Παρθενών: Το Αιώνιον Κάλλος!..

Αριστερά: Ο Παρθενών!... Δεξιά: Το άρθρο μας, για τις μαθηματικές ή γεωμετρικές αναλογίες αρχαίων ελληνικών μνημείων και ιερών πόλεων, που έκανε ο αείμνηστος Θεοφάνης Μανιάς και δημοσιεύτηκαν στην εβδομαδιαία εφημερίδα "΄Νέοι Άνθρωποι" του Σαββάτου 27 Νοεμβρίου 1982, με τίτλο: "Παρθενών: Το Αιώνιον Κάλλος: Θείες ερμηνείες της θέσεως και των διαστάσεων αυτού".

ΠΑΡΘΕΝΩΝ: ΤΟ ΑΙΩΝΙΟΝ ΚΑΛΛΟΣ!..

ΘΕΙΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΟΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ!..

«Είμαστε Αρχαίοι επάνω στη γη
και στο πρωϊνό των εποχών ».
ΤΕΝΝΥΣΟΝ

ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ η Τέχνη είναι το δεξί χέρι της φύσεως. Αυτή μας έδωσε πνοή, αυτή μας έκανε ανθρώπους.
Αν σκεφθούμε, λοιπόν, ότι, όπως έλεγε ο Λαμαρτίνος, ο τεχνίτης πρέπει να έχη περισσότερα από δύο μάτια, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πόσα μάτια πρέπει να είχαν οι αρχιτέκτονες του 5ου π.Χ. αιώνος όπως ο Φειδίας, ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης, όταν έχτιζαν το θαύμα των αιώνων, που καλείται Παρθενών!
Κι όταν λέμε «μάτια», δεν εννοούμε φυσικά τους πραγματικούς οφθαλμούς του ανθρωπίνου σώματος, αλλά τα μάτια της ψυχής και του πνεύματος των ανθρώπων εκείνων που εχάρισαν στην ανθρωπότητα ένα έργο, όμοιο του οποίου δεν υπήρξε (κι ούτε πρόκειται να υπάρξη) εις ολόκληρον την Υφήλιον!
Καιρός όμως να εξηγήσουμε το γιατί:

Η θέσις του Παρθενώνος και άλλων μνημείων

Προξενεί μεγάλην κατάπληξιν εις τους επισκέπτας η θέσις που έχει κτισθεί ο Παρθενών αν αναλογισθεί κανείς ότι:
 Το Κέντρον αυτού (τομή των δύο διαγωνίων του) απέχει εξ ίσου από το κέντρον του Ηφαιστείου, από το κέντρον του βήματος των ρητόρων της Πνυκός, από το κέντρον της βάσεως των μνημείων του Φιλοπάππου και από το κέντρον του σηκού (1) του Ναού του Ολυμπίου Διός, με προσέγγισιν εκατοστών του μέτρου! Εάν δι' ευθειών τα σημεία αυτά, έχομεν σχήμα που ανήκει εις κανονικόν οκτάγωνον εγγεγραμμένον εις κύκλον ακτίνος χιλίων ακριβώς πυραμιδικών πήχεων και με πλευράν το επταπλάσιον του μήκους του Παρθενώνος.
 Το κέντρον του ναού του Ολυμπίου Διός απέχει εξ ίσου από το κέντρον του Ηφαιστείου και από το κέντρον του βήματος των ρητόρων της Πνυκός!
 Η απόστασις του κέντρου βάσεως του Μνημείου Φιλοπάππου, μέχρι του κέντρου του Παρθενώνος, ισούται με το μεγαλύτερον τμήμα της χρυσής τομής της αποστάσεως του κέντρου του ναού του Ολυμπίου Διός (62 %)!
 Το τρίγωνον Φιλοπάππου - Κέντρου Παρθενώνος - Διπύλου Κεραμικού, είναι ορθογώνιον και με καθέτους πλευράς εις σχέσιν χρυσής τομής κ.λ.π. (Η μια κάθετος είναι τα 62 %, της ετέρας).

Οι ερμηνείες των διαστάσεων

Το μήκος του Παρθενώνος το οποίο έχει μετρηθεί από την Γεωγραφικήν Υπηρεσίαν Στρατού δια διμέτρου Σταδίας INVAR ευρέθη υπό θερμοκρασίαν περιβάλλοντος 30 βαθμών Κελσίου: 69,532 μέτρα. Το μήκος τούτο πολλαπλασιαζόμενον επί τον λόγον 8:9 (μουσικός φθόγγος του Πυθαγόρου) και εν συνεχεία επί τον λόγον 1:2 (αρμονίας) δίδει ακριβώς 30,9031 μέτρα.
Το πλάτος του Παρθενώνος το οποίον εμετρήθη κάτω από τις αυτές συνθήκες περιβάλλοντος και υπό της ιδίας υπηρεσίας, ευρέθη 30,904 μέτρα, ήτοι με διαφοράν μόνον 0.0009 του μέτρου.
Αυτό και μόνον το γεγονός είναι ικανό να μας αναδείξει την θαυμαστήν ακρίβειαν εκτελέσεως του εκπληκτικότερου ανά τον κόσμον έργου.
Κατά τους υπολογισμούς των αρχαιολόγων, το πλάτος του Παρθενώνος, υπολογιζόμενον εις 30,864 μ. ισούται με δευτερόλεπτο (1΄΄) της μοίρας μεσημβρινού, υπολογιζομένου τούτου εις 40.000.000 μ. (ή 3,0864 δεύτερα λεπτά βαθμού).
- Το επταπλάσιον του μήκους του Παρθενώνος, διαιρούμενον δια του συντελεστού V2-V2 (λόγος πλευράς κανονικού οκταγώνου προς την ακτίνα περιγεγραμμένου κύκλου), δίδει αριθμόν, ο οποίος πολλαπλασιαζόμενος επί 10.000 δίδει το μήκος της πολικής ακτίνος
της Γης!
- Το επταπλάσιον του μήκους του Παρθενώνος, πολλαπλασιαζόμενον επί 252, ήτοι επί το επταπλάσιον, των μοιρών της κεντρικής γωνίας κανονικού δεκαγώνου (36οΧ7=252), δίδει την απόστασιν Ακροπόλεως - Δελφών!
- Το μήκος του Παρθενώνος, πολλαπλασιαζόμενον επί 648 ή 23 Χ 34 ήτοι επί το χιλιοστόν του αριθμού των δευτέρων λεπτών ημιπεριφερείας (περιφέρεια=1.296.000΄΄ και 1.296.000:2 -648.000΄΄), δίδει την απόστασιν Αφαίας Αιγίνης - Σουνίου και 21 επί πλέον αποστάσεις μεταξύ κέντρων λατρείας της Αττικοβοιωτίας. Η τελευταία δε αυτή απόστασις, πολλαπλασιαζόμενη επί (8:9) και εν συνεχεία επί 1000, ως προαναφέρθη, δίδει το μήκος του μεσημβρινού της Γης, όπως ακριβώς τον υπολογίζουν και σήμερον περίπου!

Και του Ηφαίστου;

- Το μήκος του Ηφαίστου (Θησείου) υπολογιζόμενον εις 31,78 μ. εάν διπλασιασθεί και πολλαπλασιασθεί εν συνεχεία επί 100.000, ήτοι επί των αριθμών των δευτέρων λεπτών γωνίας 10 βαθμών (εκατονταδικού συστήματος) δίδει την πολικήν ακτίνα της Γης με διαφοράν 912 μέτρων από τους υπολογισμούς του HALFORD κ.λ.π.
- Το πλάτος του Ηφαίστου (13,728 μ.) πολλαπλασιαζόμενον επί (9:4) δίδει το πλάτος του Παρθενώνος (30,903 μ.)
- Το πλάτος του Παρθενώνος, πολλαπλασιαζόμενον επί τον χρυσούν αριθμόν 1.618, δίδει το μήκος του Ναού της Ήρας εις τα Ολύμπια που είναι 50 μέτρα!
- Το μήκος του Ναού της Ήρας εις τα Ολύμπια, πολλαπλασιαζόμενον επί τον λόγον (3:8) μας δίδει το πλάτος του ίδιου του Ναού!
- Το πλάτος του Ναού του Άρεως στην Αρχαία Αγορά Αθηνών (15,89 μ.), διπλασιαζόμενον (εις την δια πασών) δίδει το μήκος του Θησείου (31,78 μ.) κ.λ.π.

ΑΠ' Ο,ΤΙ αντιλαμβανόμεθα όλοι μας, οι αναλογίες των διαστάσεων των αρχαίων μνημείων υπάρχουν εις Πανελλήνιον επίπεδον και οι αυτές αποστάσεις ευρίσκονται εις σχέσεις αναλογιών με τις αποστάσεις των πόλεων των Ιερών της Αρχαίας Ελλάδος!
Δεν πρέπει, όμως, να μας διαφεύγει το γεγονός ότι, το πλάτος του Παρθενώνος, ως μέγεθος, επαναλαμβάνεται πολλάκις εις τας αποστάσεις των μνημείων της αρχαίας αγοράς, ως πλευρά τριγώνων του τργωνομετρικού δικτύου, όπως και επί της Ακροπόλεως.
Γενικώς, υπάρχουν αναμφισβήτητα μαθηματικά δεδομένα τα οποία καταδεικνύουν την ύπαρξιν μεγαλοφυούς σχεδίου, μεταξύ των οποίων και οι θέσεις των πυλών του Αρχαίου τείχους των Αθηνών, οι οποίες πύλες παρουσιάζουν σχέσεις γεωμετρικές και αναλογίες αποστάσεων μεταξύ των, ήτοι (κατά έναν υπολογισμόν) 18 περιπτώσεις ισοτήτων και 23 άλλες χρυσής τομής!

ΕΙΝΑΙ, ίσως, κουραστικόν δια τον αναγνώστην να επεκταθούμε εις περισσότερες λεπτομέρειες όπου πραγματικά θα μείνη άναυδος κανείς, όταν διαπιστώσει τον θαυμαστόν τρόπον δια του οποίου οι αθάνατοι αρχιτέκτονες Φειδίας, Ικτίνος και Καλλικράτης έκτισαν το μεγαλούργημα αυτό που θέλει να ακούη εις το όνομα Παρθενών.

Θα ήταν, όμως, άτοπος η ενέργειά μας να μην επισημάνουμε ορισμένα βασικά στοιχεία του τρόπου δια του οποίου οι αρχαίοι μας πρόγονοι προέβαιναν εις ανεγέρσεις των ιστορικών τους μνημείων, όπως ακριβώς της περιοχής των Αθηνών εις τα οποία ελάμβαναν υπ' όψιν ότι:
α) Κάθε έργον κοινής ωφελείας των αρχαίων Αθηνών, το οποίον είχε ιερόν χαρακτήρα, ή έπρεπε να τελή υπό την θείαν προστασίαν (όπως ναός, θέατρον, στάδιον, πύλη τείχους, βήμα ρητόρων, βωμός κ.λ.π) ή ευρίσκετο εντός σχεδίου και μάλιστα σε γεωδαιτικόν τριγωνομετρικόν δίκτυον, που να έχη αναλογίες και συμμετρίες τόσης ακριβείας, ώστε να προσεγγίζουν το εκατοστόν και πολλές φορές το χιλιοστόν του μέτρου!
β) Οι μεταξύ των γωνιών των μνημείων αποστάσεις ημπορούν να ταξινομηθούν σε ομάδες ίσων αποστάσεων που να ευρίσκονται μεταξύ των σε σχέσεις σταθερού λόγου. Επί παραδείγματι η απόστασις από το Ηφαίστειον, το λεγόμενον Θησείον (ΒΔ γωνία) μέχρι του βήματος των ρητόρων της Πνυκός, επαναλαμβάνεται εννέα (9) τουλάχιστον φορές μεταξύ σημαντικών σημείων της περιοχής και οκτώ (8) φορές τουλάχιστον το ήμισυ αυτής (λόγος αρμονίας ή δια πασών)!
γ) Οι γωνίες των μνημείων ορίζουν μεσημβρινούς και παραλλήλους προς τον Ισημερινόν!
δ) Οι ομάδες των ίσων αποστάσεων (2) ευρίσκονται εις σχέσεις σταθερών λόγων, όχι μόνον μεταξύ των, αλλά και προς τις διαστάσεις των ναών ή των περιβόλων των.
ε) Σημεία αναφοράς της περιοχής είναι οι γωνίες των μνημείων (ναών) ή των περιβόλων αυτών, έκαστη των οποίων κείται επί ευθείας οριζομένης υπό δύο άλλων γωνιών. (Ανά τρεις γωνίες κείνται επί ευθείας). Επί παραδείγματι, ΒΔ γωνία Παρθενώνος και ΒΔ και ΝΑ γωνίες Ηφαιστείου κ.λ.π. Μερικές φορές λαμβάνεται υπ' όψιν και η τομή των διαγωνίων των ναών. Κατά τους αρχαίους συγγραφείς, σημείον αφετηρίας της μετρήσεως των αποστάσεων ήτο ο βωμός του Δωδεκαθέου της αρχαίας Αγοράς των Αθηνών.

ΕΝ ΠΑΣΗ περιπτώσει, επειδή ο χώρος μας είναι πολύ περιορισμένος, θα κλείσουμε το σημαντικό αυτό κεφάλαιο λέγοντας ότι ο Παρθενών, σαν έργο των αιώνων, περικλείει μέσα του την φιλοσοφική σκέψι των αρχαίων Ελλήνων του "Χρυσού αιώνος" του Περικλέους και πως, στις λιγοστές αυτές σειρές, με την βοήθεια πολλών συγγραμμάτων και άλλων μελετών, προσπαθήσαμε να μεταφέρουμε στον φιλομαθή αναγνώστη κάτι απ' το μεγαλείο των
Μεγάλων Προγόνων μας.

Ίσως μας δοθεί ευκαιρία, σε άλλα κεφάλαια, να αναπτύξουμε τον τρόπον με τον οποίον οι Αρχαίοι Έλληνες μεγαλουργούσαν σε σημείο ώστε, σε κάποιο βιβλίο (3) του Γάλλου Ακαδημαϊκού Μωρίς Κρουαζέ ν' αναγραφή το περίφημο εκείνο:

"Μπορεί ο μηχανικός πολιτισμός να εξασφαλίση στον άνθρωπο την κυριαρχία και τον απόλυτο έλεγχο των φυσικών δυνάμεων. Μπορεί η Ανθρωπότητα, χάρι στον μηχανικό πολιτισμό, να γνωρίσει ανέσεις και ευημερία άνευ προηγουμένου. Η μουσική όμως, των Νετρονίων και των Κβάντα, ποτέ δεν θα μπορέση να θυμίση την θεία αρμονία του χρυσού αιώνος, καταδικάζοντας τους ανθρώπους σε αιώνια στέρησι της ισορροπίας και γαλήνης. Γι' αυτό, οι άνθρωποι, θ' ανατρέχουν πάντα με νοσταλγία στις πηγές της Κλασσικής Ελλάδος για να δροσισθούν στα νάματά της” !

Η Ελλάδα, λοιπόν, βρίθει από συμμετρικές αναλογίες των ιερών της χώρων!
Και δεν ημπορούσε να γίνη διαφορετικά!...

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

1. Σηκός: Ο κυρίως αρχαίος ναός όπου και το άγαλμα του Θεού.
2. Μερικές φορές οι ίσες αυτές αποστάσεις είναι απλά πολλαπλάσια των αποστάσεων των ναών. Πολλές φορές δε είναι απλά ή γεωμετρικά υποπολλαπλάσια του μεσημβρινού της Γης ή της πολικής ακτίνος αυτής!
3. Μωρίς Κρουαζέ: "Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ".

ΠΗΓΗ:ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΑΚΚΕΤΟΣ