Εάν υπάρχει ένα κομβικό δίδαγμα στην ιστορία των διεθνών
σχέσεων, είναι ότι οι μεγάλες δυνάμεις βρίσκουν τρόπο συνεννόησης όταν
το αντικείμενο της διαφωνίας είναι αποκλειστικά μια κρίση σε κάποια
γωνιά της υφηλίου, υπό την προϋπόθεση ότι η ενέργεια της μιας πλευράς
δεν καταστρέφει τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς της άλλης.
Σε παράδειγμα επαλήθευσης αυτής της παρατήρησης εξελίσσεται η Κύπρος. Ασχέτως των εκτιμήσεων για το επίπεδο των σχέσεων της Γερμανίας με τη Ρωσία, το βέβαιο είναι ότι αυτές εκτείνονται σε πολύ μεγαλύτερο εύρος και δεν θα μπορούσαν να εστιαστούν αποκλειστικά στο ζήτημα που έχει προκύψει με το «κούρεμα» των καταθέσεων στο νησί, το οποίο πλήττει σφοδρά ρωσικά κεφάλαια. Όσα ανέφερε στη χθεσινή του συνέντευξη ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν με τη Γερμανίδα καγκελάριο, Άγκελα Μέρκελ, είναι αρκούντως αποκαλυπτικά και θα επιχειρήσουμε να τα εξηγήσουμε:
Μιλώντας για την αναδιάρθρωση του κυπριακού χρέους προς τη Ρωσία, το δάνειο δηλαδή των 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ που έλαβε η Λευκωσία το 2011, ο Πούτιν ανέφερε: «Μετά από αίτημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αποφασίσαμε να αναδιαρθρώσουμε αυτό το χρέος», χωρίς βέβαια να αποδεσμεύσει περισσότερες λεπτομέρειες για το τι σκοπεύει να κάνει η Μόσχα, σε ένα αίτημα που έχει κατατεθεί και επίσημα από την κυπριακή πλευρά.
Εάν κανείς δεχθεί όσα ανέφερε ο υπουργός Οικονομικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Άντον Σιλουάνοβ, οι Ρώσοι θα επεκτείνουν την περίοδο αποπληρωμής για μια πενταετία, δηλαδή μέχρι το 2021, με παράλληλη μείωση του επιτοκίου δανεισμού από το 4,5% στο 2,5%.
Ας ρίξουμε όμως και μια πιο προσεκτική ματιά στα λόγια του Πούτιν τα οποία σπανίως δεν είναι προσεκτικά επιλεγμένα. Γιατί ο Πούτιν έκανε αναφορά στο «αίτημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής»; Δεν θα ήταν καλύτερο να δείξει στους Κύπριους ότι ο ίδιος αποφάσισε να δεχθεί το αίτημά τους; Γιατί αναμιγνύει και την ΕΕ; Η απάντηση είναι απλή: Διότι είναι καλύτερο να σου χρωστάει «ευγνωμοσύνη» η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά η Κύπρος!
Κι εφόσον σύμφωνα με όλα όσα είχαν γίνει γνωστά οι Ρώσοι θα διευκόλυναν την Κύπρο, για ποιον λόγο να μην το εμφανίσουν ως «παραχώρηση» προς τους Ευρωπαίους, με σκοπό να το χρησιμοποιήσουν αργότερα ως επιχείρημα στη διαπραγμάτευση για πλειάδα ζητημάτων που βρίσκεται σε εξέλιξη; Τόσο απλό.
Ταυτόχρονα έστειλε και ένα έμμεσο μήνυμα στην Κυπριακή Δημοκρατία, επιβεβαιώνοντας εκ νέου ότι στις διεθνείς σχέσεις υπάρχει ιεραρχία και οι σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση, στη δεδομένη γεωπολιτική συγκυρία και απέναντι στο δεδομένο πρόβλημα, δεν μπορεί παρά να έχουν προτεραιότητα. Όσοι επιλέγουν να μην το βλέπουν – και είναι πολλοί στην Ελλάδα – είναι καταδικασμένοι να στηρίζουν τις αναλύσεις τους σε λανθασμένες υποθέσεις.
Σύμφωνα πάλι με την κοινή συνέντευξη του Πούτιν με τη Μέρκελ, ο Ρώσος πρόεδρος ζήτησε από τη Γερμανίδα καγκελάριο να μην επαναληφθεί το «κούρεμα» των καταθέσεων και πως υποθέσουν [οι Ρώσοι] ότι η Κύπρος αποτελεί μοναδικό παράδειγμα, ώστε να μην αποσταθεροποιηθεί το διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα. Και αυτή η αποστροφή του λόγου του Ρώσου πρωθυπουργού, εάν αποκωδικοποιηθεί, είναι αρκούντως αποκαλυπτική:
Και αυτό θα το βρουν όλοι μπροστά τους.
http://www.defence-point.gr/news/?p=73138
Σε παράδειγμα επαλήθευσης αυτής της παρατήρησης εξελίσσεται η Κύπρος. Ασχέτως των εκτιμήσεων για το επίπεδο των σχέσεων της Γερμανίας με τη Ρωσία, το βέβαιο είναι ότι αυτές εκτείνονται σε πολύ μεγαλύτερο εύρος και δεν θα μπορούσαν να εστιαστούν αποκλειστικά στο ζήτημα που έχει προκύψει με το «κούρεμα» των καταθέσεων στο νησί, το οποίο πλήττει σφοδρά ρωσικά κεφάλαια. Όσα ανέφερε στη χθεσινή του συνέντευξη ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν με τη Γερμανίδα καγκελάριο, Άγκελα Μέρκελ, είναι αρκούντως αποκαλυπτικά και θα επιχειρήσουμε να τα εξηγήσουμε:
Μιλώντας για την αναδιάρθρωση του κυπριακού χρέους προς τη Ρωσία, το δάνειο δηλαδή των 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ που έλαβε η Λευκωσία το 2011, ο Πούτιν ανέφερε: «Μετά από αίτημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αποφασίσαμε να αναδιαρθρώσουμε αυτό το χρέος», χωρίς βέβαια να αποδεσμεύσει περισσότερες λεπτομέρειες για το τι σκοπεύει να κάνει η Μόσχα, σε ένα αίτημα που έχει κατατεθεί και επίσημα από την κυπριακή πλευρά.
Εάν κανείς δεχθεί όσα ανέφερε ο υπουργός Οικονομικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Άντον Σιλουάνοβ, οι Ρώσοι θα επεκτείνουν την περίοδο αποπληρωμής για μια πενταετία, δηλαδή μέχρι το 2021, με παράλληλη μείωση του επιτοκίου δανεισμού από το 4,5% στο 2,5%.
Ας ρίξουμε όμως και μια πιο προσεκτική ματιά στα λόγια του Πούτιν τα οποία σπανίως δεν είναι προσεκτικά επιλεγμένα. Γιατί ο Πούτιν έκανε αναφορά στο «αίτημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής»; Δεν θα ήταν καλύτερο να δείξει στους Κύπριους ότι ο ίδιος αποφάσισε να δεχθεί το αίτημά τους; Γιατί αναμιγνύει και την ΕΕ; Η απάντηση είναι απλή: Διότι είναι καλύτερο να σου χρωστάει «ευγνωμοσύνη» η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά η Κύπρος!
Κι εφόσον σύμφωνα με όλα όσα είχαν γίνει γνωστά οι Ρώσοι θα διευκόλυναν την Κύπρο, για ποιον λόγο να μην το εμφανίσουν ως «παραχώρηση» προς τους Ευρωπαίους, με σκοπό να το χρησιμοποιήσουν αργότερα ως επιχείρημα στη διαπραγμάτευση για πλειάδα ζητημάτων που βρίσκεται σε εξέλιξη; Τόσο απλό.
Ταυτόχρονα έστειλε και ένα έμμεσο μήνυμα στην Κυπριακή Δημοκρατία, επιβεβαιώνοντας εκ νέου ότι στις διεθνείς σχέσεις υπάρχει ιεραρχία και οι σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση, στη δεδομένη γεωπολιτική συγκυρία και απέναντι στο δεδομένο πρόβλημα, δεν μπορεί παρά να έχουν προτεραιότητα. Όσοι επιλέγουν να μην το βλέπουν – και είναι πολλοί στην Ελλάδα – είναι καταδικασμένοι να στηρίζουν τις αναλύσεις τους σε λανθασμένες υποθέσεις.
Σύμφωνα πάλι με την κοινή συνέντευξη του Πούτιν με τη Μέρκελ, ο Ρώσος πρόεδρος ζήτησε από τη Γερμανίδα καγκελάριο να μην επαναληφθεί το «κούρεμα» των καταθέσεων και πως υποθέσουν [οι Ρώσοι] ότι η Κύπρος αποτελεί μοναδικό παράδειγμα, ώστε να μην αποσταθεροποιηθεί το διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα. Και αυτή η αποστροφή του λόγου του Ρώσου πρωθυπουργού, εάν αποκωδικοποιηθεί, είναι αρκούντως αποκαλυπτική:
Εάν
διαβαστεί «ανάποδα», οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Ρωσία αποδέχθηκε την
ευρωπαϊκή ενέργεια και πλέον ζητά απλά τη μη επανάληψή της. Κι επειδή
αυτά τα «αιτήματα» δεν υποβάλλονται δημόσια, ή μάλλον δεν κοινοποιούνται
εάν δεν έχει δοθεί ήδη η απάντηση, θα ήταν αρκετά ασφαλές να υποτεθεί
ότι η απάντηση δόθηκε, ισοδυναμεί με δέσμευση και ήταν θετική…
Στο ερώτημα γιατί δεν είναι απαραιτήτως κακό το «κούρεμα» για
τους Ρώσους έχουμε δώσει σε παλαιότερες αναρτήσεις. Η απάντηση
βρίσκεται αφενός στο ότι οι «ολιγάρχες» που επλήγησαν δεν είναι «φίλοι»
του Κρεμλίνου και αφετέρου στο ότι η υπόθεση αυτή νομιμοποιεί απολύτως
τη Ρωσία να εμφανίζεται ως οργανικό μέλος της ομάδας των χωρών που έχουν
ζωτικά συμφέροντα στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.Και αυτό θα το βρουν όλοι μπροστά τους.
http://www.defence-point.gr/news/?p=73138
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου