Κυριακή 27 Απριλίου 2014

«ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ» Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΓΙΝΕΤΕ ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΠΑΛΛΑΓΗ

Του Ιωάννη Χρ. Γιαννάκενα
διευθυντή των εκδόσεων Πελασγός
διευθυντή του «Ινστιτούτου Εθνικών και Κοινωνικών Μελετών – ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ»
μέλους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΛΑ.Ο.Σ.
υποψήφιου Eυρωβουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ
 
Η σημερινή Οικονομική και πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα δεν αφήνει περιθώρια σε κανέναν Έλληνα πολίτη αυτής της χώρας να μην προβληματίζεται σοβαρά, οι περισσότεροι δε, να είναι δικαιολογημένα ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ.

Εδώ όμως τίθενται δύο θέματα, σχετικά με το κίνημα αυτό των αγανακτισμένων πολιτών, τα οποία θεωρώ πιο ουσιαστικά από το εάν υπάρχει κάποια «υποκίνηση», «καπέλωμα» ή «επικοινωνιακή μόδα».
 
Σίγουρα όλα αυτά ισχύουν σε κάποιο βαθμό, αλλά δεν είναι το μείζον.
Αυτό που πρέπει να μας απασχολήσει είναι πρώτον, το γεγονός ότι οι λόγοι που έκαναν τον κόσμο να αγανακτήσει είναι κυρίως ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ, ενώ η εθνική κυριαρχία παραχωρείται καθημερινά, εδώ βρίσκεται σε εξέλιξη μια ΕΘΝΟΚΤΟΝΙΑ τα τελευταία χρόνια και ουσιαστική και μαζική αντίδραση δεν έχει υπάρξει.

Ακόμα και μπροστά στα συνεχή κύματα λαθρομεταναστευτικής εισβολής και εποικισμού της Πατρίδας, δεν δημιουργείται μαζική αντίδραση. Παρά μόνον όταν η εγκληματική δράση των εισβολέων κτυπήσει την δική μας πόρτα, την δική μας οικογένεια, τότε «ξυπνάμε» και αντιδρούμε προσωρινά.

Γιατί να πρέπει να νιώσουμε πρώτα εμείς, οι μεταπολιτευτικοί νεοέλληνες, την λεπίδα στο λαιμό για να αντιδράσουμε; Μα τόσο ραγιάδες ξαναγίναμε;

Και λέω ξαναγίναμε διότι από το 1821 μέχρι το 1974, είμαστε η κάθε γενιά με την εποποιία της, είτε ήταν απελευθερωτικοί ή αμυντικοί πόλεμοι, επαναστάσεις, εθνικές αντιστάσεις ή εξεγέρσεις παντός τύπου.

Από το 1974, η τραγωδία της Κύπρου, αποτέλεσε την ταφόπλακα στην μαχητικότητα των Ελλήνων, αφού οι άθλιοι πολιτικάντηδες δαιμονοποίησαν αδιακρίτως τους Ελλαδίτες ένστολους της Κύπρου, με αποτέλεσμα εκατοντάδες παιδιά της Ελλάδος οι οποίοι (υπηρετώντας την θητεία τους) πολέμησαν ηρωικά τον Τούρκο εισβολέα, να βρεθούν απαξιωμένοι, κατηγορούμενοι και λησμονημένοι από την Πατρίδα που υπηρέτησαν. Αρκετοί δίνοντας την ίδια την ζωή τους, άλλοι αιωνίως αγνοούμενοι ή πιο σωστά αγνοηθέντες.
 
Άκαπνοι ριψάσπιδες κυβερνήτες δεν είχαν καν το θάρρος και την αξιοπρέπεια να αναγνωρίσουν την ΥΠΑΡΞΗ Ελληνικού Στρατού στην Κύπρο. Έφθασαν να καταχωρούν στρατολογικά τους ΗΡΩΕΣ της ΕΠΟΠΟΙΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛ.ΔΥ.Κ (Ελληνικές Δυνάμεις Κύπρου) , ως μαχητές στον πόλεμο της Κορέας (!!!) σχεδόν είκοσι τρία έτη πριν (1952), δηλ. κάποιοι (αρκετοί) πολεμιστές ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΤΟΤΕ!

Αντιθέτως, οι ίδιοι αυτοί κυβερνήτες, ανέδειξαν ως κορυφαίο γεγονός -ισάξιο του 1821 και του 1940- την «εξέγερση του Πολυτεχνείου», η οποία μάλιστα είναι αυτή που δημιούργησε την εκτροπή Ιωαννίδη με συνέπεια την τραγωδία/προδοσία της Κύπρου.

Έτσι περιφρονήθηκαν οι Πολεμιστές και αποθεώθηκαν οι «αγωνιστές» της «ηρωικής γενιάς του Πολυτεχνείου» οι οποίοι εξαργύρωσαν την «θυσία» τους με την «κάρτα απεριορίστων λαμογιών» για τα επόμενα σαράντα χρόνια.

Εξέλιξη που ήταν δεδομένη, αφού τα αληθινά οράματα πρέπει να στηρίζονται στην ΑΛΗΘΕΙΑ και Όχι σε μύθους. Μονάχα με την αλήθεια υπάρχει ΗΘΙΚΟ πλαίσιο στα οράματα. Όποιοι στηρίζουν τα οράματά τους σε ψέματα, μονάχα την ΛΑΜΟΓΙΑ μπορούν να τροφοδοτήσουν.

Αυτό και ΕΓΙΝΕ.

Φτάνουμε λοιπόν έτσι στο δεύτερο θέμα πού τίθεται για τους «αγανακτισμέ­νους πολίτες».

Όλοι αυτοί οι αγαπητοί συμπολίτες μας πρέπει να καταλάβουν ότι δεν είναι η Ελλάδα που χρεωκοπεί, αλλά η ΣΑΠΙΑ μεταπολίτευση και το «άνθος» της … η γενιά του Πολυτεχνείου. Αυτοί είναι που χρεωκόπησαν, υποθηκεύοντας και το μέλλον μας. Η Ελλάδα έχει τα πάντα για να μπορούμε να ζούμε όλοι καλά. Οι διαχειριστές της εξουσίας που επιλέγουμε είναι το πρόβλημα.

Με λίγα λόγια, εάν είναι οι «αγανακτισμένοι πολίτες» να αντικαταστήσουν τους «κοψοχέρηδες» που μας ταλαιπωρούν όλους τα τελευταία τριάντα χρόνια, τότε δεν κάναμε τίποτα.

Εάν είναι οι πολίτες που αγανακτούν με τις επιλογές τους (διότι αυτοί οι ίδιοι ψηφίζουν), να διαμαρτύρονται από την επομένη των εκλογών και μετά να πηγαίνουν σε επόμενες εκλογές να επιβραβεύουν με την ψήφο τους πάλι τους ίδιους πολιτικούς, τότε δεν αξίζουν να είναι ελεύθεροι!!!

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΠΑΛΛΑΓΗ.

Αυτό πρέπει να γίνει ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΟΛΩΝ, αλλιώς το όλο κίνημα θα είναι μια φούσκα.

Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, όπως και όλες οι κοινωνίες, χρειάζονται κινήματα ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ και όχι αγανακτισμένων πολιτών. Οι κοινωνίες προχωρούν και προκόβουν μόνο εάν οι λαοί συμμετέχουν ΕΝΕΡΓΑ στην μοίρα τους. Μέγα έγκλημα είναι η αποχή από την κοινωνική δράση και ακόμα μεγαλύτερο ΕΓΚΛΗΜΑ, η εκλογική αποχή που συνήθως τροφοδοτείται από τους αγανακτισμένους και «υποψιασμένους» της κοινωνίας. 

Εάν είναι κάτι να αλλάξει στον Ιερό αυτόν τόπο, τότε θα πρέπει να πράξουμε τα εξής:

- Να αγαπήσουμε πραγματικά την Πατρίδα μας και τους συμπατριώτες μας. Να βάλουμε δηλαδή το ΚΟΙΝΟ ΚΑΛΟ πάνω από το ατομικό μας συμφέρον.

- Να ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΟΥΜΕ ανεξαιρέτως, όλους εκείνους που έφθασαν μέχρι εδώ την κατάντια της πατρίδος και να μην ησυχάσουμε μέχρι να τιμωρηθούν.

- Να γίνουμε ΟΛΟΙ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ με συμμετοχή στα κοινά, η Δημοκρατία έχει νόημα μονάχα όταν συμμετέχουν οι πολίτες.
 
Πρέπει όμως να έχουμε σε τάξη τις αξίες μας. Δεν μας φταίνε οι θεσμοί μας, οι άθλιοι πολιτικάντηδες μας φταίνε. Δεν γίνεται Έλληνες Πολίτες να στέκονται μπροστά από τον ΑΓΝΩΣΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ με την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ να κυματίζει πίσω… και να μουντζώνουν. Ο χώρος είναι ΙΕΡΟΣ και αυτό ακριβώς είναι που ΔΕΝ ΣΕΒΑΣΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ.

Εάν δηλαδή βρεθούμε μπροστά σε μια Εκκλησία όπου κάποιος Ιερέας κατηγορείται για καταχρήσεις, θα αρχίσουμε να φωνάζουμε: ΝΑ ΦΥΓΕΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ. Δεν θα αρχίσουμε να μουντζώνουμε την εκκλησία!!!
Έτσι πρέπει να σταματήσουμε να μουντζώνουμε τα ΙΕΡΑ μας και να απαιτήσουμε να εγκαταλείψουν την κατοχή τους τα λαμόγια.

Ο αγώνας μας ΠΑΝΤΑ ήταν και θα είναι «υπέρ Βωμών και Εστιών».

Όλοι μαζί να απαιτήσουμε:

ΕΞΩ ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΙΟΔΟΤΕΣ.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου