Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

Της Ελίνας Γαληνού
 

Στις 31-3-1833, η Αθήνα αποδίδεται στις ελληνικές αρχές και οι καμπάνες των εκκλησιών αρχίζουν να ηχούν, με πρώτη εκείνη του Αγίου Νικολάου του Ραγκαβά στα Αναφιώτικα της Πλάκας. Τότε ο πληθυσμός της πόλης αριθμούσε περί τους 9000 κατοίκους, που στην πλειοψηφία τους ήταν Ελληνες και Αρβανίτες, υπήρχαν όμως και Τούρκοι, Τουρκόγυφτοι και Φράγκοι ανάμεσά τους.

Στα μέσα Μαρτίου, ήρθε στην Ελλάδα ο Οθωνας, ο νεαρός Βαυαρός που θα στεφόταν βασιλιάς του νεοσύστατου κράτους. Τον συνόδευε πλήθος Βαυαρών στρατιωτικών και αξιωματούχων, που προορίζονταν να επαναδρώσουν τις υπηρεσίες του κράτους, παραγκωνίζοντας τους Ελληνες οπλαρχηγούς και άλλους που είχαν τις δυνατότητες και τις γνώσεις να στηρίξουν την νέα κρατική οργάνωση.
Με την έλευση του Οθωνα, και κατά την παράδοση των Αθηνών, ο Ιάκωβος Νερουλός που είχε οριστεί Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων και επίτροπος του Οθωνα, διόρισε ως φρούραρχο της πόλης, τον Χριστόφορο Νέζερ, έναν Βαυαρό υπολογαχό. Ο Νέζερ, βλέποντας την κατάσταση στην οργάνωση του κράτους όπου όλες οι υπηρεσίες, ο στρατός, η διοίκηση βρίσκονταν στα χέρια των Βαυαρών, συνειδητοποίησε το άδικο και λάθος της υπόθεσης. Βλέποντας μάλιστα ότι οι Ελληνες έμεναν αναξιοποίητοι και οι οπλαρχηροί-ήρωες του 21 βρίσκονταν οι περισσότεροι σε πλήρη ένδεια, διέβλεψε πολλούς κινδύνους για το μέλλον του βασιλείου.  Τότε, συμβούλευσε τον Οθωνα να προωθήσει Ελληνες σε διάφορες κεντρικές θέσεις, γιατί πίστευε και ο ίδιος ότι η ανασύσταση του ελληνικού κράτους, χρειάζεται περισσότερο Ελληνες. Ηδη η περίοδος της Αντιβασιλείας με την τριανδρία που αντικατέστησε τον Οθωνα ως την ενηλικίωσή του, είχε δείξει τα οδυνηρά της αποτελέσματα, πράγμα που παραδέχτηκε σε επιστολές προς τον πατέρα της και η βασίλισσα Αμαλία. "Η Αντιβασιλεία μας...υποχρέωσε. Ξόδεψε όλα τα χρήματα για να οργανώσει μια πολύ γραφειοκρατούμενη διοίκηση, αντί να τα χρησιμοποιήσει στηρίζοντας εμπορικές δραστηριότητες που θα βοηθούσαν τη χώρα να ανακάμψει, αλλά και υποδομές που έχει τόσο μεγάλη ανάγκη..."
Ο Νέζερ, που ήταν και ο πρώτος χριστιανός φρούραρχος της Αθήνας, λάτρεψε την Ελλάδα σαν Ελληνας και περισσότερο. Παντρεύτηκε δύο φορές Ελληνίδα και απέκτησε 26 παιδιά. Απόγονοί του βρίσκονται και σήμερα στη ζωή με το ίδιο όνομα. Στην ζωή του, ασχολήθηκε με το εμπόριο αλλά απέτυχε, και η επιβίωσή του ήταν αρκετά δύσκολη. Εγραψε τα απομνημονεύματά του με τίτλο "Τα πρώτα έτη της ιδρύσεως του ελληνικού βασιλείου", αναδεικνύοντας τα θέματα που τον είχαν απασχολήσει στα πρώτα χρόνια της βασιλείας του Οθωνα, προβλέποντας μελλοντικά προβλήματα τα οποία συνέβησαν. Πέθανε το 1883, ακριβώς την επομένη από τον εορτασμό των πενήντα χρόνων της απελευθέρωσης των Αθηνών, ...από την συγκίνησή του.
"Σημειωτέον ότι ο εορτασμός αυτός, μέσα στην περίπου διακοσίων χρόνων Ιστορία του νεώτερου ελληνικού κράτους, έχει πραγματοποιηθεί μονάχα δύο φορές. Το 1883 στα πενηντάχρονα και το 1933 στα εκατοντάχρονα. Εκτοτε, κανείς δεν μερίμνησε ώστε να μνημονεύεται επίσημα η μέρα που η Αθήνα ελευθερώθηκε από τους Τούρκους, ύστερα από περίπου τετρακόσια χρόνια κατοχής..." ανέφερε εύστοχα ο Πρόεδρος του Συλλόγου των Αθηναίων, Ε. Σκιαδάς, σε εκδήλωση αφιερωμένη σ΄αυτό το γεγονός και τον ρόλο του φρούραρχου Νέζερ.


http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2013/04/blog-post_3789.html#more