Έξω από τα θεοδοσιανά τείχη της Κωνσταντινούπολης και περίπου διακόσια μέτρα από την Πύλη της Πηγής, τη Συληβριανή των Ρωμιών, βρίσκεται η εκκλησία Παναγία Ζωοδόχος Πηγή- Μπαλουκλί, (τόπος ψαριών)… με τον ιστορικό ναό να έχει θεμελιωθεί μόλις τον 5ο αιώνα από τον Λέοντα τον Μακέλλη…
Στο σύντομο σημείωμά μας δεν πρόκειται να ασχοληθούμε με τον πραγματικά καταπληκτικό ναό μα ούτε με τους θρύλους και τις παραδόσεις οι οποίες τον καλύπτουν αλλά… τον προαύλιο χώρο του. Που μας άφησε άφωνους, ίσως άναυδους, ενδεχόμενα θυμωμένους, από την αμετροέπεια με την οποία εμείς οι ρωμιοί αντιμετωπίζουμε την όποια ιστορία μας, τις προγονικές ρίζες, με μια ιδιαίτερη επισήμανση: ο γράφων δεν πάσχει από προγονολατρεία μα ούτε από φονταμενταλισμό… αλλά απλά θέλει να πιστεύει από ρομαντισμό και ίσως-ίσως ένα βαθύ σεβασμό προς τους νεκρούς.
Εξηγούμεθα άμεσα.
Ο χώρος της αυλής καλύπτεται από ταφόπλακες του 19ου αιώνα που, ειρήσθω εν παρόδω, οι περισσότερες είναι γραμμένες εις την καραμανλίδικη διάλεκτο, δείγματα μιας ιδιαίτερης γραφής που χρόνια ολάκερα χρησιμοποιούσαν οι ρωμιοί της Καππαδοκίας… με τα «σημάδια» του βιοποριστικού επαγγέλματος του νεκρού.
Ειλικρινά σπάνια δείγματα, που κατά την ταπεινή μας άποψη θα έπρεπε να φυλάσσονται μετά περισσής επιμελείας σε κάποιο μουσείο ή κάπου τέλος πάντων, να διατηρηθούν στους αιώνες και να «μιλούν» για το χθες.
Σας τις παρουσιάζουμε…
Στο σύντομο σημείωμά μας δεν πρόκειται να ασχοληθούμε με τον πραγματικά καταπληκτικό ναό μα ούτε με τους θρύλους και τις παραδόσεις οι οποίες τον καλύπτουν αλλά… τον προαύλιο χώρο του. Που μας άφησε άφωνους, ίσως άναυδους, ενδεχόμενα θυμωμένους, από την αμετροέπεια με την οποία εμείς οι ρωμιοί αντιμετωπίζουμε την όποια ιστορία μας, τις προγονικές ρίζες, με μια ιδιαίτερη επισήμανση: ο γράφων δεν πάσχει από προγονολατρεία μα ούτε από φονταμενταλισμό… αλλά απλά θέλει να πιστεύει από ρομαντισμό και ίσως-ίσως ένα βαθύ σεβασμό προς τους νεκρούς.
Εξηγούμεθα άμεσα.
Ο χώρος της αυλής καλύπτεται από ταφόπλακες του 19ου αιώνα που, ειρήσθω εν παρόδω, οι περισσότερες είναι γραμμένες εις την καραμανλίδικη διάλεκτο, δείγματα μιας ιδιαίτερης γραφής που χρόνια ολάκερα χρησιμοποιούσαν οι ρωμιοί της Καππαδοκίας… με τα «σημάδια» του βιοποριστικού επαγγέλματος του νεκρού.
Ειλικρινά σπάνια δείγματα, που κατά την ταπεινή μας άποψη θα έπρεπε να φυλάσσονται μετά περισσής επιμελείας σε κάποιο μουσείο ή κάπου τέλος πάντων, να διατηρηθούν στους αιώνες και να «μιλούν» για το χθες.
Σας τις παρουσιάζουμε…
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΔΩ : http://diasporic.org/mnimes/archives/oi-tafoplakes-miloun
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου