Δ' - Η κατάληψις της Σαμοθράκης. - «Την 18ην Οκτωβρίου επίσης ο σημαιοφόρος Παναγιώτου, ηγούμενος αγήματος, απέβη εις Σαμοθράκην και κατέλαβε το λιμεναρχείον, εφ’ου ύψωσε την ελληνικήν σημαίαν με κεκανονισμένας τιμάς.
Αφού δε εγκατέστησε φρουράν αυτόθι εξ οκτώ ανδρών,
προέβη εις την κατάσχεσιν των εν τη αποθήκη αυτού αντικειμένων και εκ
της δεκάτης προερχομένων διαφόρων δημητριακών και λοιπών καρπών.
Είτα μετά του υπολοίπου αγήματος κατελήφθη η πόλις της Σαμοθράκης, κατωκημένη από 4 χιλ. Ελληνικών και Οθωμανικών οικογενειών. Ενταύθα ευρέθησαν εξ στρατιώται υπό ένα δεκανέα, οίτινες παρεδόθησαν.
Επίσης παρεδόθη εις ανθυπολοχαγός και ο λιμενάρχης. Επι του στρατώνος υψώθη η σημαία. Εν τοις διαφόροις ταμείοις ευρέθησαν 3.400 φράγκα περίπου, άτινα κατεσχέθησαν. Οι κάτοικοι ενθουσιωδώς υπεδέχθησαν το άγημα και συνέταξαν ψήφισμα υπέρ της ενώσεως.»
Ή Σαμοθράκη, ήτις παρ' Ήροδότω καλείται , Σαμοθρηΐκη και οι κάτοικοι αυτής Σαμοθρήϊκες, κείται εις 20 θαλασσίων μιλίων άπόστασιν από το Δεδέαγατς Β.Α.
Έχει μήκος μέσον 8 μιλίων και πλάτος 6 μιλίων, περιφέρειαν δε 52 μιλίων και κατοικείται άπό 8000 ώς έγγιστα Έλληνας.
ΙΙρώτοι και αυτής κάτοικοι ήσαν οι Πελασγοί και εν αύτη ετελούντο επίσης τα των Καβείρων μυστήρια, ών έμυήθη Φίλιππος ο Μακεδών μετά τής συζύγου του 'Ολυμπιάδος.
Εις το μέσον της νήσου υψούται το όρος Σάος ύψους 1752 μέτρων, επί της κορυφής του οποίου, νυν καλούμενης Φεγγάρι, ο Όμηρος έτοποθέτει τον Ποσειδώνα επισκοπούντα την πόλιν της Τρωάδος.
Έν Σαμοθράκη το 168 π. Χ. κατέφυγεν ο τελευταίος Μακεδών βασιλεύς Περσεύς μετά την έν Πύδνα της Πιερίας μάχην.
Κατά την υπό των Φράγκων κατάληψιν της Κωνσταντινουπόλεως, το 1204, ή νήσος παρεχωρήθη εις την οικογένειαν των Δανδόλων, αλλ' ανεκτήθη παρά του αύτοκράτορος Ιωάννου Δούκα. Κατά τον 14ον αιώνα περιήλθε και αυτή είς τον πρίγκηπα Μυτιλήνης Γκαττιλούζι, ούτινος και νυν έτι τά εμβλήματα παραμένουσιν έν τω φρουρίω. Το 1457 κατελήφθη ύπό των Τούρκων, οι κάτοικοι της έφυγαν όλοι. Κατά την έπανάστασιν του 1821 οι μη προλαβόντες νά καταφύγωσιν εις το όρος έθανατώθησαν υπό των Τούρκων.
Ύπερθεν τής θέσεως Ακρωτήρι, κείται ή μόνη κώμη της νήσου Χώρα, και προς Β τά ερείπια τής αρχαίας πόλεως, Παληοπόλεως νυν καλούμενης, οπου υπήρχε ποτέ το ιερόν των Καβείρων, του όποιου διατηρούνται ερείπια.
Προς Β τής Χώρας, εις τρίωρον άπόσιασιν, αναβλύζουν θειώδεις θερμοπηγαί συχναζόμεναι υπό τε των κατοίκων τής Χώρας, ώς και των πέριξ νήσων.
Οι πλείστοι των κατοίκων είνε επήλυδες, αλλ' οι πομένες θεωρούνται αρχαιοτάτης καταγωγής, ως διατηρούντες πολλάς παναρχαίας λέξεις.
Είτα μετά του υπολοίπου αγήματος κατελήφθη η πόλις της Σαμοθράκης, κατωκημένη από 4 χιλ. Ελληνικών και Οθωμανικών οικογενειών. Ενταύθα ευρέθησαν εξ στρατιώται υπό ένα δεκανέα, οίτινες παρεδόθησαν.
Επίσης παρεδόθη εις ανθυπολοχαγός και ο λιμενάρχης. Επι του στρατώνος υψώθη η σημαία. Εν τοις διαφόροις ταμείοις ευρέθησαν 3.400 φράγκα περίπου, άτινα κατεσχέθησαν. Οι κάτοικοι ενθουσιωδώς υπεδέχθησαν το άγημα και συνέταξαν ψήφισμα υπέρ της ενώσεως.»
Ή Σαμοθράκη, ήτις παρ' Ήροδότω καλείται , Σαμοθρηΐκη και οι κάτοικοι αυτής Σαμοθρήϊκες, κείται εις 20 θαλασσίων μιλίων άπόστασιν από το Δεδέαγατς Β.Α.
Έχει μήκος μέσον 8 μιλίων και πλάτος 6 μιλίων, περιφέρειαν δε 52 μιλίων και κατοικείται άπό 8000 ώς έγγιστα Έλληνας.
ΙΙρώτοι και αυτής κάτοικοι ήσαν οι Πελασγοί και εν αύτη ετελούντο επίσης τα των Καβείρων μυστήρια, ών έμυήθη Φίλιππος ο Μακεδών μετά τής συζύγου του 'Ολυμπιάδος.
Εις το μέσον της νήσου υψούται το όρος Σάος ύψους 1752 μέτρων, επί της κορυφής του οποίου, νυν καλούμενης Φεγγάρι, ο Όμηρος έτοποθέτει τον Ποσειδώνα επισκοπούντα την πόλιν της Τρωάδος.
Έν Σαμοθράκη το 168 π. Χ. κατέφυγεν ο τελευταίος Μακεδών βασιλεύς Περσεύς μετά την έν Πύδνα της Πιερίας μάχην.
Κατά την υπό των Φράγκων κατάληψιν της Κωνσταντινουπόλεως, το 1204, ή νήσος παρεχωρήθη εις την οικογένειαν των Δανδόλων, αλλ' ανεκτήθη παρά του αύτοκράτορος Ιωάννου Δούκα. Κατά τον 14ον αιώνα περιήλθε και αυτή είς τον πρίγκηπα Μυτιλήνης Γκαττιλούζι, ούτινος και νυν έτι τά εμβλήματα παραμένουσιν έν τω φρουρίω. Το 1457 κατελήφθη ύπό των Τούρκων, οι κάτοικοι της έφυγαν όλοι. Κατά την έπανάστασιν του 1821 οι μη προλαβόντες νά καταφύγωσιν εις το όρος έθανατώθησαν υπό των Τούρκων.
Ύπερθεν τής θέσεως Ακρωτήρι, κείται ή μόνη κώμη της νήσου Χώρα, και προς Β τά ερείπια τής αρχαίας πόλεως, Παληοπόλεως νυν καλούμενης, οπου υπήρχε ποτέ το ιερόν των Καβείρων, του όποιου διατηρούνται ερείπια.
Προς Β τής Χώρας, εις τρίωρον άπόσιασιν, αναβλύζουν θειώδεις θερμοπηγαί συχναζόμεναι υπό τε των κατοίκων τής Χώρας, ώς και των πέριξ νήσων.
Οι πλείστοι των κατοίκων είνε επήλυδες, αλλ' οι πομένες θεωρούνται αρχαιοτάτης καταγωγής, ως διατηρούντες πολλάς παναρχαίας λέξεις.
http://tangelonias.blogspot.gr/2011/10/1912.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου