Τις τελευταίες ημέρες ξαναπαίζει για μία ακόμη φορά, δια στόματος του κ. Υπουργού Εργασίας αυτή τη φορά, το θέμα των «αναθεματισμένων» 48άρηδων συνταξιούχων των ΕΔ και της ΕΛ.ΑΣ. , που βουλιάζουν το ασφαλιστικό μας σύστημα με τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις τους προκαλώντας το δημόσιο αίσθημα.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή για να δούμε ποιοί είναι αυτοί που έχουν το θράσος να διεκδικούν μετά από 25-30 χρόνια «χλιδάτης» υπηρεσίας αυτό που απλόχερα μοιράζουν χρόνια τώρα με συνοπτικές διαδικασίες οι δημοκρατικές large κυβερνήσεις μας σε ψευτοανάπηρους (που σε ορισμένες περιοχές αγγίζουν το εξωφρενικό ποσοστό του 80%), σε βαφτισμένους ελαίω κόμματος πάσης φύσεως αγωνιστές και αντιστασιακούς και τα τελευταία χρόνια σε εισαγόμενους νόμιμους ή παράνομους μετανάστες, που δεν έχουν πληρώσει ούτε σεντ σ΄ αυτό το πολύπαθο ασφαλιστικό μας σύστημα.
Αυτά λοιπόν τα «θρασίμια», όταν πολλοί συνομήλικοί τους ξεκινούν την «επίπονη» και «απεχθή» φοιτητική ζωή (κουραστικά ξενύχτια, εξοντωτικά γλέντια κ.λ.π.), κατατάσσονται σε κάποια στρατιωτική σχολή , για να μάθουν κατ΄ αρχήν να πειθαρχούν, να διοικούνται και να διοικούν αρχίζοντας τη λαμπρή καριέρα τους (τουλάχιστον οι παλιότεροι) με το όπλο στην ανάταση και κάνοντας αέρα, έρπειν και βαρελάκια. Παράλληλα, λαμβάνουν την απαιτούμενη στρατιωτική και ακαδημαϊκή μόρφωση και στο τέλος της ακαδημαϊκής χρονιάς εξετάζονται όπως και οι λοιποί φοιτητές των ΑΕΙ με την ασήμαντη διαφορά ότι εάν δεν περάσουν κάποιο μάθημα, τους ψαλιδίζεται η πολυπόθητη καλοκαιρινή άδεια. Σε περίπτωση βέβαια αποτυχίας αποφοιτήσεως πέραν της 2-4ετίας, αποβάλλονται από τις σχολές και υποβιβάζονται στο βαθμό του στρατιώτη καθόσον ο «ιερός» θεσμός του αιώνιου φοιτητή δεν ανακαλύφθηκε (ευτυχώς) ακόμη.
Εάν κάποιος για οποιοδήποτε λόγο (με εξαίρεση τους λόγους υγείας), μετά την ορκωμοσία του τολμήσει να εγκαταλείψει τη σχολή, υποχρεούται να αποζημιώσει το Ελληνικό Δημόσιο για τους μήνες που «φιλοξενήθηκε», καταβάλλοντας (μέχρι πρόσφατα) τις μηνιαίες αποδοχές του Ανθυπολοχαγού για κάθε μήνα παραμονής. Ποια άλλη κατηγορία σπουδαστών πληρώνει αποζημίωση στη Σχολή που φοιτά επειδή εγκατέλειψε οικειοθελώς τις σπουδές της;
Σημειωτέον ότι κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους οι σπουδαστές των Στρατιωτικών Σχολών, υπάγονται στο Στρατιωτικό Ποινικό Κώδικα, έχουν όλες τις υποχρεώσεις των εν ενεργεία στρατιωτικών και σε περίπτωση πολέμου αναλαμβάνουν καθήκοντα Αξκού ή Υπαξκού κατά περίπτωση(πλην των πρωτοετών). Επίσης όλα τα ατομικά είδη που χρησιμοποιούν τα χρεώνονται και σε περίπτωση απώλειας ή φθοράς τα αποζημιώνουν. Βέβαια αυτό το χρονικό διάστημα αμείβονται με το ποσοστό 15% του Ανθυπολοχαγού ή του Λοχία, ανάλογα με τη σχολή (Αξκών ή Υπαξκών) πού σήμερα ανέρχεται στο αστρονομικό ποσό των 150 ? και 120 ? αντίστοιχα και φυσικά πληρώνουν σύμφωνα με την ισχύουσα εκάστοτε νομοθεσία τις αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές αρχίζοντας έτσι τη συντάξιμη υπηρεσία τους από την ηλικία των 18 ετών.
Μετά την ολοκλήρωση του κύκλου σπουδών και κατόπιν επιτυχών εξετάσεων, έρχεται η πολυπόθητη ορκωμοσία ως Αξιωματικού ή Υπαξιωματικού (η οποία παραμένει ανεξίτηλη στη μνήμη εφ΄ όρου ζωής) και η απονομή του αποφοιτηρίου ενώ για τους Αξιωματικούς ακολουθεί επιπλέον άλλη μία ασωτία, η απονομή του ξίφους (συνήθως από τον ανώτατο πολιτειακό άρχοντα) εκείνο το μιλιταριστικό σύμβολο που υπερασπίστηκε με πάθος ο «Στρατηγός Δεκαβάλας» σε κάποια παλιά ελληνική ταινία.
Μετά τη λαμπρή τελετή της ορκωμοσίας συνήθως ακολουθεί «μικρά δεξίωσις», ενίοτε με καφέ και κουλουράκια, το συμβολισμό των οποίων αντιλαμβάνονται οι νεοορκισθέντες λίγους μήνες μετά την ορκωμοσία τους, οι του Στρατού Ξηράς σε κάποιο φυλάκιο του Έβρου ή του Αιγαίου, οι του Πολεμικού Ναυτικού σε κάποιο πολεμικό πλοίο ή ναύσταθμο και της Αεροπορίας σε κάποια Μοίρα Αναχαιτίσεων ετοιμότητας μερικών λεπτών..
Από την ημέρα της ονομασίας σε Αξκούς τίθενται υπό την προστασία του νόμου «Περί Καταστάσεως Αξιωματικών» Ν.Δ. 1400/73 όπου με απόλυτη σαφήνεια, μη επιδεχόμενη παρερμηνείας, καθορίζεται τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται να κάνει ο έλληνας Αξιωματικός.
Και για να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται παρατίθενται αυτούσια μερικά αποσπάσματά του:
Αρθρον 1. Κατάστασις του αξιωματικού είναι η θέσις, εις ην τελεί ούτος εις ότι αφορά τας σχέσεις του προς την Υπηρεσία. 3. Αι δύο βασικαί καταστάσεις του αξιωματικού είναι η ενέργεια και η εφεδρεία. "4. Ενέργεια είναι η κατάστασις του αξιωματικού του υπηρετούντος εις τας τάξεις του στρατεύματος. Ως ενέργεια θεωρείται και η προσωρινή αποχή του αξιωματικού εκ της υπηρεσίας,συνεπεία καταστάσεώς τινος εκ τινος των εν άρθρω 8 παρ. 1ζ έως ι λόγων". *** Η παρ. 4 αντικαταστάθηκε ως άνω με το άρθρο 1 του ΝΔ 145/1974 (Α 325). 5. Εφεδρεία είναι η κατάστασις του αξιωματικού του μη υπηρετούντος εις τας τάξεις του Στρατεύματος, εγγεγραμμένου όμως εις τα στελέχη της εφεδρείας. ΤΜΗΜΑ 7
Κατάστασις εφεδρείας Αποστρατεία Αρθρον 34. 1. Αι διατάξεις του παρόντος άρθρου αφορούν εις αποστρατείας των μονίμων εν ενεργεία αξιωματικών ενεργουμένας συνεπεία των κάτωθι αιτιών: ε) Λόγω υποβολής αιτήσεως αποστρατείας ή παραιτήσεως, ως εις παραγράφους 4 έως 11 του παρόντος άρθρου. Αίτησις αποστρατείας ή παραιτήσεως: 4. Οι μόνιμοι εν ενεργεία αξιωματικοί, εάν συνεπλήρωσαν τον προς απόληψιν συντάξεως νενομισμένον χρόνον και εξεπλήρωσαν τας βάσει των κειμένων διατάξεων ανειλημμένας υποχρεώσεις παραμονής των εις το Στράτευμα, δύνανται να υποβάλουν αίτησιν αποστρατείας. 5. Εάν εξεπλήρωσαν μόνον τας ανειλλημένας υποχρεώσεις παραμονής των εις το Στράτευμα, δύνανται να υποβάλουν αίτησιν παραιτήσεως. 7. Εν καιρώ πολέμου ή γενικής επιστρατεύσεως απαγορεύεται η υποβολή και αποδοχή αιτήσεων αποστρατείας ή παραιτήσεως. "8. Εν καιρώ μερικής επιστρατεύσεως η αποδοχή των αιτήσεων αποστρατείας ή παραιτήσεως εναπόκειται εις την διακριτικήν εξουσίαν του Υπουργού Εθνικής Αμύνης κατόπιν προτάσεως του οικείου κατά Κλάδον Ανωτάτου Συμβουλίου ή του Ανωτάτου Συμβουλίου Ενόπλων Δυνάμεων προκειμένου περί Αξιωματικών των Κοινών Σωμάτων". 9. Εν καιρώ ειρήνης η αποδοχή της μεν αιτήσεως αποστρατείας είναι υποχρεωτική διά τον Υπουργόν Εθνικής Αμύνης δυναμένη ν' αναβληθή επί τρίμηνον από της υποβολής της λόγω υπηρεσιακών αναγκών, της δε παραιτήσεως δυνητική. 10. Αίτησις αποστρατείας άπαξ υποβληθείσα δεν δύναται ν' ανακληθή.
Η υποβολή θεωρείται συντελεσθείσα από της πρωτοκολλήσεως της σχετικής αιτήσεως. Συνεπώς: Η αίτηση αποστρατείας η παραιτήσεως αποτελεί νομικό δικαίωμα των ένστολων πολιτών, το οποίο μάλιστα παραχωρήθηκε με νομοθέτημα μίας χουντικής κυβέρνησης και έρχεται τώρα μία δημοκρατική κυβέρνηση να το στερήσει ή έστω να το περιορίσει επικαλούμενη τον κίνδυνο κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος, έναν κίνδυνο που όπως και οι ίδιοι παραδέχονται είναι αποτέλεσμα της δικής τους ανικανότητας, αναποτελεσματικότητας και ατολμίας. Προσέξτε όμως εκείνο το «δεν δύναται να ανακληθεί», που σημαίνει ότι η υποβολή αίτησης αποστρατείας πρέπει να είναι προϊόν ώριμης και κατασταλαγμένης σκέψης διότι στην περίπτωση των στρατιωτικών δεν ισχύει το «συγνώμη λάθος», «μετάνιωσα», «άλλαξα γνώμη» και τα τοιαύτα, όπως συμβαίνει στις άλλες κατηγορίες εργαζομένων. Εγγραφή εις εφεδρείαν Αρθρον 37. "1.Το όριον ηλικίας των μονίμων εν εφεδρεία ανωτέρων και κατωτέρων Αξιωματικών του Ναυτικού και της Αεροπορίας αυξάνεται κατά πέντε έτη εν σχέσει με το αντίστοιχον τοιούτον των εν ενεργεία μονίμων αξιωματικών (Μαχίμων,Ιπταμένων και Σωμάτων).Οι αποστρατευόμενοι αξιωματικοί εγγράφονται εις τα στελέχη εφεδρείας εξαιρέσει των αποστρατευομένων : α) Λόγω σωματικής ανικανότητος. β) Λόγω ορίου ηλικίας προκειμένου περί αξιωματικών του Στρατού Ξηράς και ανωτάτων αξιωματικών του Ναυτικού και της Αεροπορίας.. Επομένως ο στρατιωτικός και μετά την αποστρατεία του ουσιαστικά παραμένει στη διάθεση της υπηρεσίας, εγγραφόμενος στα στελέχη της εφεδρείας για κάθε ενδεχόμενο και ως εκ τούτου δεν θα στερηθεί η υπηρεσία τις όποιες γνώσεις και εμπειρίες του, εάν και εφόσον απαιτηθεί.
ΓΕΝΙΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝΓενικά Αρθρον 63. 1. Άπαντες οι αξιωματικοί εις οιανδήποτε κατάστασιν και εάν διατελούν οφείλουν: α) Να συμμορφούνται προς τους νόμους. β) Να τιμούν την Σημαίαν και τας εθνικάς παραδόσεις. γ) Ν' απέχουν πάσης ενεργείας ή συμπεριφοράς αντιτιθεμένης προς τα συμφέροντα ή τιμήν του Εθνους. 2.. Οι εν ενεργεία αξιωματικοί οφείλουν: α) Να τηρούν την πειθαρχίαν και τους κανονισμούς. β) Ν' αποδέχωνται τας απαιτήσεις του εις τας Ενόπλους Δυνάμεις υφισταμένου καθεστώτος. γ) Να υπηρετούν μετά νομιμοφροσύνης και αφοσιώσεως και να συμπεριφέρονται μετ' ευθύτητος και αξιοπρεπείας. δ) Να εξασφαλίζουν την προστασίαν του απορρήτου. ε) Να φροντίζουν διά το υλικόν και τας εγκαταστάσεις τας ανηκούσας εις τας Ενόπλους Δυνάμεις. ζ) Να παρέχουν ενεργόν και αποφασιστικήν συνδρομήν προς τους προϊσταμένους των και να ενδιαφέρωνται διά την ανάδειξιν της Μονάδος των. η) Να αποκτούν τας απαραιτήτως γνώσεις, ίνα εκτελούν αποτελεσματικώς τα καθήκοντά των και ίνα τηρούν την θέσιν των επαξίως. θ) Να προπαρασκευάζωνται σωματικώς και ηθικώς διά την μάχην και να εκπληρούν την αποστολήν των ακόμη και με κίνδυνον της ζωής των. 3. Απαγορεύεται εις τους εν ενεργεία αξιωματικούς: α) Η επ' αμοιβή άσκησις ιδιωτικού έργου ή εργασίας, ή άσκησις παντός βιοποριστικού επαγγέλματος. β) Η συμμετοχή εις συνεταιρισμούς επιδιώκοντας κερδοσκοπικούς σκοπούς. γ) Η συμμετοχή εις Συνδέσμους, Σωματεία, Ιδρύματα κλπ έχοντα σκοπούς επιστημονικούς, μορφωτικούς ή εκπολιτιστικούς, άνευ προηγουμένης εγκρίσεως του Αρχηγού Ενόπλων Δυνάμεων. 4. Κατ' εξαίρεσιν επιτρέπεται: α) Εις τους Υγειονομικούς αξιωματικούς η άσκησις του ιατρικού επαγγέλματος ιδιωτικώς κατά τας εκτός υπηρεσίας ώρας, συμφώνως προς την ιατρικήν δεοντολογίαν, κατά τας διατάξεις του περί κώδικος ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος νόμου, κατόπιν εγκριτικής διαταγής του Αρχηγού του οικείου Κλάδου, δυναμένου να εκχωρήση το δικαίωμα τούτο εις τους διοικητάς των Σχηματισμών.. β) Εις τους αξιωματικούς του Μουσικού Σώματος η δημοσία διεύθυνσις ορχηστρών ή η παιάνισις εις ιδιωτικάς ορχήστρας και θέαματα επ' αμοιβή, εν πολιτική περιβολή, κατόπιν εγκριτικής διαταγής του οικείου Σχηματισμού. γ) Εις τους εν ενεργεία αξιωματικούς να διδάσκουν εις δημοσίας ή ιδιωτικάς σχολάς εκπαιδευτικά εν γένει ιδρύματα κατόπιν αδείας των οικείων Αρχηγείων, δυναμένων να εκχωρήσουν το δικαίωμα τούτο εις τους Διοικητάς Σχηματισμών. Το παραπάνω άρθρο δεν απαιτεί σχολιασμό καθόσον μιλάει από μόνο του για τα «πρέπει», τα «απαγορεύεται» και τα «επιβάλλεται» καθ, όλη τη διάρκεια της «εν ενεργεία» καταστάσεως των στρατιωτικών. Επισημαίνουμε μόνο την αναλογία των «οφείλουν» και «απαγορεύεται» έναντι των «επιτρέπεται» (14-3) κι αυτών κατ΄ εξαίρεση για συγκεκριμένες ειδικότητες.
Υποχρεώσεις παραμονής εις το Στράτευμα των μονίμων ΑξιωματικώνΥποχρεώσεις των εισερχομένων εις το Σώμα των Αξιωματικών 'Αρθρο 64 1. Οι απόφοιτοι από τα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Α.Σ.Ε.Ι.) και τη Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων (Σ.Σ.Α.Σ.) αξιωματικοί αναλαμβάνουν από την ονομασία τους ως Ανθυπολοχαγών, Σημαιοφόρων ή Ανθυποσμηναγών υποχρέωση παραμονής στις Ενοπλες Δυνάμεις (Ε.Δ.) για χρόνο διπλάσιο των ετών φοίτησής τους, όπως αυτά καθορίζονται από τους Οργανισμούς των Α.Σ.Ε.Ι. και τη Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων (Σ.Σ.Α.Σ.). 2.. Όσοι κατατάσσονται απευθείας ύστερα από διαγωνισμό στις Ε.Δ. ως αξιωματικοί αναλαμβάνουν υποχρέωση παραμονής για έξι έτη από την ονομασία τους ως αξιωματικών. 3. Αξιωματικοί που αποστέλλονται από την υπηρεσία τους στο εξωτερικό για εκπαίδευση για περίοδο μεγαλύτερη των έξι μηνών αναλαμβάνουν υποχρέωση παραμονής στις Ε.Δ. για χρόνο διπλάσιο του χρόνου φοίτησης, σε καμία όμως περίπτωση λιγότερο από δύο έτη. 4. Αξιωματικοί που ορίζονται από την υπηρεσία τους για φοίτηση στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Χώρας αναλαμβάνουν υποχρέωση παραμονής στις Ε.Δ. για χρόνο διπλάσιο του χρόνου φοίτησης, ανεξάρτητα αν λάβουν πτυχίο ή όχι. 16. Οσοι εξέρχονται από το στράτευμα λόγω παραίτησης ή απόταξης ή λόγω υποβολής ειδικής έκθεσης αποστρατείας σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 10 του Ν. 2439/1996 (ΦΕΚ 219 Α), υποχρεούνται να καταβάλουν υπέρ του Δημοσίου αποζημίωση ίση με το γινόμενο του βασικού μισθού του κατεχόμενου βαθμού επί τους υπολειπόμενους μήνες υποχρέωσης παραμονής στο στράτευμα. Οσοι αποχωρήσουν με αίτησή τους πριν από την εκπλήρωση των ανειλημμένων υποχρεώσεών τους και έχουν εκπαιδευτεί στο εξωτερικό υποχρεούνται να καταβάλουν εκτός από την ανωτέρω αποζημίωση και τη δαπάνη της εκπαίδευσής τους. Η αποζημίωση ή η δαπάνη εκπαίδευσης, κατά περίπτωση, καταλογίζεται και βεβαιώνεται ως δημόσιο έσοδο κατά τις διατάξεις του άρθρου 55 του π.δ. 16/1989 (ΦΕΚ 89 Α). Σε ποια άλλη κατηγορία εργαζομένων υπάρχει υποχρέωση ελάχιστου χρόνου παραμονής και μάλιστα επί ποινή προστίμου, δίκην υποδίκου που βγαίνει με χρηματική εγγύηση;
Διατάξεις αφορώσαι τους Μονίμους εν Εφεδρεία Αξιωματικούς Υποχρεώσεις Μονίμων εν Εφεδρεία Αξιωματικών
Αρθρον 66. 1. Μόνιμος αξιωματικός, εξερχόμενος των τάξεων του Στρατεύματος και εφ' όσον εγγράφεται εις τα στελέχη της εφεδρείας, υποχρεούται όπως υποβάλη εις το αρμόδιον Επιτελικόν Γραφείον του οικείου Αρχηγείου, δήλωσιν εμφαίνουσαν τον τόπον οριστικής διαμονής του (πόλις, οδός, Αριθμός, Αστυνομικόν Τμήμα). 2. Εις πάσαν τυχόν μεταγενεστέραν οριστικήν αλλαγήν του τόπου διαμονής ή διευθύνσεως κατοικίας, υποχρεούται όπως υποβάλη νέαν δήλωσιν, εντός τριών μηνών από της αλλαγής κατοικίας ή διευθύνσεως. 3. Η μη συμμόρφωσις προς την υποχρέωσιν ταύτην συνεπάγτεται την δι' αποφάσεως του Υπουργού Εθνικής Αμύνης επιβολήν προστίμου μέχρι 3.000 δραχμών υπέρ του οικείου Μετοχικού Ταμείου, εισπραττομένου ως έσοδον αυτού κατά τας διατάξεις του άρθρου 98 του Νομοθετικού Διατάγματος 321/69 "περί Κώδικος Δημοσίου Λογιστικού" βάσει της εις το αρμόδιον δημόσιον ταμείον αποστελλομένης αποφάσεως επιβολής προστίμου. Ίσως Θα πρέπει να ενταχθεί μεταξύ των λοιπών προνομίων και το γεγονός ότι δεν υποχρεώνονται να παρουσιάζονται ανά 15ήμερο στο οικείο αστυνομικό τμήμα όπως συμβαίνει με τους ύποπτους φυγής. Ανάκλησις εις την ενέργειαν "4. Ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης δύναται τη αιτήσει των "ή αυτεπαγγέλτως" να ανακαλεί εις την ενέργειαν μονίμους εν εφεδρεία αξιωματικούς, ως μονίμους εξ εφεδρείας, τη προτάσει του Αρχηγού του οικείου Κλάδου μετά γνώμην του Αρχηγού Ενόπλων Δυνάμεων, προκειμένου περί μονίμων εν εφεδρεία αξιωματικών των Κοινών Σωμάτων. Κατ' εξαίρεσιν το Υπουργικόν Συμβούλιον δύναται να ανακαλή εις την ενέργειαν ανωτάτους εν αποστρατεία αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων, διαγραφέντας του στελέχους εφέδρων λόγω ηλικίας, ως μονίμους εξ εφεδρείας, τη προτάσει του Υπουργού Εθνικης Αμύνης". Και για να μην νομίζουν ότι με την αποστρατεία «καθάρισαν» μια για πάντα, ο Υπουργός διατηρεί το δικαίωμα να τους ανακαλέσει στην ενέργεια όποτε απαιτηθεί. Γιατί λοιπόν δεν κάνει χρήση αυτής της διάταξης για να ανακόψει το κύμα των παραιτήσεων αλλά και να επαναφέρει στην τάξη αυτούς που είχαν το θράσος να κάνουν χρήση του δικαιώματος που τους παρέχει ο νόμος;
Απαγόρευσις
(12)13. Απαγορεύεται εις άπαντας τους μονίμους εν εφεδρεία Αξιωματικούς και των 3 κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων και επί χρονικόν διάστημα πέντε (5) ετών από του χρόνου της αποστρατείας των η καθ' οιονδήποτε τρόπον αντιπροσώπευσις αμέσως ή εμμέσως εμπορικών και βιομηχανικών Οίκων και επιχειρήσεων εν γένει, ημεδαπής ή αλλοδαπής κατά τας μετά των Ενόπλων Δυνάμεων συναλλογάς των. Και για να προφυλαχτούμε από τυχόν λαμογιές απαγορεύεται το αλισβερίσι με πρώην συναδέλφους μέχρι να ξεχαστούν και να κοπεί ο ομφάλιος λώρος με την υπηρεσία. Από ποιά άλλη κατηγορία στερείται το δικαίωμα της εργασίας σε συγκεκριμένες δραστηριότητες; Έχοντας λοιπόν υπόψη όλα τα «πρέπει» και τα «μη» του παραπάνω νομοθετήματος, οι στρατιωτικοί αρχίζουν τη λαμπρή καριέρα τους συνήθως από κάποια κορυφογραμμή, γέφυρα πλοίου ή αεροδιάδρομο.
Ένα από τα πρώτα μελήματα, όπως κάθε εργαζόμενου, είναι να συμπληρώσει τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για να αρχίσει να τρέχει ο μισθός που ξεκινάει για έναν άγαμο Ανθλγό, από 1450 ? μικτά ή 1100 ? καθαρά (μυθικό ποσό συγκρινόμενο με εκείνο της περίφημης γενιάς των 700 ?) για εκτοξευθεί μετά από 12 χρόνια, σαν Λοχαγός πλέον (έγγαμος με ένα παιδί), στο αστρονομικό ποσό των 2100 ? μικτά ή 1500 ? καθαρά, και μετά από άλλα 10 χρόνια ήτοι συνολικά 26 χρόνια (4 σχολή + 22 Αξκού) με το βαθμό του Αντισυνταγματάρχη στο ιλιγγιώδες ποσό των 3150 ? μικτά ή 2100 ? καθαρά (έγγαμος με δύο παιδιά).
Από το ποσό των 3.150 ? τα 890 ? είναι επιδόματα τα οποία δεν υπολογίζονται στη σύνταξη. Επομένως αν υποθέσουμε ότι κάποιος παραιτείται μετά από 26 χρόνια αναγνωρίζοντας ως συντάξιμα και 5 έτη υπηρεσίας σε μονάδες εκστρατείας (βλ. άρθρο 40 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων) ήτοι συνολικά 31 συντάξιμα θα πάρει σύνταξη περίπου 1800 ? μικτά ή 1600 ? καθαρά η οποία μαζί με τα μερίσματα του αντίστοιχου μετοχικού ταμείου θα φθάσει κοντά στα 2000 ?. Επιπλέον θα πάρει και περίπου 80000 ? εφάπαξ από το ταμείο αλληλοβοηθείας.
Εάν ο ίδιος στρατιωτικός εξαντλήσει το μέγιστο χρόνο παραμονής (35 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας) θα φύγει κατ΄ ελάχιστο με το βαθμό του Συνταγματάρχη και αποδοχές Αντιστρατήγου (βλ. Ν. 2838/2000 και 3016/2002 «Περί μισθολογικών προαγωγών») και η σύνταξή του θα είναι 2400 ? μικτά ή 2000 ? καθαρά που μαζί με τα μερίσματα θα φθάσει περίπου 2600? και το εφάπαξ περίπου 125000 ?.
Γιατί άραγε κλωτσάνε την τύχη τους λαμβάνοντας περίπου 600 ? λιγότερα το μήνα εφ΄ όρου ζωής και περίπου 45000 ? λιγότερο εφάπαξ;
Παρατηρώντας το μικτό ποσό (που είναι τελικά και το ποσό με το οποίο επιβαρύνεται ο προϋπολογισμός του δημοσίου) διαπιστώνεται ότι η επιβάρυνση του δημοσίου στο παραπάνω παράδειγμα είναι 3150 ? στην περίπτωση του εν ενεργεία Αντισυνταγματάρχη και 1800 ? στην περίπτωση του συνταξιούχου. Δηλαδή η διαφορά (3150-1800=1350 ?) είναι όσες σχεδόν οι μικτές αποδοχές ενός Ανθυπολοχαγού!
Πού είναι λοιπόν η ζημία του δημοσίου από τις πρόωρες αποχωρήσεις; Μήπως τελικά προκύπτει και όφελος;
Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στη «χλιδάτη» διαβίωση των στρατιωτικών.
Ο καθένας από αυτούς κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του θα πάρει κατά μέσο όρο από 10 έως 15 μεταθέσεις με ότι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική και οικονομική και οικογενειακή του ζωή. (Εργασία συζύγου, εύρεση και συντήρηση κατοικίας, ανάγκη αντικατάστασης οικοσκευής, αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος των παιδιών, κόστος μετακινήσεων λόγω απόστασης από τον τόπο καταγωγής, αδυναμία εκμετάλλευσης οποιασδήποτε μορφής ατομικής περιουσίας προς συμπλήρωση του εισοδήματος κ.λ.π.).
Επίσης κατά μέσο όρο, τουλάχιστον μέχρι το βαθμό του Αντισυνταγματάρχη, θα «χτυπάει» 3 με 4 υπηρεσίες (ή βάρδιες για το ΠΝ) το μήνα που στα 26 χρόνια υπηρεσίας αντιστοιχούν σε 936 έως 1248 ημέρες 24ωρης παραμονής εντός του χώρου υπηρεσίας και φυσικά χωρίς καμία επιπλέον αποζημίωση (με εξαίρεση τα τελευταία χρόνια τις Κυριακές, που καταβάλλεται σε ορισμένες περιπτώσεις αποζημίωση υπό μορφή ημερών εκτός έδρας 26 ?).
Αν θεωρήσουμε την απασχόληση πέραν του ωραρίου (δηλαδή 24-7,5=16,5 ώρες) κατά τις υπηρεσίες ως υπερωριακή απασχόληση και την αποζημιώναμε με το ωρομίσθιο του νεοδιοριζόμενου υπαλλήλου υποχρεωτικής εκπαίδευσης (απόφοιτου δημοτικού) (3,5 ? ανα ώρα), θα έπρεπε να καταβάλλεται ποσό τουλάχιστον 16,5Χ3,5=57,75 ? χωρίς να υπολογίζονται προσαυξήσεις νυκτερινών αργιών κ.λ.π. Το αντίστοιχο ποσό ανέρχεται σε 67,5 ? για απόφοιτο λυκείου (ΔΕ) και 80 ? για πτυχιούχο πανεπιστημίου (ΠΕ) όπως είναι το σύνολο των Αξιωματικών.
Αυτή είναι άλλη μία πτυχή των υψηλά αμειβόμενων στρατιωτικών.
Επομένως από όποια πλευρά κι αν εξετάσουμε το θέμα, βλέπουμε ότι δεν είναι και τόσο τραγικές οι συνέπειες των πρόωρων αποχωρήσεων των στρατιωτικών από την ενεργό υπηρεσία, ενώ αντιθέτως βαίνουν συνεχώς δυσμενέστερες οι συνθήκες παραμονής.
Ας πάψουν λοιπόν να εθελοτυφλούν οι εκάστοτε κυβερνήσεις και ας αναζητήσουν τις πραγματικές αιτίες της πρόωρης αποχώρησης των στρατιωτικών, αντί να αναλώνονται από τη μία σε λεονταρισμούς τύπου Λοβέρδου, που πυροδοτούν κάθε φορά νέο κύμα παραιτήσεων και πετυχαίνουν το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα (Θυμηθείτε τι έγινε επί Μεϊμαράκη πριν ενάμισι χρόνο όταν τέθηκε το ίδιο θέμα) και εν συνεχεία αναδιπλώσεις τύπου Βενιζέλου.
Σε τελική ανάλυση αν πρέπει κάτι να αλλάξει σε βάθος χρόνου ας γίνουν οι απαιτούμενες νομοθετικές παρεμβάσεις με έναρξη εφαρμογής για τους νεοεισερχόμενους ώστε να γνωρίζουν εξ αρχής τους κανόνες του παιχνιδιού, όπως συμβαίνει σε κάθε πολιτισμένη κι ευνομούμενη πολιτεία που σέβεται τους πολίτες της.
Εξάλλου μία από τις ανέξοδες δεσμεύσεις αυτής της κυβέρνησης είναι ότι όλα τα μεγάλα θέματα και οι σοβαρές αποφάσεις θα τίθενται υπό διαβούλευση.. Ας θέσουν λοιπόν και τα θέματα των στρατιωτικών σε διαβούλευση μέσω διαδικτύου, δεδομένου ότι στις Ε.Δ. δεν υφίσταται (ευτυχώς) ο «ιερός» θεσμός του συνδικαλισμού ούτε το δικαίωμα της απεργίας και ως εκ τούτου δεν κινδυνεύουν ούτε από καταλήψεις και πορείες, ούτε από προπηλακισμούς, ούτε από αποκλεισμούς δρόμων που είναι τα προσφιλή μέσα διεκδίκησης των λοιπών κοινωνικών ομάδων.
Εκτός κι αν ενοχλεί το γεγονός ότι ο θεσμός του Στρατού διατηρεί τα υψηλότερα ποσοστά εμπιστοσύνης και αποδοχής στην ελληνική κοινωνία μετά την κατάρρευση όλων των υπολοίπων (πολιτικής, θρησκείας, δικαιοσύνης κ.λ.π.) και ανέλαβαν κάποιοι εργολαβικά να τον αποδομήσουν.
Υ.Γ. Στο ανωτέρω άρθρο παραλείφθηκε και όχι σκοπίμως η περιβόητη ανέλιξη-εξέλιξη των στελεχών των Ε.Δ. στην ιεραραχία. Όταν λοιπόν έχουμε φθάσει στα τελευταία χρόνια και στους βαθμούς Υποπλοίαρχου/Λοχαγού-Πλωτάρχη-Αντιπλοίαρχου κ.ο.κ., να τελματώνουν τα στελέχη για 24(!) συναπτά έτη (8 χρόνια στον κάθε βαθμό), τι άλλο σχολιασμό να κάνουμε?????
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου