ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΔΙΣ/ΓΕΣ: "Επιχειρήσεις προς Αγκυραν, 1921" Μέρος Πρώτον Αθήνα 1965
(Σελ. 160, 161, 163, 176 Σχεδιάγραμμα Επιχειρήσεων 28)
ΔΙΣ/ΓΕΣ: "Χειμεριναί επιχειρήσεις - Ιταλική επίθεσις, Μάρτιος 1941" Αθήνα 1966
(Σελ. 75-77 Σχεδιάγραμμα Επιχειρήσεων 9).
Στις 13 Αυγούστου του 1921, η Στρατιά Μικράς Ασίας εξέδωσε προς τα Σώματα Στρατού και την VII Μεραρχία διαταγή να συνεχίσουν την επίθεση. Για την εκτέλεση της παραπάνω διαταγής το Β' Σώμα Στρατού διέταξε την V και ΧΙΙΙ Μεραρχία να συνεχίσουν την επίθεσή τους σύμφωνα με τη διαταγή επιχειρήσεων της 12ης Αυγούστου, η οποία καθόριζε στη V Μεραρχία να κινηθεί με άξονα τη γενική γραμμή Σινάνλι - Κουτλουχάν Τζαμί - Γκουζελτζέ Καλέκιοϊ. Την XIII Μεραρχία διέταξε να εξορμήσει ταυτόχρονα με την V Μεραρχία και να επιτεθεί αριστερά από αυτή και σε στενό συνδυασμό.
Στις 14 Αυγούστου η V Μεραρχία διέταξε το 43ο Σύνταγμα Πεζικού να επιτεθεί κατά του Καλέ Γκρότο, αφού πρώτα το 44ο Σύνταγμα Πεζικού προσβάλλει τους βόρεια από το Κουτλουχάν Τζαμί κατεχόμενους λόφους. Μετά την προώθηση του, το 43ο Σύνταγμα Πεζικού, κατέλαβε θέσεις εξορμήσεως στις βόρειες πλαγιές των υψωμάτων που κατέχονταν από το Ι/44 Τάγμα και απέναντι από τον αντικειμενικό του σκοπό.
Κατά το μεσημέρι της 14ης Αυγούστου, το 43ο Σύνταγμα Πεζικού εξόρμησε κατά του Καλέ Γκρότο με τα ΙΙ/43 και ΙΙΙ/43 Τάγματα του στην πρώτη γραμμή, ενώ το Ι/43 Τάγμα παρέμεινε στη βάση εξορμήσεώς του, ως εφεδρεία, έτοιμο να επέμβει στον αγώνα. Λόγω του διακεκομμένου εδάφους, η προέλαση ήταν δύσκολη και γινόταν σχετικά αργά. Τα βραχώδη υψώματα του Καλέ Γκρότο κατέχονταν ισχυρά από τους Τούρκους. Το 43ο Σύνταγμα Πεζικού με την υποστήριξη του συνόλου του πυροβολικού της V Μεραρχίας κατέλαβε διαδοχικές κορυφές. Γύρω στις 21.00 κατέλαβε και την υψηλότερη κορυφή του Καλέ Γκρότο, αφού εκδίωξε με τις λόγχες την 24η Τουρκική Μεραρχία, η οποία υποχώρησε προς Βορρά σε κατάσταση διάλυσης. Επειδή νύχτωσε, δεν επιτεύχθηκε η πλήρης εκκαθάριση της περιοχής και παρέμειναν κάποια αντερείσματα στην κατοχή των Τούρκων.
Στις 15 Αυγούστου του 1921 η V Μεραρχία ανέθεσε στο 43ο Σύνταγμα Πεζικού με τη βοήθεια ορειβατικής πυροβολαρχίας να καθαρίσει το τμήμα του Καλέ Γκρότο που κατέλαβε. Οι Τούρκοι εξακολουθούσαν να κατέχουν την ψηλότερη κορυφογραμμή Ουλού Νταγ. Τα βραχώδες τούτο σύμπλεγμα δέσποζε σε ολόκληρη την περιοχή και ήταν ορατό από μεγάλη απόσταση.
Στις 16 Αυγούστου του 1921, η V Μεραρχία οργάνωσε επίθεση με σκοπό την κατάληψη και του τελευταίου στηρίγματος των Τούρκων στην περιοχή του Καλέ Γκρότο. Την επιθετική ενέργεια ανέθεσε στο 43ο Σύνταγμα Πεζικού και στο μικτό απόσπασμα Ιππικού, με την υποστήριξη ολόκληρου του πυροβολικού της.
Αντικειμενικός σκοπός, ήταν το βορειοανατολικό τραπεζοειδές βραχώδες σύμπλεγμα της κορυφογραμμής Ουλού Νταγ, το οποίο εξακολουθούσαν να κατέχουν οι Τούρκοι με την 7η Μεραρχία πλαισιωμένη και από τις δύο πλευρές από την 5η και την 41η Μεραρχία.
Η επίθεση πραγματοποιήθηκε γύρω στο μεσημέρι της 17ης Αυγούστου. Το 43ο Σύνταγμα Πεζικού κινούμενο μέσα από τις νότιες πλαγιές του Ουλού Νταγ (υψ. 1483) οδηγήθηκε με ταχύτητα στον αντικειμενικό του σκοπό. Οι Τούρκοι αμύνονταν στις θέσεις τους με πείσμα και προξένησαν μεγάλες απώλειες στους επιτιθέμενους. Απειλούμενοι όμως ανατολικά από το μικτό απόσπασμα Ιππικού και νοτιοδυτικά από το 43ο Σύνταγμα Πεζικού, εγκαταλείψαν τις θέσεις τους και συμπτύχθηκαν προς Βορρά. Γύρω στις 16.00 το 43ο Σύνταγμα Πεζικού είχε καταλάβει τις θέσεις των Τούρκων και εγκαταστάθηκε σταθερά στο τραπεζοειδές βραχώδες σύμπλεγμα. Κατά την επίθεση αυτή, στην οποία έπεσε μαχόμενος και ο Διοικητής του Ι/43 Τάγματος Ταγματάρχης Ρίτσας Αντώνιος, οι απώλειες του 43ου Συντάγματος Πεζικού μαζί με αυτές του μικρού αποσπάσματος Ιππικού ανήλθαν στους 210 αξιωματικούς και οπλίτες.
Εξιστόρηση της σημαντικότερης μάχης του 44ου ΣΠ
Νέα Ονομασία: 44 Σύνταγμα Κρητών "Σεντέλι"
Τη νύκτα 12/13 Φεβρουαρίου, επικρατούσε ισχυρή χιονοθύελλα στην περιοχή της Τρεμπεσίνας. Από τις πρωινές ώρες της 13ης Φεβρουαρίου συνεχίστηκε η κίνηση των Ι και ΙΙ Ταγμάτων του 44ου Συντάγματος Πεζικού για κατάληψη των θέσεων εξορμήσεως στην Τρεμπεσίνα.
Η πρόταση αναβολής της επιθετικής ενέργειας της V Μεραρχίας προς Μετζγκοράνη -Σεντέλι, λόγω ισχυρής χιονοθύελλας, δεν υιοθετήθηκε από τους Διοικητές των 43ου και 44ου Συνταγμάτων Πεζικού, οι οποίοι ανέφεραν ότι επειδή τα τμήματα ήταν ήδη στη βάση εξορμήσεως ήταν αδύνατη η μεταβίβαση της διαταγής περί αναβολής και θα υπήρχε κίνδυνος να δημιουργηθούν ανεπιθύμητα ενδεχόμενα. Τελικά, αποφασίστηκε να εκδηλωθεί η επίθεση.
Τα τμήματα του 44ου Συντάγματος Πεζικού, απώθησαν τις ιταλικές δυνάμεις που συνάντησαν στο υψ. 1816 και εγκαταστάθηκαν στις δυτικές πλαγιές του, η δε επίθεση προς τον αυχένα Μετζγκοράνη ανακόπηκε λόγω χιονοθύελλας.
Στις 14 Φεβρουαρίου, η V Μεραρχία διέταξε το 44ο Σύνταγμα Πεζικού να επιτεθεί στην κατεύθυνση υψ. 1260 - Πουντα Νορντ που αποτελεί την κορυφογραμμή του όρους Σεντέλι. Το ΙΙΙ/44 Τάγμα εμπλέχθηκε σε αγώνα στο υψ. 1178, ενώ οι Ιταλοί επιτέθηκαν προς ανακατάληψη του υψώματος 1178, όπου και αποκρούσθηκαν. Το ΙΙΙ/44 Τάγμα, τελικά καθηλώθηκε προ του υψώματος 1260. Τότε, η V Μεραρχία διέταξε να πραγματοποιηθεί η επίθεση κατά του ζωτικής σημασίας υψώματος Πούντα Νορντ με δύο τμήματα του 44ου Συντάγματος Πεζικού υπό τον Υποδιοικητή του και να πραγματοποιηθεί εντός της ημέρας η κατάληψη του υψώματος.
Το πρωί της 13ης Φεβρουαρίου το ΙΙΙ/44 Τάγμα, μετά από σκληρό αγώνα, κατέλαβε το υψ. 1260, το Π/44 Τάγμα το υψ. Πούντα Νορντ (1647) ενώ το Ι/44 Τάγμα αφού προωθήθηκε κατέλαβε τον αυχένα Μπετζκοράνη. Τα τμήματα του 44ου Συντάγματος πεζικού, αφού εγκαταστάθηκαν στην κορυφογραμμή του όρους Σεντέλι, κατόρθωσαν να διατηρήσουν την τοποθεσία παρά την ισχυρή ιταλική αντίδραση, με αποτέλεσμα να υποστούν σημαντικές απώλειες από τα εχθρικά πυρά και τα κρυοπαγήματα.
Το πρωί της 16ης Φεβρουαρίου, οι Ιταλοί πραγματοποίησαν δύο επιθέσεις για την ανακατάληψη των υψωμάτων 1260 και 1178, χωρίς επιτυχία. Το Δε ΙΙ/44 Τάγμα ολοκλήρωσε την κατάληψη του Πούντα Νορντ και κατόρθωσε να διατηρήσει τις θέσεις του, παρά τις εχθρικές αντεπιθέσεις, με σημαντικώς όμως απώλειες.
Η κατάληψη του όρους Σεντέλι και η διατήρηση της τοποθεσίας, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την προέλαση των Ελληνικών Δυνάμεων προς τον κόμβο του Τεπελενίου. Οι απώλειες του Συντάγματος ανήλθαν σε έναν αξιωματικό και 45 οπλίτες νεκρούς, σε 15 αξιωματικούς και 267 οπλίτες, τραυματίες και 41 οπλίτες με κρυοπαγήματα.
http://www.kairatos.com.gr/afieromata/syntagmatakritis.htm
ΔΙΣ/ΓΕΣ: "Επιχειρήσεις προς Αγκυραν, 1921" Μέρος Πρώτον Αθήνα 1965
(Σελ. 160, 161, 163, 176 Σχεδιάγραμμα Επιχειρήσεων 28)
ΔΙΣ/ΓΕΣ: "Χειμεριναί επιχειρήσεις - Ιταλική επίθεσις, Μάρτιος 1941" Αθήνα 1966
(Σελ. 75-77 Σχεδιάγραμμα Επιχειρήσεων 9).
Στις 13 Αυγούστου του 1921, η Στρατιά Μικράς Ασίας εξέδωσε προς τα Σώματα Στρατού και την VII Μεραρχία διαταγή να συνεχίσουν την επίθεση. Για την εκτέλεση της παραπάνω διαταγής το Β' Σώμα Στρατού διέταξε την V και ΧΙΙΙ Μεραρχία να συνεχίσουν την επίθεσή τους σύμφωνα με τη διαταγή επιχειρήσεων της 12ης Αυγούστου, η οποία καθόριζε στη V Μεραρχία να κινηθεί με άξονα τη γενική γραμμή Σινάνλι - Κουτλουχάν Τζαμί - Γκουζελτζέ Καλέκιοϊ. Την XIII Μεραρχία διέταξε να εξορμήσει ταυτόχρονα με την V Μεραρχία και να επιτεθεί αριστερά από αυτή και σε στενό συνδυασμό.
Στις 14 Αυγούστου η V Μεραρχία διέταξε το 43ο Σύνταγμα Πεζικού να επιτεθεί κατά του Καλέ Γκρότο, αφού πρώτα το 44ο Σύνταγμα Πεζικού προσβάλλει τους βόρεια από το Κουτλουχάν Τζαμί κατεχόμενους λόφους. Μετά την προώθηση του, το 43ο Σύνταγμα Πεζικού, κατέλαβε θέσεις εξορμήσεως στις βόρειες πλαγιές των υψωμάτων που κατέχονταν από το Ι/44 Τάγμα και απέναντι από τον αντικειμενικό του σκοπό.
Κατά το μεσημέρι της 14ης Αυγούστου, το 43ο Σύνταγμα Πεζικού εξόρμησε κατά του Καλέ Γκρότο με τα ΙΙ/43 και ΙΙΙ/43 Τάγματα του στην πρώτη γραμμή, ενώ το Ι/43 Τάγμα παρέμεινε στη βάση εξορμήσεώς του, ως εφεδρεία, έτοιμο να επέμβει στον αγώνα. Λόγω του διακεκομμένου εδάφους, η προέλαση ήταν δύσκολη και γινόταν σχετικά αργά. Τα βραχώδη υψώματα του Καλέ Γκρότο κατέχονταν ισχυρά από τους Τούρκους. Το 43ο Σύνταγμα Πεζικού με την υποστήριξη του συνόλου του πυροβολικού της V Μεραρχίας κατέλαβε διαδοχικές κορυφές. Γύρω στις 21.00 κατέλαβε και την υψηλότερη κορυφή του Καλέ Γκρότο, αφού εκδίωξε με τις λόγχες την 24η Τουρκική Μεραρχία, η οποία υποχώρησε προς Βορρά σε κατάσταση διάλυσης. Επειδή νύχτωσε, δεν επιτεύχθηκε η πλήρης εκκαθάριση της περιοχής και παρέμειναν κάποια αντερείσματα στην κατοχή των Τούρκων.
Στις 15 Αυγούστου του 1921 η V Μεραρχία ανέθεσε στο 43ο Σύνταγμα Πεζικού με τη βοήθεια ορειβατικής πυροβολαρχίας να καθαρίσει το τμήμα του Καλέ Γκρότο που κατέλαβε. Οι Τούρκοι εξακολουθούσαν να κατέχουν την ψηλότερη κορυφογραμμή Ουλού Νταγ. Τα βραχώδες τούτο σύμπλεγμα δέσποζε σε ολόκληρη την περιοχή και ήταν ορατό από μεγάλη απόσταση.
Στις 16 Αυγούστου του 1921, η V Μεραρχία οργάνωσε επίθεση με σκοπό την κατάληψη και του τελευταίου στηρίγματος των Τούρκων στην περιοχή του Καλέ Γκρότο. Την επιθετική ενέργεια ανέθεσε στο 43ο Σύνταγμα Πεζικού και στο μικτό απόσπασμα Ιππικού, με την υποστήριξη ολόκληρου του πυροβολικού της.
Αντικειμενικός σκοπός, ήταν το βορειοανατολικό τραπεζοειδές βραχώδες σύμπλεγμα της κορυφογραμμής Ουλού Νταγ, το οποίο εξακολουθούσαν να κατέχουν οι Τούρκοι με την 7η Μεραρχία πλαισιωμένη και από τις δύο πλευρές από την 5η και την 41η Μεραρχία.
Η επίθεση πραγματοποιήθηκε γύρω στο μεσημέρι της 17ης Αυγούστου. Το 43ο Σύνταγμα Πεζικού κινούμενο μέσα από τις νότιες πλαγιές του Ουλού Νταγ (υψ. 1483) οδηγήθηκε με ταχύτητα στον αντικειμενικό του σκοπό. Οι Τούρκοι αμύνονταν στις θέσεις τους με πείσμα και προξένησαν μεγάλες απώλειες στους επιτιθέμενους. Απειλούμενοι όμως ανατολικά από το μικτό απόσπασμα Ιππικού και νοτιοδυτικά από το 43ο Σύνταγμα Πεζικού, εγκαταλείψαν τις θέσεις τους και συμπτύχθηκαν προς Βορρά. Γύρω στις 16.00 το 43ο Σύνταγμα Πεζικού είχε καταλάβει τις θέσεις των Τούρκων και εγκαταστάθηκε σταθερά στο τραπεζοειδές βραχώδες σύμπλεγμα. Κατά την επίθεση αυτή, στην οποία έπεσε μαχόμενος και ο Διοικητής του Ι/43 Τάγματος Ταγματάρχης Ρίτσας Αντώνιος, οι απώλειες του 43ου Συντάγματος Πεζικού μαζί με αυτές του μικρού αποσπάσματος Ιππικού ανήλθαν στους 210 αξιωματικούς και οπλίτες.
Εξιστόρηση της σημαντικότερης μάχης του 44ου ΣΠ
Νέα Ονομασία: 44 Σύνταγμα Κρητών "Σεντέλι"
Τη νύκτα 12/13 Φεβρουαρίου, επικρατούσε ισχυρή χιονοθύελλα στην περιοχή της Τρεμπεσίνας. Από τις πρωινές ώρες της 13ης Φεβρουαρίου συνεχίστηκε η κίνηση των Ι και ΙΙ Ταγμάτων του 44ου Συντάγματος Πεζικού για κατάληψη των θέσεων εξορμήσεως στην Τρεμπεσίνα.
Η πρόταση αναβολής της επιθετικής ενέργειας της V Μεραρχίας προς Μετζγκοράνη -Σεντέλι, λόγω ισχυρής χιονοθύελλας, δεν υιοθετήθηκε από τους Διοικητές των 43ου και 44ου Συνταγμάτων Πεζικού, οι οποίοι ανέφεραν ότι επειδή τα τμήματα ήταν ήδη στη βάση εξορμήσεως ήταν αδύνατη η μεταβίβαση της διαταγής περί αναβολής και θα υπήρχε κίνδυνος να δημιουργηθούν ανεπιθύμητα ενδεχόμενα. Τελικά, αποφασίστηκε να εκδηλωθεί η επίθεση.
Τα τμήματα του 44ου Συντάγματος Πεζικού, απώθησαν τις ιταλικές δυνάμεις που συνάντησαν στο υψ. 1816 και εγκαταστάθηκαν στις δυτικές πλαγιές του, η δε επίθεση προς τον αυχένα Μετζγκοράνη ανακόπηκε λόγω χιονοθύελλας.
Στις 14 Φεβρουαρίου, η V Μεραρχία διέταξε το 44ο Σύνταγμα Πεζικού να επιτεθεί στην κατεύθυνση υψ. 1260 - Πουντα Νορντ που αποτελεί την κορυφογραμμή του όρους Σεντέλι. Το ΙΙΙ/44 Τάγμα εμπλέχθηκε σε αγώνα στο υψ. 1178, ενώ οι Ιταλοί επιτέθηκαν προς ανακατάληψη του υψώματος 1178, όπου και αποκρούσθηκαν. Το ΙΙΙ/44 Τάγμα, τελικά καθηλώθηκε προ του υψώματος 1260. Τότε, η V Μεραρχία διέταξε να πραγματοποιηθεί η επίθεση κατά του ζωτικής σημασίας υψώματος Πούντα Νορντ με δύο τμήματα του 44ου Συντάγματος Πεζικού υπό τον Υποδιοικητή του και να πραγματοποιηθεί εντός της ημέρας η κατάληψη του υψώματος.
Το πρωί της 13ης Φεβρουαρίου το ΙΙΙ/44 Τάγμα, μετά από σκληρό αγώνα, κατέλαβε το υψ. 1260, το Π/44 Τάγμα το υψ. Πούντα Νορντ (1647) ενώ το Ι/44 Τάγμα αφού προωθήθηκε κατέλαβε τον αυχένα Μπετζκοράνη. Τα τμήματα του 44ου Συντάγματος πεζικού, αφού εγκαταστάθηκαν στην κορυφογραμμή του όρους Σεντέλι, κατόρθωσαν να διατηρήσουν την τοποθεσία παρά την ισχυρή ιταλική αντίδραση, με αποτέλεσμα να υποστούν σημαντικές απώλειες από τα εχθρικά πυρά και τα κρυοπαγήματα.
Το πρωί της 16ης Φεβρουαρίου, οι Ιταλοί πραγματοποίησαν δύο επιθέσεις για την ανακατάληψη των υψωμάτων 1260 και 1178, χωρίς επιτυχία. Το Δε ΙΙ/44 Τάγμα ολοκλήρωσε την κατάληψη του Πούντα Νορντ και κατόρθωσε να διατηρήσει τις θέσεις του, παρά τις εχθρικές αντεπιθέσεις, με σημαντικώς όμως απώλειες.
Η κατάληψη του όρους Σεντέλι και η διατήρηση της τοποθεσίας, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την προέλαση των Ελληνικών Δυνάμεων προς τον κόμβο του Τεπελενίου. Οι απώλειες του Συντάγματος ανήλθαν σε έναν αξιωματικό και 45 οπλίτες νεκρούς, σε 15 αξιωματικούς και 267 οπλίτες, τραυματίες και 41 οπλίτες με κρυοπαγήματα.
http://www.kairatos.com.gr/afieromata/syntagmatakritis.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου