ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΙ ΟΧΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΙ

 

του Στέλιου Σταυρίδη, 

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ στις 17 Δεκεμβρίου 2011

Σε δημιουργικούς ανθρώπους που έχουν στο αίμα τους τη θέληση να τολμήσουν, να επιχειρήσουν, να προοδεύσουν και να κατακτήσουν τις πέντε ηπείρους, δεν ταιριάζει να είναι αντιδραστικοί, οπισθοδρομικοί και αρτηριοσκληρωμένοι. Δεν ταιριάζουν οι μίζερες ιδεοληψίες της Αριστεράς, που θέλει τους ανθρώπους «μικρούς», ασήμαντους, αρνητές της πραγματικότητας, κομπλεξικούς και ανεπρόκοπους.

Δεν υπάρχει πιο άθλια θεωρία από την «πάλη των τάξεων». Αντί να προτρέψουν το φτωχόπαιδο να κοπιάσει, να σπουδάσει, να μορφωθεί και να προκόψει, του μιλάνε για «τον ταξικό του εχθρό». Αντί να ενθαρρύνουν τους νέους να πιστέψουν στον εαυτό τους, στις δυνατότητές τους, να είναι εργατικοί, αισιόδοξοι και δημιουργικοί, τους καλλιεργούν μίσος και απέχθεια για τους επιτυχημένους. Αντί να προσπαθήσουν να τους πείσουν να βάλουν υψηλούς στόχους, ώστε να γίνουν σπουδαίοι, τους θέλουν «τοσοδούληδες», γεμάτους δηλητήριο, άρνηση και μηδενισμό. Τους θέλουν να αντιστέκονται στην ίδια τους την πρόοδο και την ευημερία.

Ας γυρίσουμε σελίδα. Ας διαχειριστούμε επιτέλους το αυτονόητο. Ας επιδιώξουμε αυτό που ταιριάζει στον Έλληνα : Να γίνει και πάλι ανταγωνιστικός και πρωτοπόρος.

Στον Έλληνα, όμως, ταιριάζει να είναι θαρραλέος, διορατικός, πρωτοπόρος και δημιουργικά ανταγωνιστικός. Ο Έλληνας ξέρει να ανοίγει το δρόμο, να διασχίζει θάλασσες και ωκεανούς, να κατακτά ηπείρους, να δημιουργεί πλούτο και να προοδεύει. Λαμπρό παράδειγμα οι ναυτικοί μας, οι καπεταναίοι μας, οι εφοπλιστές μας. Που από το πουθενά, πάμπτωχοι, αλλά υπερήφανοι, τολμηροί, εργατικοί και χαλκέντεροι, έγιναν θαυμαστοί ηγέτες στη ναυτιλία, στον πιο δύσκολο δηλαδή διεθνή στίβο, όπου ανταγωνίζεσαι όλες τις φυλές του κόσμου.

Όπως διηγείτο πρόσφατα σπουδαίος Χιώτης ευπατρίδης, «τη ναυτοσύνη δεν τη μάθαμε στα σχολειά. Τη διδαχθήκαμε στην εκκλησία, στην πλατεία του χωριού, στα χωράφια. Από διηγήσεις πολυταξιδεμένων ναυτικών και την εξασκήσαμε εξ απαλών ονύχων στις βάρκες και τα καΐκια».

Έτσι, όταν πάτησαν το πόδι τους σε ποντοπόρα πλοία, ήξεραν με κλειστά μάτια πως να πορευτούν. Μόνοι τους, μακριά από τις οικογένειές τους, χωρίς τη βοήθεια κανενός «προστάτη». Η Παναγία τους φώτιζε, τους καθοδηγούσε και τους ενέπνεε και ως πολυτιμότατα εφόδια είχαν τις αρχές και τις αξίες αγνών γονιών, που το μεγάλο τους όνειρο ήταν η προκοπή των παιδιών τους.

Η Ελλάδα έφτασε στα χάλια που όλοι βιώνουμε, διότι οι «πεφωτισμένοι» αγύρτες της πολιτικής, έκαναν τον Έλληνα τεμπέλη, αντιδραστικό και κομπλεξικό. Δεν σκέφθηκαν ούτε για μια στιγμή να τον κάνουν εργατικό και ανταγωνιστικό. Έστω, όμως, και την δωδεκάτη ώρα, όλοι αντιλαμβάνονται ότι η ανταγωνιστικότητα και μόνον αυτή, είναι το ζητούμενο. Διότι μόνον έτσι θα έρθουν επενδύσεις, θα δημιουργηθεί πλούτος και θα υπάρξει ανάπτυξη.

Τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα κατρακυλάει ραγδαία σε όλους ανεξαιρέτως τους δείκτες ανταγωνιστικότητας. Στην ίδρυση, αδειοδότηση και λειτουργία εταιρειών, στην προστασία του επενδυτή, στο αστρονομικό κόστος για τις επιχειρήσεις που δημιουργεί η αντιπαραγωγική γραφειοκρατία, στο φορολογικό, στη λειτουργία της δικαιοσύνης, στην ευελιξία στην αγορά εργασίας, στην καινοτομία, στην ταχύτητα αφομοίωσης της τεχνολογίας, στα πάντα. Η Ελλάδα σήμερα «φιγουράρει» ανάμεσα στις ακριβότερες ενεργειακά χώρες του κόσμου (!), κάτι που επιμελέστατα προσπαθούν να αποκρύψουν οι γνωστοί «θεματοφύλακες» του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ.  

Κάθε ξένος επενδυτής για να αποφασίσει που θα επενδύσει, εστιάζει προσεκτικά στις επιδόσεις κάθε χώρας στους δείκτες ανταγωνιστικότητας, που πολλοί οργανισμοί, με κορυφαίο το World Economic Forum, δημοσιεύουν.

Και ενώ η Ελλάδα χρειάζεται κατεπειγόντως επενδύσεις, όλοι όσοι καθορίζουν τις τύχες μας, αντί να απλοποιούν και να γκρεμίζουν τα αναρίθμητα εμπόδια, συνεχίζουν να κάνουν το παν για να τρέπουμε σε άτακτο φυγή κάθε σοβαρό επενδυτή, που θα σκεφτόταν να επιλέξει τη χώρα μας. Και κανείς δεν αντιλαμβάνεται ότι για να γίνει η Ελλάδα ανταγωνιστική, χρειάζεται συστηματική και τολμηρή δουλειά πολλών ετών. Ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ζωτικών επενδύσεων, που ασφαλώς δεν πρόκειται ποτέ να έρθουν με ευχολόγια, ανούσια «road shows» και … fast tracks. Αν δεν ξεριζώσουμε συθέμελα την γραφειοκρατία, την κακοδιοίκηση και τις αγκυλώσεις, τότε απλά κοροϊδευόμαστε και βαυκαλιζόμαστε ότι μπορεί να υπάρξει αύριο.

Εμείς, όχι μόνο δεν κάνουμε κάτι προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά καταστρέφουμε και ό,τι έχει απομείνει να λειτουργεί: Αφήνουμε το ΠΑΜΕ να αυθαιρετεί, να κλείνει υγιείς επιχειρήσεις, να διασύρει τη χώρα. Η ανοχή της πολιτείας στην ανομία έχει λάβει διαστάσεις πλήρους αφασίας. Με την καταστροφική αντίδραση του κινήματος «Δεν πληρώνω» και την απίστευτη ασχετοσύνη των αρμοδίων, πάγωσαν όλα τα μεγάλα έργα στη χώρα. Το κοινωνικό σύνολο ταλαιπωρείται και πληρώνει χωρίς να έχει υπηρεσίες, δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι οδηγήθηκαν στην ανεργία, εταιρείες χρεωκόπησαν, οικογένειες καταστράφηκαν, διότι το πρώτο μας μέλημα είναι η αντίδραση! Όχι η δημιουργία, ούτε η ανταγωνιστικότητα.

Ας γυρίσουμε λοιπόν σελίδα. Ας διαχειριστούμε επιτέλους το αυτονόητο. Ας επιδιώξουμε αυτό που ταιριάζει στον Έλληνα : Να γίνει και πάλι ανταγωνιστικός και πρωτοπόρος.

http://sstavridis.gr/?p=1553