Μεγάλο λάθος θα κάνουν όσοι παραπλανηθούν και θεωρήσουν ότι η κίνηση της τουρκικής κυβέρνησης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να επιστρέψει σε ιδρύματα της ελληνικής μειονότητας (και όχι μόνο) ακίνητα τα οποία είχαν κατασχεθεί από το τουρκικό δημόσιο και είχαν περάσει στην ιδιοκτησία τρίτων.
Για τη μεγιστοποίηση του επικοινωνιακού οφέλους από την πολιτική πρωτοβουλία, η ανακοίνωση από τον Ερντογάν έγινε ενώπιον του Οικουμενικού πατριάρχη Βαρθολομαίου… Πρόκειται για εκατοντάδες ακίνητα, νεκροταφεία και πηγές (κρήνες), υπό την προϋπόθεση να είχαν δηλωθεί ότι ανήκουν σε μέλη της ελληνικής μειονότητας, κατά το 1936.
Τα βακούφια (κοινωφελή ιδρύματα) των μειονοτήτων έχουν προθεσμία 12 μηνών για να διεκδικήσουν τις περιουσίες τους και αν το περιουσιακό στοιχείο που διεκδικούν έχει περάσει σε χέρια τρίτων, τότε το ίδρυμα θα λάβει αποζημίωση βάσει της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου. Να σημειωθεί επίσης ότι το ζήτημα βαίνει προς διευθέτηση ενώ εκκρεμεί – βρίσκεται υπό εξέταση ενώπιο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων η προσφυγή ελληνικού βακουφίου της Κωνσταντινούπολης.
Ο τουρκικός Τύπος κάνει λόγο για «ιστορική απόφαση για τις μειονότητες», η οποία δημοσιοποιήθηκε μία ημέρα πριν από το δείπνο «ιφτάρ» (λήξη της νηστείας του Ραμαζανιού, του «τουρκικού Πάσχα» όπως ανέφερε το «defence-point.gr» σε πρόσφατη ανάρτησή του) παρουσία και του Οικουμενικού Πατριάρχη που παρέθεσαν προς τιμήν του 162 μειονοτικά ιδρύματα. Για να μην εμφανιζόμαστε – χωρίς να είμαστε – κατά σύστημα… αρνητές, να αναφέρουμε ότι πρόκειται ασφαλώς για θετική εξέλιξη η οποία κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, το επιχείρημά μας είναι ότι δεν θα πρέπει να υπερεκτιμηθεί η επίπτωσή της στην ουσία, τον πυρήνα των ελληνοτουρκικών σχέσεων που αφορά σε κυριαρχικά δικαιώματα. Αντιθέτως, οι ενέργειες αυτές σε ήσσονος σημασίας ζητήματα (π.χ. ιερατική σχολή, βακούφια κ.λπ.), δίνουν την ευκαιρία στην Τουρκία να δώσει την εντύπωση ότι έχει κάνει την κίνησή της με αποτέλεσμα να μεγιστοποιηθεί η πίεση προς την ελληνική πλευρά να πράξει τα δέοντα…
Μπορεί να είναι κίνηση καλής θέλησης, ωστόσο, καλό θα ήταν να περιμένουμε μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου να δούμε και τις εξελίξεις στα ζητήματα της αξιοποίησης των αποθεμάτων υδρογονανθράκων, καθότι μας είναι εξαιρετικά δύσκολο να πιστέψουμε ότι ο… λύκος έγινε αρνάκι.
Εν ολίγοις, να την πατήσουμε όπως και με την υπόθεση της σημαίας με τον ήλιο της Βεργίνας που υιοθέτησαν οι Σκοπιανοί χωρίς να τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα, και ο παμπόνηρο Γκλιγκόροφ, την κρίσιμη στιγμή την απέσυρε, τη «θυσίασε» (έτσι το παρουσίασε επικοινωνιακά μιλώντας για μεγάλη υποχώρηση) ζητώντας στη συνέχεια από την Ελλάδα να κάνει αυτή την κίνησή της. Εάν ισχύσει το ίδιο και στην υπόθεση με τα βακούφια, με απλά λόγια το αποτέλεσμα θα είναι να μεγιστοποιηθεί η πίεση προς την ελληνική πλευρά…Και για να προσθέσουμε μια ακόμα σκέψη, τι αποκλείει την έγερση από την πλευρά των Τούρκων θέμα μουσουλμανικών βακουφίων στην Ελλάδα; Και στο ζήτημα αυτό θα προκύψουν περιπλοκές. Διότι μπορεί ένα άκρως αντιδημοκρατικό καθεστώς όπως αυτό των κεμαλιστών να πραγματοποιεί βήματα εκσυγχρονισμού, δεν μπορεί όμως ένα κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο υπέφερε από την τουρκική συμπεριφορά διαχρονικά, να εξισωθεί και να πειθαναγκαστεί να προβεί σε κινήσεις πιεζόμενο από επικοινωνιακά τρικ… Εάν εγερθεί ζήτημα, τότε το κάθε αίτημα θα πρέπει να εξετάζεται κατά περίπτωση και όχι να ανοίξει ο δρόμος για να βάλει πόδι ο Τούρκος… σουλτάνος πόδι στη Θράκη, μια από τις βασικότερές του επιδιώξεις…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου