Διαμέσου των επιτροπών τις οποίες έστειλαν, προσπάθησαν να καταλήξουν στις πόλεις, οι οποίες θα παραχωρούνταν στην Αλβανία.Χρησιμοποιώντας αυθαίρετα στοιχεία και προσπαθώντας να δημιουργήσουν ένα «δικό» τους κράτος, το οποίο θα εξυπηρετούσε τα μετέπειτα διοικητικά τους συμφέροντα στην περιοχή της Βαλκανικής Χερσονήσου, προσάρτησαν στην Αλβανία τη Χιμάρα, τους Αγίους Σαράντα, το Δέλβινο, το Τεπελένι, το Αργυρόκαστρο, την Κορυτσά κι άλλες Ελληνικές πόλεις, οι οποίες κατοικούνταν από αμιγώς Ελληνικούς πληθυσμούς. Παραλείποντας κάθε άλλο χαρακτηριστικό όπως: ήθη, έθιμα , παραδόσεις και ότι συνεπάγονταν με το σωστό προσδιορισμό της εθνικής ταυτότητας των (Βόρειο) Ηπειρωτών, στάθηκαν μόνο στη γλώσσα, η οποία σε πολλές περιοχές είχε αλλάξει απ’ τους κατοίκους δια της βίας.
Υπήρξαν πληθυσμιακές ομάδες οι οποίες ήταν αλβανόφωνες, ωστόσο θαρρετά δήλωναν την Ελληνική τους καταγωγή. Επίσης τρομερές ήταν και οι αντιδράσεις πολλών για τη μετέπειτα διαβίωσή τους σε μια χώρα η οποία θα ήταν γι’ αυτούς ο συνεχιστής της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ήξεραν πως οι περισσότεροι Αλβανοί ήταν τα δεκανίκια των Τούρκων και ότι εξαιτίας τους είχαν δεινοπαθήσει για 400 χρόνια.
Μετά την Τελική απόφαση των Μεγάλων Δυνάμεων, οι Έλληνες της διχοτομημένης Ηπείρου συσπειρώθηκαν και σχημάτισαν «Ιερούς Λόχους» αγωνιζόμενοι για την ελευθερία τους. Κύριο σύνθημά τους ήταν το γνωστό: «Ένωσις η θάνατος». Το οποίο το μαρτυρούν, ο Ιταλός ανταποκριτής της Ιταλικής εφημερίδας «ΣΕΚΟΛΟ» Λουτσιάνο Μαγκρίνι (Luciano Magrini), καθώς και ο Γάλλος δημοσιογράφος και πρόξενος της Γαλλίας στα Ιωάννινα, Ρενέ Πυώ (Rene Peaux). Το τι ακολούθησε στον τόπο μας μετά το "Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας", το αναφέρουν οι προηγούμενες δημοσιεύσεις μας.
πηγές: «Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα στην Αλβανία», ΠΑΝΕΙΠΗΡΩΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ, Θεοφάνης Μαλκίδης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου