ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΔΕΚΑΕΤΗ ΠΟΛΕΜΟ - ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑ

Συγγραφέας : Ελευθερία Τζιάλλα-Μάντζιου

Εκδόσεις Πελασγός

Χαρ.Τρικούπη 14

Τηλ : 210 3628976 

facebook : ΠΕΛΑΣΓΟΣ - ΟΜΑΔΑ ΦΙΛΩΝ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ

Η βιογραφία του διαχρονικού ανθρώπου Ευρυσθένη Τζιάλλα,πολεμιστή της πρώτης νίκης του έπουσ του '40

Μελετώντας τό βιβλίο «ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΚΑΕΤΗ ΠΟΛΕΜΟ» πού ἀναφέρεται στό βίο καί τό ἔργο ἑνός ἁγνοῦ πατριώτη, λαμπροῦ δασκάλου καί ἀξιωματικοῦ, στέκομαι μέ δέος στή μνήμη καί μόνον, αὐτοῦ τοῦ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

Δέν πρόκειται γιά μία φιλοφρόνηση πού ὑπηρετεῖ κάποιο λόγο μή ἀνακοινώσιμο.

Ὁ λόγος εἶναι σαφής. Ὅπως ἀνακοίνωσα καί στήν οἰκογένειά του, δηλώνω καί πάλι ὅτι:

Ὁ ΕΥΡΥΣΘΕΝΗΣ ΤΖΙΑΛΛΑΣ μᾶς ἔπεισε νά τόν ἀγαπήσουμε καί νά τόν σεβόμαστε γιατί αὐτός ἦταν ὁ ἄνθρωπος: τοῦ ἤθους, τῆς ἀξιο­πρέπειας, τῆς γνώσης, τῆς θέλησης, τῆς πειθαρ­χίας, τῆς πειθοῦς, τῆς εὐγένειας, τῆς καλοσύ­νης, τῆς φιλομάθειας, τῆς χριστιανικῆς συμπε­ρι­φορᾶς, τῆς ἀνδρείας, τῆς φιλοπατρίας. Ἦταν ὁ ἄνθρωπος τῶν ἀξιῶν.

Τά παραδείγματα καί οἱ μνῆμες πού διαθέ­τει τό ἡμερολόγιό μου εἶναι ἀναρίθμητα. Μερι­κά μόνον ἀνέφερα στό μνημονολόγιό μου ὅταν ἔφυγε ἀπό τή ζωή.

Ἀλλά, ὅσα καί ἄν ἀναφέρω, πάλι θά παρα­λείψω λαμπρά γεγονότα πού συνέβησαν στό σχολεῖο καί στό στρατό.

Στό σχολεῖο ὑπῆρξα μαθητής του. (Δη­μο­τι­κό Σχολεῖο Δραμεσιῶν Δωδώνης Ἰωαννί­νων).

Ἐκεῖ, στήν αἴθουσα μέ τά ὀγδόντα ἑφτά παιδιά μέ ἕξι τμήματα, μέ ὅλες τίς τάξεις, ὁ δάσκαλος, μας μάθαινε γράμματα. Πραγματικά Γράμματα.

Ταλαντοῦχος παιδαγωγός, σπουδαῖος ἄν­θρωπος καίτοι μόλις εἴκοσι τριῶν ἐτῶν νέος.

Διέθετε πλήρη εὐκρίνεια στά διδασκόμενα μαθήματα καί ἡ ἀντίληψίς μας εὐκολύνετο πολύ σέ ἕνα πεδίο μαθησιακῶν δυσκολιῶν τότε.

Τό σχολεῖο πού ἔμοιαζε, πρίν ἔρθει, ἄναρχο μέ τά πάντα διαλελυμένα, ἔγινε σύντομα ὁ μικρός μας παράδεισος.

Ἐκεῖ, ἐκτός ἀπό τήν εὐκρίνεια τῶν διδα­σκομένων του, μᾶς ἀπασχολοῦσε καί μέ ἄλλες ἐξω­σχολικές ἐργασίες, ὅπως τήν ἰσοπέδωση τοῦ σχο­λικοῦ χώρου γιά τή δημιουργία Γυμναστη­ρίου, ἀνθόκηπου καί δενδρόκηπου, πάντα μέ ὁμαδική ἐργασία μαθητῶν καί δασκάλου.

Ἀξέχαστη θά μοῦ μείνει ἡ μελωδία τοῦ βιολιοῦ του κατά τήν ὥρα τῆς ὠδικῆς καί τῆς ψυχαγωγίας μας, καθώς καί ἡ μελωδική καί ὑπέροχη φωνή του ὅταν ἔψαλλε κατά τήν ὥρα τῆς θείας λειτουργίας.

Τά χρόνια πέρασαν. Ὁ δάσκαλος ἔφυγε. Καί συνέχισε ὡς διοικητής παιδαγωγός στόν Ἑλληνικό Στρατό. Γιατί, ὁ χαρισματικός αὐτός ἄνθρωπος ἀγάπησε καί τούς στρατιῶτες του ὅπως τά παιδιά στό σχολεῖο.

Ὑπηρέτησα, τή στρατιωτική μου θητεία, ὡς ὑπασπιστής, ἐκείνου ὄντος Διοικητοῦ μου, στό 708 Τάγμα Μηχανικοῦ.

Καί δέν θά λησμονήσω τίς κρίσιμες ἐ­κεῖνες στιγμές στήν Κεφαλλονιά ὅπου ἐσείοντο καί κατέρρεαν τά πάντα ἀπό τούς σεισμούς ἐνῶ ἐμεῖς μέ ἐμψυχωτή τό Διοικητή μας προσπαθού­σαμε νά περισώσουμε ὅ,τι ἦτο δυνατόν, γιά νά συνεχίσουμε τό στάδιο τῆς ἀνοικοδομήσεως.

Καί ‘κεῖνος, μέ τή σκέψη βαριά καί μέ τήν καλοσύνη πρός τούς στρατιῶτες καί τούς ἀξιω­ματικούς πού ὑπηρετούσαμε ὑπό τᾶς διαταγᾶς του, νά προσπαθεῖ νά μᾶς πτερώνει τό ἠθικό, γιά νά συνεχίζομε ὅλοι μαζί τόν ἀγώνα.

Σέ ὅλα τά δεινά, θυμᾶμαι εἶχε τό τάγμα καί μεγάλη λειψυδρία καί ἀσφαλῶς καί τό νησί.

Ἀξιοπερίεργες ἦταν, οἱ περιβόητες «ἄκολ-λες», νερό χωρίς πυθμένα ὅπως ἐθεωροῦντο. Τελικά ἐσωζόμεθα, τοῦ Κυρίου θέλοντος.

Ὁ ΕΥΡΥΣΘΕΝΗΣ ΤΖΙΑΛΛΑΣ θά εἶναι ἀξέ­χαστος, σάν ἕνα φωτεινό παράδειγμα στή ζωή μας. Ἕνας «ὁδηγός» πού δέν λύγισε ποτέ μπροστά στήν ὑπευθυνότητα.

Καί ὅλα αὐτά σέ καιρούς δύσκολους, ἐμπό­λεμους, δύστυχους. Τότε πού δοκιμάζεται ὁ ἄν­θρωπος ἀπό παντοίους κινδύνους, πειρασμούς καί ἀμφιβολίες.

Ὁ ἥρωας δάσκαλος καί Διοικητής μου εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού ἀξιώθηκε νά καταξιώσει τίς παγκόσμιες καί διαχρονικές ἀξίες.

Ὅλοι κλάψαμε πραγματικά ὅταν ἔφυγε ἀπό τή ζωή, γιατί θά μᾶς ἔλειπε.

Ἡ ζωή του ἔκλεισε στά ἐνενήντα ἑφτά του χρόνια ἐν εἰρήνῃ, γιά νά μεταβεῖ εἰς τᾶς ἀγκά­λας τοῦ Μεγαλοδύναμου.

Εἶχε ἔλθει ἡ ὥρα, ὁ ἄξιος ἄνθρωπος μέ τό πλούσιο καί πολυσχιδές ἔργο, νά ἀξιωθεῖ καί τήν αἰώνια ἀνάπαυση…

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Π. ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ 

φιλόλογος

Γενικός Ἐπιθεωρητής Μέσης Ἐκπαιδεύσεως