ΑΙΜΙΛΙΑ ΛΑΔΟΠΟΥΛΟΥ : ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟ ΤΟΥ ΑΙΜΟΥ ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΟ ΕΛΛΑΔΑ

Ομιλία σε εκδήλωση της Εθνικής Ενώσεως Βορείων Ελλήνων την 23^η Μαϊου 2008 στην αίθουσα της Παλαιάς Βουλής, με ομιλήτρια την Αντιπρόεδρο της Ενώσεως κ. Αιμιλία Λαδοπούλου.

Επίκαιρο θέμα το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Η Μακεδονία γεωγραφικά κατά την αρχαιότητα καλύπτει όλο το έδαφος της σημερινής Μακεδονίας και μέρος της Σερβίας μέχρι το σημερινό Τιτο Βελες. Στους βυζαντινούς χρόνους οι περισσότεροι συγγραφείς θεωρούν ως Μακεδονία και το μεγαλύτερο τμήμα της Αλβανίας καθώς και την Β. και Ν. Θράκη. Στους τελευταίους αιώνες της Τουρκοκρατίας, Μακεδονία ονομάζεται η περιοχή από τον Όλυμπο και το Αιγαίο Πέλαγος έως επάνω από την Αχρίδα και την Πρέσπα, την Στρώμνιτσα και το Μελένικο και από την Πίνδο έως τον Νέστο.

Η ετοιμολογία του όρου «Μακεδών», προέρχεται από το «μακος», «μηκος», «Μακεδνός», που σήμαινε μακρύς, υψηλός άνθρωπος, με αυτή την ονομασία αναφέρεται στον Ηρόδοτο. Ο όρος «Μακεδονία» δηλώνει αρχικά την χώρα που κατοικείται από τους Μακεδόνας και αργότερα ως η χώρα της δυναστείας των βασιλέων των Μακεδόνων. Εννοιολογικά, συναρτάται με την φυλή που κατοικεί στο συγκεκριμένο χώρο. Από εθνολογικής πλευράς ο όρος «Μακεδών» και με βάση την ιστοριογραφία και την αρχαία ελληνική γραμματεία είναι προσδιοριστικό επίθετο του όρου «Έλλην». Κατά την Ρωμαϊκή περίοδο απέκτησε και χαρακτήρα τοπωνυμικό, υποδηλώνοντας όχι μόνον φυλετική καταγωγή, αλλά και τον τόπο προέλευσης. Ο Απόστολος Παύλος ομιλεί στους Φιλίππους, Θεσ/νίκη και Βέροια προς Έλληνας στην Ελληνική γλώσσα, πολύ πριν εμφανισθούν οι Σλάβοι. Στην Ελληνική, επίσης, γλώσσα γράφει και τις θεόπνευστες Επιστολές του.

Η μεγάλη ακμή του Μακεδονικού Πολιτισμού, αρχίζει κυρίως από τον 4^ο αι. π.Χ. επί βασιλέως Φιλίππου του Β’, ο οποίος θέτει τις βάσεις της Μακεδονικής κοσμοκρατορίας και ο υιός του Αλέξανδρος ο Μέγας μεταλαμπαδεύει τα φώτα του Ελληνικού Πολιτισμού στα πέρατα του τότε γνωστού κόσμου. Εκπολιτίζει τους βάρβαρους λαούς και ο Ελληνισμός γίνεται Παγκόσμιος με την διδαχή των γραμμάτων, των τεχνών και την εξάπλωση του πολιτισμού της αρχαίας Ελλάδος.

Κατά τον ιστορικό Πολύβιο, η Μακεδονία ήταν ανέκαθεν και παραμένει ο προμαχώνας της Ελλάδος. Οι πρώτες ιστορικές πληροφορίες για την Μακεδονία δίδονται από τον Όμηρο. Ο Ηρόδοτος αναφέρει «αυτοί που κατάγονται από τον Περδίκκα είναι Έλληνες». Η ιστορία των Μακεδόνων μαρτυρείται στα αρχαία νομίσματα, από τα οποία αντλούν πολλές πολύτιμες πληροφορίες πολιτικού, κοινωνικού, θρησκευτικού, καλλιτεχνικού περιεχομένου. Ομοίως και από τις χιλιάδες επιγραφές στα Ελληνικά.

Η διατήρηση της γεωγραφικής ακεραιότητος και της εθνολογικής ταυτότητος της Μακεδονίας, υπήρξε αποτέλεσμα μακροχρόνιων αγώνων σε όλες τις περιόδους του ιστορικού της βίου. Η στρατηγική της θέση μεταξύ Βορρά και Νότου, Ανατολής και Δύσης, αποτελούσε και αποτελεί σημαντικό ερεθισμό για διεκδικήσεις.

Τον 7^ο αι. μ.Χ. κατά την βυζαντινή περίοδο έρχονται οι Σλάβοι και εγκαθίστανται στον διοικητικά προσδιοριζόμενο χώρο «Θέμα της Μακεδονίας». Στην περιοχή πλησίον της σημερινής πόλης των Σκοπίων κατά την αρχαιότητα βρισκόταν η πόλη Σκόποι ή Σκούποι, όπως αναφέρει ο Λίβιος ο Πτολεμαίος, αργότερα η περιοχή αυτή ονομάσθηκε Δαρδανία και οι κάτοικοι Δάρδανοι. Ο Δάρδανος, κατά την μυθολογία ήταν υιός της Ηλέκτρας θυγατέρας του Άτλαντα. Να λοιπόν ποια είναι η καταγωγή των Σκοπιανών, γιατί δεν ονομάζουν την χώρα τους Δαρδανία και είκείνοι να λέγονται Δάρδανοι και την περιφρονούν;

Ο γεωγραφικός χώρος της ιστορικής Μακεδονίας με την Συνθήκη του Βουκουρεστίου 1913 διαμερίζεται σε τρία κράτη. Η Ελλάδα έχει τον γεωγραφικό χώρο που της αποδόθηκε με βάση την σύνθεση του πληθυσμού, γιαυτό και θεωρεί τα σύνορα της σταθερά και απαραβίαστα. Το 1924 στην Συνδιάσκεψη των κομμουνιστικών κομμάτων στην Μόσχα, λαμβάνουν την απόφαση δημιουργίας Ανεξάρτητου Μακεδονικού Κράτους, με σκοπό την έξοδο στην Μεσόγειο. Την απόφαση αυτή αποδέχονται και οι Έλληνες εκπρόσωποι του Κ.Κ. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1944 ο στρατάρχης Τίτο αγωνίζεται για να αποκτήσουν έξοδο οι Γιουγκοσλάβοι στο Αιγαίο. Είναι ο πρώτος που δίνει στα Σκόπια το όνομα «Μακεδονία» και το νέο αυτό κρατικό μόρφωμα το ονομάζει «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» μέχρι της διαλύσεως της Γιουγκοσλαβίας το 1991. Από το 1998 η πόλη των Σκοπίων είναι πρωτεύουσα του κράτους των Σκοπίων, το οποίο αναγνωρίζεται τον Απρίλιο του 1993 από τον ΟΗΕ με την ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Η πρόθεση του Τίτο να ονομάσει τα Σκόπια «Μακεδονία» είναι κατακτητική. Αυτό επιβεβαιώνεται από τηλεγραφική εγκύκλιο με αριθ. 868014/26-12-1944 του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Στεττίνιους προς τους Αμερικανούς διπλωματικούς και προξενικούς αξιωματούχους, αναφέρει το υπουργείον Εξωτερικών των ΗΠΑ. Επισημαίνει με ιδιαίτερη ανησυχία τις επιττινόμενες διαδόσεις προπαγάνδας, καθώς και τις ημιεπίσημες δηλώσεις για μια αυτόνομη Μακεδονία. Με το ενδεχόμενο το προβαλλόμενο κράτος να περιλαμβάνει και Ελληνικά εδάφη και συνεχίζει: Η κυβέρνηση θεωρεί το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός Μακεδονικού Έθνους ή μιάς μακεδονικής πατρίδας ή μιάς μακεδονικής συνείδησης, ως αδικαιολόγητη δημαγωγία, αφού καμμιά από τις οντότητες αυτές δεν εκπροσωπεί ούτε εθνική, ούτε πολιτική πραγματικότητα, παρά μόνον κάθε μια αποβλέπει στην παρούσα αναβίωσή της, σαν ένα πιθανό πρόσχημα για επιθετικές προθέσεις εναντίον της Ελλάδος.

Θα ήταν εγκληματική η παράλειψη της κολοσσιαίας εθνικής προδοσίας με το όνομα -Μακεδονία-. Από ομολογία του ίδιου του πρωταγωνιστού στο Ελληνο-Αμερικανικό λόμπι του κυρίου Κρις Σπύρου, πρώην Βουλευτού των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και πρώην Προέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος της Πολιτείας του Νιου Χαρσαϊρ ΗΠΑ.

Στην ομιλία του σε εκδήλωση Συλλόγων Παπάγου, η αποκάλυψη της αλήθειας είναι συγκλωνιστική. «Αποφάσισα να τα πω «χύμα» γιατί βαρέθηκα να ακούω να με ρωτούν οι συμπατριώτες μου Έλληνες: Γιατί εσείς οι Ελληνοαμερικανοί αφήσατε τον Τζορτζ Μπούς τον πρεσβύτερο να ονομάσει τα Σκόπια ως Μακεδονία; Μεταξύ άλλων αναφέρει: «Στις 16 Δεκεμβρίου 1991 το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της Ευρώπης ψήφισε ομόφωνα ότι δεν θα αναγνωρίσουν όνομα για το νοτιότερο άκρο της Γιουγκοσλαβίας που μπορεί να εμπεριέχει «εδαφικές διεκδικήσεις στο μέλλον». Στις 13 Απριλίου 1992 ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κων/νος Καραμανλής, καλεί σε σύσκεψη το Συμβούλιο των Ελλήνων Πολιτικών Αρχηγών να πάρει θέση για την ονομασία και την αναγνώριση των Σκοπίων ως νέο κράτος. Ο Πρέσβυς παρά τω Προέδρω Πέτρος Μολυβιάτης δίδει στα μέσα πληροφόρησης το επίσημο ανακοινωθέν των Αρχηγών: «Η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνον εάν τηρηθούν και οι τρείς όροι που έθεσε η ΕΟΚ στις 16 Δεκεμβρίου 1991, με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη Μακεδονία». Στις 27 Ιουνίου 1992 οι ηγέτες της Ενωμένης Ευρώπης ψηφίζουν ομόφωνα το αυτό με τις Ελληνικές θέσεις. Στις 3 Οκτωβρίου 1992 ο τότε υποψήφιος για την Προεδρία των ΗΠΑ δηλώνει: «Στηρίζω την πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Λίγες ημέρες μετά αρχίζει ένας μαραθώνιος αγώνας, πιεστική προσπάθεια της απερχόμενης Κυβέρνησης Μπους να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Εκείνη την εποχή, λέει ο Κρις Σπύρου, είχα την ιδιότητα του Προέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος στην Πολιτεία του Νιου Χαμσαϊρ του νεοεκλεγμένου Προέδρου Αμερικής Μπιλ Κλίντον στην ίδια Πολιτεία. Στόχος ήταν να μη μπορέσει η Κυβέρνηση Μπους, πριν από την λήξη της θητείας της, να επηρεάσει τους Ευρωπαίους. Με σκληρή προσπάθεια και με την βοήθεια του Μαϊκλ Δουκάκη και άλλων κατορθώσαμε να αποτρέψουμε την προσπάθεια του Τζόρτζ Μπους. Όπως αργότερα αποδείχτηκε εμείς τα Αμερικανάκια δεν ξέραμε πάρα πολλά για το τι ακριβώς συνέβαινε με το Μακεδονικό θέμα. Είναι τώρα ξεκάθαρο ότι η τότε Ελληνική Κυβέρνηση εργαζόταν με αντιφατικές στρατηγικές. Δημόσια και επίσημα εργαζόταν να αποτρέψει την Κυβέρνηση Μπους να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», παρασκηνιακά όμως η τότε Ελληνική Κυβέρνηση συζητούσε ένα σύνθετο όνομα. Στις 6 Μαρτίου 1993 Πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης, λέει στον Υπουργό των Εξωτερικών πηγαίνοντας στις Βρυξέλες, «πρέπει να έχουμε μια δεύτερη γραμμή άμυνας, πρέπει να δώσουμε την μάχη», του απαντά ο Μητσοτάκης «εγώ το θέμα του ονόματος δεν το θεωρώ σημαντικό». Φαίνεται πια ξεκάθαρα όταν εμείς αγωνιζόμασταν να αποτρέψουμε την Κυβέρνηση Μπους η Ελληνική Κυβέρνηση συζητούσε με άλλες Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις. Στις 24 Ιανουαρίου 1993 τρεις μεγάλες χώρες της Ε.Ε., η Αγγλία, η Γαλλία και η Ισπανία με την σύμφωνη γνώμη της τότε Ελληνικής Κυβέρνησης προτείνουν αναγνώριση των Σκοπίων από τα Ηνωμένα Έθνη με μια δήθεν συμβατική ονομασία με το όνομα «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (FYROM)». Ο Μπιλ Κλίντον είχε δεσμευθεί στους Ελληνοαμερικανούς υποστηρικτάς, αλλά μόνον λίγες ώρες μετά την ορκωμοσία του, του απευθύνεται μια επιστολή με την ονομασία «Πρόχειρη Αμερικανο-Ελληνική Επιτροπή Ηγεσίας» να υποστηρίξει την «νέα θέση» της τότε Ελληνικής Κυβέρνησης για «συμβατική λύση» στο ζήτημα της αναγνώρισης του ονόματος των Σκοπίων. Ήταν ο «Δούρειος Ίππος». Ο Μπιλ Κλίντον θα έπρεπε να υποστηρίξει την νέα θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης, παρότι η συμβιβαστική λύση περιέχει το όνομα «Μακεδονία». Η επιστολή έχει την ημερομηνία 26 Ιανουαρίου 1993, εξ ημέρες μετά την ορκωμοσία, απευθυνομένη προς τον Πρόεδρο Κλίντον. Είναι τόσο ωραία γραμμένη και αν δεν είσαι γνώστης στα πολιτικά υπονοούμενα, ποτέ δεν θα καταλάβεις ότι με την συνυπογραφή σου συμβάλλεις σε μια κολοσσιαία εθνική προδοσία. Όταν μου ζητήθηκε να την υπογράψω, ενώ είχαν πάρει τις υπογραφές όλων των άλλων ως «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», ασφαλώς δεν δέχθηκα να συνυπογράψω και εστάλη στον Πρόεδρο Κλίντον χωρίς την δική μου υπογραφή. Κατάλαβα ότι τα Ηνωμένα Έθνη αναγνωρίζουν την νότια περιοχή της Γιουγκοσλαβίας με το όνομα «Μακεδονία» και η Ελληνική περιοχή της Μακεδονίας θα ήταν πια απλώς μια διοικητική περιφέρεια. Στις 7 Απριλίου 1993 επίσημα πια, με επιστολή προς το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εν ονόματι της τότε Ελληνικής Κυβέρνησης, ο τότε ΥΠΕΞ κ. Μιχάλης Παπακωνσταντίνου αναγγέλλει γραπτώς στα Ηνωμένα Έθνη ότι η Ελληνική Κυβέρνηση αποδέχεται την συμβιβαστική πρόταση, με την οποία τα Ηνωμένα Έθνη θα αναγνωρίσουν το νοτιότερο τμήμα της πρώην Γιουγκοσλαβίας ως νέο κράτος με την ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Στις 7 Απριλίου 1993 η Γεν. Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ψηφίζει την αναγνώριση του νέου κράτους, φυσικά ψήφισε και ο αντιπρόσωπος της Ελλάδος στα Ηνωμένα Έθνη. Έτσι ψήφισε και η Ελλάδα. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Αμερικανικού Κογκρέσου Λι Χάμιλτον λέει: «Συμβιβασθήκατε αστραπιαία και δεν προλάβαμε να σας βοηθήσουμε, μας αφήσατε σύξυλους με την υποχώρησή σας». Ο ίδιος, αλλά και τα στελέχη της Κυβέρνησης Κλίντον εξεπλάγησαν για την απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να μην επιμείνει στην γνωστή θέση για την ονομασία και αντίθετα να αποδεχθεί την διαδικασία της διαιτησίας και της όποιας απόφασης των μεσολαβητών Σαϊρους Βανς και Λόρδου Όουεν. «Οι μόνοι που απέμειναν να επιμένουν για μη χρήση του ονόματος της Μακεδονίας είναι οι Ελληνοαμερικανοί. Τώρα πια γνωρίζετε τι έκαναν οι Ευρωπαίοι, τι έκαναν οι Αμερικανοί και τι κάνανε την Ελληνική Μακεδονία οι ντοπιανοί!».

Το 1969 αναθέτουν οι Σκοπιανοί σε μια Επιτροπή λογίων να κατασκευάσουν ένα σλαβοβουλγαρικό ιδίωμα, το οποίο ονομάζουν «μακεδονική γλώσσα». Πλαστογραφούν την ιστορία μας, κατασκευάζουν μια εθνική ταυτότητα με κλεμμένα τα σύμβολά μας.

Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις μακαρίως αναπαύονται, εφησυχάζουν, αδιαφορούν παχυδέρμως στις ενέργειες του Τίτο για να μη διαταραχθούν οι Ελληνο-γιουγκοσλαβικές σχέσεις φιλίας και αφήνουν την προπαγάνδα του Τίτο να ισχυροποιείται. Η ευθύνη της Κυβέρνησης μεταβιβάζεται στην άλλη Κυβέρνηση και οι δύο αλληλοδιαδόχως μεταλλάσσονται. Κάθε τι πρέπει να καταπολεμάται στο ξεκίνημά του, όταν δεν υπάρχει σταθερά και μακροχρόνιων προβλέψεων πολιτική. Οι ΗΠΑ ενεργούν για τα συμφέροντά τους, πώς να παραμένει υπερδύναμη. Εμείς τι πράττομε για το δικό μας εθνικό συμφέρον για την διαφύλαξη των συνόρων μας; Ιδού τα αποτελέσματα. Και ποιος γνωρίζει τι;

Η προπαγάνδα με τον Σκοπιανό μύθο συνεχίζεται να ασκείται, μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος, δημιουργούνται γενιές Σκοπιανών και από την παιδική τους ηλικία μαθαίνουν ότι είναι απ’ ευθείας απόγονοι του Φιλίππου του Β και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Στις 26 Ιουνίου 1992 πραγματοποιείται στην Λισσαβόνα, Σύνοδος Κορυφής. Λαμβάνεται η απόφαση «η αναγνώριση των Σκοπίων με την προϋπόθεση ότι το όνομα δεν θα περιέχει τον όρο Μακεδονία». Τον ίδιο χρόνο 1992 η Ρωσσία αναγνωρίζει τα Σκόπια ως «Μακεδονία». Τοποθετούν το αστέρι της Βεργίνας στην σημαία τους και το 1993 εισέρχεται ως Fyrom πανηγυρικά στον ΟΗΕ. Στην πρόταση συμφωνίας το 1993 των εξουσιοδοτημένων εκπροσώπων του Συμβουλίου Ασφαλείας κ.κ. Σάϊρους Βανς και Ντέϊβιντ ΄Οουεν διατυπώνεται το σχέδιο Βανς-Όουεν. Προβλέπει στο άρθ. 7 παραγρ. 1 «τα δύο μέρη δεν θα ασκούν εχθρική προπαγάνδα το ένα εις βάρος του άλλου και την δραστηριότητα αλυτρωτικής φύσης εις βάρος του άλλου». Στο αρθ. 7 παραγρ. 2 «κάθε πλευρά αναλαμβάνει υποχρέωση να μη χρησιμοποιεί σύμβολα, ονόματα, σημαίες, μνημεία ή εμβλήματα που αποτελούν μέρος της ιστορίας ή της πολιτιστικής κληρονομίας του άλλου μέρους και να σέβεται τα επίσημα γεωγραφικά ονόματα και τοπωνύμια της άλλης χώρας».

Αδιάβαστοι ιστορικά οι Έλληνες εκπρόσωποι, στις 13 Σεπτεμβρίου 1995 στην Νέα Υόρκη με την «Ενδιάμεση Συμφωνία», εγκαταλείπονται οι προνοητικοί όροι. Η διχασμένη μας τότε εξωτερική πολιτική απομακρύνει την ευκαιρία και ανοίγει τον ασκό του Αιόλου που φυσά επικίνδυνα σήμερα. Ο ΥΠΕΞ της Κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου, Κάρολος Παπούλιας υπογράφει στην Νέα Υόρκη την λεγομένη «Ενδιάμεση Συμφωνία» με τα Σκόπια. Η Ελλάς αναγνωρίζει τα Σκόπια με την προσωρινή ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» (Π.Γ.Δ.Μ.). Αντιγράφει 18 από τα άρθρα του Σχεδίου Βάνς-Όουεν και παραλείπει 8 από τις 9 παραγράφους εισαγωγής εντελώς. Τα παραλειπόμενα κρίσιμα αυτά σημεία αποτελούν κλειδί για τον σημαντικό περιορισμό του Σκοπιανού επεκτατισμού που πληρώνουμε τα λάθη σήμερα. Υπογράφεται η επαίσχυντη εκείνη συμφωνία. Αναγνωρίζεται το κρατίδιο των Σκοπίων, χωρίς καμία εγγύηση να λάβουμε για το θέμα του ονόματος και εκ μέρους της Ελλάδος ακολουθεί η άρση του οικονομικού εμπάργκο.

Τα Σκόπια δεν αποκρύπτουν τις βλέψεις των από την πρώτη ώρα: Κυκλοφορούν γεωγραφικούς χάρτες με το όνομα «Μεγάλη Μακεδονία» μέχρι τον Όλυμπο, με πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκη. Έχουν τον ανδριάντα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην ομώνυμη πλατεία τους. Κλέβουν το σύμβολο της Μακεδονικής Δυναστείας και το τοποθετούν στην σημαία τους, καταφεύγουν στον ΟΗΕ στον Οργανισμό της Παγκόσμιας Εννόμου Τάξης και το νομιμοποιούν. Μας υπενθυμίζουν ότι ο νόμος του ιδεαλισμού έχει καταρρακωθεί και ο νόμος του υλισμού και των πολιτικών συμφερόντων έχει οδηγηθεί σε τρόπο ζωής των Εθνών.

Η χώρα μας δέχθηκε την ένταξη των Σκοπίων στον ΟΗΕ χωρίς να πληρούν τις προϋποθέσεις που απαιτεί ο Καταστατικός Χάρτης. Ενώ η πρώτη αίτηση 25-1-1993 είχε μπλοκαριστεί από την χώρα μας. Μετά τρίμηνο η Ελληνική Κυβέρνηση δίδει εντολή στον εκπρόσωπό μας στον ΟΗΕ να αποσύρει την ένσταση και να γίνει δεκτή η αίτηση εισόδου των Σκοπίων στον ΟΗΕ με το όνομα Fyrom. Ο Κιρο Γκλιγκόροφ που ευρίσκετο εκεί για να υποστηρίξει την αίτησή του, ανεβαίνει στο βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για να ευχαριστήσει τα μέλη της εκ μέρους όχι της Fyrom, αλλά της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας». Τότε ο Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου κηρύσσει οικονομικό εμπάργκο κατά της χώρας των Σκοπίων. Μεσολαβεί ο Χολμπουργκ, δηλώνοντας ότι τα Σκόπια θα σταματήσουν την προπαγάνδα και αίρεται το οικονομικό εμπάργκο από την Ελλάδα.

Το μεγαλύτερο μερίδιο ξένων επενδύσεων, δεύτερη σε εμπορικές συναλλαγές, στη Fyrom είναι από τους Έλληνες επιχειρηματίες, 1 δισεκ. Ευρώ επενδύουν στα Σκόπια και δίνουν δουλειά σε χιλιάδες Σκοπιανούς. Αυτοί οι επιχειρηματίες αν αγαπούν, εκτός από το χρήμα και την Ελλάδα, θα έπρεπε να είναι η αποκλειστική εκμετάλλευση στην υπονόμευση του εθνικού αυτού καυτού θέματος της κλοπής του ονόματος «Μακεδονία». Ένα κρατίδιο, μόρφωμα με πραφυλετική οντότητα, κατασκεύασμα του Τίτο να προβάλλει απύθμενο θράσος με τον ισχυρισμό, ότι είναι το συνταγματικό του όνομα. Από πού το κληρονόμησε;

Η εξωτερική μας πολιτική είναι σε νηπιακή κατάσταση. Ποια είναι τα διπλωματικά μέτρα που έλαβε η Κυβέρνηση έναντι των 123 χωρών που αναγνώρισαν το ψευδοκράτος ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας»; Γνωρίζουν τα κράτη αυτά την αληθινή ιστορία; Φυσικά όχι. Επείσθησαν από τα πανίσχυρα χρηματοδοτούμενα με υπέρογκα ποσά λόμπι που οργιάζουν σε προκλήσεις στον Καναδά, ΗΠΑ, Αυστραλία.

Εκείνο που γνωρίζουμε οι Έλληνες είναι, όταν είμεθα ενωμένοι στα εξωτερικά θέματα έχουμε επιτυχία. Αυτό που ζήσαμε στην Σύνοδο Κορυφής στο Βουκουρέστι στις 2 Απριλίου 2008 το βέτο ήταν μια μεγάλη νίκη, ένας θρίαμβος με την ενότητα όλων των πολιτικών μας δυνάμεων. Όταν σηκώνουμε το ανάστημα μας, όλοι μας υπολογίζουν και μας σέβονται. Η Ελλάς να διακηρύξει διεθνώς και πάλι το βέτο ενάντια στα Σκόπια για το ΝΑΤΟ και για Ε.Ε. και να μείνει σταθερή έως ότου τα Σκόπια συνετιστούν. Διότι το όνομα ποτέ δεν είναι μόνο του, ακολουθούν και γεωπολιτικά δικαιώματα, κάθε τι γύρω από αυτό, είτε είναι ιστορία, είτε πολιτισμός, είτε έδαφος. Γιατί οι Σκοπιανοί να μην υποχωρούν και οι αρμόδιοι του Ελληνικού Κράτους να βιάζονται; Ποιο είναι το δικό μας συμφέρον; Εάν παραχωρήσουμε την λέξη «Μακεδονία» ή οποιοδήποτε σύνθετο όνομα είμαστε χαμένοι, θα έχουμε υποστεί την στρατηγική ήττα.

Υπεύθυνη για ότι προκύψει είναι η Κυβέρνηση. Εμείς ως λαός δεν παραχωρούμε την λέξη «Μακεδονία», ούτε τα σύμβολα, δεν παραχωρούμε, ούτε υποχωρούμε. Να σταματήσει το θέατρο του παραλόγου. Το Ελληνικό όνομα «Μακεδονία» δεν απαλλοτριώνεται, ζει 3.000 χρόνια, αφού Μακεδονία σημαίνει Ελλάδα.

Όλοι οι Συνέλληνες αρνούμεθα να δεχθούμε δεύτερη Μακεδονική οντότητα στα βόρεια σύνορά μας. Δεν χαρίζουμε το όνομα «Μακεδονία» στα Σκόπια, αν χάσουμε το όνομα σε λίγο θα χάσουμε και την γη της Μακεδονίας μας, της Θράκης, της Ηπείρου μας. Όχι άλλη υποχώρηση και παραχώρηση, επειδή φοβούνται οι κυβερνώντες το πολιτικό κόστος. Εμείς οι λαοί δεν φοβόμαστε όταν είμεθα ενωμένοι.

Το θέμα ΘΡΑΚΗ βρίσκεται σε αφάνεια

Οι αρχαίοι Θράκες είχαν υπό την εξουσία τους το μεγαλύτερο τμήμα της Χερσονήσου του Αίμου. Ο Ηρόδοτος γράφει «Θρηϊκων δε έθνος μέγιστον εστι μετά γε Ινδούς πάντων ανθρώπων». Τα Τέμπη και ο Πηνειός ήταν το νοτιώτερο όριο της απέραντης Θρακικής επικράτειας των 22 φυλών. Παρά ταύτα δεν ήταν γνωστή στην ιστοριογραφία. Για πρώτη φορά ο Όμηρος καταγράφει τις θρακικές φυλές.

Από την Νεολιθική εποχή (6.500-3.000 π.Χ.) παρουσιάζουν μια πρώϊμη εξέλιξη με τα λιθόκτιστα οικήματα. Υπάρχει συνέχεια της παράδοσης του πολιτισμού με την χαλκοκρατία που ονομάζεται στους ιστορικούς χρόνους η Χερσόνησος του Αίμου και το Αιγαίο «Ελλάς», παλαιότερα την ονόμαζαν «Πελασγιά», γράφει ο Στράβων. Ο ιστορικός Καρολίδης γράφει «ο Πελασγικός κόσμος βρίσκεται στον Ομηρικό κόσμο και η αρχή της πνευματικής του μόρφωσης τοποθετείται δυο χιλιετίες προ του Ομηρικού Έπους. Το μεγάλο αυτό έθνος των Πελασγών εκτός από τους ίδιους μύθους είχε και τους ίδιους Θεούς και την ίδια λατρεία με τους λοιπούς Έλληνες. «Πελασγών το γένος Ελληνικόν», γράφει ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς. Η αρχαία λατρεία του Πελασγού Ορφέα από την Θράκη, φθάνει στον Σωκράτη, στον Πλάτωνα, στον Πυθαγόρα και στους τόσους άλλους μυημένους προδρόμους του Χριστιανισμού. Από τον χώρο της Θράκης ο Ορφέας έγινε ο εμψυχωτής της Ιεράς Ελλάδας και η μούσα της επτάχορδης λύρας του αφύπνισε το πνεύμα του σύμπαντος «εις Θεός εις κόσμος». Το όνομα Θράκη έχει σχέση με το θρήσκος, θρησκεία με το δόγμα της πίστεως, την λατρεία της θεότητος, με ύμνους και θυσίες. Ο Εύμολπος, βασιλιάς των Θρακών μυημένος στον Ορφισμό θεμελιώνει τα Ελευσίνεια Μυστήρια και οι Ευμόλπιδες είναι αποκλειστικά οι ιέρειες των μυστηρίων.

Η Θράκη, παλαιότερη κοιτίδα του πολιτισμού προηγήθηκε κατά τους προϊστορικούς χρόνους (2000-800 π.Χ.) της λοιπής Ελλάδος. Στην εύκρατη ζώνη, σ’ αυτόν τον γεωγραφικό χώρο του Αιγαίου και της Χερσονήσου του Αίμου, γεννήθηκε και αναπτύχθηκε σημαντικός πολιτισμός, κατά τον Αριστοτέλη δημιουργήθηκε μια δύναμη πηγή πολιτισμού, ένας πυρήνας με ενέργεια και σύμφωνα με την αρχή της αύξησης της εντροπίας του Σύμπαντος. Από την Θράκη είναι ο πρώτος ατομικός επιστήμων ο Δημόκριτος, ο Λεύκιππος φιλόσοφος και ατομικός ερευνητής, ο φιλόσοφος Πρωταγόρας «μέτρον άριστον» είπε, ο Θάμυρης ο Μουσαίος ο Λινός και τόσοι άλλοι έχουν πατρίδα τους την Θράκη ή είναι θρακικής καταγωγής. Η Θράκη θεωρείται η πατρίδα των μύθων των θρύλων και των παραδόσεων, η ιστορικός Βασιλική Παπούλια γράφει: «Οι Θράκες τοποθετούνται προϊστορικά σε μια άλλη ιστορική εποχή που στερούμεθα παντελώς της γνώσης από την Παλαιολιθική εποχή μέχρι τον 7^ο αι. π.Χ., ίσως το μέλλον μας επιφυλάσσει εκπλήξεις». Η ιστορική μελέτη και αρχαιολογική σκαπάνη στην Θράκη είναι παρθενική.

Η Θράκη στην μακραίωνη ιστορία της γνωρίζει συνεχώς συρρίκνωση με αλλαγή των συνόρων. Τον 7^ο π.Χ. αιώνα με την ίδρυση του βασιλείου της Μακεδονίας, τα θρακικά φύλα κατέχοντα την Κεντρική Μακεδονία μέχρι τον Πηνειό και τον Όλυμπο εκδιώκονται από τους Τημενίδες με αρχηγό τον βασιλιά Περδίκκα Α και η Θρακική φυλή των Πιέρων εγκαταλείπει την κοιτίδα της και εγκαθίσταται στην περιοχή του Παγγαίου.

Η Θράκη γνωρίζει περιόδους ακμής και μεγαλείου, αλλά και περιόδους συμφοράς και καταστροφών από επιδρομείς πλειάδας βαρβαρικών λαών. Βρίσκεται στο σταυροδρόμι λαών και ιδεών, στο πλουτοπαραγωγικό και εμπορικό κέντρο ενός σπουδαίου στρατηγικού σημείου, στην διασταύρωση θαλασσίων και χερσαίων δρόμων, δίπλα στα Στενά που ενώνουν το Αιγαίο με τον Εύξεινο Πόντο και είναι το αιώνιο Ανατολικό Ζήτημα.

Όλοι οι βάρβαροι λαοί έχουν περάσει αφήνοντας στο πέρασμά τους την καταστροφή και τελευταίοι ήσαν οι Τούρκοι και οι Βούλγαροι.

Η απέραντη αρχέγονη Θράκη τον 19^ο αιώνα μ.Χ. βρίσκεται στα γεωγραφικά της όρια, τα δε σύνορα της αλλάσσουν κατά περίπτωση διότι προς βορράν έχει τους άρπαγες Βουλγάρους και προς ανατολάς τους άξεστους Τούρκους.

Με τον τερματισμό του Ρωσσοτουρκικού Πολέμου και την Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (1878) εδημιουργείτο η «Μεγάλη Βουλγαρία» από τον Δούναβη ως το Αιγαίο και από την Μαύρη Θάλασσα ως τον ποταμό Δρίνο και τις λίμνες Πρέσπα. Εθίγοντο τα οικονομικά συμφέροντα της Αγγλίας, Αυστρίας και άλλων βαλκανικών χωρών και αντιδρούν και αντί της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου πραγματοποιείται η Συνθήκη του Βερολίνου τον Ιούνιο 1878, η οποία ορίζει στο νότιο τμήμα της βουλγαρικής ηγεμονίας ως αυτόνομη επαρχία την Ανατολική Ρωμυλία υπό την άμεση πολιτική και στρατηγική εξουσία του Σουλτάνου. Τον Σεπτέμβριο του 1885 η βουλγαρική ηγεμονία πραξικοπηματικά προσαρτά την Ανατολική Ρωμυλία, τα 5/6 της γεωγραφικής Θράκης. Η Βουλγαρία ανακηρύσσεται ανεξάρτητο βασίλειο το 1908 και ο Σουλτάνος με το πρωτόκολλο της Κων/λης αναγνωρίζει την προσάρτηση της Ανατολικής Ρωμυλίας. Η Βουλγαρία αλλάζει πολιτικές καταστάσεις, σε κάθε ιστορική της περίοδο και είναι με τον ισχυρό της εποχής, προσδοκώντας την αναβίωση της Συνθήκης του Αγ. Στεφάνου, ή τουλάχιστον την έξοδο στο Αιγαίο, που είναι ο μόνιμος στόχος της.

Οι σχέσεις Ελλάδας-Βουλγαρίας αποκαθίστανται το 1964. Διακηρύσσεται και από τις δύο πλευρές ότι δεν θα εγείρουν εις το διηνεκές εδαφικές αξιώσεις η μια χώρα εις βάρος της άλλης. Πόσο, όμως, τηρεί την υπόσχεσή της η Βουλγαρία; Όπου το 1997 γράφεται το σύγγραμμα Βουλγαρικό Εθνικό Δόγμα, από καθηγητές, ακαδημαϊκούς, ανώτατους στρατιωτικούς και γίνεται αποδεκτό από τον πρόεδρο Στογιάνωφ της Βουλγαρίας. Με άρθρο στο Β.Ε.Δ. «δικαιολογεί τον άσβεστο αλυτρωτισμό της, ότι μετά την απελευθέρωσή της έως σήμερα συνορεύει μόνον με δικά της εδάφη και δικούς της πληθυσμούς». Άλλο άρθρο «Στα πλαίσια της Ε.Ε. χωρίς σύνορα δημιουργούνται συνθήκες ψυχικής και οικονομικής ένωσης του βουλγαρικού έθνους στα Βαλκάνια και οι επαφές μεταξύ όλων των βουλγάρων θα πραγματοποιούνται ελεύθερα. Με την απόκτηση εξόδου στο Αιγαίο θα μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι στις βασικές του γραμμές το εθνικό ιδεώδες υλοποιήθηκε, αρκεί να εξασφαλίσει το λιμάνι του Πόρτο Λάγου».

Το σύγγραμμα του Β.Ε.Δ. έχει τίτλο «η Βουλγαρία κατά τον 21^ο αιώνα και η Βουλγαρική εθνική στρατηγική». Φανερά καταγράφει τις κατακτητικές της βλέψεις και τις δικαιολογεί. Πόσοι, όμως, από τους πολιτικούς μας το έχουν μελετήσει; Ούτε συζήτηση έγινε προ της εισόδου της Βουλγαρίας στην Ε.Ε. το 2007!

Οι βόρειοι γείτονες μας από τα χρόνια του κομμουνιστικού καθεστώτος εργάζονται συστηματικά, ιδρύουν επιστημονικά ιδρύματα, συγγράφουν επιστημονικές μελέτες που διοχετεύονται στα Πανεπιστήμια και στις μεγάλες βιβλιοθήκες στις πρωτεύουσες κρατών για να αποδείξουν ότι αυτοί είναι απόγονοι των αρχαίων Θρακών και οι κληρονόμοι του πολιτισμού.

Ο Μητροπολίτης Ξάνθης το 1996 με επιστολή του ζητά από την Ιερά Σύνοδο της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας την επιστροφή Ελληνικών χειρογράφων και βιβλίων του 12^ου και 17^ο αιώνος, τα οποία έχουν υφαρπαγεί κατά τον Α’ Βαλκανικό και Α’ Παγκόσμιο πόλεμο. Απάντηση: «Έχει υπογραφεί σύμβαση μεταξύ Βουλγαρίας και Ελλάδος, αναφέρεται προθεσμία παραγραφής 50 ετών, αφ’ ενός και αφ’ ετέρου έχουν μεγάλη σημασία για την μελέτη της εκκλησιαστικής πολιτικής και πολιτιστικής ιστορίας της Βουλγαρίας. Μαρτυρούν το παρελθόν μας και στις σελίδες τους διαφαίνονται τα ίχνη της παρουσίας των βουλγάρων εκτός των τωρινών πολιτικών συνόρων του λαού μας». Υπογράφει: Ο Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου Μάξιμος, Πατριάρχης Βουλγαρίας.

Ο Γεώργιος Ράλλης το 1986 πρωθυπουργός τότε σε ομιλία του αναφέρει «το Μακεδονικό δεν είναι το μόνο. Δημιουργείται και θέμα Θράκης δειλά δειλά».

Από το 1972 το Ινστιτούτο Θρακολογίας της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών διοργανώνει, ανά τετραετία διεθνή συνέδρια «Θρακολογίας», βασικός συντελεστής «ο πάπας της Θρακολογίας» είναι ο Εβραϊκής καταγωγής Αλεξάντερ Φολ, καθηγητής του ανωτέρω Ινστιτούτου και εκδότης του περιοδικού «Ορφεύς». Στόχος της όλης επιχείρησης, να αναδειχθεί ως μη Ελληνική η Θρακική ιστορία και να παρουσιαστούν οι σημερινοί βούλγαροι ως απόγονοι των αρχαίων Θρακών.

Το 8^ο Διεθνές Συνέδριο Θρακολογίας το 2000 πραγματοποιήθηκε στην Σόφια με θέμα «Αιγαίο και Θράκη». Συμμετείχαν 16 χώρες με 59 συνέδρους, η Βουλγαρία είχε 65 συνέδρους πανεπιστημιακούς καθηγητές, φυσικά εις το τέλος παρέμεινε και ο πρόεδρος Στογιανωφ της Βουλγαρίας. Κάνουν έντονη αντιδιαστολή μεταξύ Θρακών και Ελλήνων και υποστηρίζουν ότι «όταν λέμε Θράκες πρέπει να εννοούμε τους προγόνους των σημερινών Βουλγάρων και ότι οι Έλληνες πέρασαν περαστικοί από την Θράκη». Τα έξοδα και η χορηγία καλύφθηκε από την Open Society του γνωστού Τζώρτζ Σόρος που κυριολεκτικά από χρόνια αλωνίζει την Βουλγαρία και προσφέρει πάμπολλα χρήματα.

Η Βουλγαρία ανασκάπτεται. Τα ευρήματα των «Χρυσών Θρακικών Θησαυρών» από την νεκρόπολη της Βάρνας 4.000 π.Χ. εκτίθενται σε Μουσείο. Αποδεικνύουν (όπως γράφουν στα πρακτικά) ότι ο αρχαίος Ευρωπαϊκός χρυσός Πολιτισμός, είναι αρχαιότερος από τον πρωτομυκηναϊκό και συγχρόνως του Αιγυπτιακού. Το ποιοι είναι οι Βούλγαροι και ποια η καταγωγή τους το αναφέρουν στο Β.Ε.Δ. Γράφουν σε άρθρο: «Σήμερα υπάρχουν σοβαρά αποδεικτικά στοιχεία τα οποία συνηγορούν στο ότι οι Προτοβούλγαροι αποτελούν αυτοτελή εθνική ομάδα, η οποία ανήκει στην μογγολοειδή φυλή, τμήμα της τουρκμανο-αλταϊστικής κοινότητας. Η πατρογονική τους γη είναι το σημερινό Παμίρ και το Ινδοκούς. Να πως εργάζονται οι Βούλγαροι, όλοι μαζί άρχοντες και αρχόμενοι, πλαστογραφούν την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας, την καταγωγή μας. Και οι Έλληνες, άνθρωποι του πνεύματος, της διπλωματίας και της πολιτικής τι κάνουν; Μέχρι πότε θα αδιαφορούν και θα συνηγορούν στην προδοσία της καταγωγής μας; Ο Τζώρτζ Χόρτων, γενικός πρόξενος των ΗΠΑ στην εγγύς Ανατολή, γράφει: «οι Έλληνες είναι ικανοί και την πατρίδα τους να θυσιάσουν αρκεί μια ημέρα να μείνουν στην εξουσία οι ίδιοι ή οι συγγενείς τους».

Οι Θρακικοί Σύλλογοι κάναμε αρκετές ενέργειες αποκρούσεως, αφ’ ενός και αφ’ ετέρου ενημέρωσης, των λοιπών, για τους κινδύνους που παραμονεύουν με «Συμπόσιο Θρακικών Σπουδών» στην Κομοτηνή και με επιστολές στους αρμοδίους, ακόμη πετύχαμε και την μετατροπή Συνεδρίου, που είχε τίτλο: «Θράκη, Θράκες και η Θράκη του Αιγαίου». Το 10^ο Διεθνές Θρακολογικό Συνέδριο το 2005 θα πραγματοποιείτο στο Κέντρο Ερευνών στην Αθήνα. Οι διοργανωτές, αντιληφθέντες ότι στο ακροατήριο θα συμμετείχαν πανεπιστημιακοί καθηγητές για αντίλογο, μεταφέρουν το συνέδριο 2 ημέρες στην Αλεξ/λη και 2 στην Κομοτηνή για να μην ενοχληθούν. Να λοιπόν, ότι οι συνεργοί κενών συμφερόντων είναι και Έλληνες νεοτεριστές της νέας τάξης της παγκοσμιοποίησης που δεν σέβονται την ιστορία, την καταγωγή, τον πολιτισμό, τις παραδόσεις.

Ο ιστορικός και αρχαιολόγος R.F. Hoddinott στο βιβλίο του «Οι Θράκες» παρουσιάζει όλη την Βουλγαρία ως ένα αρχαιολογικό μουσείο με πληθώρα ευρημάτων από την νεολιθική εποχή (6.500-2.800 π.Χ.). Στην κοιλάδα των «Θρακών-βασιλέων» σε ασύλητους τάφους βρέθηκαν πάμπολλα χρυσά, ασημένια και αλαβάστρινα αντικείμενα. Εκτίθενται σε Μουσείο με τίτλο «Ο Χρυσός της Θράκης και οι θησαυροί της Βουλγαρίας». Η Έκθεση μεταφέρθηκε για 5 μήνες στην Ν. Υόρκη και για τέσσερες μήνες το 2006-7 στο Παρίσι στο μουσείο Jacquemart-Andre. Θαμπωμένοι οι επισκέπτες από τον πλούτο, τον χρυσό, την τέχνη και την λεπτότητα των εκθεμάτων του 6^ου και 5^ου αι. π.Χ., τότε που η Θράκη με τους αξιόλογους βασιλείς Τήρη, Σικάλκη, Σεύθη και το μεγάλο Κράτος των Οδρυσσών βρισκόταν στην μεγαλύτερη οικονομική και πολιτισμική ακμή του. Όχι γιατί θέλουν οι Βούλγαροι να προβάλουν τον πολιτισμό των Θρακών, αλλά γιατί ισχυρίζονται ότι οι Βούλγαροι είναι οι Θράκες και εμείς οι Θρακιώτες τι είμεθα; Πουθενά στο ιστορικό βιβλιαράκι δεν αναφέρεται η λέξη Έλληνες ή Θρακο-Ελληνικός πολιτισμός. Να πως εργάζονται οι γείτονες μας ως «δούρειος Ίππος» προχωρούν στο σκοπό τους με την δική μας αβλεψία. Σήμερα θεωρούν παροικία τους την Θράκη πηγαινοέρχονται με το δίκτυο διασυνοριακής συνεργασίας Δήμων και λοιπών φορέων. Ανυπομονούν πότε θα τελειοποιηθεί η διάνοιξη του δρόμου Κομοτηνή-Νυμφαίο-Βουλγαρία, σε 24 χλμ. θα βρίσκονται στο Θρακικό Πέλαγος, το όνειρό τους «bella more», γαλάζια θάλασσα, ήδη άρχισαν οι αγορές οικοπέδων στα παράλια. Ο κίνδυνος είναι ορατός και ακόμη υποβόσκει στην αφάνεια. Ας το προσέξουν οι αρμόδιοι, προηγείται της εξελίξεως των Σκοπίων. Μετά από αυτά οι Έλληνες Θρακιώτες αισθανόμαστε προδομένοι. Η Πολιτεία αδρανεί, κωφεύει, οι επιστήμονες, οι ιστορικοί, οι αρχαιολόγοι αδρανούν, δεν διαμαρτύρονται και η ιστορία επαναλαμβάνεται, όπως στο θέμα «Μακεδονία», τώρα με την αποποίηση της καταγωγής των Θρακών από τους Βουλγάρους, αυτοί που εμφανίζονται στην ιστορία το 560 μ.Χ. με τον Ασπαρούχ πέρα από τον Δούναβη και το 681 μ.Χ. επί βυζαντινού αυτοκράτορος Κων/νου Πωγονάτου αναγνωρίζουν το πρώτο βουλγαρικό κράτος στην περιοχή της αρχαίας Μοισίας.

Πώς να εφησυχάζουμε οι Θρακιώτες, όταν στα βόρεια σύνορα υπάρχει μια βραδυφλεγής βόμβα που μπορεί ανά πάσα στιγμή να εκραγεί; Η τουρκική μειονότητα της Βουλγαρίας, αναγνωρισμένη ως εθνική, δηλαδή τουρκική δίπλα στην περιοχή της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης. Οι Τούρκοι της Βουλγαρίας αποτελούν το 20% του πληθυσμού με πολιτική οργάνωση του κόμματος Ντογάν, έχουν τρείς υπουργούς και 34 βουλευτικές έδρες και εξασφαλίζουν περί τους 50 δήμους. Είναι δυνατόν να δεχθούμε μεγάλες ομάδες τουρκικής μειονότητας που συνεχώς κατέρχονται. Εάν αντιδράσουμε, θα διαταραχθούν οι σχέσεις μας με τις Βρυξέλλες, αυτό επιδιώκουν οι Βούλγαροι να εκμεταλλευθούν την κατάσταση εις βάρος μας.

Το Θρακικό θέμα είναι μια ιστορία, έχει ένα παρόν που το διαμόρφωσαν τα πολιτικά σφάλματα του παρελθόντος και έχει ένα μέλλον που θα εξαρτηθεί από τους χειρισμούς της διπλωματίας. Αν συνεχίσουν έτσι να εθελοτυφλούν τότε θα ισχύσει απόλυτα το «μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι». Γιατί η πολυβασανισμένη και παραγκωνισμένη απ’ όλες τις Κυβερνήσεις Θράκη μας, είναι το μήλο της έριδος των γειτόνων της.

Με την συνθήκη της Λωζάνης και την Σύμβαση «περί ανταλλαγής των Ελληνικών και Τουρκικών πληθυσμών», υπογραφέν πρωτόκολλο στις 30 Ιανουαρίου 1923 μένουν οι Μουσουλμάνοι κάτοικοι της Δυτ. Θράκης και οι Έλληνες κάτοικοι της Κων/λεως και με ειδικά προσόντα στην Ίμβρο και Τένεδο. Οι 40.000 μουσουλμάνοι είναι Πομάκοι, οι 22.000 Αθίγγανοι και οι υπόλοιποι εκ των 120.000 τουρκογενείς ή τουρκοφανείς. Έχουν πλήρη ελευθερία θρησκευτική, πολιτιστική, πολιτική με δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, έχουν την ποσόστωση 0,05%, έσοδα στα ΤΕΙ και ΑΕΙ και προσφάτως με την αυτή ποσόστωση διορισμού στο Δημόσιο, μέσω ΑΣΕΠ. Οι αδιάκοπες παραχωρήσεις και η μονόπλευρη φιλία μας προς την Τουρκία θεωρείται από αυτούς ως αδυναμία, αλλά και υποταγή προς αυτήν. Η Τουρκία συνεχώς αυξάνει την επιρροή της στην μουσουλμανική μειονότητα και οι εκπρόσωποι της συνεχώς απαιτούν. Η παράνομη άτυπη «Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δυτ. Θράκης», αποτελεί «Σκιώδη Κυβέρνηση» με το Γεν. Τουρκικό Προξενείο που βρίσκονται στην Κομοτηνή. Συντονίζουν την μειονότητα, κατηγορούν ψευδώς την Ελλάδα και παγκοσμίως ότι «παραβιάζει τα ανθρώπινά τους δικαιώματα». Απώτερος σκοπός τους η αυτονομία της Δυτ. Θράκης αρχικά και η προσάρτηση της τελικά στην Τουρκία.

Στις αρχές Φεβρουαρίου 2007 η Υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη προσκεκλημένη από τα Επιμελητήρια Ξάνθης-Ροδόπης προσφέρει στους μουσουλμάνους ένα εκπληκτικό δώρο. Αντιμετωπίζει την ευαίσθητη Θράκη ως περιοχή άλλης επικράτειας. Αντιμετωπίζει το θέμα της μειονότητας ως θέμα εξωτερικής πολιτικής. Οι εξαγγελίες της ξεπερνούν τα επιτρεπτά όρια και δημιουργεί σοβαρό προβληματισμό «παράλληλης συνδιοίκησης» στην περιοχή. Η Κυβερνητική Επιτροπή με τον Νόμο 3553/2007, με το άρθρο 7 διαγράφει χρέη 6,5 εκατ. ευρώ των βακουφίων ιδρυμάτων και την απαλλαγή από τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας, την άμεση εκλογή διαχειριστικών βακουφίων επιτροπών, επιστροφή της ιθαγένειας αυτών που ζουν στην Θράκη και την έχασαν με το άρθρο 19 του Κώδικος της Ελλ. Ιθαγενείας, προκήρυξη 240 θέσεων ιεροδιδασκάλων, όπου οι ιμάμηδες θα πληρώνονται πλέον από το Υπουργείο Παιδείας. Πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης και απασχόλησης 1.100 γυναικών της μειονότητος. Από τον ανωτέρω νόμο απαλείφει το άρθρο 1 το περί «διακρατικής αμοιβαιότητας» που περιλαμβάνετο στον προηγούμενο νόμο 1091/1980. Είναι ο βασικότερος όρος της Συνθήκης της Λωζάνης. Είναι ανεπίτρεπτο το θέμα της αφαίρεσης της αμοιβαιότητος όταν η περιουσία των Ελλήνων της Κων/λης λεηλατείται συστηματικά και μετριέται σε μερικές δεκάδες άτομα.

Συζητείται στη Βουλή το νομοσχέδιο τερατούργημα: η ενοποίηση όλων των βακουφίων κατά Νομό, δηλ. δημιουργία πανίσχυρων θεσμικών Οργανισμών Περιουσίας που θα διοικούνται από εκλεγέντα μέλη της διαχειριστικής μουσουλμανικής Επιτροπής. Αποκλειστικά προσαρμοσμένη η περίπτωση στην υλοποίηση των επιδιώξεων της Άγκυρας στην Θράκη. Αυτό εάν δεν είναι προδοσία τότε τι είναι; Αυτοί που προώθησαν το νομοσχέδιο είναι Έλληνες υπουργοί και βουλευτές ή τους χρειάζεται το φέσι;

Οι Θρακιώτες, αγανακτισμένοι για την οφθαλμοφανή κατακρεούργηση της Θράκης, καταγγέλλουν το νομοσχέδιο για τα Βακούφια με κατάθεση 6.265 υπογραφών στην Βουλή στις 7-12-2007 (ενέργεια της Εφημερίδας – «Αντιφωνητής» – Κομοτηνής) με κραυγή αγωνίας για την συνεχή προδοσία των Ελλ. Χριστιανών. Και η Θράκη ανήκει στην Ελλάδα, γιατί θέλουν να την χαρίσουν; Η περιοχή της Θράκης διέρχεται σήμερα ιδιαίτερα κρίσιμη φάση με τα βακούφια είναι μια ανθελληνική υπόθεση. Μήπως γίνεται από σκοπιμότητα;

Κάπως καθυστερημένα και η Ακαδημία Αθηνών με επιστολή της προς τον Πρωθυπουργό ζητά «πάρτε πίσω το νομοσχέδιο για τα βακούφια».

Έπρεπε να έρθει ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αλί Μπαμπατζάν στην Αθήνα και ιδιωτικώς να επισκεφθεί την Κομοτηνή για να αντιληφθούν οι Έλληνες, ότι κάτι σοβαρό και επικίνδυνο δημιουργείται στην Θράκη. Όταν άκουσαν τα μηνύματα που έστειλε προς την μειονότητα με την συμπαράσταση της Τουρκίας. Τους αποκαλεί Τούρκους αδελφούς, χωρίς καμιά διάκριση. Τους καλεί να αυτοαποκαλούνται Τούρκοι και να καταφεύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την δικαίωσή τους. Ζητά: «η Ελλάδα να αποδεχθεί την μειονότητα ως τουρκική», δηλ. θέτει θέμα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης, η οποία τους αναφέρει ως θρησκευτική μειονότητα. Ποιος του έδωσε το δικαίωμα του Τούρκου ΥΠΕΞ να τουρκοποιήσει όλη την μειονότητα; Και γιατί δεν αντέδρασε η Ελλ. Κυβέρνηση στα λεγόμενά του; Γιατί και ο Πρωθυπουργός μας δεν επισκέφθηκε την Ίμβρο, την Τένεδο, την Κων/λη, παρά μόνον συμφωνήθηκε μεταξύ των δύο ομολόγων να αντιμετωπίσουν από κοινού τα προβλήματα των δύο μειονοτήτων, πάλι με υποχώρηση μας «το μειονοτικό της Θράκης τέθηκε ως διμερές θέμα».

Τον Μάρτιο 2008 με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, νομιμοποιούνται με το όνομα «Τουρκικός» οι δύο Σύλλογοι, που κατέφυγαν σε προσφυγή, με την υπογραφή, δυστυχώς, του Έλληνος δικαστού Πέτρου Παραρά και Προέδρου της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής της Βουλής και τέως καθηγητού του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Καταδικάζεται η Ελλάδα κατά το άρθρο 11 του «συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι» με 8.000 ευρώ για τον καθένα Σύλλογο. Οι μουσουλμάνοι της Θράκης πανηγυρίζουν και κραυγάζουν «είμαστε Τούρκοι και με την βούλα της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Τι άλλο να περιμένουμε! Σε λίγο θα είναι πολύ αργά, ο δρόμος οδηγεί στην «Κοσσοβοποίηση» της Θράκης. Ο χρόνος δεν μας περιμένει. Οι νόμιμοι μουφτήδες είναι περιθωριοποιημένοι, οι ψευτομουφτήδες με τις Προξενικές Αρχές και επισήμους της Τουρκίας πανηγυρίζουν. Ο ψευτομουφτής Ξάνθης Αχμετ Μελε ανακηρύσσεται από το Τουρκικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας ως «εθνικοθρησκευτικός» ηγέτης και αναβαθμίζεται σε ιμάμη από τον πρόεδρο της Διεύθυνσης Θρησκευμάτων, του χαρίζει τον λαμπρό λευκό μανδύα να τον φορά στην Θράκη. Στέλνουν το μήνυμα στην Παγκόσμια Ισλαμική Διάσκεψη στο Ντακόρ της Σενεγάλης από τους μουσουλμάνους της Θράκης και της Ρόδου.

Πώς να μη κερδίζει έδαφος η μειονότητα, όταν το ένα πόδι της είναι στην Ελληνική Βουλή και το άλλο στην άτυπη παράνομη «συμβουλευτική επιτροπή Τούρκων Δυτ. Θράκης»; Με τις εκλογές του Φεβρουαρίου, Πρόεδρος είναι ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Αντ/δρος η υποψηφία υπερνομάρχης και μέλος της μείζονος αντιπολίτευσης Καραχασάν και ο τέως βουλευτής ΝΔ Ροδόπης. Τι πρώτα να αναφέρω; Ποια είναι η θέση της κυβέρνησης; Η σιωπή !!!!

Ανεξέλεγκτα, επίσημοι της Τουρκικής Πρεσβείας Αθηνών και της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτ. Θράκης επισκέπτονται την Κομοτηνή και Ξάνθη. Οι Τούρκοι αλωνίζουν στην Θράκη σαν να πρόκειται για προτεκτοράτο τους.

Μετά την αυτονόμηση του Κοσσόβου, ευθύς αμέσως παρήλασαν από την Ξάνθη ο Άγγλος και ο Αμερικανός Πρόξενος. Επισκέφτηκαν τον παράνομο Μουφτή και τους διαγεγραμμένους Συλλόγους, καθώς και τον Διευθυντή του γραφείου Πολιτικών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών κ. Μπορνόβα και συζήτησαν εκτενώς. Τι είχαν να πουν; (Συνεστήθη η ανωτέρω Υπηρεσία με Προεδρικό διάταγμα υπ’ αριθ. 334 άρθρου 1 δημοσιευθέν στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως την 1-10-1998 αριθ. φύλλου 224, τεύχος πρώτον, με έδρα την Ξάνθη. Πρόεδρος Δημοκρατίας Στεφανόπουλος και ΥΠΕΞ Θεοδ. Πάγκαλος).

Με δικαστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ξάνθης, προσφάτως συστήνονται 4 περίεργα και για τον σκοπό τους επικίνδυνα Σωματεία στην Ξάνθη. Κλειστά λόμπυ και αποκλειστικά για δικά τους άτομα καθ’ υπόδειξη, με σκοπό καθαρά επεκτατικό. Ποιος εκ των πολιτικών παρακολουθεί τα καυτά επικίνδυνα αυτά θέματα, που εξελίσσονται στη Θράκη; Η Θράκη φαίνεται είναι πολύ μακριά και δεν φθάνει μέχρι εκεί το εθνικό τους ενδιαφέρον, μπλοκάρουν στα δίχτυα της Τουρκοποίησης της Θράκης. Δεν ακούν τουλάχιστον τις διαμαρτυρίες των ταλαίπωρων Πομάκων και των Ρομά που οι πρόεδροι των Σωματείων των εκ μέρους όλων βροντοφωνάζουν: «Είμεθα Έλληνες δεν έχουμε καμιά σχέση με τους Τούρκους μόνον την ίδια θρησκεία έχουμε». Εγκληματικά τα λάθη όλων των Κυβερνήσεων με την αδιαφορία, την κοντόφθαλμη πολιτική για την ψηφοθηρία τους, οδήγησαν στο στόμα του λύκου. Ο Τούρκος Πρόξενος Κομοτηνής καθημερινώς βρίσκεται κοντά τους, καλλιεργεί τον τουρκικό εθνικισμό τους, μεταφέρει το ενδιαφέρον της «μητέρας Πατρίδος Τουρκίας» και πατρονάρει το μουσουλμανικό τόξο. Οι Τούρκοι δουλεύουν πυρετωδώς, οργιάζουν σε 200 ιστοσελίδες στο internet για δήθεν καταπιέσεις των «Τούρκων» στη Θράκη και των «Σλαβομακεδόνων» στη Μακεδονία. Συκοφαντούν την χώρα μας και δημιουργούν παραπλανητικές εντυπώσεις. Προβάλλουν αυτονομιστικό πρότυπο στις ιστορικές αναφορές για την «γενοκτονία των Τούρκων από τους Έλληνες στα Βαλκάνια» (httm: www greek murderers.net). Το ενδιαφέρον της Άγκυρας για την «μακεδονική μειονότητα» ότι έχει 400.000 μέλη στην περιοχή της Έδεσσας, της Καστοριάς, της Θεσσαλονίκης, του Κιλκίς (www ihh.org.r). Την απαγόρευση της «μακεδονικής γλώσσας» την αλλαγή σλαβικών ονομάτων στα Ελληνικά (www axisglobe.com), παράλληλα στήνονται εκδηλώσεις και άλλες παρουσίες σε διεθνή φόρα με ομιλητές από Άγκυρα και Ελλάδα. (Χρόνος 22-4-2008). Γιατί το Ελλ. Κράτος δίδει στους μειονοτικούς Θράκες τόσα δικαιώματα, χωρίς να τηρείται η αμοιβαιότητα κατά την συνθήκη της Λωζάνης και εκ της Τουρκίας; Οι γυναίκες Πρόεδροι Συλλόγων Πομάκων και Ρομά, εντυπωσίασαν με την ξαφνική τους παρουσία στις 17 Απριλίου στην αίθουσα του Ευρωκοινοβουλίου στις Βρυξέλλες στην εκδήλωση συνωμοσίας με τίτλο «Αγνοημένες μειονότητες». Πραγματοποιείτο σε συνεργασία του κόμματος των «Πρασίνων» της «Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης» και του «Ουράνιου Τόξου». Ομολόγησαν ότι «είναι Έλληνες πολίτες μουσουλμάνοι και δεν έχουν κανένα λόγο να αυτοαποκαλούνται Τούρκοι. «Είμαστε μια μειονότητα που απειλείται από μια μεγαλύτερη μειονότητα στην Θράκη». Εύγε στις γυναίκες Πομάκων και Ρομά που συνετέλεσαν στο να μη περάσουν τις θέσεις τους τα μέλη της «Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτ. Θράκης». Κάθε αντίδραση έχει μια επιτυχία.

Υπουργοί επισκέπτονται την Θράκη, καυχώνται για την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού προτύπου περιφέρειας και για την ανεκτικότητα του λαού στην αντοχή των αλλαγών στην «Νέα Τάξη». (Η εφαρμογή του αρθρ. 198^Α της Συνθήκης του Μάαστριχτ την εκπροσώπηση των κρατών της Ευρώπης δια των Περιφερειών φαίνεται άρχισε την εφαρμογή του στην Θράκη μας. Ο τότε ΥΠΕΞ Μαγκριώτης τον Αύγουστο 2003 στο «Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών» αναφέρει: «Η Θράκη αλλάζει σελίδα εισέρχεται σε νέα εποχή … αποτελεί γέφυρα συνεργασίας για την ειρήνη των σταθερότητα και το μέλλον …».

Σήμερα 23 Μαΐου και 24 πραγματοποιείται στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο διημερίδα με θέμα «Πολιτιστική ετερότητα και ανθρώπινα δικαιώματα με αφετηρία την παρέμβαση στην εκπαίδευση της μειονότητας στην Θράκη». Ποιος γνωρίζει τι θα σύρουν πάλι οι 4 μειονοτικοί γνωστοί για τον φανατισμό τους…

Στις 10 Μαΐου συνήλθε στην Καβάλα το ονομαζόμενο «Δίκτυο Διασυνοριακής Συνεργασίας 11 Νομαρχών» Ελλάδος (Ανατ. Μακεδονίας-Θράκης) Βουλγαρίας (Νοτίου Βουλγαρίας) και Τουρκίας (Ευρωπαϊκής Τουρκίας) δια την προώθηση επιχειρηματικότητος μεταξύ των κρατών Ελλάδος-Βουλγαρίας-Τουρκίας. Οι ένδεκα Νομάρχες ίδρυσαν το «Δίκτυο Διασυνοριακής Συνεργασίας» που εδρεύει στην Ορεστιάδα σ’ ένα κτήριο που ανήκει στην περιουσία του δικτύου και δωρήθηκε από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Έβρου. Στα τέλη Οκτωβρίου 2004 ήρθε ειδικά για τα εγκαίνια ο Υπουργός Εσωτερικών Δημοσίας Τάξης και Αποκέντρωσης Προκόπης Παυλόπουλος στον ακριτικό Έβρο, τονίζοντας την σημασία της διπλωματίας των πολιτών. Δίνει υπόσταση στο δίκτυο αυτό που είναι το πρώτο στην Ελλάδα. Αναφέρει μεταξύ άλλων: «Το Ευρωπαϊκό μέλλον δεν ανήκει στις κεντρικές διοικήσεις αλλά στην περιφέρεια, μέσα από την οποία η Ευρώπη θα αναζητήσει και την πορεία της και την συνένωση των ανθρώπων και των κοινωνιών». Ο Διευθύνων Σύμβουλος του Δικτύου, Νομάρχης Έβρου Νικόλαος Ζαμπουνίδης είπε ότι: «με τα εγκαίνια του κτιρίου, έδρα του Δικτύου, εκφράζεται έμπρακτα η βούληση για ενδυνάμωση της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής συνεργασίας των νομαρχών από τρεις χώρες. Το δίκτυο εκπροσωπεί 2.500.000 πληθυσμό, η γεωγραφική του θέση είναι στρατηγικής σημασίας, διαθέτει 7 λιμάνια με πρόσβαση στη Μαύρη θάλασσα, με σπάνιους οικολογικούς, αρχαιολογικούς και πολιτιστικούς χώρους και μνημεία, ενώ σε τετραγωνικά χιλιόμετρα έχει το μέγεθος περίπου της μισής Ελλάδος, αναφέρεται σε 47.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα» (Χρόνος 29-10-2004)». Η ιστορία αυτή των δικτύων Νομαρχών και Δημάρχων προβάλλει με την ανατολή του 21^ου αιώνος με την ονομασία «Ένωση Παράκτιων Περιφερειών Ευρώπης». Να πως ξεκινούν οι Περιφέρειες και ο λαός εφησυχάζει μακαρίως, περιμένοντας το δούναι και λαβείν της συνεργασίας. Επί μία οκταετία πραγματοποιούνται συσκέψεις και λαμβάνονται αποφάσεις. Όφελος υπέρ της Θράκης, «ουδέν στον ορίζοντα», αντί αυτού μεταναστεύουν επιχειρήσεις της Θράκης στις γειτονικές χώρες και αυξάνεται ολοταχώς η ανεργία.

Να πως επαληθεύονται σιγά-σιγά, τα λεχθέντα της τέως Προέδρου της Βουλής Άννας Ψαρούδα-Μπενάκη, μας προετοίμασε για όλα στις 8-2-2005 στην ομιλία της προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, και οι 300 έπεσαν σε μακάριο λήθαργο, αλλά και τον Ελληνικό λαό του έμαθαν τα ευχάριστα να δέχεται και τους προβληματισμούς να απομακρύνει, για να μην αντιδρά.

Συνέλληνες, η εθνική αφύπνιση είναι χρέος όλων μας. Το πρόβλημα στην Θράκη καμουφλάρεται, είναι υπαρκτό, χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή. Είναι εγκληματικό λάθος να παραγκωνίζονται οι Χριστιανοί Έλληνες με την μονόπλευρη υποστήριξη της μειονότητας. Όπως εξελίσσονται τα γεγονότα, ύστερα από λίγα χρόνια δεν θα μιλάμε για την Θράκη στην Ελλάδα. Είναι μέγιστο λάθος στην Θράκη η εφαρμογή ως πρότυπο της Παγκοσμιοποίησης με την πολυπολιτισμικότητα που δημιούργησαν ανεξέλεγκτα.

Η πλουτοπαραγωγική Θράκη τους περισσεύει φαίνεται και την έχουν διαθέσιμη; Ας προβληματισθούμε όλοι, τι μπορούμε να κάνουμε πριν είναι αύριο αργά για να μη μας καταρώνται οι μετέπειτα γενιές για την αδράνειά μας.

Στα Βόρεια Δυτικά της Ελλάδος είναι η Ήπειρός μας

Οι γνωρίζοντες τα πολιτικά γεγονότα προβλέπουν με την αυτονόμηση του Κοσσυφοπεδίου, την διάλυση του κράτους των Σκοπίων, την εξέγερση των Αλβανών του Τέτοβου και την ενσωμάτωση των στην Αλβανία. Τα τύμπανα, όμως, κτυπούν και για την Ελλάδα συντονισμένα και ηχηρά. Από χρόνια μεθοδευμένη προετοιμασία, κυκλοφορεί ο χάρτης της Μεγάλης Αλβανίας. Οργιάζουν τα Αλβανικά lobby των ΗΠΑ. Αυτό που ζητά η Αλβανία από το Κόσσοβο, λόγω πλειοψηφίας των αλβανοφώνων, θα έπρεπε η Ελλάδα να απαιτήσει την αυτονομία για την Βόρειο Ήπειρο, στην οποία πλειοψηφούσε το Ελληνικό στοιχείο. Το Βόρειο-ηπειρωτικό από το 1946 στον ΟΗΕ αποτελεί εκκρεμότητα μετά την προσφυγή της τότε κυβέρνησης στο Συμβούλιο των νικητριών Μεγάλων Δυνάμεων.

Βασικός στόχος της Αλβανίας, είναι να παρουσιάζει την Ήπειρο μας ως περιοχή που ονομάζεται «Τσαμουριά» και υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα την κατέχει παράνομα από το 1913. Το τμήμα αυτό είναι η περιοχή της Θεσπρωτίας. Οι πρώτοι ελάχιστοι Τούρκοι φθάνουν εκεί το 1449, όταν την καταλαμβάνουν. Μετά την επανάσταση του 1611 που ηγείται ο εθνομάρτυρας Μητροπολίτης Τρίκκης Διονύσιος Φιλόσοφος, οι καταπιέσεις του Τούρκων εναντίον του Ελληνικού πληθυσμού παίρνουν επικίνδυνη μορφή. Αρκετοί επιζώντες από την δουλεία και τις σφαγές εξισλαμίζονται από τον 16^ο έως τον 18^ο αιώνα με την θέλησή τους με μόνο σκοπό να διατηρήσουν τις μεγάλες περιουσίες τους. Ο αριθμός των εξισλαμισθέντων χριστιανών θα ήταν ακόμη μεγαλύτερος, εάν δεν μεσολαβούσε με τις περιουσίες του σε πόλεις και χωριά της Θεσπρωτίας ο Εθναπόστολος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός κατά τον 18^ο αιώνα. Στην αρχή η άρνηση της θρησκείας ήταν επιφανειακή. Με την πάροδο του χρόνου, από αυτή την τάξη προέρχονται οι σκληρότεροι διώκτες των Χριστιανών-Ελλήνων. Όλοι οι κάτοικοι της περιοχής Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι είναι Έλληνες υπήκοοι.

Οι Μεγάλες Δυνάμεις στις 29 Ιουλίου 1913 ανακηρύσσουν την Αλβανία ανεξάρτητο κράτος και αναλαμβάνουν να υπαγορεύσουν τα σύνορα της Νοτίου Αλβανίας. Σύμφωνα με το «Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας» της 17^ης Δεκεμβρίου 1913 οι πόλεις Δέλβινο, Χειμάρρα, Άγιοι Σαράντα, Τεπελένι, Πρεμετή, Κορυτσά και το Αργυρόκαστρο θα εντάσσοντο στην Αλβανία. Στις 13 Φεβρουαρίου 1914 απευθύνουν υπόμνημα στην Ελληνική Κυβέρνηση ότι η Ελλάδα θα πάρει τα νησιά του Αιγαίου εκτός από την Ίμβρο και Τένεδο. Οι Ηπειρώτες πιστεύουν ότι η Ελληνική Κυβέρνηση τους έχει προδώσει. Πριν αρχίσει η εκκένωση, στις 15 Φεβρουαρίου 1914 στο Αργυρόκαστρο η Πανηπειρωτική Συνέλευση με τον Γεώργιο Ζωγράφο, πρώην Υπουργό των Εξωτερικών, ανακηρύσσουν την Αυτόνομη Ήπειρο και στις 17 Μαΐου συντάσσεται το Πρωτόκολλο της Κερκύρας. Αλλά η χρονοτριβή και αργοπορία και πριν τεθεί σε εφαρμογή το «Πρωτόκολλο της Κερκύρας», κηρύσσεται τον Αύγουστο 1914 ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και στην Αλβανία δημιουργείται μια χαώδης κατάσταση και δεν εφαρμόζεται το ανωτέρω Πρωτόκολλο. Έτσι, η Βόρειος Ήπειρος μένει στην Αλβανία χωρίς όρους. Οι Τσάμηδες κατά την διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, τάσσονται με το μέρος των Τούρκων και σχηματίζουν συμμορίες, εξουδετερώνονται από τον Ελληνικό Στρατό και τα ανταρτικά εθελοντικά σώματα Θεσπρωτών. Η Ελληνική Κυβέρνηση μετά την διευθέτηση των συνόρων, επιδιώκει μια Ελληνοαλβανική συνεργασία. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος κρατά στην Ελλάδα σαν Αλβανική μειονότητα τους μουσουλμάνους της Θεσπρωτίας, αντί να τους στείλει στην Τουρκία, βάσει της Ελληνοτουρκικής «Σύμβασης Ανταλλαγής» της 30^ης Ιανουαρίου 1923. Έτσι, οι Τσάμηδες με την δική μας υποχωρητικότητα, ονομάζονται Αλβανική μειονότητα στην Θεσπρωτία. Από το 1927 οι Τσάμηδες υποκινούμενοι από την Αλβανία, αρχίζουν συχνές προσφυγές στην Κοινωνία των Εθνών, ότι τάχα καταπιέζονται. Οι Τσάμηδες είναι εγκληματίες πολέμου.

Το 1939 η Ιταλία καταλαμβάνει την Αλβανία και η αλυτρωτική προπαγάνδα των Τσάμηδων κορυφώνεται, προετοιμάζονται για εισβολή στην Ελλάδα. Δημιουργούνται μουσουλμανικά τάγματα Τσάμηδων, που κατοικούσαν στην Αλβανία, φυγάδες από την Ελλάδα και κατατάσσονται στον ιταλικό στρατό. Κατά την διάρκεια της γερμανο-ιταλικής κατοχής της Ηπείρου, οι Τσάμηδες όχι μόνον συνεργάζονται με τις κατοχικές δυνάμεις, αλλά σχηματίζουν και στρατιωτικές μονάδες, πολεμούν και διαπράττουν τρομερά εγκλήματα κατά του ντόπιου Ελλ. πληθυσμού. Ανακηρύσσουν αυτόνομη την Θεσπρωτία, καταλύουν τις Ελλ. αρχές, λεηλατούν, φονεύουν και καταστρέφουν. Εναντίον των κατακτητών και των Τσάμηδων αντιστέκονται οι αντάρτες του ΕΔΕΣ υπό τον Ναπολέοντα Ζέρβα.

Το 1945 συγκροτείται ειδική Επιτροπή, υπό την προεδρεία του αντιστράτηγου Βασιλείου Μελά, με σκοπό να διαπιστωθούν οι καταστροφές από τους εγκληματίες πολέμου. Οι Τσάμηδες, φοβούμενοι αντίποινα, μόνοι τους αποχωρούν με τις οικογένειές τους, οδηγώντας χιλιάδες μεγάλα ζώα φορτωμένα με τα νοικοκυριά των Ελλήνων Θεσπρωτών και διαφεύγουν στην Αλβανία, συγχρόνως με την αποχώρηση των Γερμανών. Οι περιουσίες τους δίνονται σε αυτούς που υπέστησαν τις καταστροφές.

Η Ελληνική Κυβέρνηση το 1938 μονομερώς αίρει την εμπόλεμο κατάσταση μεταξύ Ελλάδος-Αλβανίας. Δεν συνάπτεται Συνθήκη Ειρήνης με την Αλβανία, ώστε να παρέχεται εγγύηση για την Ελληνική Κοινότητα και να είναι σεβαστή από τις Διεθνείς Συνθήκες περί ανθρωπίνων Κοινοτικών δικαιωμάτων. Εκκρεμεί η προσφυγή της Ελλάδος για το Βορειοηπειρωτικό στο Συμβούλιο των νικητριών Μεγάλων Δυνάμεων κατά την διάσκεψη των Παρισίων το 1946 και παραμένει εκκρεμές το θέμα μέχρι σήμερα. Ο Δημοσιογράφος Γεράσιμος Καραβίας και Πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Αθηναϊκού Τύπου και Ομοσπονδίας Τύπου Ελλάδας σε επερώτησή του προς τον Υπουργό Εσωτερικών Δημοσίας Διοίκησης την 22^α/11/2007 αναφέρει: «Πως επιτρέπετε την παράνομη είσοδο και παραμονή στην χώρα Αλβανών υπηκόων και λαθρομεταναστών κλπ, όταν υφίσταται το εμπόλεμο μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας και το οποίο ουδέποτε έχει καταργηθεί και είναι εν ισχύ σύμφωνα με τον νόμο 13/1944 (ΦΕΚ Α1944), καθώς επίσης και με την υπ’ αριθμόν Φ.1146/27/ΑΣ 1621/16 Νοεμβρίου 2007 βεβαίωση της ειδικής νομικής υπηρεσίας του Υπουργείου Εξωτερικών, η οποία πιστοποιεί τα ανωτέρω»;

Η αδράνεια των Ελλήνων πολιτικών δίδει την ευκαιρία στην Αλβανία να οξύνει την κατάσταση, να θέτει θέμα Αλβανικής μειονότητας στην Ελλάδα και να απαιτεί την επιστροφή των περιουσιών στους Τσάμηδες που κατέφυγαν στην Αλβανία. Η ανικανότης της εξωτερικής μας πολιτικής γίνεται αιτία αντιστροφής, ενώ θα πρέπει εμείς να διεκδικούμε τα δίκαιά μας. Δυστυχώς σήμερα αγωνιούμε μήπως μας πάρουν και κομμάτι από την πατρίδα μας.

Το 1953 ο Εμβέρ Χότζα τους εντάσσει στην Αλβανία και τους δίδει την Αλβανική υπηκοότητα. Μετά την πτώση του καθεστώτος Χότζα και την εγκαθίδρυση δυτικού τύπου κοινοβουλευτισμού, υποκινείται και αφυπνίζεται, παράλληλα με το θέμα του Κοσσυφοπεδίου, και το θέμα των Τσάμηδων, η δημιουργία της λεγόμενης Μεγάλης Αλβανίας συμπεριλαμβανομένης και της Τσαμουριάς (Θεσπρωτία). Οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες, οργανωμένοι στον «οργανισμό ανθρωπίνων δικαιωμάτων Τσαμουριάς», με έδρα την Μασσαχουσέτη, δραστηριοποιούνται ακόμη περισσότερο στις ημέρες μας με το όνειρο της «Μεγάλης Αλβανίας».

Το «κουτί της Πανδώρας», ανοίγει, ανέμοι φυσούν τριγύρω μας, η Ελλάδα μόνη της με την χρόνια αδιαφορία των πολιτικών και με την έλλειψη εξωτερικής σταθερής διπλωματίας. Μια αυτοκρατορία δεν διαλύεται από οικονομικούς λόγους, διαλύεται γιατί σαπίζει η κοινωνία. Είναι περίοδος περισυλλογής και άμυνας για ότι είναι αντίθετο προς το όφελος της Πατρίδας μας.

Συνέλληνες, εκλεκτό και εθνικά ευαίσθητο ακροατήριο,

Ποιες θα είναι οι πιθανές επιπτώσεις των πολιτικών εξελίξεων;

18 Φεβρουαρίου 2008. Η μονομερής ανεξαρτησία του Κοσσόβου, είναι μια νέα θρυαλλίδα που πετά σπίθες αναφλέξεως. Διαταράσσονται τα Βαλκάνια και ακολουθούν άλλο γεωστρατηγικό σχεδιασμό της Νέας Τάξης πραγμάτων, εκ μέρους των ΗΠΑ. Στο μέλλον θα είναι μια περίοδος εκρηκτικών συγκρούσεων, θέσεων και συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή, Μιλούν για 26 κράτη στα Βαλκάνια σε μικρά-μικρά κομματάκια, αρχής γενομένης από τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης. Βρισκόμεθα σε δεινή θέση, έχουμε την μουσουλμανική μειονότητα ένθεν και εκείθεν Ελλάδος και Βουλγαρίας, οι γείτονες καραδοκούν για να δημιουργηθεί ένα καθεστώς αυτονομίας, σαν του Κοσσόβου στην περιοχή των αγωγών, ελεγχόμενο από τις ΗΠΑ ή την επαναφορά του μουσουλμανικού τόξου στην Βαλκανική.

Περνάμε μια κρίσιμη περίοδο και θα κριθεί το μέλλον από τις διπλωματικές ενέργειες στην εξωτερική πολιτική. Η ηγεσία μας φιλοδοξεί να καταστήσει την Θράκη ευρωπαϊκό πρότυπο πολυπολιτισμικότητας, αποτελεί εντυπωσιακή αντοχή στις αλλαγές και το επαναλαμβάνουν πολλάκις για να το συνηθίσουν οι Θρακιώτες. Η Νέα Τάξη προϋποθέτει την ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας νέο μέλος του ΝΑΤΟ, ή την Μεγάλη Βουλγαρία να έχει έξοδο στο Αιγαίο. Είθε να μη συμβεί ποτέ και τίποτε. Αλλά ποια είναι η δική μας εθνική στρατηγική ως χώρας των Βαλκανίων;

Στο βιβλίο -Το τέλος των Βαλκανιών- του δημοσιογράφου Γεωργ. Δελεστία, μαθαίνουμε ότι η στρατηγική της Ουάσιγκτον, ενεργεί στην διάλυση και ανασύνθεση άλλων κρατών, προσαρμούμενα στα συμφέροντα των ΗΠΑ και γενικώτερα της «παγκοσμιοποίησης». Η πολιτική τους είναι η προώθηση των κρατιδίων-προτεκτοράτων κατ’ αρχάς στο ΝΑΤΟ, για τον έλεγχο από το Πεντάγωνο και κατόπιν την ένταξη τους στην Ε.Ε. για την οικονομική ενίσχυση των χωρών αυτών. Να σταθεροποιούνται στο ευρωατλαντικό σύστημα, με τους Ευρωπαίους, να πληρώνουν και τους Αμερικανούς να εισπράττουν.

Η παγκοσμιοποίηση που προωθείται είναι ο νόμος της ζούγκλας των ισχυρών. Η γνώση της αλήθειας, αυτό που μας κρύβουν οι πολιτικοί μας, είναι μια παρακαταθήκη για το μέλλον της Πατρίδας μας να καλλιεργούμε το εθνικο-χριστιανικό μας φρόνημα για να μη παρασυρθούμε στην δύνη του ανεμοστρόβιλου. Να κρατήσουμε άσβεστη την λαμπάδα της Ελληνικής εθνικής συνείδησης, της γλώσσας, της ιστορίας με την δύναμη του Παντοδύναμου Θεού που πάντα διαφυλάσσει την Πατρίδα μας. Γιατί η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.

Ένα, ας είναι το μήνυμα, μήνυμα εθνικής αφύπνισης, μήνυμα ενότητας όλων, για μια Ελλάδα ακέραια με σεβασμό στα άγια χώματα, που μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας, να είμεθα όχι επιθετικοί, αλλά αμυντικοί «υπέρ βωμών και εστιών».

Σας ευχαριστώ για τον προβληματισμό σας

και την υπομονή σας να με ακούσετε

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ του Θεόδωρου Κ.Π. Σαράντη

ΟΙ ΘΡΑΚΕΣ του R.F. Hoddinott

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΚΟΥ ΚΥΚΛΩΝΑ του Βασ. Γεωργίου

ΠΩΣ ΦΘΑΣΑΜΕ ΣΤΙΣ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ των Ν. Μουτσόπουλου – Κ. Βακαλόπουλου – Αρ. Κεσόπουλου

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΤΟΝ 21^ο ΑΙΩΝΑ – Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ του Δημ. Θ. Μανίκα

ΘΡΑΚΟΛΟΓΙΑ του Αντωνίου Καψή

ΘΡΑΚΗ – ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ συλλογή επιλεγμένων άρθρων εις τόμους. Επιμέλεια Ευθυμίου Βασ. Παπαπαναγιώτου, Τόμοι Νο 46, 51, 64, 72, 74, 77, 91, 93

ΠΑΠΥΡΟΣ LAROUSSE BRITANNICA Εγκυκλοπαίδεια

ΘΡΑΚΗ ΘΡΑΚΕΣ ΚΑΙ ΘΡΑΚΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ του Περικλή Ροδάκη

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ του Γεωργίου Δελεστικ

«Ο ΧΡΟΝΟΣ» ημερήσια εφημερίδα Κομοτηνής

«ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ» δεκαπενθήμερη εφημερίδα Κομοτηνής

«ΤΟ ΠΑΡΟΝ» εβδομαδιαία εφημερίδα Αθηνών

Ομιλία γραπτή του Κρις Σπύρου

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ