Όλοι όσοι τρέξαμε αυτούς τους τελευταίους δύο μήνες, από την πρώτη ανακοίνωσι του προσχεδίου του ΠΑΣΟΚ για τον νόμο για την Ιθαγένεια, αισθανόμαστε αυτές τις ημέρες μία μεγάλη στενοχώρια.

Πράγματι χθες, υπερψηφίστηκε στην Βουλή των Ελλήνων, ο νέος Κώδικας Ιθαγενείας της Χώρας, Κώδικας τον οποίον πρέπει να δώσουμε μάχη για να ξανααλλάξη όσο γίνεται πιο σύντομα. Αλλαγή που χωρίς αμφιβολία βλάπτει σοβαρά την πατρίδα και ανοίγει τον δρόμο για την μετατροπή του Έθνους-Κράτους των Ελλήνων, στην πολυπολιτισμική ανεθνική κοινωνία που διάφοροι ονειρεύονται. Είναι όμως η ήττα που υπέστημεν τόσο συντριπτική, όσο κάποιοι θέλουν να νομίζουν και πήγε όντως όλος ο αγώνας μας χαμένος; Με το παρόν άρθρο θα προσπαθήσω σύντομα και κατανοητά να εξηγήσω το τί ακριβώς έχει συμβεί, διότι είμαι πια βέβαιος από τα μηνύματα που λαμβάνω, ότι η συντριπτική πλειοψηφία, δεν έχει κάνει καν τον κόπο να διαβάση τον τελικό νόμο ο οποίος ψηφίστηκε.

Η αλήθεια είναι ότι είχα ήδη αποφασίσει να γράψω το άρθρο αυτό, από την προηγουμένη εβδομάδα, όμως η σταγόνα που ξεχείλησε το ποτήρι, ήταν ένα τηλεφώνημα, μίας ψηφοφόρου του ΛΑ.Ο.Σ. της κας Βασιλικής. Η κυρία αυτή, 60 χρονώς, ήταν παρούσα στο προχθεσινό συλλαλητήριο και με πήρε για να μου διαμαρτυρηθή για τις εναντίον ορισμένων εκ των συμμετεχόντων δηλώσεων του Προέδρου. Όπως μιλούσαμε λοιπόν και προσπαθούσα να της εξηγήσω τον νόμο, ο οποίος τελικά ψηφίστηκε μου είπε: “δηλαδή δεν παίρνουν αυτομάτως όλοι οι αλλοδαποί που βλέπω γύρω μου την ελληνική ιθαγένεια; εγώ γι’αυτό κατέβηκα…”. Όταν της είπα, ότι “όχι βέβαια! δεν την παίρνουν αυτομάτως όλοι όσοι βλέπετε γύρω σας, τουλάχιστον με αυτόν τον νόμο…διότι δεν ξέρω τί θα επακολουθήση στο μέλλον”, ταράχτηκε. Στο τέλος μου ζήτησε και συγγνώμη…ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή….
Ήταν στις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβερνήσεως όταν για πρώτη φορά, ο κ. Ραγκούσης ανεκοίνωσε την απόφασι του Πασόκ να προχωρήση άμεσα στην αλλαγή του Κώδικος Ιθαγενείας και στην απόδοσι δικαιώματος ψήφου στις Δημοτικές Εκλογές στους αλλοδαπούς. Τότε κτύπησε το πρώτο καμπανάκι, το οποίο έγινε καμπάνα λίγες ημέρες αργότερα, όταν ο κ.Παπανδρέου σε ομιλία του στο Παγκόσμιο Φόρουμ για τους Μετανάστες, με την παρουσία του Γ.Γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, ανεκοίνωσε ότι σκοπεύει να αλλάξη τον Κώδικα Ιθαγενείας της Χώρας από το δίκαιον του Αίματος, στο Δίκαιον του Εδάφους.
Ως συνέπεια αυτής τους της θέσεως ο Γιώργος Καρατζαφέρης στην συνέντευξί του στον κ. Νίκο Χατζηνικολάου στην εφημερίδα Real News της 8ης Νοεμβρίου, πρότεινε στον όποιον νικητή της ηγεσίας της Ν.Δ., να δεσμεύσουν το ΠΑΣΟΚ να κάνη πίσω σε αυτή του την πολιτική επιλογή, με όπλο την επανεκλογή του κ. Παπούλια στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Την πρότασι έσπευσε να απορρίψη ο κ. Αντώνης Σαμαράς, σε συνέντευξί του στις 09 Νοεμβρίου στο Κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων του ΑΛΤΕΡ. Σημειώστε ότι ακόμη τότε, αρχές Νοεμβρίου η μάχη μεταξύ Αντώνη και Ντόρας ήταν αμφίρροπη.
Άμα τη Εκλογή του κ. Σαμαρά στις 29 Νοεμβρίου και συγκεκριμένα στις 30 Νοεμβρίου από την εκπομπή του Γιώργου Αυτιά, ο Πρόεδρος επανέλαβε την πρότασι που είχε κάνει έναν μήνα πριν. Όμως στο γενικό κλίμα του δήθεν πανικού του ΛΑ.Ο.Σ. για την εκλογή Σαμαρά, προβλήθηκε αυτή η πρότασις ως ένδειξις πανικού του Γιώργου Καρατζαφέρη (ουδείς έκανε τότε τον κόπο να σκεφθή ότι η πρότασις είχε κατατεθεί από πριν και θα επαναλαμβανόταν ακόμη και αν η κα Μπακογιάννη είχε κερδίσει…). Ο κ.Σαμαράς απαξίωσε την πρότασι και απήντησε αρνητικά εκ νέου μέσω Δελτίου Τύπου του Κόμματος της Ν.Δ.
Στις 23 Δεκεμβρίου και ενώ το βράδυ ψηφίζεται ο Προϋπολογισμός της Χώρας, σε ανοιχτή συνεδρίασι του Υπουργικού Συμβουλίου ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός του των Εσωτερικών ανακοινώνουν το νέο προσχέδιο Νόμου για την Ιθαγένεια και για την ψήφο των Αλλοδαπών στις Δημοτικές Εκλογές. Το προσχέδιο αυτό, είναι στην ουσία η πρότασις της Ενώσεως για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του κ. Νίκου Αλιβιζάτου και δίνεται προς δημόσια διαβούλευσι.
Ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. αφιερώνει το βράδυ της ίδιας ημέρας το ήμισυ περίπου του χρόνου του, για την ομιλία του επί του Προϋπολογισμού, στο θέμα αυτό και καλεί τον κ. Σαμαρά εκ νέου να αξιοποιήσουμε από κοινού την επανεκλογή Παπούλια και να ζητήσουμε από Κοινού Δημοψήφισμα. Ο κ. Σαμαράς αρνείται και τα δύο, απαξιώνοντάς μας δε με το να μήν απαντήση ευθέως καν και ψέγει τον Γιώργο Καρατζαφέρη διότι ετόλμησε να χρησιμοποιήση στην Βουλή τον όρο λαθρομετανάστης, που είναι άδικος για όλους όσους εντίμως εργάζονται εδώ κλπ…
Στην δημόσια διαβούλευσι που ακολουθεί τις επόμενες ημέρες χιλιάδες άνθρωποι στέλνουν τα μηνύματά τους κατά του προσχεδίου, μπλόγκερς, ανεξάρτητες φωνές κλπ Ονοματίζονται συλλήβδην ως Ακροδεξιοί από την Ελευθεροτυπία, τα Νέα κλπ
8 Ιανουαρίου ξεκινάμε επισήμως την εκστρατεία συλλογής υπογραφών ανά την Επικράτεια (σήμερα έχουμε ξεπεράσει τις 500.000)
Την επομένη εβδομάδα και ενώ το θέμα έχει φουντώσει για τα καλά και γίνεται κυριολεκτικά χαμός, ο κ.Σαμαράς σπάει την σιωπή του και ανακοινώνει δια επιστολής στον κ. Ραγκούση ότι η Ν.Δ. θα καταψηφίση και ότι θα ακυρώση όταν γίνη Κυβέρνησις αυτόν τον νόμο. Έως σήμερα αυτή είναι και η μόνη θετική πράξις του κ. Σαμαρά στην ηγεσία της Ν.Δ. Παράλληλα αρνείται να προσχωρήση στο αίτημα για Δημοψήφισμα και σε κάθε άλλη δράσι κατά του νόμου, πλην της καταψηφίσεώς του στην Βουλή.
Της Υπαπαντής ευρισκόμενος καθ’οδόν από την Καλαμάτα στην Αθήνα, επικοινωνεί μαζί μου ο Πρόεδρος εξερχόμενος της συναντήσεώς του με τον Πρωθυπουργό, όπου και με ενημερώνει ότι εκτός όλων των άλλων, του έθεσε το θέμα αυτού του νόμου. Σημειωτέον ότι έχει επισπεύσει το ΠΑΣΟΚ (ως είχε δικαίωμα εκ του Συντάγματος) κατά 20 ημέρες την επανεκλογή Παπούλια και ο κ. Σαμαράς έχει σπεύσει να δηλώση εγγράφως ότι η Ν.Δ. θα υπερψήφιζε τον Κάρολο Παπούλια και άρα η επανεκλογή του ήταν πια δεδομένη.
Την επομένη ημέρα λοιπόν της Υπαπαντής, Τετάρτη ο Κάρολος Παπούλιας υπεψηφίζεται και από τον ΛΑ.Ο.Σ. (αφού εμείς ποτέ δεν είχαμε θέσει θέμα Παπούλια, αλλά νόμου για την Ιθαγένεια, και άρα μετά την υπερψήφισι του από την Ν.Δ., η καταψήφισίς του από εμάς κρίναμε ότι δεν θα είχε κανένα περαιτέρω νόημα). Ο κ. Ραγκούσης, την ίδια ημέρα, την επομένη δηλαδή της συναντήσεως Καρατζαφέρη με τον Πρωθυπουργό, καλεί τον Γιώργο Καρατζαφέρη τον Πρόεδρο του ΛΑ.Ο.Σ στο γραφείο του στο Υπουργείο Εσωτερικών, όπου και ο Πρόεδρος μας καταθέτει όλες μας τις συγκεκριμένες ενστάσεις επί του προσχεδίου. Την επομένη ημέρα Πέμπτη, βλέπει ο κ. Ραγκούσης και τον κ. Σαμαρά για το ίδιο θέμα.
Λίγες ημέρες μετά, ανακοινώνει το νέο σχέδιο Νόμου, το οποίο με ελάχιστες αλλαγές είναι αυτό που υπεψηφίστηκε προχθές.
Το Πασόκ, άριστο στην πολιτική τακτική και βλέποντας ότι αυτή του η πρωτοβουλία δημιουργεί τεράστιες αντιδράσεις στην Κοινωνία και στην δική του εκλογική βάσι, εκμεταλλεύεται τον ορυμαγδό των Οικονομικών Μέτρων και εν μέσω αυτών φέρνει ξαφνικά στην Βουλή προς ψήφισιν πια τον νόμο, ο οποίος παρά το ότι καταφέραμε να είναι το νομοσχέδιο που συζητήθηκε και στην Επιτροπή αλλά και στην Ολομέλεια περισσότερο από κάθε άλλο, εν τούτοις πέρασε κυριολεκτικά στα Ψιλά, με ελάχιστες έως μηδαμινές αναφορές. Για να καταλάβετε το νομοσχέδιο φερ’ ειπείν για την αλλαγή καθεστώτος των εταιρειών οδικής βοηθείας που είχε ψηφίσει η προηγουμένη Κυβέρνησις, κατέλαβε πενταπλάσιες αναφορές στον Τύπο, από το Μεταναστευτικό…Για να είμαστε Δίκαιοι το Πασκό, έμπειρο στην άσκησι της Εξουσίας, παρέδωσε μαθήματα πολιτικής τακτικής.
Η απόφασις του ΛΑ.Ο.Σ. να μήν διοργανώση τελικώς συλλαλητήριο την Τετάρτη το βράδυ έξω από την Βουλή, λόγω της εκτιμήσεώς μας ότι ελάχιστοι θα έρθουν, λόγω της μονομερούς ασχολίας των ΜΜΕ με τα Οικονομικά Μέτρα, αλλά και ο φόβος ότι μεταξύ των ελαχίστων θα είναι και εκείνοι που έρχονται μόνον για να προκαλέσουν φασαρίες, προκαλεί πολλές αντιδράσεις και στους φίλους μας και σε πολλούς και απογοήτευσι.
Άρχισαν λοιπόν οι Φωνές, “μας πουλήσατε”, “τα βρήκατε με το Πασόκ” ή “ο αγώνας μας πήγε χαμένος” κλπ…σέβομαι και ακούω όλες τις φωνές και τις απόψεις και γι’αυτό και τις καταγράφω. Είναι άδικες και λανθασμένες πέρα ως πέρα βέβαια.
ΤΙ ΠΕΤΥΧΑΜΕ;
Κάθε προσπάθεια κάνει Ταμείο όπως λέμε, συγκρίνοντας το τί υπήρχε πριν από αυτήν και τί έγινε μετά. Βεβαίως το ιδανικόν θα ήταν, να μήν είχε ψηφιστεί καθόλου αυτός ο νόμος. Δεκτόν! Αυτό θα είχε συμβεί αν ο κ. Σαμαράς είχε δεχθεί να αξιοποιήσουμε την επανεκλογή Παπούλια, ως μοχλό πιέσεως. Φαντάζεστε να λέγαμε στο ΠΑΣΟΚ, εμείς ψηφίζουμε Πρόεδρο αρκεί να αποσύρης τον Νόμο αυτόν και αν δεν το κάνης λαμβάνεις εσύ την ευθύνη των εκλογών;….εν πάσει όμως περιπτώσει αυτό δεν έγινε. Δεν το τόλμησε ο κ. Σαμαράς κι έτσι επιστρέψαμε σε ένα πολιτικό περιβάλλον κοινοβουλευτικών συσχετισμών, όπου όμως η πλειοψηφία του Πασόκ είναι μεγάλη και ευρεία, άρα του παραχωρήσαμε το πολιτικό πλεονέκτημα.

Οι ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΝΟΜΟ ΕΊΝΑΙ ΟΙ ΕΞΗΣ:
1) Το προσχέδιο προέβλεπε ότι όλα τα παιδιά των μεταναστών, που θα συμπλήρωναν τα τρία πρώτα έτη σπουδών σε ελληνικό σχολείο, θα αποκτούσαν το δικαίωμα να λαμβάνουν την ελληνική ιθαγένεια. Αυτό θα οδηγούσε αναπόφευκτα στο να καταστή η Ελλάς ο βασικός πόλος έλξεως μεταναστών, για να έρχονται εδώ και μάλιστα με τα παιδιά τους, ώστε εγγράφοντάςτα στο σχολείο να κατοχυρώνουν αυτό το δικαίωμα. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας ρυμθίσεως, εάν και εφ όσον περνούσε θα ήταν να λάβουν αμέσως εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά την ιθαγένεια, αλλά και να έρχονται συνεχώς μαζικά και νέα.

Αυτό άλλαξε τελικά στο να προστεθή η παράγραφος του άρθρου 1, στην οποία καθορίζεται ότι ο νόμος αφορά μόνον στα παιδιά δύο γονέων, που και οι δύο ζουν μονίμως και νομίμως στην Ελλάδα τα τελευταία 5 χρόνια. Επίσης για τα παιδιά που γεννιούνται εδώ παραχωρείται με την γέννησι τους η ιθαγένεια, εάν οι γονείς τους ζουν μονίμως και νομίμως εδώ τα τελευταία 5 χρόνια και με έξι χρόνια σχολείου, εάν έχουν γεννηθεί έξω.
Η διαφορά είναι τεράστια και την κατήγγειλε σφόδρα και η Ένωσις για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και ο ΣΥΡΙΖΑ. Και μόνον αυτή η διαφορά, θα αρκούσε για να λέμε ότι πρόκειται για άλλον τελείως νόμο. Με αυτόν τον νόμο, δεν έχει κανένα νόημα, από αυτή την σκοπιά να επιλέξη κάποιος την Ελλάδα, διότι η λαθραία είσοδος στην χώρα, ακολουθεί νομικά και το παιδί το οποίο έτσι αποκλείεται από την ιθαγένεια. Φαντάζομαι ότι μπορείτε να αντιληφθείτε την διαφορά. Ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε μέχρι τέλους μάχη, να ξαναγίνη ο νόμος όπως είχε προταθεί αρχικά, αλλά ευτυχώς δεν άλλαξε.
Είμαστε ευχαριστημένοι δηλαδή με αυτόν τον νόμο; Όχι Βέβαια! Εισάγεται για πρώτη φορά το Δίκαιον του Εδάφους. Δηλαδή για πρώτη φορά, έστω και με κάποιος προϋποθέσεις, δέχεται το ελληνικό Δίκαιο, ότι κάποιος που γεννιέται εδώ, από μή Έλληνες γονείς, απλώς και μόνον διότι γεννήθηκε εδώ, αποκτά την ελληνική Ιθαγένεια. Η Κερκόπορτα άνοιξε και οι πρώτοι κατακτητές μπαίνουν…γι’αυτό εξακολουθούμε να αντιδρούμε. Όμως προς το παρόν κρατήσαμε την βασική Πύλη κλειστή και αυτό δεν θα είχε συμβεί, εάν δεν είχαμε όλοι τρέξει τόσο πολύ…ένα λοιπόν που πετύχαμε βασικότατο είναι αυτό.
2) Ως προς την πολιτογράφησι τώρα. Το αρχικό προσχέδιο προέβλεπε ότι όλοι όσοι συμπληρώνουν νόμιμη και μόνιμη πενταετία στην Ελλάδα, κατοχυρώνουν τον δικαίωμα να κάνουν αίτησι για ιθαγένεια, η οποία στην ουσία δεν μπορούσε να απορριφθή. Ο τελικός νόμος, ναι μεν κράτησε την πενταετία (ενώ με τον έως χθες ισχύοντα νόμο ήταν δεκαετία), αλλά προσέθεσε μία σειρά από όρους. Π.χ. Εξετάσεις ακόμη και γραπτές στην ελληνική γλώσσα και ιστορία, καθαρό ποινικό μητρώο και περιουσιακά στοιχεία. Μάλιστα και αυτό είναι πολύ σημαντικό, όσο κάποιος είναι σε εκκρεμή δικαστική διαδικασία και έως ότου εκδοθεί αμετάκλητη αθωωτική απόφασι, δεν μπορεί να λάβη την ιθαγένεια, παρά μόνον στο τέλος. Όμως μία δικαστική διαδικασία στην Ελλάδα, έως ότου τελειώσει και από τον Άρειο Πάγο, συνήθως κρατάει πάνω από 10 χρόνια για να λέμε και την αλήθεια. Γι’αυτό και εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ αντιδρούσε. Σε συνδυασμό με το ότι η διοίκησις τελικά κράτησε το δικαίωμα να απορρίπτει την σχετική αίτησι, για λόγους εθνικού συμφέροντος, δημιουργεί πρόσθετα εμπόδια. Είμαστε ευχαριστημένοι; Όχι! Εμείς δεν θέλουμε να λαμβάνη την ελληνική Ιθαγένεια κανένας, έως ότου λυθεί συνολικά το μεταναστευτικό. Όμως δεν είναι καθόλου αυτόματη πια η διαδικασία, όπως αρχικά προεβλέπετο. Και αυτή είναι μία ακόμη επιτυχία που καταφέραμε όλοι εμείς.
3) Στςι δημοτικές εκλογές. Εκεί τα αποτελέσματά μας είναι φτωχά, διότι εκεί κρύβεται και το αληθινό ενδιαφέρον του ΠΑΣΟΚ για να αλλοιώση τους εκλογικούς συσχετισμούς τον Νοέμβριο. Μόνον απαγόρευσις για την θέσι του Δημάρχου και του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου μπήκαν και η κατά δήλωσιν του υποψηφίου, επαρκής γνώσις της ελληνικής γλώσσης, ώστε να μπορή να ασκή τα καθήκοντά του ως συμβούλου προστέθηκαν. Εκεί κάναμε ένστασι αντισυνταγματικότητος και θα προχωρήσουμε σε προσφυγή!
Κλείνοντας λοιπόν αυτό το εκτενές και σας ζητώ Συγγνώμη γι’αυτό άρθρο, συμπυκνώνω στο εξής. Είπαμε στην Αρχή ότι κάνουμε ταμείο. Θέσαμε έναν στόχο, να μήν περάση ο νόμος αυτός ο οποίος είχε ανακοινωθεί από την Κυβέρνησι τον Δεκέμβριο. Εκείνος ο νόμος πράγματι δεν πέρασε. Άρα από την άποψι αυτή νικήσαμε. Πέρασε όμως ένας άλλος νόμος, ηπιώτερος, λιγότερο βλαπτικός, αλλά που δημιουργεί τις συνθήκες για εθνική Καταστροφή στο μέλλον. Άρα πρακτικά αυτό που καταφέραμε είναι ότι κερδίσαμε κάποιον χρόνο για την πατρίδά μας. Στο χέρι μας είναι, αξιοποιώντας αυτόν τον επιπλέον χρόνο, αλλάζοντας τους πολιτικούς συσχετισμούς, να κερδίσουμε οριστικά ή αδρανώντας να δούμε την πατρίδά μας σιγά σιγά να σβήνη.
Χωρίς να θέλω καθόλου να ωραιοποιήσω το αρνητικό αυτό γεγονός, είμαι υπερήφανος που συμμετείχα σε αυτήν την εθνική προσπάθεια. Και σας ευχαριστώ όλους. Σώσαμε την πατρίδα μας! Όχι οριστικά ο πόλεμος συνεχίζεται, αλλά ενώ κάποιοι την οδηγούσαν στο εκτελεστικό απόσπασμα, εμείς την γυρίσαμε πίσω στο κελί της και προσδοκούμε ότι θα επιτύχουμε χάρι, για να την ελευθερώσουμε. Αυτό έγινε! Και δεν είναι καθόλου λίγο, εάν συνυπολογίσετε το μέγεθος των δυνάμεων με τους οποίους αντιπαρατεθήκαμε. 160 αυτοί 15 εμείς. Δεν αναφέρω σκοπίμως την Ν.Δ. διότι η ΝΔ. είναι φανερό ότι σύρθηκε για λόγους εκλογικού κόστους προς τον ΛΑ.Ο.Σ. στο όχι. Αυτό αποδεικνύεται από το ότι εκτός από το Όχι στο νομοσχέδιο, σε όλα τ’άλλα ήταν απούσα. Στην ένστασι αντισυνταγματικότητος ψήφισε Ναί. Έτσι προσέδωσε επιχειρήματα στους δικαστές του ΣτΕ αύριο, που θα λένε, “μά ακόμη και η Ν.Δ. που ήταν αντίθετη στο νομοσχέδιο, το έκρινε συνταγματικό”. Αρνήθηκε να αναλάβη την ηγεσία του αγώνα συλλογλης υπογραφών για το Δημοψήφισμα. Αν εμείς ένα κόμμα του 5,63% συγκεντρώσαμε 500.000, καταλαβαίνετε τί θα είχε γίνει αν είχε τρέξει και η Ν.Δ.; αρνήθηκε αυτό καθ’αυτό το αίτημα για Δημοψήφισμα και το κυριότερο απ’όλα αρνήθηκε να χρησιμοποιήσουμε ως διαπραγματευτκό όπλο την επανεκλογή Παπούλια. Όλα αυτά πείθουν χωρίς καμμία αμφιβολία, το κάθε λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο, ότι εάν δεν υπήρχε ο ΛΑ.Ο.Σ. θα είχε τελικά αφήσει το αρχικό προσχέδιο να περάση, έστω με κάποιες χλιαρές αντιδράσεις. Και μόνον ότι 10 βουλευτές της έλειπαν από την επί της αρχής ψηφοφορία, νομίζω ότι είναι αρκετό.
Να είστε λοιπόν υπερήφανοι και για το Κόμμα και για τον Αρχηγό και για τους Βουλευτές και για τα Στελέχη και για όλους όσους έτρεξαν τόσο πολύ.
Υ.Γ.
Καταλαβαίνετε πιστεύω μετά απ΄όλη αυτή την προσπάθεια, πόσο άδικο είναι να δέχομαι βολές ως προδότης, διότι δήθεν όλα αυτά ακυρώνονται επειδή δεν διοργανώσαμε Συλλαλλητήριο. Και εγώ στενοχωριέμαι που δεν τα καταφέραμε σε αυτό το σημείο. Πήραμε ένα μάθημα από το ΠΑΣΟΚ σε αυτόν τον τομέα της τακτικής. Το παραδέχομαι!
gr-patriotis
skeftomasteellhnika.gr