπικούς λόγους" έχοντας συμπληρώσει 18 μήνες στην συγκεκριμένη θέση. Ο Αραπάκης φέρεται να είπε στους Έλληνες αξιωματικούς του πολεμικού ναυτικού ότι στις 4 Ιανουαρίου παραιτήθηκε για να επιτρέψει στην Ελληνική κυβέρνηση να ανανεώσει τα στελέχη του Ναυτικού. Ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης Αβέρωφ βράβευσε τον Αραπάκη, ο οποίος ήταν ο τελευταίος υψηλόβαθμος στρατιωτικός διορισμένος την περίοδο της χούντας και θεωρείτο «απόλυτα έμπιστο πρόσωπο»".
Επίσης, το 1975 στην τελετή παράδοσης στον ναύαρχο Εγγολφόπουλο, ο Αραπάκης καυχήθηκε ότι υπό τις δικές του οδηγίες ο στόλος και τα υποβρύχια δεν βγήκαν ποτέ από τα ελληνικά χωρικά ύδατα για να κατευθυνθούν στην Κύπρο (πηγή: http://www.wikileaks.org/plusd/cables/1975ATHENS00155_b.html)
Εν τω μεταξύ, το ίδιο πρωί, πριν κληθούν οι πολιτικοί σε σύσκεψη, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής από το Παρίσι είχε τηλεφωνήσει στο γραφείο του αδελφού του Αχιλλέα, στην οδό Βουλής, στο οποίο και βρίσκονταν, μεταξύ άλλων, και ο αδελφός του Αλέκος, όπως και ο Μιλτιάδης Εβερτ, ο οποίος μου περιέγραψε τον ακόλουθο διάλογο:
Κωνσταντίνος Καραμανλής: «Τι γίνεται εκεί;»
Απάντηση: «Δεν ξέρουμε τι γίνεται, αλλά φοβόμαστε μη χυθεί αίμα».
Κωνσταντίνος Καραμανλής: «Μη φοβάστε, δεν πρόκειται να χυθεί αίμα, είναι ο Πέτρος Αραπάκης, ο οποίος ενεργεί με σύνεση και ξέρει τι κάνει».
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε την καθορισμένη ώρα, 2 μ.μ. Ο Γκιζίκης ανακοίνωσε την απόφαση των αρχηγών να ανατεθεί η διακυβέρνηση της χώρας στην πολιτική ηγεσία. Εφόσον δε θα υπήρχαν σοβαρές αντιρρήσεις από την πλευρά των πολιτικών, πρότεινε, κατόπιν εισήγησης του Μπονάνου, ο οποίος διατηρούσε επαφή με αξιωματικούς-κλειδιά του καθεστώτος, να διατηρήσουν οι Ενοπλες Δυνάμεις τα υπουργεία Εθνικής Αμύνης, Δημοσίας Τάξεως και Εσωτερικών. Η διατύπωση αυτής της πρότασης μου έκανε άσχημη εντύπωση, εφόσον δεν είχε προηγηθεί σχετική συμφωνία μεταξύ μας· ήταν αυθαίρετη και ασύμβατη με το πνεύμα της ουσιαστικής αλλαγής στην οποία απέβλεπα. Οπως ήταν φυσικό, η ιδέα δεν ήταν αρεστή και απορρίφθηκε από τους εκπροσώπους του πολιτικού κόσμου, με αποτέλεσμα ο Γκιζίκης να την αποσύρει χωρίς αντίρρηση. Στο σημείο αυτό οι πολιτικοί εξέφρασαν την επιθυμία να δουν τους αρχηγούς, οι οποίοι ως τη στιγμή εκείνη είχαμε παραμείνει στο παρακείμενο γραφείο. Μπήκαμε τότε στο γραφείο του Γκιζίκη και καθίσαμε μεταξύ των πολιτικών, τους οποίους και διαβεβαιώσαμε ότι επιθυμούμε να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας και ότι διατηρούμε τον απόλυτο έλεγχο των όπλων μας γεγονός που, πράγματι, δεν ίσχυε και για τα τρία όπλα. Προσωπικά, είχα επιτύχει να έχω τον πλήρη έλεγχο του Ναυτικού.
Τότε ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος ρώτησε αν, ειδικότερα, ο Ιωαννίδης ήταν ενήμερος και σύμφωνος και αυτός. Ο Γκιζίκης απάντησε ότι ο ταξίαρχος είναι έντιμος αξιωματικός και είναι, πράγματι, και αυτός σύμφωνος (αυτό βεβαίως δεν ήταν ακριβές, αλλά η δήλωση αυτή έγινε για να διασκεδαστεί η εύλογη φοβία των πολιτικών). Στη συνέχεια, ο Γκιζίκης υπογράμμισε ότι οι περιστάσεις επιβάλλουν τον άμεσο σχηματισμό κυβέρνησης και ότι δε θα έπρεπε να λήξει η συνεδρίαση προτού συγκροτηθεί η κυβέρνηση αυτή. Οι πολιτικοί δήλωσαν κατ' αρχήν ότι είναι σύμφωνοι. Η εν γένει στάση και η συμπεριφορά τους έδειχνε ότι, επιδεικνύοντας θαυμαστή ανωτερότητα, ήταν πρόθυμοι να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας, απαλλαγμένοι από κάθε μνησικακία. Τελικά όμως, δεν ήταν δυνατή η άμεση συγκρότηση κυβέρνησης, γιατί θα έπρεπε προηγουμένως ορισμένοι, όπως ο Μαύρος, να έρθουν σε επαφή με τους βασικούς κομματικούς συνεργάτες τους.
Ειδικότερα, ο Μαρκεζίνης υποστήριξε ότι δεν θα έπρεπε να σχηματιστεί πολιτική κυβέρνηση, αλλά υπηρεσιακή, «ενός ανδρός», υπό τον Παλαμά, με εντολή να προχωρήσει σε εκλογές. Ορισμένοι άλλοι ο Αθανασιάδης-Νόβας, ο Στεφανόπουλος και ο Γαρουφαλιάς τόνισαν ότι έπρεπε να συμμετάσχουν στη νέα κυβέρνηση οι εκπρόσωποι όλων των πολιτικών παρατάξεων. Ο Ζολώτας είπε ότι ο ίδιος δεν ήταν πολιτικός, αλλά πίστευε ότι, πράγματι, έπρεπε οι πολιτικοί να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας και ότι ήταν πρόθυμος, ως συνήθως, να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Ο Κανελλόπουλος υποστήριξε ότι δεν ήταν δυνατόν να ορκιστεί κυβέρνηση εκείνη τη στιγμή· θα έπρεπε να αποσυρθούν όλοι για να συνεννοηθούν μεταξύ τους και, ακόμη, να συνεκτιμήσουν το γεγονός ότι υπήρχε και ο Καραμανλής, μολονότι βρισκόταν στο εξωτερικό. Τότε ο Γκιζίκης αντέτεινε ότι δεν ήταν σκόπιμη η αναμονή του Καραμανλή, ο οποίος, εξάλλου, βρισκόταν εκτός Ελλάδας πολλά χρόνια. Στη συνέχεια, ο Μαύρος ζήτησε πίστωση χρόνου προκειμένου να επικοινωνήσει με τους παράγοντες του κόμματός του.
Τελευταίος έλαβε το λόγο ο Αβέρωφ. Αφού έπλεξε το εγκώμιο του Κανελλόπουλου ως πνευματικού ανδρός, εξήρε τις αρετές του Κωνσταντίνου Καραμανλή ως πολιτικού ηγέτη πλέον κατάλληλου για να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας κατά τις κρίσιμες εκείνες ώρες. Εφόσον όμως δε θα ήταν τούτο εφικτό, τότε ήταν αναμφισβήτητα ο Κανελλόπουλος εκείνος που θα έπρεπε να αναλάβει την πρωθυπουργία. Ο Γκιζίκης, επιμένοντας στην άποψή του υπέρ του άμεσου σχηματισμού κυβέρνησης, στράφηκε στον Κανελλόπουλο, ο οποίος και αποδέχτηκε την πρόταση, με την προϋπόθεση ότι θα συνέπραττε η Ενωση Κέντρου. Ελαβε, μάλιστα, και την εντολή, με την προοπτική να παρουσιάσει ως τις 8 μ.μ. τα μέλη του νέου υπουργικού συμβουλίου. Από τις απόψεις που είχαν διατυπωθεί, επισήμανα ότι, μεταξύ των πολιτικών, ο Αβέρωφ είχε εκφραστεί ευνοϊκά για τον Καραμανλή, τον οποίο, όπως υπογράμμισε, θεωρούσε πλέον κατάλληλο για να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας κατά τις κρίσιμες εκείνες ώρες. Επειδή όμως βρισκόταν μακριά, είχε τελικά συμφωνήσει, και εκείνος, με τη λύση Κανελλόπουλου-Μαύρου ως μόνη εφικτή υπό τις τότε συνθήκες. Στο σημείο αυτό είχε σταματήσει η συζήτηση και οι πολιτικοί είχαν αρχίσει να αποχωρούν με σκοπό να επανέλθουν το βράδυ, οπότε ο Κανελλόπουλος θα ορκιζόταν πρωθυπουργός με αντιπρόεδρο τον Μαύρο, επικεφαλής της κυβέρνησης που θα είχαν, στο ενδιάμεσο διάστημα, σχηματίσει.
Πιστεύοντας προσωπικά, με απόλυτη ειλικρίνεια, ότι ο πλέον κατάλληλος για να αναλάβει την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας, κατεξοχήν τότε, ήταν ο Καραμανλής, έστω και με καθυστέρηση κάποιων ωρών, σκέφτηκα ότι ο Αβέρωφ, που γνώριζα ότι είχε τη δυνατότητα να έρθει άμεσα σε επαφή μαζί του, ήταν αυτός που κυρίως μπορούσε να συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση. Ετσι, την ώρα που αποχωρούσαν οι άλλοι πολιτικοί, έπιασα τον Αβέρωφ από το χέρι και τον παρακάλεσα να μείνει μαζί μου για να με βοηθήσει να φέρω τον Καραμανλή, όπως του είπα. Η απάντησή του ήταν: «Δεν μπορώ να μείνω, γιατί η θέση μου είναι λεπτή έναντι των άλλων». Του απάντησα τότε αμέσως: «Αφήστε τις λεπτότητες, κύριε Αβέρωφ. Εδώ το θέμα είναι εθνικό. Ξεκινήστε μαζί τους, κάνετε ότι πάτε στην τουαλέτα και γυρίστε πίσω».
Αυτά του είπα ακριβώς, αυτή είναι η αλήθεια. Πράγματι, έτσι και έκανε. Οταν μετά από λίγο επέστρεψε, τον ρώτησα: «Δε νομίζετε ότι μια κυβέρνηση υπό τον Καραμανλή θα ήταν πολύ καλύτερη;». Η απάντησή του ήταν άμεση: «Αλλο πράγμα». Τότε τον πήρα και πήγαμε στην άκρη της αίθουσας, όπου βρισκόταν ο Γκιζίκης με τους άλλους αρχηγούς. Εκεί τον πλησίασα, καθώς και τον Μπονάνο, που καθόταν πλάι του, και τους είπα ότι δεν ήταν ορθό να σχηματιστεί κυβέρνηση χωρίς τον Καραμανλή. Οπως είναι γνωστό, παρατήρησα, είναι ο άνθρωπος που διαθέτει διεθνές κύρος, απαράβλητα ηγετικά προσόντα, τεράστια πείρα διακυβέρνησης της χώρας και χαίρει της εμπιστοσύνης του λαού· εν πάση περιπτώσει, δε χάθηκε ο κόσμος αν χρειαστεί να περιμένουμε λίγο ακόμη, η πτήση από το Παρίσι διαρκεί τρεις μόνο ώρες. Θα τον πάρει στο τηλέφωνο ο Αβέρωφ, συνέχισα, και θα του πει ότι πρέπει να έρθει αμέσως. Το θέμα του αεροσκάφους μπορούμε να το ρυθμίσουμε με την Ολυμπιακή. Τότε ο Γκιζίκης και ο Μπονάνος, καθώς και οι άλλοι δύο, ο Γαλατσάνος και ο Παπανικολάου, μετά από σύντομη ανταλλαγή απόψεων, συμφώνησαν να καλέσουμε τον Καραμανλή."
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ : ΒΙΒΛΙΟ ΚΥΠΡΟΣ 1974 - Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου