"ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ ΚΥΠΡΟΥ 1974" - ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΠΗΓΑΝ ΓΙΑ ΥΠΝΟ....

Του Πάνου Χατζηγεωργιάδη

Τα γεγονότα του ιουλίου του 1974 με την τούρκικη εισβολή στο βόρειο κομμάτι της κύπρου να συμβαίνει και την επακολουθούμενη αποβίβαση στην ουσία των στρατευμάτων του Αττίλα, είναι λίγο πολύ γνωστά απο το πλήθος της βιβλιογραφίας περί του θέματος και όσα δεν είναι, μπορούν πλέον να εικασθούν σε κάποιο βαθμό, για το τί πραγματικά έγινε τότε μέσα στα μυστικά ή οχι και τόσο μυστικά δωμάτια, των αποφάσεων όλων όσων συμμετείχαν.
Πέραν όμως απο το ποιές αποφάσεις,το πότε και το απο ποιούς πραγματικά ελήφθησαν, καθώς και πέρα απο το εάν η όλη ιστορία αποτέλεσε μία κάλα σκηνοθετημένη υπόθεση είς βάρος του ελληνισμού,υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι έζησαν και βίωσαν με τα ίδια τους τα μάτια,τον νού και την ψυχή το τι συνέβη κείνες της τραγικές και αιματοβαμμένες μέρες του καλοκαιριού του 1974 και που φρόντισαν πάνω στις μαύρες σελίδες της ιστορίας για τούτο τον τόπο,να γραφούν με χρυσά γράμματα τα ονόματα τους, ως φάροι καθήκοντος και πίστης στα ιδανικά ενός έθνους το οποίο πολλές φορές κινδύνευσε με θάνατο και αφανισμό, αλλά πάντοτε την τελευταία στιγμή κατάφερνε να ανακάμψει ακόμα πιο δυνατό με καινούρια οράματα,χαράζοντας τον δικό του μοναδικό και μοναχικό δρόμο, ανάμεσα στην κοινωνία των εθνών.
Τούτοι οι ίδιοι άνθρωποι,οι πολεμιστές και βετεράνοι του 1974,οι νεότεροι ήρωες στους οποίους η Ελλάς οφείλει ένα μεγάλο ευχαριστώ κατ ελάχιστον, για την θυσία των καλύτερων τους χρόνων στην πατρίδα αλλα και για όσους δεν επέζησαν των μαχών,την ίδια τους την ζωή,επιστρέφοντας στον τόπο που τους γέννησε, αντιμετωπίστηκαν το λιγότερο απαξιωτικά και εχθρικά ως πάντοτε αντιμετωπίζονταν οι άριστοι σε αυτον τον τόπο,έναν απο αυτούς κυρίες και κύριοι έχω την μεγάλη τιμή να φιλοξενώ μέσα απο τούτο το βήμα,τον τέως πρόεδρο του συλλόγου "ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ ΚΥΠΡΟΥ 1974" καθώς και νύν γενικό γραμματέα, κ. Αντώνιο Δούλα.

1.Κύριε Δούλα εφόσον σας ευχαριστήσω για την ιδιαίτερα εξαιρετική τιμή και την αποδοχή της πρόσκλησης μου,θα ήθελα να αναφερθείτε με λίγα λόγια σε ένα μικρό βιογραφικό σας σημείωμα.


Γεννήθηκα το 1953 στο Κρυονέριον του Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας του Νομού Ηλείας και έχω τελειώσει το Τ.Ε.Λ.,ενώ ατατάχτηκα στον Ελληνικό Στρατό τον Αύγουστο του 1973,στο Σώμα του Μηχανικού με ειδικότητα Οδηγός Αυτοκινήτου.


2. Που σας βρίσκει η εισβολή του Αττίλα το καλοκάιρι του 1974 και ποιός θεωρείτε οτι υπήρξε ο καταλυτικός παράγων για την συνέχεια όπως την γνωρίζουμε.

Στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ έφτασα στις 19 Ιουλίου απόγευμα παρασκεύης.Δεν είχα γνωρίσει τους εσωτερικούς χώρους και την γύρω περιοχή του σύγχρονου στρατοπέδου,το πρωί του Σαββάτου,πριν χαράξει,με βρήκε η αρχή της εισβολής και των βομβαρδισμών σε ένα άγνωστο σημείο,την λάθος ώρα και ανενημέρωτο.
Η μόνη ενημέρωση που είχα εγώ και η ομάδα του Μηχανικού,απο την προηγούμενη μέρα στις 21.30 το βράδυ,ήταν με πρωτοβουλία του διοικητή μας,αείμνηστου ήρωα Λοχαγού Σωτήρη Σταυριανάκου,απο το σκούταρι της Μάνης.
Μας μάζεψε ΒΔ του στρατοπέδου και μας έκανε μία ενημέρωση γεωγραφική,εάν γίνει κάτι την νύχτα,που θα πρέπει ο καθένας μας να βρεθεί και μας είπε

"Εάν δεν γίνει τίποτα απόψε,θα είναι η σημαντικότερη ημέρα για το έθνος μας..."


ο καταλυτικός παράγοντας,δηλαδή τα σημεία που καθόρισαν την διχοτόμηση της Κύπρου είναι

α) Δεν χρησιμοποιήθηκαν όπως προέβλεπαν τα σχέδια για κατευθείαν επίθεση των ταγμάτων της Εθνικής Φρουράς,με την ΕΛΔΥΚ,προκειμένου να μην πετύχει η αποβίβαση στην Κερύνεια.

β) Δεν χρησιμοποιήθηκαν οι καταδρομείς που ήρθαν απο την Κρήτη,για την κατάληψη του προγεφυρώματος (Κερύνειας,Κιόνελι)

γ) Ήταν έγκλημα που η Ελλάδα δέχτηκε εκεχειρία,κατά την διάρκεια της οποίας η τούρκοι αποβίβασαν πάνοπλο 40.000 στρατό,χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα απο Ελληνικής και Ε/Κ πλευράς.Ήταν εκεχειρία προώθησης στρατευμάτων εισβολής και οχι κανονική εκεχειρία στις 22 Ιουλίου,Δευτέρα,στις 16.00 την στιγμή που ο εισβολέας ελέγχει το 4% του εδάφους και αυτό σε διαφορετικά σημεία.

δ) Τα σχέδια "Κ" Απριλίου του 1968 προέβλεπαν ενίσχυση της Κύπρου με μία μοίρα F84 (18 αεροσκάφη) διώξεως - βομβαρδισμού (δεν κινήθηκαν)

ε) Δύο τορπιλάκατοι τύπου NASTY Νορβηγίας,που θα εκινούντο απο Άγιο Νικόλαο κρήτης,για να ενσωματωθούν με την Ναυτική Διοίκηση Κύπρου, δεν κινήθηκαν

στ) Δύο απο τα τέσσερα υποβρύχια τύπου 209 Γερμανίας (που θέλουν πέντε ημέρες για πολεμική προετοιμασία και μετάβαση στην Κερύνεια),ξεκίνησαν απο τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας στις 19 Ιουλίου και ώρα 15.00 το μεσημέρι,με εντολή, ασκήσεις περί την Ρόδο,επομένως δεν απέπλευσαν έχοντας να αντιμετωπίσουν την περίπτωση πολέμου.

ζ) Εθελοντές που θα αναχωρούσαν απο δίάφορα σημεία της πατρίδας μας και δεν τους επέτρεψαν να βρεθούν στο μέτωπο.



3. Ποιά η εκτίμηση σας για το τίς τελικά πταίει στην τραγωδία της κύπρου όπως αυτή εξελίχθηκε με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα,υπήρξε ως είθισται επιμερισμός των ευθυνών και γιατί κατά την άποψη σας δεν ανοίχτηκε ποτέ για το ευρύ κοινό ο περίφημος "φάκελλος της κύπρου".

Η Κύπρος όπως και να το αναλύσουμε,είναι το καλύτερο φυλάκιο μεταξύ τριών ηπείρων.Όλες οι μεγάλες δυνάμεις θέλουν να είναι δική τους και πασχίζουν με διάφορους τρόπους να την κατακτήσουν.
Εκείνο όμως που πρέπει να ξέρουμε, είναι οτι δικαιώματα η μόνη χώρα που δεν είχε,αφού τα είχε πουλήσει το 1878 στου Βρετανούς και με την συνθήκη της Λωζάνης το 1923,είναι η Τουρκία την οποία η Βρετανία την επανέφερε στο προσκήνιο με την συμφωνία Ζυρίχης - Λονδίνου το 1960.

Εδώ υπάρχει ευθύνη απο την Ελλάδα.

Και η συμφωνία λέει - Εάν παρεκτραπεί μία απο τις τρείς εγγυήτριες δυνάμεις,οι άλλες δύο έχουν το δικαίωμα να επέμβουν προκειμένου να αποκαταστήσουν την τάξη στην προτέρα κατάσταση.
Κανένας όμως δεν λέει ποιές είναι οι ευθύνες της Βρετανίας στο Κυπριακό. Γνωρίζουμε πως την εποχή εκείνη η Η.Π.Α. είχαν σοβαρά προβλήματα, λόγω του Γουότεργκειτ και την πιθανή πτώση της κυβέρνησης Νίξον,προβλήματα στο Ισραήλ,ενώ ψάχνονται για βάσεις στην Κύπρο μετά τα γεγονότα του Γιόμ Κιπούρ τον Σεπτέμβριο του 1973.
Θεωρώ πως ο κεντρικός εγκέφαλος για το Κυπριακό είναι ο τέως υπουργός εξωτερικών των Η.Π.Α.,Χένρι Κίσινγκερ, ο οποίος αποσυντόνισε την κοινή γνώμη τότε, προκειμένου να μην έρθει στην επιφάνεια το φοβερό σκάνδαλο.
Η αρχομανία του προέδρου Μακαρίου Γ΄, έπαιξε τον ρόλο της και λέω οτι έπαιξε τον ρόλο της,διότι ο ίδιος παρουσιάστηκε στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών (δεν ξέρω τι ρόλο παίζει αυτός ο οργανισμός μιάς και μόνο για την προστασία των μελών του δεν κινείται,αλλά προστατεύει επιλεκτικά)
Ο Μακάριος κατήγγειλε την Ελλάδα ως πρωτεργάτη για την ανατροπή του (εδώ υπάρχει σοβαρό θέμα στο πρόσωπο του Μακαρίου,διότι έλειπε ο υπεύθυνος που κατά τον Μακάριο ήταν η χούντα των Αθηνών για να κατοχυρώσει την επέμβαση) κάτι που σημαίνει οτι με τα άλλα δύο μέλη δεν είχε πρόβλημα, ενώ φαίνεται πως κάτι πρέπει να είχαν προσχεδιάσει και περίμενε απο τα δύο μέλη ίσως να τον επαναφέρουν ως πρόεδρο.
Η Ελλάδα όλοι γνωρίζουμε πως μετά τα γεγονότα του Γιόμ Κιπούρ και με τα κατασκευασμένα γεγονότα του Πολυτεχνείου απο τις Η.Π.Α.,ήταν η αιτία για να αλλάξουν την στρατιωτική χούντα μόνο σε πρόσωπα,προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους,ποντάροντας στην αφέλεια των επιλεγμένων στρατιωτικών,πολιτικών και λοιπών εμπλεκομένων.
Δηλαδή στο Πολύτεχνείο υπογράφτηκαν τα συμβόλαια για την διχοτόμηση της Κύπρου.
Γιά την εθνική προδοσία αυτή τόσο σε Ελλάδα όσο και σε Κύπρο, δεν ενοχοποιήθηκε κανένας,δεν καταδικάστηκε κανένας,ενώ όφειλαν να στείλουν αρκετούς στο Γουδί (Η Ελλάδα τελούσε σε οκονομική και στρατιωτική εξάρτηση απο τους Αγγλοαμερικάνους,μέσω του σχεδίου Μάρσαλ),αντιθέτως δημιούργησαν νόμο,ώστε να μην διώκεται κανένας πολιτικός,στρατιωτικός ή άλλος εμπλεκόμενος τον Μάρτιο του 1975.
Σχετικώς με τον φάκελο της Κύπρου,θεωρώ πως ήτο ένα πολιτικό παιχνίδι της εποχής διότι εάν θέλεις να δώσεις στην ιστορία τα πραγματικά γεγονότα και να καταλογίσεις ευθύνες σε αυτούς που τους αναλογούν για εθνική προδοσία,δεν καλείς να καταθέσουν μόνο επιλεκτικά ανώτατοι και μερικοί απο γύρω δημοσιογράφοι κλπ. που δεν ευρίσκοντο στο πεδίο της μάχης,αλλά καταθέτουν και όλοι οι αξιωματικοί της πρώτης γραμμής,πράγμα που δεν έγινε.
Το διέκρινα και όταν συνάντησα τον επικεφαλής κ. Χρήστο Μπασαγιάννη,υπεύθυνο για τον φάκελο της Κύπρου,πιό συγκεκριμένα τον ρώτησα γιατί δεν καταθέτουν και οι αξιωματικοί πρώτης γραμμής και μου απήντησε οτι ΔΕΝ ήξερε ποιοί καταθέτουν,με ποιά κριτήρια καλούνται,πόσοι θα καταθέσουν και πως είναι δύσκολο να ενημερωθεί την συγκεκριμένη στιγμή,διότι υπάρχουν 31 επιτροπές και υποεπιτροπές.
Ο κλειστός πλέον φάκελος έχει σαν αποτέλεσμα να αναδείξει πέντε αποφάσεις (σ.σ. πορίσματα των κοινοβουλευτικών κομμάτων),ενώ το ίδιο γίνεται και στην Κύπρο μιάς και 37 χρόνια πέρασαν και ο φάκελος δεν πρόκειται να σχηματισθεί διότι όταν υπάρχει ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ,ξέρουν να την καλύπτουν ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

4. Προφανώς οι άσχημες εμπειρίες σας απο την πολεμική δράση είναι και πολλές στον αριθμό τους αλλά και ιδιαίτερα έντονες, τι είναι αυτό το κάτι που θυμάστε και θα θέλατε να αναφέρετε το οποίο σας έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του.
Πρώτα για εμένα που ήμουν νεοφερμένος στην Κύπρο,χωρίς την απαραίτητη ενημέρωση,η συνεχής εντολή για δεσμευμένα πυρά είχε ενοχλήσει όλους,ενώ κατά την διάρκεια του ΑΤΤΙΛΑ Ι, η ΕΛΔΥΚ υποστηριζόμενη και απο άλλα όπλα,έκανε τις επιθέσεις ημερήσια και ολονύκτια προς κατάληψη του χωριού Κιόνελι στον πενταδάκτυλο (σημαντικό σημείο),αδιανόητο γιατί μας οπισθοχώρησαν ξανά στο στρατόπεδο και ενώ κερδίζεις τις μάχες και ο εχθρός κρατάει το 4% του εδάφους σε διάφορετικά μάλιστα σημεία,η Ελλάδα διαπραγματεύεται εκεχειρία.
Στον ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ η ΕΛΔΥΚ μεταφέρει τους λόχους της σε διάφορα σημεία της Κύπρου ακόμα και σε σημεία οπού δεν υπάρχει πολεμική δράση,ενώ εγκαταλείπει 300 παλικάρια χωρίς καμία υποστήριξη αλλά και δεύτερη γραμμή άμυνας,προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον πάνοπλο εισβολέα που θέλει να προσβάλει την Ελλάδα και την ΕΛΔΥΚ λόγω της αντίστασης και της μαχητικότητας που είχε εκείνη την στιγμή.
Αντιμετωπίσαμε έξι οργανωμένες επιθέσεις με επιτυχία και εάν υπήρχε μικρή ενίσχυση ίσως το στρατόπεδο να μην έπεφτε στα χέρια των τούρκων,για αυτό όλοι μας λέμε πως δεν χάσαμε τον πόλεμο,ο πόλεμος κερδήθηκε στα χαρτιά και για αυτό είναι υπεύθυνοι η διπλωματική,πολιτική και στρατιωτική ηγεσία.


5. Μετά την λήξη των εχθροπραξιών και την παγίωση της κατάστασης, πότε επιστρέφετε,υπό ποιές συνθήκες και ποιά η γενικότερη αντιμετώπιση τόσο σε εσάς όσο και των συναδέλφων σας απο το νεοελληνικό κράτος της μεταπολίτευσης.

Έντεκα μήνες μετά τον πόλεμο,μετατέθηκα στην Αθήνα για να συνεχίσω άλλους έξι μήνες μέχρι να απολυθώ.
Κινούμαι μεταξύ αξιωματικών και στρατιωτών,υπήρχαν αξιωματικοί που η κάθε συζήτηση περιστρέφονταν γύρω απο το Κυπριακό και την εισβολή, ενώ διέκρινα το ενδιαφέρον τους για ενημέρωση,όμως κάποιοι, αντιδρούσαν όταν υπήρχαν και άλλοι αξιωματικοί δίπλα τους λέγοντας μου "Σιγά,τι κάνατε στην Κύπρο,σιγά τα γεγονότα,δεν συνέβη τίποτα και ούτε σφαίρα δεν έπεσε",μία ομάδα αξιωματικών δέ,συνενοημένοι μου έκαναν έφοδο την νύχτα σε σκοπιά και προσπάθησαν να με αιφνιδιάσουν για να μου πάρουν κάτι απο το φυλάκιο (μου το είπαν την επόμενη ημέρα),ενώ δεν υπάκουσαν επανειλημμένα στο σύνθημα και είχαν πλησιάσει κοντά μου,έβγαλα απο την δεσμίδα σφαίρες που τοποθέτησα στο όπλο και εκείνοι ακούγοντας το κλείστρο μέσα στην σιωπή της νύχτας,άρχισαν να μου φωνάζουν με τα ονόματα τους για να μην τους ρίξω και αποχώρησαν χωρίς να υπογράψουν στο βιβλίο,οι παλιοί δέ αλλά και οι νέοι στρατιώτες με παρακινούσαν σε πηγαδάκι να τους ενημερώνω για τις στιγμές των μαχών μέχρι την πτώση του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ στα χέρια των τούρκων.
Πολλοί συμπολεμιστές μου με την απόλυση τους, άρχισαν να έχουν προβλήματα υγείας συνεπεία του πολέμου,η δέ οργανωμένη πολιτεία δεν ασχολήθηκε καθόλου με την επιστροφή μας απο τον πόλεμο και τα τυχόν προβλήματα όπως όφειλαν,έτσι μαζί με του έχοντες εμφανή προβλήματα και λόγω εγκατάλειψης,δημιουργήθηκαν προβλήματα και στους άλλους συμπολεμιστές που αγωνίζονταν για την αναγνώριση του πολέμου απο το νεοελληνικό κράτος της μεταπολίτευσης που αρνιόταν επίμονα την αναγνώρηση του πολέμου (ίσως γιατί υπήρχε ο κύνδινος διάλυσης ΟΗΕ-ΝΑΤΟ)
Η ζωή στις υπηρεσίες της πολιτείας κυλούσε σαν να μην είχε συμβει τίποτα στην Κύπρο,φανταστείτε δέ,οτι μέχρι πρίν λίγα χρόνια βλέπαμε παντού τις λέξεις "ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ" ενώ τα τελευταία χρόνια προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε.

Και ρωτάω - Τι κάνουμε ;

6. Ποιά τα προβλήματα τα οποία ακόμη ταλανίζουν όσους πολέμησαν στην κύπρο και ποιά τα αιτήματα σας ως συνλλόγου βετεράνων τα οποία δεν βρήκαν μέχρι τώρα την λύση τους, τριάντα επτά ολόκληρα χρόνια απο τότε.
Η αγνωμοσύνη που συνεχίζει να ισχύει ακόμα και σήμερα,βαδίζει αντάμα με αυτούς που κάνοντας τους πατριώτες,συνειδητά συνεισφέρουν στην προδοσία του έθνους μας στην εθνική,πολιτιστική,ιστορική κληρονομιά μας,διαμέσου της πολιτικής,διπλωματικής,στρατιωτικής κλπ αρχής.
Εάν δεν συντονιστούμε,να γνωρίσουμε ποιοί είμαστε,απο που ερχόμαστε και που πάμε και δεν δημιουργήσουμε ενιαία εθνική πολιτική,που ο στόχος θα είναι να προβλέπει ρυθμούς ανάπτυξης,να μην εξαθλιώνει τον πολίτη,να διασφαλίζει τα σύνορα μας,να τιμωρεί όπως πρέπει του συνειδητά προδότη και να αναγνωρίζει τους αγώνες του έθνους μας,εάν και εφόσον γίνουν όλα αυτά,τότε δεν θα έχουμε προβλήματα,θα υπάρχει μέλλον για τα παιδία μας και τα εγγόνια μας.

7. Τι εκτιμάτε τελικώς πως θα γίνει με το θέμα της κύπρου,θα επικρατήσει τελικώς η λύση της διζωνικής ομοσπονδιάς ή βλέπετε κάποιο άλλο σενάριο στον ορίζοντα.

Η Κύπρος στο διάβα της έχει κατακτηθεί πολλές φορές και υπήρξαν εποχές που έδωσε αρκετό αίμα για λευτεριά,ενώ οι κάθε λογής κατακτητές δεν δημιούργησαν αλλά κατέστρεψαν,αξίζει δέ να θυμίσουμε, πως στρατεύτηκε στο πλευρό του Μεγάλου Αλεξάνδρου,πως το 1821 αρκετοί για την λευτεριά της πατρίδας εκτελέστηκαν,πως πολέμησαν στους βαλκανικούς αγώνες,το 1922,στον παγόσμιο πόλεμο το 1940,πολέμησαν όμως και για λογαριασμό της Βρετανίας η οποία για αντάλλαγμα τους υποσχέθηκε την αυτοδιάθεση και την ΕΝΩΣΗ καθώς και να αποφασίσουν οι ίδιοι για το πως θέλουν να πορευτούν (ΟΗΕ,άρθρο 1,πάρ.2),ψήφισαν όλοι μαζί και ο Μακάριος Β΄ σε ποσοστό 95.7% ζητώντας την ΕΝΩΣΗ με την Ελλάδα,τόσο απο την Ελλάδα αλλα και την κοινωνία των εθνών.
Οι Βρετανοί τους υποχρέωσαν σε ένοπλο αγώνα,νομίζοντας οτι θα τους υποτάξουν κατι που φυσικά δεν μπόρεσαν και έτσι τους πρότειναν ανεξαρτησία,την στιγμή που οι Βρετανοί συζητούσαν την διζωνική ομοσπονδία με τους τούρκους απο το 1956 (Αβέρωφ,διπλωματική συνάντηση με τούρκο πρέσβη)
Στα τρία χρόνια άρχισαν τα προβλήματα που τα δημιούργησαν οι Βρετανοί με τους συνεργάτες τους,όπως το βέτο των Τούρκων το 1963,η καλύτερη κίνηση απο τον Γεώργιο Παπανδρέου,ήταν η αποστολή της μεραρχίας στην Κύπρο,οχυρώνοντας την απο κάθε κίνδυνο,ενώ δυστυχώς τα προγραμματισμένα γεγονότα τιυ 1967,ήταν μόνο για την αναχώρηση της μεραρχίας και τον εξευτελισμό της Ελλάδας προκειμένου να διχοτομηθεί η Κύπρος.
Είδαμε επίσης πρόσφατα,τα σχέδια ΑΝΑΝ και είμαστε τυχεροί που χάρη στην ψυχή του Ελληναρά προέδρου αείμνηστου Τάσσου παπαδόπουλου,δεν πέρασαν (Ο Τάσσος παπαδόπουλος δεν υπέγραψε την συνθήκη Ζυρίχης - Λονδίνου),το ΑΚΕΛ δια του προέδρου του αντέδρασε μήπως ; ή αντέδρασε σχετικά με την αποχώρηση της μεραρχίας ;
Βλέπω πως η διζωνική ομοσπονδία δεν θα έχει αποτέλεσμα,επομένως θα δούμε καινούρια σενάρια,η Κύπρος είναι καταδικασμένη και μόνο με τα όπλά θα ελευθερωθεί,ενώ την ίδια στιγμή εμείς θα πρέπει να αγωνισθούμε στο να παραμείνουμε Έλληνες και ΈΘΝΟΣ

Εφόσον σας ευχαριστήσω προσωπικώς για τις τοποθετήσεις σας και τις απαντήσεις στα ερωτήματα μου σχετικώς με το παρόν,οφείλω για ακόμη μία φορά με την ευκαιρία που δίνει τούτο το βήμα και πιστέυοντας οτι εκφράζω την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού,να σας ευχαριστήσω απο καρδιάς για την θύσία σας τότε στα 1974 και την κατάθεση ψυχής και σώματος που εκάνατε στον βώμο της αγάπης προς την πατρίδα,είμαι σίγουρος δέ, πως σήμερα στο τράπεζι γύρω απο το οποίο καθόμαστε βρίσκονται και οι ψυχές των ηρώων οι οποίοι θυσίασαν οτι πολυτιμότερο μπορεί να διαθέτει ένας άνθρωπος,την ίδια τους την ζωή και έιθε να είσθε πάντοτε παράδειγμα τόσο εσείς όσο και εκείνοι, για τις επερχόμενες γενιές Ελλήνων στις δύσκολες στιγμές που περνά η πατρίδα μας.

"Η παρούσα αφιερούται εξαιρετικώς στους πεσόντες της κυπριακής τραγωδίας,τους αγνούμενους αλλά στην ουσία αγνοηθέντες απο το νεολληνικό κράτος,καθώς και σε όσους ζωντανούς ήρωες ζούν ακόμη ανάμεσα μας."

Το παρόν δημοσιευθέν στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ" στο φύλλο της 25/9/2011.

http://iperalitheias.blogspot.com/2011/09/1974.html