Φέτος συμπληρώνονται 150 χρόνια από την Ενωση των Επτανήσων (Ιονίων
Νήσων) με την Ελλάδα και είναι αξιέπαινοι όλοι οι φορείς που τιμούν το
γεγονός. Συνήθως παρουσιάζεται η Ενωση ως μία παραχώρηση των Βρετανών,
οι οποίοι κατείχαν έως το 1864 τα νησιά, προς τον πρίγκιπα Γουλιέλμο της
Δανίας, ο οποίος ενθρονίσθηκε στην Ελλάδα με τον τίτλο βασιλεύς
Γεώργιος Α΄. Η αλήθεια είναι ότι η Ενωση ήλθε ως αποτέλεσμα σκληρών
αγώνων των Επτανησίων, οι οποίοι επί αιώνες δουλείας επέδειξαν θάρρος
και ελληνορθόδοξο φρόνημα.
Επί βρετανικής κατοχής, στη διάρκεια του 19ου αιώνος, οι κάτοικοι της Κέρκυρας, των Παξών, της Λευκάδας, της Ιθάκης, της Κεφαλληνίας, της Ζακύνθου και των Κυθήρων είχαν ως μόνιμο αίτημα την Ενωση με την Ελλάδα. Η Μεγάλη Ιδέα ενθουσίαζε όλους τους Ελληνες, στο βασίλειο της Ελλάδος και στον αλύτρωτο Ελληνισμό, και της οφείλουμε πολλά. Αν δεν υπήρχε αυτό το όραμα, αυτή η Ιδέα, θα είχαμε μείνει υπόδουλοι στους Τούρκους ή θα είχαμε αρκεσθεί στη μικράν και έντιμον Ελλάδα του 1830. Κακώς οι ψευδοπροοδευτικοί κατηγορούν τη Μεγάλη Ιδέα και τον υγιή εθνισμό της εποχής εκείνης. Μακάρι και σήμερα να βρούμε μία νέα Μεγάλη Ιδέα, αυτήν τη φορά με περιεχόμενο πολιτιστικό και όχι εδαφικό.
Το κόμμα που διαδραμάτισε τον κυριότερο ρόλο υπέρ της Ενώσεως ήταν των Ριζοσπαστών. Συνδύαζαν την ορθόδοξη πίστη, τον πατριωτισμό και την ευαισθησία προς την κοινωνική δικαιοσύνη. Στην ελληνορθόδοξη παράδοσή μας το εθνικό με το κοινωνικό μπορούν να συνυπάρξουν. Αυτό δεν μπορούν να το κατανοήσουν οι οπαδοί των ξενόφερτων θεωριών, όπως είναι ο μαρξισμός και τα παρακλάδια του.
Η εμμονή των Επτανησίων στην ορθόδοξη πίστη είναι εντυπωσιακή, δεδομένου ότι επί αιώνες Ενετοκρατίας, η οποία προηγήθηκε της βρετανικής κατοχής, οι Βενετοί προσπάθησαν με ήπιο αλλά ύπουλο τρόπο να καταπιέσουν την ορθόδοξη συνείδηση των κατοίκων. Ενα κορυφαίο τέκνο των Επτανήσων, ο εκ Ζακύνθου εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, στα μεγάλα έργα του τονίζει τη σύνδεση της πίστης με την πατρίδα. Ισως γι’ αυτόν τον λόγο δεν προβάλλεται όσο θα έπρεπε στα σχολικά βιβλία μας!
Μακάρι μετά τα Επτάνησα να είχε ενωθεί και η Κύπρος με την Ελλάδα. Δυστυχώς, η Μεγαλόνησος ακόμη αιμορραγεί.
Επί βρετανικής κατοχής, στη διάρκεια του 19ου αιώνος, οι κάτοικοι της Κέρκυρας, των Παξών, της Λευκάδας, της Ιθάκης, της Κεφαλληνίας, της Ζακύνθου και των Κυθήρων είχαν ως μόνιμο αίτημα την Ενωση με την Ελλάδα. Η Μεγάλη Ιδέα ενθουσίαζε όλους τους Ελληνες, στο βασίλειο της Ελλάδος και στον αλύτρωτο Ελληνισμό, και της οφείλουμε πολλά. Αν δεν υπήρχε αυτό το όραμα, αυτή η Ιδέα, θα είχαμε μείνει υπόδουλοι στους Τούρκους ή θα είχαμε αρκεσθεί στη μικράν και έντιμον Ελλάδα του 1830. Κακώς οι ψευδοπροοδευτικοί κατηγορούν τη Μεγάλη Ιδέα και τον υγιή εθνισμό της εποχής εκείνης. Μακάρι και σήμερα να βρούμε μία νέα Μεγάλη Ιδέα, αυτήν τη φορά με περιεχόμενο πολιτιστικό και όχι εδαφικό.
Το κόμμα που διαδραμάτισε τον κυριότερο ρόλο υπέρ της Ενώσεως ήταν των Ριζοσπαστών. Συνδύαζαν την ορθόδοξη πίστη, τον πατριωτισμό και την ευαισθησία προς την κοινωνική δικαιοσύνη. Στην ελληνορθόδοξη παράδοσή μας το εθνικό με το κοινωνικό μπορούν να συνυπάρξουν. Αυτό δεν μπορούν να το κατανοήσουν οι οπαδοί των ξενόφερτων θεωριών, όπως είναι ο μαρξισμός και τα παρακλάδια του.
Η εμμονή των Επτανησίων στην ορθόδοξη πίστη είναι εντυπωσιακή, δεδομένου ότι επί αιώνες Ενετοκρατίας, η οποία προηγήθηκε της βρετανικής κατοχής, οι Βενετοί προσπάθησαν με ήπιο αλλά ύπουλο τρόπο να καταπιέσουν την ορθόδοξη συνείδηση των κατοίκων. Ενα κορυφαίο τέκνο των Επτανήσων, ο εκ Ζακύνθου εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, στα μεγάλα έργα του τονίζει τη σύνδεση της πίστης με την πατρίδα. Ισως γι’ αυτόν τον λόγο δεν προβάλλεται όσο θα έπρεπε στα σχολικά βιβλία μας!
Μακάρι μετά τα Επτάνησα να είχε ενωθεί και η Κύπρος με την Ελλάδα. Δυστυχώς, η Μεγαλόνησος ακόμη αιμορραγεί.
http://www.dimokratianews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου