«Εκδόσεις Πελασγός» Ιωάννη Χρ. Γιαννάκενα
Βιβλιοπωλείο «Η Αλληλεγγύη των Φίλων»
Χαρ. Τρικούπη 14, ΑΘΗΝΑ 106 79 και τηλ.: 2106440021, 2103628976, τοτ. 2103638435
Αναφορά σε ένα βιβλίο μου που γράφτηκε το 1989
και εξεδόθη το Φεβρουάριο του 1992
Αφιερώνεται,
Στούς σκλαβωμένους αδελφούς μας του Βορρα.
ΕΚΔΟΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Οι «ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ» προσφέρουν στό αναγνωστικό κοινό τό παρόν βιβλίο σέ μιά εποχή πού η κατάσταση στά Βαλκάνια χαρακτηρίζεται απ΄ ολους ως ρευστή καί από πολλούς ως επικίνδυνη γιά τήν Ειρήνη στήν περιοχή. Οι αναταραχές, τά μειονοτικά θέματα καί τό «ανοιγμα» των Ανατολικων χωρων υπό τήν σκέπη της «Περεστρόϊκα», δέν εδωσαν μόνον αφορμή γιά κάθε λογης «σενάρια» αλλά επέτρεψαν επιπλέον σέ ωρισμένους τήν δυνατότητα προβολης «ανύπαρκτων» διεκδικήσεων, διεκδικήσεων πού ως απεδείχθη προέβαλλαν στό παρελθόν συστηματικά καί προγραμματισμένα.
Η Μακεδονία μας γνώρισε πολλές περιπέτειες. Τό πόνημα παρουσιάζοντας τήν σημαντική στρατιωτικοπολιτική της σημασία, δίδει απάντηση στήν πολυτάραχη διαχρονική της υπαρξη. Σήμερα,ακρωτηριασμένη,ευρίσκεται καί πάλι στήν δίνη των εξελίξεων στά Βαλκάνια.
Η γείτων Βουλγαρία ανέπτυξε εντονη δραση, αλλοιώνοντας τήν ιστορία της Μακεδονίας, αρκετές δεκαετίες πρίν ακόμη ξεκινήσουν τίς διεκδικήσεις τους οι σύγχρονοι επήλυδες.
Τά Σκόπια, μέ τήν επίσημη, η μή, κάλυψη του Βελιγραδίου ανέπτυξαν στό εξωτερικό μιά συστηματική προπαγάνδα «μέ μυαλό καί χρημα» προβάλλοντας παραβιάσεις «δικαιωμάτων» [ανύπαρκτων μειονοτήτων στήν... Μακεδονία του Αιγαίου, αλλοιώνοντας συγχρόνως καί γιά πολλά χρόνια τήν ιστορία της γης του Μεγαλέξανδρου καί του Παύλου Μελα.
Οι ορέξεις των Σκοπίων, η νέα επιβουλή κατά της Μακεδονίας δημιουργει σοβαρά προβλήματα μέ απρόβλεπτες εμπλοκές καί εξελίξεις σέ μιά περιοχή πού εχει ανάγκη από τήν καλλιέργεια ειλικρινους καί γονίμου κλίματος φιλίας καί καλης γειτονίας.
Οπως τονίζεται καί στήν παρουσα εκδοση, οποια καί αν ειναι τά «σενάρια απειλης» πού ενδιαφέρουν τά βόρεια σύνορά μας, απαιτειται εντονη Ελληνική δραστηριότητα, απόκρουση της προπαγάνδας (σέ κάθε επίπεδο) μιά καί η απώλεια καί του κομματιου της Μακεδονικης γης πού κρατήσαμε μέχρι σήμερα ελεύθερο, θά ειναι καταστροφική γιά τήν Ελλάδα.
«Βόρειος Μακεδονία», μιά μελέτη απάντηση στά Σκόπια, Δυναμική καί πάντα επίκαιρη, δίδοντας τήν εσκεμμένα αγνωστη ιστορική Ελληνική παρουσία στά εδάφη της Μακεδονίας μέ τά φυσικά πραγματικά της ορια, αυτά πού αποτελουν πάλι τό «μηλο της Εριδος» γιά τίς ιδιες δυνάμεις πού απλως παρουσιάζονται σήμερα μέ «αλλαγμένο» προσωπειο, υστερα από τήν κατάρρευση του πολιτικου συστήματος.
τοῦ Νικολάου Μάρτη, τ.Υπουργοῦ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ,
Τό 1913 ως γνωστόν καθορίστηκαν τά σύνορα Ελλάδος - Σερβίας καί Βουλγαρίας πού ειναι καί τά σημερινά σύνορα Ελλάδος - Γιουγκοσλαβίας - Βουλγαρίας.
Μέ τήν συνθήκη του Βουκουρεστίου του 1913, η οποία υπεγράφη μεταξύ Βουλγαρίας αφ΄ενός καί αφ΄ ετέρου της Ελλάδος - Σερβίας - Ρουμανίας καί Μακροβουνίου, ορίσθηκαν ]ως σύνορα Ελλάδος - Βουλγαρίας η κορυφογραμμή του Ορου Μπέλες...
Ως σύνορα Ελλάδος - Σερβίας ορίσθηκαν τά ορια πού κατειχαν οι Στρατοί των δύο χωρων τήν ημέραν της ανακωχης.
Ο Ελληνικός Στρατός υπό τήν Αρχιστρατηγίαν του Διαδόχου τότε Κωνσταντίνου εβάδιζε πρός τήν ελληνικότατην καί από τήν αρχαιότητα πόλι του Μοναστηρίου αλλά κατόπιν εντολης του Πρωθυπουργου Ελευθερίου Βενιζέλου, εγκατέλειπε τήν πρός τήν περιοχήν του Μοναστηρίου πορείαν του καί εσπευσε πρός τήν Θεσσαλονίκην, πρός τήν οποίαν κατευθύνοντο οι Βούλγαροι, καί τήν οποίαν (Θεσσαλονίκην) πρόλαβε ο Ελληνικός Στρατός καί τήν απελευθέρωσε τήν 28 Οκτωβρίου 1912.
Ο Σερβικός Στρατός κατέλαβε χωρίς καμίαν αντίστασιν τήν πόλιν του Μοναστηρίου, πού δέν υπηρχε τότε ουτε ενας Σέρβος.
Η περιοχή Μοναστηρίου (οπου η αρχαία Ηράκλεια) Κρουσόβου, Αχρίδα κλπ)., μέχρι τά ελληνικά σύνορα, δέν ανηκαν μόνο εις τήν αρχαία Μακεδονία, αλλά ελληνοκρατουντα καί κατά τήν διάρκειαν της Οθωμανικης κυριαρχίας, Ελληνες κατοικουσαν καί στά Σκόπια τά οποια ομως δέν ανηκαν ποτέ στήν αρχαία Μακεδονία αλλά ησαν πρωτεύουσα της αρχαίας Δαρδανίας.
Μέ τήν ενσωμάτωση των περιοχων αυτων εις τήν Σερβίαν πολλοί Ελληνες διέφυγον εις τήν Ελλάδα καί κατά πληροφορίαι, τό 1920 Μοναστηριωτες της Θεσσαλονίκης καί των Αθηνων προσέφυγαν εις τούς εκπροσώπους των Συμμάχων στή διάσκεψη των Παρισίων γιά τήν απόδοση των περιοχων αυτων εις τήν Ελλάδα πού αναγνωρίζετο καί από τούς Σέρβους ως ελληνική περιοχή.
Πολλοί Ελληνες παρέμειναν εις τό Μοναστήρι καί εις αλλες πόλεις της σημερινης Δημοκρατίας των Σκοπίων. Υπολογίζονται σήμερα σέ 250.000 περίπου χιλιάδες οι Ελληνες αυτοί.
Τό 1913 τά τμήματα πού ανηκαν στήν αρχαία Βόρειο Μακεδονία καί στά βορειότερα πού κατοικουσαν καί Ελληνες προσαρτήθηκαν στό Σερβικό καί Βουλγαρικό εδαφος αντίστοιχα.
Ολοι οι εκδοθέντες από τό 1913 μέχρι τό 1944 χάρτες της βαλκανικης εις ολόκληρον τόν κόσμον, Μακεδονία ειχαν μόνο στήν Ελλάδα διότι οι πάντες, εγνώριζαν καί ανεγνώριζαν Μακεδονία μόνο τό τμημα της αρχαίας Μακεδονίας πού απελευθέρωσαν καί κατειχαν οι Ελληνες.
Ειναι πλάνη, πού τήν δημιούργησαν τά Κομμουνιστικά Κόμματα, οτι δηθεν διαιρέθηκε η Μακεδονία σέ τρία μέρη μεταξύ των τριων χωρων δηλ. της Ελλάδος - Σερβίας καί Βουλγαρίας. Η θεωρία αυτή εφευρέθηκε μετά τό 1944 από τούς Κομμουνιστάς.
Η Μακεδονία ως Κράτος οπως καί ολα τά αλλα ελληνικά κράτη - πόλεις επαυσαν νά υπάρχουν από τό 168 π.Χ. οταν κατελύθησαν από τούς Ρωμαίους.
Οι Τουρκοι ειχαν αλλην διοικητικήν διαίρεσιν δηλ. ειχαν τά Βαλαέτια καί τά Σαντζάκια.
Η Μακεδονία εμεινε από τό 168 π.Χ. ως Γεωγραφικός ορος αλλά μόνο ως πρός τήν Ελλάδα ως επαρχία της Ελλάδος.
Οι Ρωμαιοι κυκλοφορουσαν νομίσματα μέ ελληνικά γράμματα καί μέ Μακεδονικά εμβλήματα. Στήν Βυζαντινή περίοδο καί επί Τουρκοκρατίας εθεωρειτο ως ελληνική περιοχή.
Σήμερα μέ τίς εξελίξεις στήν Βαλκανική καί τίς απαράδεκτες γελοιες θεωρίες των Σκοπιανων, μέ τίς επεκτατικές επιδιώξεις των ο ελληνικός λαός εχει αφυπνισθει από τόν λήθαργο πού τόν κατειχε καί μέ αγανάκτηση καί οργή οχι μόνο αρνειται τό δικαίωμα νά σφετερίζονται τό ιστορικό ονομα της Μακεδονίας οι Σλάβοι αλλά ζητα οπως ο ελληνισμός συμπαρασταθει στους Ελληνες πού επί δεκαετίες ολόκληρες καταπιέζονται από τούς γείτονας μας.
Οι Σκοπιανοί μάλιστα, οι «δημοκράται αυτοί του αλλοτε Ανατολικου Τύπου», ειχαν απαγορεύσει μέ διάταξη του Συντάγματος των νά δηλώνουν οι Ελληνες καί οι Βούλγαροι τήν εθνικότητά των.
Στό κλίμα αυτό οι Ελληνες καί ιδιαίτερα οι νέοι πού στερήθηκαν δυστυχως από απαράδεκτα Σχολικά βιβλία νά γνωρίσουν τήν ιστορία καί τήν πολιτιστική κληρονομιά της πατρίδας των, η συγγραφή του βιβλίου αυτου, πού αναφέρεται στόν ελληνισμό των περιοχων της Βορείου Μακεδονίας αποκτα ιδιαίτερο ενδιαφέρον εστω καί στήν περιληπτική μορφή του.
Τό παρόν πόνημα δέν επιθυμει νά επαναλάβη τήν ιστοριά της δημιουργίας του λεγομένου «Μακεδονικου» προβλήματος. Η μέχρι σήμερα κυκλοφορήσασα βιβλιογραφία ειναι πλέον καί πλούσια καί κατοπιστική. Σκοπός της παρούσης εκδόσεως ειναι νά τονίση τήν μακραίωνη Ελληνική παρουσία στό Βόρειο κομμάτι της ιστορικης Μακεδονίας, αποδεικνύοντας συγχρόνως τό πόσο πρόσφατοι καί αντιϊστορικοί ειναι οι τίτλοι ιδιοκτησίας πού προβάλλουν οι σημερινοί κάτοχοι υστερα από τήν οψιμη «μοιρασιά» της.
Τό πόνημα πού ειναι αληθινά πρωτοπόρο καί μοναδικό στό περιεχόμενό του, βασίσθηκε σέ στοιχεια, τά οποία συνεκεντρώθησαν υστερα από ερευνα σέ εποχές πού η «κρίση» γύρω από τήν Μακεδονία καί τίς παράλογες αξιώσεις των Σκοπίων δέν ειχαν λάβει τήν σημερινή εκταση καί αποτελει ενα αληθινά πολύτιμο βοήθημα γιά τήν αποκατάσταση της ιστορικης αλήθειας στήν Ιστορία της Μακεδονίας καί συγχρόνως γιά τήν αντιμετώπιση της μεθοδευμένης προπαγάνδας.
Η εκδοθεισα μελέτη απλοποίησε κατά αποτελεσματικό τρόπο, στό μέτρο του δυνατου βεβαίως, τό πολύπλοκο αυτό θέμα καί δίδει τά απαραίτητα στοιχεια στόν αναγνώστη γιά νά τά κατανοήση καί νά τά μεταδώση.
Εισαγωγή
Τό 1922 μαζί μέ τούς νεκρούς της Μικρασιατικης καταστροφης θάψαμε καί τό ονειρο της Μεγάλης Ιδέας. Εγκαταλείψαμε στούς γείτονές μας πανάρχαιες Ελληνικές χωρες ζωτικης γιά μας σημασίας. Τραυματίσαμε τό φιλότιμό μας αφήνοντας εκατοντάδες χιλιάδες αδελφούς μας σέ σκληρή σκλαβιά καί στέλνοντας εκατομμύρια συμπατριωτες μας διωγμένους από τήν πατρίδα στήν ξενητειά λόγω ελλείψεως ζωτικου χώρου. Ειπαμε νά ζήσουμε, ησυχοι γιά νά μπορέσουμε επί τέλους νά αναπτύξουμε τίς δημιουργικές μας δραστηριότητες καί νά οργανώσουμε ενα καλύτερο μέλλον. Δέν ενοχλήσαμε κανέναν γείτονα καί προσπαθήσαμε νά μήν «ανακατευθουμε στίς δουλειές τους». Δυστυχως ομως οι γείτονές μας δέν αρκέσθηκαν στά οσα δικά μας κατέχουν. Τουρκοι, Βούλγαροι (κατά καιρούς) καί Αλβανοί συναγωνίζονται ποιός θά αρπάξει τά περισσότερα από τά λίγα πού μας απέμειναν. Μά θρασύτεροι απ΄ολους οι Γιουγκοσλάβοι ζητουσαν ουτε λίγο ουτε πολύ, ολόκληρη τήν Μακεδονία γιατί ειναι τάχα συστατικό μέρος της Γιουγκοσλαβίας («Μεσημβρινή» 2-6-1986). Παλαιότερα οι γείτονές μας, αρπάζοντας εδάφη μας, μας στέρησαν τήν δυνατότητα μιας καλύτερης ζωης. Σήμερα ομως πού απειλουν τήν ιδια τήν επιβίωσή μας επιβάλλεται νά ακουσθη δυνατή η φωνή μας εναντίον τους. Καί ιδιαίτερα κατά των Σκοπίων, της Χώρας πού ποτέ δέν βλάψαμε καί στήν οποία πάντα συμπαρασταθήκαμε.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Βόρειος Μακεδονία, ενα ακόμη κομμάτι αλύτρωτης Ελληνικης γης, πού [αφαιρέθηκε μέ τόν γνωστό πιά τρόπο από τόν εθνικό κορμό.
Τά σπλάχνα της καί τό αιμα πού ποτίστηκε μαρτυρουν τήν καταγωγή της. Μιά καταγωγή πού δέν μπορει νά σβήσει η δυναμική των εναλλασσομένων συμφερόντων καί δυνάμεων πού σάρωσε γιά πολλά χρόνια τήν Μακεδονία, σάν επίκεντρο των Βαλκανίων, της «πυριτιδαποθήκης της Ευρώπης».
Μιά καταγωγή πού φωτίζεται από μιά αδιάλειπτη σειρά ολοκαυτώματα στόν ιερό βωμό του Γένους μας, ολοκαυτώματα συνήθως αγνωστα καί πάντοτε ανιδιοτελη, «χοές εθελούσιες των Μακεδόνων στήν Ελληνίδα γη, ολοκαυτώματα ταπεινά καί γι΄ αυτό συγκλονιστικά» συνεχιζόμενα μέχρι τήν Εθνική ολοκλήρωση...
«... Τήν αρχή του Μακεδονικου ζητήματος θα πρεπε νά τήν αναζητήσουμε πολύ πρίν οι σλαυϊκές ορδές, ακολουθωντας τούς Γερμανούς εισβολεις, προσεπάθησαν νά αλλοιώσουν τήν εθνολογική σύνθεση της Μακεδονίας μας. Θα πρεπε νά φθάσουμε στόν Μακεδονικό αγωνα, πού καθηγίασε μέ τό αιμα του ο εθναπόστολος καί πρωτομάρτυς της Μακεδονικης ελευθερίας Παυλος Μελας. Μά ουτε καί πάλι μπορουμε νά σταματήσουμε τήν πολυώδυνη πορεία του Γένους μέσα στήν Ιστορία του. Τό βρωμερό σλαύϊκο χέρι απλωνότανε κατά κει από τά χρόνια της ] Ελληνικης Βυζαντινης Αυτοκρατορίας. Ειναι τό χέρι πού κάποτε κάρφωσε μέ τό σπαθί του πάνω στή Μακεδονική γη ο Τσιμισκης, ο Φωκας, ο Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος...»
Στρατης Μυριβήλης
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου