Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

 

του Στέλιου Σταυρίδη

 

Η πραγματική οικονομία και πώς αυτή οφείλει να λειτουργεί υπέρ της ευημερίας του κοινωνικού συνόλου, θα έπρεπε να είναι ο στόχος της πολιτικής. Με άλλα λόγια, ο τρόπος διαμόρφωσης και έκφρασης της πολιτικής και των πολιτικών, πρέπει να στοχεύει στην αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου της χώρας, μέσα από την ισχυροποίηση της πραγματικής οικονομίας. Της πραγματικής οικονομίας, που οι ανεύθυνοι έμποροι ψεύτικης ελπίδας «σκοτώνουν», προκαλώντας καθημερινά χιλιάδες νέα θύματα.

Δυστυχώς η Αριστερά, που παγίως (αλλά καθόλου επάξια) διεκδικεί την αποκλειστική προστασία των εργαζόμενων και των οικονομικά αδύναμων, με τον τρόπο που πολιτεύεται, καταστρέφει κάθε δυνατότητα, κάθε προοπτική και κάθε τους ελπίδα, να δουν καλύτερες ημέρες. Πολλοί θεωρούν ότι οι αποκλειστικά υπεύθυνοι για την βαθειά οικονομική κρίση, είναι τα δύο κόμματα εξουσίας. Ας αναλογιστούν ότι επί δεκαετίες, η Αριστερά στάθηκε σθεναρά και λυσσαλέα αντίθετη σε κάθε μεταρρύθμιση και σε οποιαδήποτε προσπάθεια εκσυγχρονισμού και εξορθολογισμού της λειτουργίας του κράτους. Παράλληλα, φρόντιζε να απαξιώνει συστηματικά την επιχειρηματικότητα, προπαγανδίζοντας τη διόγκωση του κράτους και ματαιώνοντας οποιεσδήποτε ιδιωτικοποιήσεις ή την προσέλκυση σοβαρών επενδυτών.

Στο βωμό της δήθεν εθνικής κυριαρχίας, στερούσε συστηματικά τη χώρα από απόλυτα αναγκαίες μεγάλες ξένες επενδύσεις, που θα δημιουργούσαν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, θα «κινούσαν» την αγορά και θα επέτρεπαν στους Έλληνες να ζήσουν καλύτερα και με την αξιοπρέπεια που τους αξίζει. Και ενώ όλες οι χώρες του πλανήτη έκαναν το παν για να βελτιώσουν τους όρους υποδοχής επενδυτών, η ελληνική Αριστερά φρόντιζε να εκδιώκει ακόμη και τους λίγους που επέλεγαν τη χώρα μας. Με συνεχείς εκβιασμούς και αποκλεισμούς, αφού έδιωξαν μεγάλες παραγωγικές βιομηχανίες, τώρα διώχνουν και τον τουρισμό.

Τα κόμματα της Αριστεράς και οι… συνιστώσες τους, ήταν πάντοτε σημαιοφόροι σε διεκδίκηση παράλογων προνομίων, που η (μή παραγωγική) οικονομία μας δεν ήταν σε θέση να χρηματοδοτήσει. Έπαιξαν δηλαδή καθοριστικό ρόλο στη συνεχή διόγκωση του δανεισμού και στη μείωση της εθνικής μας αξιοπρέπειας και ανεξαρτησίας, που τώρα οψίμως και θρασύτατα επικαλούνται.

Εν ολίγοις, η Αριστερά απέδειξε ξανά και ξανά ότι δεν γνωρίζει πώς παράγεται ο πλούτος, ενώ γνωρίζει άριστα να τον κατασπαταλά και να επιτρέπει  στους πάντες να τον λεηλατούν.

Στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν βρει καταφύγιο – εκτός από το ακαδημαϊκό κατεστημένο, που ευθύνεται για τις αθλιότητες και τις κουρελαρίες στα Πανεπιστήμια – όλες οι συντεχνίες του Δημοσίου τομέα, των ΔΕΚΟ και όλοι όσοι – εκτός πραγματικότητας – νομίζουν ότι μπορούν να διατηρήσουν με δανεικά, το υψηλό τους εισόδημα. Όλοι όμως αυτοί οι άνθρωποι, θα πρέπει να αναλογιστούν ότι αν συνεχίσουμε με αυτήν τη νοοτροπία, στο τέλος θα χάσουν πολύ περισσότερα απ’ότι φαντάζονται. Ήδη παρατηρείται σοβαρότατη υστέρηση στην καταβολή δεδουλευμένων σε εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα, όπως γιατροί (για εφημερίες πολλών μηνών), υπάλληλοι δημοτικών επιχειρήσεων και οργανισμών του Δημοσίου, που παραμένουν επί μήνες απλήρωτοι, κλπ.

Πολλοί άνεργοι ή σε οικονομική απόγνωση ευρισκόμενοι συμπολίτες μας (αυτοαπασχολούμενοι, πτωχεύσαντες επιχειρηματίες, κ.ά.), θεωρούν ότι δεν έχουν να χάσουν τίποτα παραπάνω ψηφίζοντας κόμματα ή κομματίδια της άρνησης. Ας αναλογιστεί π.χ. ένας 50χρονος άνεργος ότι με την ψήφο του μπορεί να οδηγήσει την οικονομία μας σε πλήρη καταστροφή και να καταδικάσει όχι μόνο τον εαυτό του, αλλά και τα έφηβα παιδιά του σε συνθήκες διαρκούς φτώχειας και απόλυτης εξαθλίωσης.

Ας ελπίσουμε,  όλοι αυτοί οι συμπολίτες μας να καταλάβουν ότι ακόμα και σήμερα η Ελλάδα είναι παράδεισος μπροστά σε αυτά που μπορούν να συμβούν. Η επιστροφή στη δραχμή, όχι μόνο δεν αποτελεί λύση, αλλά σημαίνει ολοκληρωτική καταστροφή. Τους παραπέμπω στην εξαιρετική, απόλυτα τεχνοκρατική έκθεση της Εθνικής Τραπέζης,  που δεν άρεσε καθόλου στους ιδιοτελείς προπαγανδιστές της δραχμής, οι οποίοι βρήκαν αφορμή να μιλήσουν για δήθεν πολιτικές σκοπιμότητες, θολώνοντας τα νερά.  

Ας διερωτηθούμε : όταν ακούγονται ανεδαφικές, ακραίες και επικίνδυνες κορώνες πολιτικών, περί εκατοντάδων χιλιάδων προσλήψεων στον δημόσιο τομέα, εκδίωξης της Cosco από τον Πειραιά, κρατικοποίησης του ΟΤΕ και της Ολυμπιακής (που στοίχισε 10 δις ευρώ στον Έλληνα φορολογούμενο), υπερφορολόγηση επιχειρήσεων και άλλα γραφικά, που μόνο σε Βορειοκορεάτες αρμόζουν, ποιος σοβαρός Έλληνας, πόσο μάλλον ξένος, θα επένδυε έστω και 10.000 ευρώ σε κάποια επιχειρηματική δραστηριότητα ; Ας καταλάβουν ότι κάθε φορά που εκστομούν τέτοιες ανοησίες, προκαλούν το κλείσιμο αναρίθμητων επιχειρήσεων και οδηγούν χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία.

Αν θέλουν να επιμείνουν στις ανεύθυνες «παλαβομάρες», τουλάχιστον ας μελετήσουν τα βίντεο από τον πρόσφατο θάνατο του Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ-Ιλ, ώστε να μάθουν πως (ψεύτικα) κλαίνε οι Βορειοκορεάτες και πώς (αληθινά) θα κλαίμε όλοι μας με την καταστροφή της πανέμορφης χώρας μας.

http://sstavridis.gr/