ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΩΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Οι Ολύμπιοι Θεοί: Αφροδίτη – θεά του έρωτα και της ομορφιάς. Απόλλων– θεός των τεχνών, της τοξοβολίας, και της θεότητας. Σε μερικούς μύθους αναφέρεται ως ο θεός του ηλίου. Άρης - θεός του πολέμου. Άρτεμις – θεά του κυνηγιού και προστάτιδα των παιδιών. Αθηνά – θεά της σοφίας, του πολέμου και των τεχνών. Προστάτιδα της Αθήνας. Δήμητρα – θεά της γεωργίας και της γονιμότητας. Διόνυσος - θεός του κρασιού, των μυστηρίων και του θεάτρου. Ήφαιστος - θεός των τεχνητών και των μεταλλουργών. Ήρα – θεά του γάμου, γυναίκα του Δία. Ερμής - θεός του εμπορίου, αγγελιοφόρος του Δία. Ποσειδώνας – θεός της θάλασσας και των σεισμών. Δίας -θεός του ουρανού, βασιλιάς του Ολύμπου. Πόλεις, Τεμένοι και Ιερά: Άργος – ιερή πόλη της θεάς Ήρας. Αθήνα – ιερή πόλη της θεάς Αθηνάς. Κόρινθος - ιερή πόλη του θεού Ποσειδώνα και της θεάς Αφροδίτης. Κύθηρα - ιερή πόλη της θεάς Αφροδίτης. Δήλος – ιερή πόλη του θεού Απόλλωνα. Δελφοί – Μαντείο του Απόλλωνα. Μαντείο του Δία. Έφεσσος - ιερή πόλη της θεάς Άρτεμης. Ρόδος - ιερή πόλη του θεού Ήλιου. Σάμος – αφιερωμένη πόλη στη θεά Ήρα. Σπάρτη – ιερή πόλη του Διόσκουρων (Κάστρος και Πολυδεύκης). Όρος Όλυμπος – Σπίτι των θεών του Ολύμπου. Σύμβολα των Θεών- Στην αρχαία Ελλάδα, (στους μύθους), συχνά οι θεοί του Ολύμπου απεικονίζονταν με συγκεκριμένα αντικείμενα. Παρακάτω αναγράφονται ορισμένες θεότητες με τους συμβολισμούς: Αφροδίτη - σκήπτρο, μυρτιά, περιστέρι. Απόλλων - τόξο, λύρα, δάφνη-ακόντιο. Άρτεμις – τόξο, ελάφι. Αθηνά - αιγίδα, κουκουβάγια, ελιά. Δήμητρα - σκήπτρο, δάδα, σιτάρι. Διόνυσος - αμπέλι, κισσός, θύρσος. Ηφαιστος - τσεκούρι. Ήρα - σκήπτρο, διάδημα, παγώνι. Ερμής - caduceus, φτερωτά σανδάλια. Ποσειδώνας - τρίαινα, άλογο, ταύρος. Δίας - κεραυνός, αετός, βελανιδιά. Χθόνιες Θεότητες κατοικούσαν στην αντίθετη μεριά από τους θεούς του Ολύμπου, στη Γη ή στον Κάτω Κόσμο: Ερινύες – Γνωστές και σαν Μανιασμένες, αυτά ήταν θυληκά πνεύματα που καταδίωκαν όποιν είχε διαπράξει συγκεκριμένα έγκληματα. Κύρες – ήταν γυναικεία πνεύματα του θανάτου και της καταστροφής στην αρχαία Ελλάδα. Άδης (Πλούτωνας) – θεός του Κάτου Κόσμου και βασιλιάς των θνητών. Σύζυγος της Περσεφόνης. Εκάτη – θεά της μαγίας. Περσεφόνη- θεά του Κάτω Κόσμου και σύζυγος του Άδη, κόρη της Δήμητρας. Είναι επίσης γνωστή με την ονομασία της Παρθένας. Θάνατος – θεός του θανάτου. Έλληνες Ήρωες και Ηρωίδες Αχιλλέας- Έλληνας ήρωας του Τρωικού Πολέμου. Ο Αχιλλέας ήταν ο γιός της νύμφης Θέτιδας και του Βασιλιά Πηλαία. Αγαμέμνων- Βασιλιάς των Μυκηνών και βασικός συμμετέχων στον Τρωικό Πόλεμο. Αίας- Έλληνας πολεμιστής, δεύτερος μετά τον Αχιλλέα κατά τη διάρκεια του Τρωικού Πολέμου. Αλκμήνη- η αξιαγάπητη μητέρα του ήρωα Ηρακλή. Ανδρομέδα- η όμορφη κόρη της Βασίλισσας Κασσιόπης. Την έσωσε ο ήρωας Περσέας. Αντιγόνη- κόρη του Οιδίποδα που θυσίασε τον εαυτό της στο όνομα της δικαιοσύνης και της τιμής. Αριάδνη- κόρη του Βασιλιά Μίνωα. Βοήθησε τον Θησέα να δραπετεύσει από το νησί της Κρήτης. Αταλάντη- μία κυνηγός που θυμίζει την θεά Άρτεμη. Αυτόλυκος- ο γιός του Ερμή που πρόσεχε τον πατέρα του. Έκλεψε την Βρισηίδα που ήταν αιχμάλωτη του Αχιλλέα κατά τη διάρκεια του Τρωικού Πολέμου. Κάδμος- Ανακάλυψε την Θήβα σπέρνοντας τα δόντια ενός δράκου. Κασσάνδρα- είχε το χάρισμα της προφητείας, αλλά η κατάρα της ήταν ότι κανείς δεν πίστευε τις προβλέψεις της για το μέλλον. Κασσιόπη- η καυχισιάρα και ματαιόδοξη μητέρα της Ανδρομέδας. Χρυσηίς- η «χρυσή» κόρη του Απόλλωνα. Διομήδης- ένας εξαιρετικός Έλληνας πολεμιστής που πολέμησε κατά τη διάρκεια του Τρωικού Πολέμου. Ηλέκτρα- κόρη του Αγαμέμνωνα και της Κλυτεμνήστρας. Έκτορας- Βασιλιάς της Τροίας που πολέμησε εναντίον του Έλληνα ήρωα Αχιλλέα. Εκάβη- η μητέρα του Έκτορα και Πάρι, που ήταν βασιλιάδες της Τροίας. Ελένη- γυναίκα του Μενέλαου. Την άρπαξε ο Πάρις και αυτό το γεγονός ήταν η αιτία για την έναρξη του Τρωικού Πολέμου. Ηρακλής – έγινε θρύλος για την δύναμή του και τους διάσημους δώδεκα άθλους. Ήταν ο γιός του Δία και της Αλκμήνης. Ιππολύτη- μία βασίλισσα Αμαζόνα και γυναίκα του Θησέα. Ιππόλυτος- γιος του Θησέα και της Ιππολύτης. Η μοίρα του είναι το θέμα μιας τραγωδίας του Επιδαύρου. Ιάσων- σαν αρχηγός των Αργοναυτών, αφιέρωσε την αναζήτησή του για το Χρυσόμαλλο Δέρας. Μελέαγρος- είναι διάσημος για τις συμφωνίες του με το θάνατο (Καλλυδόνιος Κάπρος). Μενέλαος-αδελφός του Αγαμέμνωνα, βασιλιά της Σπάρτης. Νεοπτόλεμος- the son of Achilles; he participated in the Trojan War. Οδυσσέας- ήρωας της επώνυμης Οδύσσειας, μιάς εκπληκτικής περιπέτειας, βασιλιάς της Ιθάκης. Οιδίποδας- βασιλιάς της Θήβας. Η τραγική του ιστορία γράφτηκε στην τριλογία του Σοφοκλή. Ωρίων- ένας εκπληκτικός κυνηγός. Γιός του Ποσειδώνα και της Ευριάλης. Ορφέας- γιός του Απόλλωνα που το τραγούδι του ήταν τόσο απαλό που γοήτευε και τα άψυχα αντικείμενα. Πανδώρα- η πρώτη γυναίκα που δημιούργησε ο Δίας. Το όνομά της σημαίνει «όλα τα δώρα». Πάρις- ήταν ο κριτής στον διάσημο διαγωνισμό μεταξύ των τριών θεοτήτων (Αφροδίτης, Αθηνάς και Ήρας). Πάτροκλος- φίλος του Αχιλλέα που έπαιξε σημαντικό ρόλο στον Τρωικό Πόλεμο. Πηνελόπη- η συνετή γυναίκα του Οδυσσέα που η εξυπνάδα της είναι για παραδειγματισμό. Πενθέας- ο άρρωστος βασιλιάς της Θήβας, αρνήθηκε να αποδεχτεί την θεότητα του Διονύσου. Περσέας- ο ήρωας που κατέστρεψε τη Μέδουσα. Έσωσε επίσης και την Ανδρομέδα. Προμηθέας- έκλεψε από τον Ήφαιστο τη φωτιά και την έδωσε στους θνητούς. Σαρπηδών- ένας από τους γιούς του Δία. Ο Σαρπηδών πήρε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο. Τηλέμαχος- ο γιος του Οδυσσέα και της Πηνελόπης. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Οδύσσεια. Θησέας- ο ήρωας που νίκησε τον αθάνατο Μινώταυρο. Οι μύθοι: Αράχνη- η ουρά μιάς θνητής γυναίκας που προκάλεσε τις θεότητες και οι συνέπειές. Καλυψώ- μία θαλάσσια νύμφη, γνωστή για το ξελόγιασμα που έκανε στον Οδυσσέα και τον κράτησε για 7 μέρες. Χάρος- μετέφερε τους νεκρούς με τη βάρκα του στον Κάτω Κόσμο. Κίρκη- γυναίκα που γοήτευε τους άνδρες και αντλούσε χαρά με το να τους μετατρέπει σε ζώα. Αργότερα το έκανε και στους συντρόφους του Οδυσσέα. Δαίδαλος- ένας θρυλικός καλλιτέχνης. Σχεδίασε πολλά έξυπνα πράγματα όπως και τον πασίγνωστο Λαβίρυνθο. Εριχθόνιος- ο γιος του Ηφαίστου που έγινε Βασιλιάς της Αθήνας. Αρμονία- η κόρη της Αφροδίτης και του Άρη που παντρεύτηκε τον Κάδμιο. Εσπερίδες- αυτές οι νύμφες ήταν οι φύλακες του Χρυσού Μήλου. Ύλας- ένας σύντροφος του Ηρακλή που παρασύρθηκε από την έλξη των νυμφών. Ίκαρος- γιος του εφευρέτη Δαίδαλου που πέταξε τόσο κοντά στον ήλιο και έπεσε στη θάλασσα. Μήδας-ο βασιλιάς που είχε ευχηθεί πως ό,τι άγγιζε θα μετατρεπόταν σε χρυσάφι. Μίνος- ο μυθικός Βασιλιάς της Κρήτης. Η Μοίρα, η άτυχη κόρη του βασιλιά που καταστράφηκε από τα ανάρμοστα πάθη της. Πασιφάη- Βασίλισσα της Κρήτης που ένιωσε πάθος για ένα ταύρο. Φαίδρα- η κόρη του Βασιλιά Μίνωα και της Πασιφάης. Ψυχή- μία πανέμορφη θνητή γυναίκα που κατάφερε να κάνει τη θεά Αφροδίτη να ζηλέψει. Τάνταλος- η τιμωρία του ήταν να προσπαθεί για πάντα να φτάσει την τροφή και το νερό ενώ δεν μπορούσε. Υβρίδες – Η Υβρίδα είναι ένας συνδυασμός από ένα ή δύο είδη ζώου και από άνθρωπο. Για τους Έλληνες, αυτά τα όντα της φαντασίας πρέπει να είχαν ιδιαίτερη σημασία και αντιπροσωπεύουν τις μη πολιτισμένες δυνάμεις της φύσης εναντίον της ανθρωπότητας: κένταυρος- ο κένταυρος ήταν μισός άνθρωπος και μισός άλογο. cockatrice- αυτό το πλάσμα ήταν γνωστό και σαν basilisk(βασιλιάς των ερπετών) και μπορούσε να σκοτώσει με το βλέμμα του. Αποτελούνταν από ουρά δράκου και αταίριαστα μέρη από κάποιο πτηνό. γίγαντες – αυτά τα άγρια και τρομακτικά όντα ήταν πρόγονοι της Γαίας. (Μητέρας Γης). γρύπας- σύμφωνα με το μύθο, το γρύπας ήταν ένα πλάσμα που είχε σώμα λιονταριού στο κεφάλι του φτερά, και άρπαγμα αετού. άρπυια- η άρπυια είχε γυναικείο κορμό και μέρη από γύπα. Το όνομά της βγαίνει από την Ελληνική λέξη αρπαγή. σάτυρος- ο σάτυρος ήταν συχνά σύντροφος του Διόνυσου, και αυτά τα πλάσματα απεικόνιζαν στους μύθους την τέχνη, με τα πόδια της γίδας και την κτηνώδη φύση. σειρήνες- γυναίκες με σώμα πτηνού. Οι Σειρήνες ήταν γνωστές για την έλξη που ασκούσαν στους ναύτες με τα τραγούδια που έλεγαν. Τα Τέρατα: Άργος- ένα πλάσμα με πολλά μάτια. Ο Άργος έπαιξε πρωταρχικό ρόλο σε έναν από τους μύθους με την θεά Ήρα. Κέρβερος- Ο Κέρβερος ήταν ο φρουρός του Κάτω Κόσμου. Στον μύθο απεικονίζεται σαν σκύλος με τρία κεφάλια. Χάρυβδης- στην Ελληνική μυθολογία, η Χάρυβδη ήταν ένας θανατηφόρος ανεμοστρόβιλος σε μορφή γυναικείου τέρατος. Χίμαιρα- με σώμα που το ένα τρίτο ήταν λιονταριού, ένα τρίτο ήταν γίδα και ένα τρίτο ήταν ερπετό, ήταν σίγουρα ένα από τα πιο τρομακτικά τέρατα. Κύκλωπας- ήταν γίγαντας που είχε ένα μάτι στο κούτελό του. Έχιδνα- αυτό το τέρας ήταν το μισό μία πανέμοφρη γυναίκα και το άλλο μισό ένα θανατηφόρο ερπετό. Γηρυόνης- το τέρας που ήταν γνωστό ως Γηρυόνης είχε τρία κεφάλια και τρία σώματα. Νικήθηκε από τον Ηρακλή. Γοργόνα- ήταν τρεις τρομακτικές γυναίκες που ήταν αδελφές και ονομάζονταν Ευρυάλη, Μέδουσα και Σθένω. Γραίες- αυτές οι «γριές γυναίκες» ήταν αδελφές των Γοργώνων. Ύδρα- η Ύδρα είχε ένα σώμα φιδιού με αμέτρητα κεφάλια. Λάδων- ο δράκος που φύλαγε την περιοχή που κρυβόντουσαν τα μήλα των Εσπερίδων. Λάμια- ήταν μία τρομακτική μορφή της Ελληνικής μυθολογίας. Μέδουσα- μία από τις Γοργόνες. Η Μέδουσα παραδοσιακά απεικονίζει μία επικίνδυνη γυναίκα. Μινώταυρος- το θανατηφόρο πλάσμα του λαβίρινθου. Ο Μινώταυρος ήταν ένας άνθρωπος που είχε κεφάλι ταύρου. Πήγασος- ο Πήγασος ήταν ένα αθάνατο άλογο που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Ελληνική μυθολογία. Φοίνικας- η ιστορία του θανάτου και της γέννησης, από το μυθικό πλάσμα που είναι γνωστό σαν Φοίνικας, ελκύει το κοινό για αιώνες. Πύθων- ένα τεράστιο ερπετό. Το σκότωσε ο θεός Απόλλων. Σκύλλα- ένα κακό τέρας με έξι κεφάλια και δώδεκα πόδια. Στους μύθους συχνά αναφέρεται σαν ζευγάρι με την Χάρυβδη. Σφίγγα- στην Ελληνική μυθολογία, η Σφίγγα είναι ένα γυναικείο τέρας με κεφάλι γυναίκας και σώμα λιονταριού. Τύφωνας- αυτό το πλάσμα με τα εκατό κεφάλια ήταν πρόγονος της Γαίας και του Τάρταρου.

Εστάλη απο τον Χρήστο για την ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ